درخواست راهنمایی با همکارم در محل کار

توی محل کارم ،توی اتاقم:ما دو تا خانم هستیم...
5 ماه اول که من مشغول به کار شدم این خانم همکارم نبود و من تو اتاق تنها بودم و تمامی کارها و مسئولیت ها رو توی این 5 ماهه یاد گرفتم......
بعد از 5 ماه این خانم از مرخصی برگشتند.....
حدس میزدم شاید باهاش به مشکلاتی بخورم....
خب از لحظه ورود ایشون: مدیریت مسئولیت ها و وظایف دوتامون رو تقسیم بندی کردند و گفتند.....خب همه چی مشخص شد که چه کسی چه کاری رو باید انجام بده....
ولی این خانم همین جور از لحظه ورودش دخالت میکرد توی کارهایی که مسئولیتش با من بود....
منم صبر کردم و هیچی نگفتم:یعنی اولش فکر کردم که این خانم فکر میکنه که بعد از 5 ماه هنوز من تو کارم حرفه ای نشدم و بخاطر همین هدفش شاید کمک به من باشه و منم با اینکه از دخالت هاش ناراحت میشدم ولی چیزی نمیگفتم....
تا اینکه از زمان حضور ایشون تقریبا 5 ماهه که میگذره: منم دیدم که ایشون دست بردار نیستن....و به فضول بازیاش داره ادامه میده(یجورایی مثل خودشیرینی و.....)
منم صبرم لبریز شدم و چند روز پیش بهش گفتم ببین خانم من توی وظایف شما دخالتی ندارم و ارزش قائلم واسه کارهایی که شما انجام میدید و وگرنه منم میتونم تو کارهات دخالت کنم ولی احترام میزارم به تو و کارت....دوست هم دارم تو هم متقابلا همین جوری رفتار کنی....وگرنه منم میتونم فضولی و دخالت کنم توی وظایف تو و خودشیرینی کنم......و بهش گفتم اصلا دوست ندارم این حرفها به مدیریت برسه چون ما خودمون دوتا خانم هستیم و باید مشکلاتمون بین خودمون حل بشه نه اینکه یه آقا بیاد دخالت کنه.....
ولی این خانم عصر که میره خونه :چندین پیام آبدار میده به مدیریت و مینویسه که خانم فلانی امروز به من بی ادبی کرده و .....من کارمند قدیمی هستم و فلانی تازه اومده و حق نداشته اینجوری به من بی ادبی کنه و خلاصه کلی حرف دیگه که زیرآب منو جلو مدیریت بزنه.....
و یک روز بعد از بحث، هم این خانم نیومدن سر کار و مثلا میخواستن اعتصاب کنن....
جالبه که این خانم 2 سال از من بزرگتره ولی اصلا رفتارهاش اینجور نشون نمیده....
خلاصه با کارهاش تو شرکت خیلی رو مخ منه....
توقع داره توی دفتر : اون رئیس دفتر باشه و من باهاش مثل رئیس رفتار کنم....در صورتی که اونم حد و حدودش تو شرکت مثل منه....یعنی احترام یک طرفه رو انتظار داره....و توقع داشته که هر چی فضولی کنه تو کارهای من :منم هیچی نگم....یجوری رفتار میکنه که انگار من تو رو نمیبینم.....
حالا بنظر شما با همچین فردی من چه رفتاری میتونم داشته باشم....؟؟/؟؟؟
بنظر شما اگه مدیریت :دوتامون رو خواست و ازمون خواست که مشکلمون رو توضیح بدیم من همین ها رو بگم یا نگم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اصلا مدیریت دخالت کنه بهتره یا نه؟؟؟؟
در ضمن این خانم همکار من خودش رو با رئیس خیلی صمیمی میبینه(از دید خودش فقط)...
برای من خیلی سخته:چونکه من به خوش برخوردی و اخلاق خوب توی محیط کار خیلی اهمیت میدم.....روزهایی هم که ما با هم بحث نکرده بودیم،من و این خانم حدود 9 ساعت یکجا بودیم و فقط در حد سلام خسته نباشید و خدافظ خسته نباشید بودیم....و این منو آزار میداد....چونکه وقتی با این خانم حرف میزدم جواب هاش در حد یک کلمه ای کوتاه بود و حرف رو ادامه دار نمیکرد....منم خیلی اصراری نداشتم وقتی اخلاقش رو دیدم....در صورتی که من با همکارهای خانم قبلیم هنوز رفت و آمد خانوادگی داریم و اصلا دوست ندارم که این خانم داره اینجوری جو رو متشنج میکنه....
در ضمن یه چیزی رو اضافه کنم: طبق بررسی هایی که من توی شرکت ،بین همکارهای دیگه کردم:هیچکس هیچ دل خوشی از این خانم نداره....فقط بخاطر اینکه بحث همکاری هست بقیه همکارها بهش احترام میزارن....ولی از بخت من ، این عجوبه اتاقش با من یکی هست ولی همکارهای دیگه قسمت های دیگه هستن!!!!!!!!!!!!!!!!اینم یه امتیازه واسه من (که خودم رو قوی تر کنم توی شخصیت)!!!!!!!!!!!!!!!!!!! و طبق اماری که من گرفتم نفرات قبلی من که همین قسمت من کار میکردند دقیقا با این خانم مشکل داشتن و روابط خوبی با اونا هم نداشته......!!!!!!!!!!!بااااااااا� �اااااااااااااااااااااازم میگم خدایااااااااااااااااااااا اااااااا من چقدر خوشبختم .................................................. ..خدایاااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا ااااااااااا تو دوست داری من باز افسرده بشم..........................خدایااااا ااااااااااااااااااااااا داری ناراحتم میکنی با این عجوبه هایی که تو کاسه من میندازی........................ولی در کل میدونین که آدم بد وجود نداره............منم با این دید دارم همه چی رو نادیده میگیرممممممممممم.................. ...................................من چقدر خوشبختم زندگی عالی خدایااااااااااااااااااااا اا شکرت

شما چه اصرارى دارى با اين خانم وارد فاز صميمت و مهربونى بشى؟؟
خودم به شخصه روابط صميمى با همكاران رو اصلا نمىپسندم چه به برسه به رفت و آمد خانوادگى. اين طور كه شما توضيح دادى مدير هم بايد شخصيت ناسازگار ايشون رو بشناسه و حتما دليل اصلى تقسيم كار از روز اول هم همين بوده. بنابراين خودت رو درگير توضيحات به مديريت نكن و جو رو هم متشنج تر نكن.
ازشون فاصله ت رو حفظ كن و متقابلا هر سوالى راجع به وظايفت مىپرسن، با دو تا كلمه جواب بده و راه رو براى دخالت باز نذار.
براى روحيه خودت هم سعى كن به چيزهاى ديگه دلخوش باشى. مثل گل هاى روى ميزت، صحبت هاى دور همى با بقيه كارمندا و ...

درسته دوست عزیز شایسته، منم اصراری به رابطه خیلی صمیمی ندارم باهاش...ولی در حد اینکه اون فضا واسه من دردآور نباشه، میخواستم باهاش از لحاظ کلامی درگیر بشم....ولی وقتی دیدم اون فازش یه چیز دیگه اس منم اصراری نکردم....مثلا بارها من براش چایی ریختم ولی اون وقتی واسه خودش چایی میریزه ،اصلا واسه من نمیریزه و یه اینجور رفتارهایی داره....واقعا منم باید با این موضوع کنار بیام....
متاسفانه کارم اینقد زیاده که نمیشه زیاد از اتاقم بیرون بزنم و برم با بقیه همکارها سرگرم شم....
سخته ::اینکه وجود یک نفری رو که در اتاقم هست رو نادیده بگیرم و انگار که تو اتاق تنهام...........
منم از وقتی دیدم که فضوله و دخالت هاش زیاده....دقیقا سعی میکنم آمار کارهام رو بهش ندم....

مطمئنا همه ما کارمندا تو شرایط شما بودیم
من مسئول یه کتابخونه ام
یه همکاری برای من فرستادن می رفت به همه می گفت من مسئولم و ایشون رو به خاطر یه مسئله سلب مسئولیت شده (شهر ما خیلی کوچیکه و حتما مردم فکرشون به روابط خاصه می کشید )
یا زنگ می زد این ور اون ور به ادارات می گفت جلسه کی بیایم و من مسئولم و...(درحالی که مسئول کتابخونه هیچ فرقی با کتابدار نداره فقط جلسات ماهانه و آمار در اختیارشه .حتی یه ریال بابت اینها حقوقش بیشتر نیست و چون من تنها کسی بودم که برخوردم خوب بود از روز اول با عنوان مسئول استخدام شدم)

واقعا تو کارهای من دخالت میکرد و چون با لبخند و مهربونی سعی می کردم نادیده بگیرم هی بدتر هم میشد
راستش یه سال منو عذاب داد در حدی که بقیه بچه ها با وجودی که حتی یه کلمه از کارهاش نگفته بودم همش می گفتن خدا به دادت برسه وو(قبلا همکارا اونا هم بوده).......بالاخره به آرزوش رسید ترفیع گرفت و رفت اداره کل.

1.بهتره باهاش محکم برخورد کنی (مثل من نباش هی خنده و ولش کن و...)
2.جلوی رییس هم مودبانه توضیح بده کارها رو خوب بلدی و نیاز به دخالت نمیبینی در کنارش اگه مشکل داشتم از مشاوره همکاران قدیمی بهره میگیرم
3.جلوی همکارهای دیگه حرفی نزن و کشش نده

این مسائل یادت میده که بعدها بهتر با جدیدترها برخورد کنی
الان خود من خیلی بهتر شدم و همکارهای جدید در عین اینکه باهاشون خوش برخورد هستم ولی حد کار رو هم بهشون نشون میدم تا پا از گلیمشون درازتر نکنن

خوب خانوم محترم اشکال از خودته چرا فکر میکنی تو محل کار همه باید دوستت داشته باشن و اگه کسی باهات مشکلی داره تو باید زیر محبت خفش کنی و تازه اونم وظیفه داره این محبتت رو همون طوری جبران کنه
بی خیال این و اون خیلی حرفاتون شبیه مهر طلب هاست البته شک دارم مثلا اینکه در جواب سلام و سوال جواب ها و احوال پرسی طولانی شما فقط میگه سلام چرا بهش تهمت متشنج کردن جو میزنی اون دیده رابطتون داره به جاهای بد میکشه خواسته رابطتون فقط در حد همکار باشه انتظارتون زیادیه که مثل اشخاص دیگه باهاتون در حد رابطه خانوادگی صمیمی بشه
کمی هم محبت بدون دریغ رو یاد بگیرید تا انقدر کینه ای نشید یعنی چی من واسش چای میارم ولی اون نمیاره مگه اون ازتون چای خواسته بود؟وقتی محبت می کنید بی دریغ باشه تا دلتون آروم بشه اگه با توقع باشه هیچ وقت تاثیر مثبت محبت در دلتون نمیره
در کل ببخشیدا ولی حرفاتون بوی کینه و مظلوم نمایی میده وگرنه بعید میدونم اصلا از طرف اون خانوم مشکلی وجود داشته باشه و اینکه آدما باید با ما همون طوری برخورد کنن که ما با اونا برخورد میکنیم هم اشتباهه آدما همین هستن که میبینید چیزی هم توی وجودشوک عوض نمیشه و همشونو همین طور که هستن بپذیرید محبت زیادی هم نکنید چون محبت تاثیری در تغییر شخصیت نداره(البته تو این سن منظورمه)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehdi.ma.mm

خوب خانوم محترم اشکال از خودته چرا فکر میکنی تو محل کار همه باید دوستت داشته باشن و اگه کسی باهات مشکلی داره تو باید زیر محبت خفش کنی و تازه اونم وظیفه داره این محبتت رو همون طوری جبران کنه
بی خیال این و اون خیلی حرفاتون شبیه مهر طلب هاست البته شک دارم مثلا اینکه در جواب سلام و سوال جواب ها و احوال پرسی طولانی شما فقط میگه سلام چرا بهش تهمت متشنج کردن جو میزنی اون دیده رابطتون داره به جاهای بد میکشه خواسته رابطتون فقط در حد همکار باشه انتظارتون زیادیه که مثل اشخاص دیگه باهاتون در حد رابطه خانوادگی صمیمی بشه
کمی هم محبت بدون دریغ رو یاد بگیرید تا انقدر کینه ای نشید یعنی چی من واسش چای میارم ولی اون نمیاره مگه اون ازتون چای خواسته بود؟وقتی محبت می کنید بی دریغ باشه تا دلتون آروم بشه اگه با توقع باشه هیچ وقت تاثیر مثبت محبت در دلتون نمیره
در کل ببخشیدا ولی حرفاتون بوی کینه و مظلوم نمایی میده وگرنه بعید میدونم اصلا از طرف اون خانوم مشکلی وجود داشته باشه و اینکه آدما باید با ما همون طوری برخورد کنن که ما با اونا برخورد میکنیم هم اشتباهه آدما همین هستن که میبینید چیزی هم توی وجودشوک عوض نمیشه و همشونو همین طور که هستن بپذیرید محبت زیادی هم نکنید چون محبت تاثیری در تغییر شخصیت نداره(البته تو این سن منظورمه)

---

سلام آقای مهدی
من منظورم این نیست که این خانم بیاد به من محبت کنه....آقا محترم اون خانم بیاد سر کار و وظیفه خودش رو انجام بده و بره...چرا تو کارهای من دخالت میکنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بعدشم من وقتی بهش چای /هر چیز دیگه تعارف میکردم بدون چشم داشتی بود....ولی در جریان این بحث ها نشستم فکرکردم و دیدم من همش بهش احترام میزارم....بخاطر همین اینا رو نوشتم که دوستان بتونن بهتر کمکم کنن وگرنه من نیازی به تعارف چای یا هر چیز دیگه اون ندارم....ولی خب یه چیزی که هست ما آدمها به روابط اجتماعی اهمیت میدیدم و احترام گذاشتن یه چیزیه که عمومیت داره....اگه بخواهیم آدمهای اطراف رو نادیده بگیریم پس چرا باید اسم ما آدم باشه و یه سری حس هامون با حیوون ها متفاوت باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟پس باید بخاطر انسانیت مون یه چیز متفاوت داشته باشیم......
و اینجور رفتارها آدمو عصبی میکنه ....اینکه مدام یکی بیاد تو کارهات دخالت کنه و خودشیرینی کنه.....
بعدشم از طرف اون خانم خیلی هم مشکل وجود داره....اعتصاب کردن و یک روز نیومدن سر کار و توقع داشتن که رئیس منو توبیخ کنه....از طرفی هم چند روزه که با سرویس نمیاد و نمیره و غذای شرکت هم نمیخوره.....بنظر شما این تغییر رفتارها یعنی چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟بعدش م رفته به دروغ گفته که من بهش بی ادبی کردم ......آخه من چرا باید به تو بی ادبی کنم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

بگه تا هلاک شه
حالا که شمشیرو از رو بسته هر کس سوال کرد بدون ترس و واهمه همه رو خیلی مودبانه بدون تهمت زدن و عصبانیت توضیح بده تا شناخته بشه

ناراحت بقیه هم نباش چون اینجور آدمها رو همه خوب میشناسن و نیاز به معرفیشون نیست

آقا مهدی که تو پست قبل ایشون رو محکوم به مظلوم نمایی می کنی به نظرم با همچین آدمهایی برخورد نکردی و به قول معروف صابونشون به تنت نخورده وگرنه قضاوت بهتری داشتی
از قهر (کار بچه ننه ها) اون خانم مشخصه تقصیره کیه