شوخی های ساده ولی اذیت کننده

سلام
من 16 سالم هست و بچه دبیرستانی هستم
بچه های مدرسه ی ما یکمی شیطون هستن و خب گاه و بیگاه شوخی هایی با هم دیگه میکنن
مثلا کیف یکی رو برمیدارن میذارن آخر کلاس یا جزوه ی یکی رو بر میدارن. اگر هم همین کار رو با اونا بکنن هیچ اهمیتی نمیدن
برای بقیه ی کسایی که این کار رو باهاشون میکنن خیلی عادیه. یعنی میخندن و خوشحال و شادن
ولی من خیلی روی این چیزا حساسم. مثلا روی جزوه هام خیلی حساسم که کثیف نشه
طبیعتا با من هم از این جور شوخی ها میکنن ولی خب همونطور که گفتم این حساس بودن بیش از حد باعث میشه خودم اذیت بشم

نمیتونم هم ازشون بخوام این کارها رو نکنن . چون اگر متوجه بشن من روی این مسائل حساس هستم بیشتر روی من زوم میکنن و من این رو نمیخوام
اگر هم ازشون روی برگردانی کنم رایطه ی دوستیشونو با من قطع میکنن و من این رو هم نمیخوام

الآن با چند نفر سر همین مسائل قهر کرده ام ولی علاقه ندارم با همه قهر باشم

لطفا راهنماییم کنید در این جور موارد چجوری برخورد کنم.

سلام. بهتره خىلى مادبانه ازشون بخواىن که با شما اىن کارو نکنند اگر ادامه دادند بدون اىنکه متوجه بشوند در ىک نامه بدون نام به معاونت و ىا دبىر پرورشى اطلاع دهىد

ممنون راه حل های خوبی ارائه دادید حتما عمل میکنم
یک مشکل دیگه هم دارم
من وقتی توی یک محیط اجتماعی ، مثل کلاس یا مدرسه قرار میگیرم خیلی اضطراب دارم که حتما با یکی صحبت کنم یا توی یه جمع باشم
یعنی وقتی تنها باشم و کسی کنارم نباشه خیلی از لحاظ روحی تحت فشارم و استرس دارم
همش به نظرم باید دائما کنار کسی باشم و باهاش صحبت کنم...

یه جورایی از لحاظ عاطفی و روحی به تعامل واابسته ام
این مورد هم خیلی اذیتم میکنه
توی مدرسه خیلی ها هستند که تنها میرن و میان و دوست نزدیکی هم ندارند. اما من از ترس تنهایی مجبورم با هر آدمی دمخور شوم و این به نظرم زیاد خوب نیست