نمایش نسخه قابل چاپ
من عاشق یه دختریم.دختر که نه زن.چون با چند تا از اشناهام از جلو رابطه داشته.و این خراب بودنش داره نابودم میکنه.همه چیش برام دیده اله ولی این مشکلش داره روانیم میکنه.قبلا مصرف مخدر داشتم و خودمو اروم میکردم .ولی الان سیگار جواب نمیده.هر موقع به کاراش فکر میکنم روانی میشم.
الان من به عنوان یه مهره سوخته بهش نگاه کنم.یا ببخشمش.اخه رفیقام باهاش رابطه داشتن.بخشش غیر ممکنه.
سلام آقای محترم
بنظر من شما کاملا این رابطه رو از همین امروز تموم کنید...من کاری با اون خانم ندارم...اون خانم ممکنه بعد از شما با یک آقایی ازدواج کنه که هیچ خبری از گذشته اش نداشته باشه و زندگی خوبی رو بتونه شروع کنه....ولی با شما اگه بخواد شروع کنه 100%به مشکل می خورین...من از این مورد توی دوستام دیدم ولی بعد از یکسال جدا شدن...تنها دلیل جدایی شون هم این بوده که دختره دوست پسر داشته(دختره باکره بودن)ولی آقا نمیتونست تحمل کنه با اینکه اون دختر بعد از نامزدیشون تمام و کمال به پسره می رسید و از نظر اخلاق چیزی کم نزاشته بود و هیچ خطایی هم ازش سر نزده بود ولی بازم پسره نتونست تحمل کنه و طلاق داد....بعدشم حرف و حدیث های دوستان شما بعد از عقد مثل خوره تمام وجود شما رو میخوره...
داداش حالت واقعا بده این وابستگی مریض گونه مشکل فکری بزرگی رو در شما نشون میده دختره اصلا علاقه ای بهت نداره و با کس دیگری هست این حست کاملا یک طرفه هست و کاملا بدون فکر و شناخته یعنی چی همه چیش ایده آل هست؟مثلا چیا داره؟خراب بودنش؟آدم کسی رو که دوست داره رو اینطوری صدا میکنه؟
یعنی چی بیایم برات تصمیم بگیریم
کمی مهارت های زندگی و مواجه شدن با مشکلات رو یاد بگیر این روش سیگار و اینا بدرد نمیخوره کمی خودتو دوست داشته باش فقط همین