عقل و احساس

سلام.من 18سالمه.امسال کنکور دادم و متاسفانه قبول نشدم...بخاطر چی؟ی احساس پوچ و بچگونه.وابسته شدم...دانشجوی پزشکی بود.ب عنوان ی مشاور اومد جلو و بهم گفت کمکم میکنه قبول شم و بعد میاد خواستگاریم...ولی کمکم نکرد ک هیچ...همه حرفاش پوچ بود...هنوزم باورم نمیشه ک اینجوری با ایندم بازی شده...خیلی سخته...الان من پشت کنکوریم و میخوام برای کنکور 96بخونم.ولی هنوزم ذهنم درگیره...خیلی عذاب میکشم...گذشته همش جلو چشمامه.همه ی اون حرفای قشنگ...قول و قرارا...واقعا نمیفهمم چی شد...هر کاری میکنم حالم خوب نمیشه...شما بگید من چیکارکنم؟ دلم میخوادش هنوز ولی عقلم میگه نه دیگه بسه...
بین عقل و احساسم بدجوری گیر افتادم...هرچند راه برگشتی نیست...اون گفت ک حضورش بی فایدست برای من...بهم میگه اگه نباشه من میتونم درسمو بخونم ولی واقعیتش پارسالم اگه تو زندگیم بود،من حضورشو حس نمیکردم...خیلی وابسته شدم بهش...ولی اون همیشه بی تفاوت بود.احساسشو بروز نمیداد و وقتی بهش میگفتم ببین تو منو نمیخوای.انکار میکرد...کنکور رو ک دادم خیلی داغون بودم.هنوز نرفته بود ولی اصلا حالمو نپرسید...از ی طرف کنکور داغونم کرد و از ی طرف اون لعنتی...حالا هم امسال میخوام واقعا فراموشش کنم ولی نمیدونم چجوری...فراموش کردنش برام یجورایی انگار یه امر محاله!دارم دیوونه میشم...منم ادمم...میخوام مث اون زندگیمو بکنم ولی انگار توی باتلاق افکارم گیر افتادم نمیتونم بیام بیرون از این وضعیت...اون لعنتی با وعده های پوچش ایندمو ازم گرفت...

سلام

یه تجربه شد برات که راحت به وعده های دروغین پسرها دل نبندی ... زیاد غصه نخور :72: همه ی ما کم و بیش تجربه مشابه این را داشتیم. مهم اینه که ازش درس بگیری و نذاری کسی با وعده هاش گولت بزنه و از هدفت دورت کنه

خیلی جوونی و راه دراااااااازی در پیش داری. دیگه دخترک دبیرستانی نیستی و کم کم وارد اجتماع بزرگتری می شی که باید حواست جمع باشه.

اما در مورد اتفاقی که افتاده
یه ماه به خودت فرصت بده و زیاد به خودت برای درسها فشار نیار. به جاش بیشتر به روح و روانت برس

با دوستهات (دخترها) بیرون برو. با خانواده ات وقت بگذرون. استخر و تفریح و گردشهای دخترونه برو
یه کم استراحت کن و خوش بگذرون تا حالت بهتر بشه.

کم کم اون آقا و رفتار زشتش را فراموش می کنی. اما یادت باشه درسی که ازش گرفتی یادت نره.

حالت که بهتر شد بشین سر درس و کنکورت :18:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

یه تجربه شد برات که راحت به وعده های دروغین پسرها دل نبندی ... زیاد غصه نخور :72: همه ی ما کم و بیش تجربه مشابه این را داشتیم. مهم اینه که ازش درس بگیری و نذاری کسی با وعده هاش گولت بزنه و از هدفت دورت کنه

خیلی جوونی و راه دراااااااازی در پیش داری. دیگه دخترک دبیرستانی نیستی و کم کم وارد اجتماع بزرگتری می شی که باید حواست جمع باشه.

اما در مورد اتفاقی که افتاده
یه ماه به خودت فرصت بده و زیاد به خودت برای درسها فشار نیار. به جاش بیشتر به روح و روانت برس

با دوستهات (دخترها) بیرون برو. با خانواده ات وقت بگذرون. استخر و تفریح و گردشهای دخترونه برو
یه کم استراحت کن و خوش بگذرون تا حالت بهتر بشه.

کم کم اون آقا و رفتار زشتش را فراموش می کنی. اما یادت باشه درسی که ازش گرفتی یادت نره.

حالت که بهتر شد بشین سر درس و کنکورت :18:

---

سلام عزیزم.ممنونم بابت جوابت و راهنماییت...ولی من همه ی اینکارارو کردم سه ماه تابستون...ولی نتیجه نداد...هنوزم ک هنوزه بعد از سه ماه یاد و خاطرش نمیره از ذهنم بیرون:54: انگار ب بن بست خوردم...

روزهای اول که جدا شده بودین چه احساسی داشتی؟

الان چه احساساتی داری؟

می تونی احساست را بنویسی؟ خشم، دلتنگی، بی تفاوتی ... ؟

روزهای اول چند ساعت در روز غصه می خوردی، بهش فکر می کردی یا گریه می کردی؟
الان چی؟ چند ساعت؟

خب الان واقعا نسبت ب روزای اول جدایی خیلی کمتر بهش فکر میکنم ولی همون ی ذره فکر کردن بهش هم اعصابمو میریزه بهم...میخوام هرچی زودتر کامل فراموش شه تا منم زندگیم باز روی غلتک بیفته...