فکر میکنم شوهرم تنبله

با سلام به همه دوستان
خواهشمندم همه بیان نظر بدن عقلم به جایی نمیرسه
من الآن 2 سال خونه خودم هستم مشکلم اینه که به نظر خودم همسرم تنبله، ما هر دو کارمندیم با هم میرسیم خونه که البته جدیدا اون سمت گرفته یکم دیرتر میاد، وقتی میاد خونه میره رو تخت یا داره با گوشیش بازی میکنه یا تلگرام چک میکنه، وسایل خودشم مرتب نمیکنه، البته ماشین ظرفشویی اون میزنه، لباسشویی لباسهای خودش میزنه، لباسهاش خودش اتو میکنه
در مجموع کارهای خودش میکنه فقط مرتب نمیکنه یعنی کاغذهاش رو میز ناهار خوری 1 ماه هم بشه جمع نمیکنه چون بخواد شروع کنه به جمع کردن 4 ساعت طول میکشه واسه همین حوصلش نمیشه
مگه مهمون بخواد بیاد من بریزم تو کمد تا کی مرتب کنه
هر چی هم میگم فایده نداره میگه تو نمیتونی ببینی من آرامش دارم
جدیدا من واسه کارهای خونه 3 ماه یه بار کارگر میگیرم اما بهش میگم که این نمیشه که
همش که نمیشه کارگر گرفت با هم انجام بدیم
من برم تو آشپزخانه 2 ساعت کار کنم بگم بیا میگه پیغامهای تلگرامم نخوندم یا میاد الکی یه ذره کار کنه میگه گردنم درد گرفت
البته مشکل گردن داره اما 10 تا دکتر بهش گفتن ورزش کن نمیکنه آخرین دکتر رفتیم گفت تو برو حرف گوش کن کارهایی که بهت گفتن بکن
خسته شدم نمیدونم چیکار کنم؟؟

سلام مینا جان شما از شوهرت خیلی انتظار داری بنده خدا دیگه بیرون کار میکنه معلومه خیلی خسته میشه که دیگه نای کمک کردن به شمارا نداره سعی کن فعلا بهش سخت نگیری تا یه مدتی بعدش هم وقتی کارای شخصیش را انجام میده دیگه انتظار نداشته باش کارهای شما را هم انجام بده دیگه زندگی دو نفری کارمند بودن این چیزا هم داره

سلام

شوهر شما تنبل نیست .. همین که کارهای شخصیشو خودش انجام میده خیلیه.. احساس میکنم شما شوهرتونو مقایسه میکنید که این طور ازش ناراضی هستین..

به نظر من یه میز شخصی کاری برا شوهرتون سفارش بدین تا کارهای شخصیشو رو اون انجام بده و یه کشو داشته باشه که بتونه وسایل اضافیشو یا کاغذ هارو با خانه بندی کردن توش مرتب نگه داره ..

زندگیتونو بکنید این چیزها مشکل به حساب نمیاد مگر اینکه خودتون بزرگش بکنید و زیادی به شوهرتون ایراد بگیرین

مرسی از اینکه جواب دادین
اینکه من انتظار داشته باشم تو کارهای خونه کمکم کنه انتظار زیادیه؟؟
البته آره مقایسه میکنم هستن کسایی که شوهرهاشون غذا هم میپزن یا خیلی کارهای خونه میکنن، دامادمون همه کارهای خونه به جز غذا درست کردن میکنه
البته من در اون حد انتظار ندارم میگم یکم کمک کنه

سلام میناجان


دوتا آدم جداگانه حساسیت های یکسانی نسبت به مسائل مختلف ندارند.هرکدوم حساسیت های خاص خودشون رو دارند. فکر کنید اگر مردا مثل ما خانوم ها انقدر به جزئیات بها می

دادند دنیا چطور میشد؟ یا اگر خانم ها هم مثل مردها کل نگر بودند و انقدر ظرافت و عاطفه نداشتند چه بر سر خانواده ها می اومد؟

تفاوت هاتو با همسرت بپذیر و به این تفاوت ها به چشم یک چیز رایج و معمولی نگاه کن. سعی کن نگاهت و دیدت رو عوض کنی و لزوما روی موارد منفی زوم نکنی. دست از کمالگرایی

(کامل گرایی) بکش و سعی نکن همه چیز رو تحت کنترل دربیاری. چون ممکن نیست و فقط موجب فرسایش ذهن میشه.

نمی خوام بگم که شما خواسته هاتو نگو اتفاقا بگو اما راهش مهمه. اول اینکه به همسرت با ظرافت و ملایمت بگو .دوم اینکه گاهی لازمه چندین بار مهربانانه بگی.اگر فقط مهربانانه

گفتن جواب نداد روش های دیگه رو در پیش بگیریم مثلا باهاش صحبت کنیم که به کمک بیشتر نیاز دارم .اما توی هر بار گفتن مهربونی و شگردهای زنانه یادت نره.

سوم اینکه تشکر کن حتی از چیزهای کوچیک و کارهای کوچیکی که کرده.

بعدش اینکه شاید همسرت دوست داره وقتی بلافاصله اومد خونه استراحت کنه،خواسته ها ی همسرت رو بشنو و نیاز هاشو مدنظر قرار بده. زندگی یه تعامل دو سویه هست .

شما خودت دوست داری بلافاصله از سرکار اومدی خونه چیکار کنی؟ به این سوال جواب بده و از همسرت هم این سوال رو بپرس.

شما میتونی بگی من دوست دارم وقتی از سرکار تازه اومدم خونه کار نکنم،اما نمی تونی جای همسرت تصمیم بگیری یا براش تعیین تکلیف کنی.شاید همسرت نیم ساعت استراحت

بخواد یا بیشتر یا کمتر .مهم اینه که خواستشو بشنوی،خواستتو بگی و بعد با هم مذاکره کنین.

مثلا شما هم دوست داری 1ساعت بعد از سرکار اومدن استراحت کنی و همسرت هم اینو می خواد، اینو با همسرت مطرح کن با هم پیشنهاداتتون رو ارائه کنین در نهایت به هم کمک کنید که به یه توافق خوب برسید.

این مثال رو می تونید در مورد همه تصمیم ها پیاده کنید.


پی نوشت:(در خواست مهربانانه اگر از روی درک متقابل و عشق به همسر باشه نه تنها آدم رو خسته نمیکنه که مشتاق تر میکنه و رابطه رو بهبود میده-اما اگر ظاهرش مهربانی باشه و زیر آن قصد کنترل یا احساس در ماندگی وناچاری باشه مفید نیست )

عزيزم من فكر نمي كنم همسر شما تنبل باشه. همين كه صبح ها به عنوان يك كارمند انجام وظيفه مي كنه و همان طور كه شما گفتيد ترفيع هم گرفته خود دال بر اين است كه ايشان تنبل نيست. كارهاي شخصي اش را نيز خودش انجام مي ده. اين خيلي عالي است. بهتر از روي نكات مثبت ايشان تمركز كنيد تا منفي را ببينيد. مي دانم كه شما هم نياز به استراحت داريد ولي يك زن شاغل بايد بپذيرد كه بعد از محيط كار در منزل كارش شروع مي شود. غر زدن را محدود كنيد و خيلي خيلي دوستانه از ايشان طلب كمك كنيد. كاري نكنيد كه ايشان محيط منزل را مكان استراحت خود تلقي نكند و از منزل گريزان شود. اين ديگر براي شما سخت تر است.

سلام.

ایشون تنبل نیستن؛ به شما که میرسن تنبل میشن و کاملا حق دارید گله‌مند باشید. نیازی نیست ایشون رو با دامادتون مقایسه کنید؛ کافیه با خودتون بسنجید.
و البته نظر شخصی من اینه که مذاکره در هیچ زمینه‌ای، هیچ فایده‌ای نداره. باید مردم رو مجبور کرد:101: نکته فقط نحوه اجباره که فکر میکنم در این مورد، آهسته و پیوسته پیش رفتن مفید باشه.

مثلا از این به بعد بریدن گوشت و ماهی و... که نیاز به زور بیشتری داره به ایشون بسپارید.
همون طور که نشستن و دارن با گوشی بازی میکنن ازشون بخواید در پاک کردن عدس بهتون کمک کنن و به شوخی یادآوری کنید که این کار باعث تمدد اعصاب میشه.
حداقل هفته‌ای یک بار شما هم کنارش دراز بکشید و ابراز خستگی کنید و پیشنهاد سفارش غذا رو بدید. اگر موافق بود که فبها! اگه نه احتمالا بلند میشن و یه نیمرو هم که شده درست میکنن.
اگه کاغذها زیاد مهم نیستن خیلی اتفاقی، روشون یه لیوان نوشیدنی خالی کنید تا بشه درسی برای خودشون و آیندگان.
در روزهای تعطیل، شروع کنید به جابه‌جا کردن وسایل خونه و همزمان شکوه از کار زمونه و اونقدر ادامه بدید تا بلند بشن و بیان کمک.
و خودتون بهتر میدونید...

کم کم میتونید میتونید ازشون بخواید لباسهای شما رو بشورن هم اتو کنن. کلید موفقیت حفظ خونسردیه.:encouragement: