یادگیری یک ورزش

سلام ،

17 ساله هستم ، از کودکی متاسفانه در ورزشهای گروهی مهارت خاصی نداشتم و همیشه در تیم کشی ها نفر آخر انتخاب می شدم و معمولا هیچ وقت هم در بازی ها شرکت داده نمی شدم و به عنوان یار تعویضی گوشه ی زمین بودم
متاسفانه تا به الآن این رویه ادامه دارد و من هنوز هیچ ورزشی را نتوانسته ام خوب یادبگیرم ، از والیبال گرفته تا فوتبال
به کلاسهای ورزشی متفاوتی هم مراجعه کرده ام و در آنها شرکت کرده ام اما متاسفانه نتیجه ی خاصی ندیده ام
وقتی در ورزشهای گروهی شرکت میکنم مدام تحقیر میشوم ، مثلا می گویند "خاک بر سرت ، نتوانستی یک توپ را بگیری ، دست و پا چلفتی!"

و این رفتار ها بسیار من را ناراحت می کند
با همه ی اینها باز هم در ورزش های گروهی شرکت می کنم هر چند روحم درعذاب است اما کناره گیری نمیکنم ، اما از شما درخواست راهنمایی دارم ، چگونه باید آسوده تر فکر کنم و اینقدر رفتار منفعلانه نداشته باشم؟

سلام

به همدردی خوش آمدی


به نظرم اول روی خودشناسی خودت کار کن ! ببین چه استعدادی داری !

سپس روی اعتماد به نفست کار کن و خودتو ارزشمند بدون !


من به شما پیشنهاد می کنم برای اینکه به این مهم برسی یه مدت فوتبال - والیبال و ....بی خیال شو ! برو رو فیزیک و روان بدنت کار کن !


برو یه مدت ( هر موقع تونستی ) در پارک ورزش کن مثلا بگو من باید مثلا 8 کیلومتر بدوم ! ( یه برنامه ریزی 3 ماهه یا ....)

سعی کن به مدت باشگاه بدنسازی هم بری و عضلات بدنت را قوی کنی !! ( همز مان با دویدن )

سپس یه مدت برو کوهنوری ! - کوهنوری به شما اعتماد به نفس میده - اگر بتونی گروهی کوه نوردی کار کنی بهتره ! - چون اعتماد به نفس بهتری پیدا می کنی !


صبح ها ساعت مشخص بیدار و شب ها ساعت مشخص بخواب .
تغذیه را بهتر کن
این کارها باعث میشه از نظر بدنی کم نیاری ( یادش بخیر من خودم زمانی که همسن شما بودم روی پل شیب دار می دویدم - البته الان هم بعضی موقع ها مجبور میشیم به این کارها )


ok


تازه آب بندی میشی - حالا اون ورزشی که علاقه داری را با کمک مرشدها ادامه بده !


موفق باشی .:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

سلام

به همدردی خوش آمدی


به نظرم اول روی خودشناسی خودت کار کن ! ببین چه استعدادی داری !

سپس روی اعتماد به نفست کار کن و خودتو ارزشمند بدون !


من به شما پیشنهاد می کنم برای اینکه به این مهم برسی یه مدت فوتبال - والیبال و ....بی خیال شو ! برو رو فیزیک و روان بدنت کار کن !


برو یه مدت ( هر موقع تونستی ) در پارک ورزش کن مثلا بگو من باید مثلا 8 کیلومتر بدوم ! ( یه برنامه ریزی 3 ماهه یا ....)

سعی کن به مدت باشگاه بدنسازی هم بری و عضلات بدنت را قوی کنی !! ( همز مان با دویدن )

سپس یه مدت برو کوهنوری ! - کوهنوری به شما اعتماد به نفس میده - اگر بتونی گروهی کوه نوردی کار کنی بهتره ! - چون اعتماد به نفس بهتری پیدا می کنی !


صبح ها ساعت مشخص بیدار و شب ها ساعت مشخص بخواب .
تغذیه را بهتر کن
این کارها باعث میشه از نظر بدنی کم نیاری ( یادش بخیر من خودم زمانی که همسن شما بودم روی پل شیب دار می دویدم - البته الان هم بعضی موقع ها مجبور میشیم به این کارها )


ok


تازه آب بندی میشی - حالا اون ورزشی که علاقه داری را با کمک مرشدها ادامه بده !


موفق باشی .:72:

---

سلام
متاسفانه نمیدونم چه استعداد ورزشی دارم
و نمیدونم چجوری روی اعتماد به نفس کار کنم

سلام مجدد


باید هدف خودت را بدونی ! اگر نمی دونی چه استعدادی داری باید اول خودت را آنالیز کنی !

یعنی چی ؟

یعنی اول یه خورده از اون کار را انجام بدی ببینی علاقه داری - پیشرفتت چه جوری هست ! نقاط قوت و مثبت خودت را پیدا کنی و از کسانی که در اون رشته فعالیت دارنند بپرسی و تمرین کنی!

خودت می فهمی دیگه چه کاره هستی !

من یکی از دوستان زمان دبیرستان بستکتبال بازی می کرد در حد حرفه ای - این شخص با ما فوتبال بازی نمی کرد و همیشه موقع ورزش کار خودش را انجام میداد ! ( علاقه خودش)

چون استعدادش فوتبال نبود ، مثل ما که بستکبال بازی نمی کردیم و علاقه نداشتیم.


یعضی موقع ها باید توقف کنی و بررسی کنی که داری چه مسیری را میری !



...............................................


از اعتماد به نفس باید دو مطلب را خوب درک کنیم :


1 ) از مهارت ها و توانمندی های خود ، دید خوبی داشته باشیم

2 ) باور کافی (مهارت ) در توانایی انجام کار مورد نظر را داشته باشیم


اشتراک آنها میشه اعتماد به نفس - یعنی شکل زیر :


http://www.hamdardi.net/imgup/5978357d29a87cac17.jpg




به عنوان مثال اگر شما مهارت رانندگی خوبی داشته باشید و به خوبی بتونید رانندگی کنید ، اولین شرط در اعتماد به نفس را خواهید داشت

ولی اگر ضمن داشتن مهارت، خودتان را باور نداشته باشید و تصویری که از خودتان و مهارتتان دارید بسیار ضعیف باشد، باعث می‌شود که اعتماد به نفس شما کم شود و رانندگی را به خوبی انجام ندهید.

این موضوع عموماً برای خانم‌ها در کشور ما وجود داره زیرا امکان داره خانمی مهارت کافی در این کار را داشته باشه و شاید از مرد هم به فرض محال بهتر باشه

ولی به دلیل فشارهای بیرونی و نگرانی از قضاوت شدن، تصویر خوبی از توانمند‌های خودش نداره و به همین دلیل در بسیاری از این عزیزان دیده میشه که اعتماد به نفس آنها در رانندگی کم باشه . ( کلی میگم )



در مورد شما هم همینه - من به نظرم اول باید خودتو ارزشمند بدونی و خودت را قبول داشته باشی !

سپس سعی کنی مهارت خودت را بالا ببری



برا شروع می تونیم کارهای کوچک را انجام بدیم - مثلا همان دویدن در پارک - کوه نوردی سبک !


بذاریم یه کار کوچک را با موفقعیت انجام بدیم - وقتی با موفقعیت انجا م دادیم ، این باور به خود ،،،، باوری تر میشه !

برای همین د ر پست بالا به شما گفتم برو خودت را آب بندی کن !



آهسته و پیوسته !


موفق باشی.:72:

سلام..

همانطور که دوست خوبم جناب باغبان فرمودن برو هر هفته حداقل یه بار کوه..

قله کوه که میرسی یه احساسی بهت دست میده مثله فتح کردن و مثله پیروزی و وقتی این کارو چن بار تکرار کنی و همچنین کوه های دیگرو بری و برسی به قله.. کم کم هم اعتماد به نفست قوی میشه و هم عضلاتت قوی میشه

و هم اینکه نفست زیاد میشه و تو بقیه ورزشها کم نمیاری.. این یه نکته..

نکته دگ هم اینه که قبل از رفتن سراغه ورزش گروهی حس خود کم بینیتو نذار بهت مسلط بشه.. و از اینکه فک کنی همه دارن تو رو انالیز میکنن خارج شو ..

برات توصیه میکنم تو یه گروه کوهنوردی عضو بشی و این ورزشو دنبال کنی.. چون کوه نوردی جدای از بقیه ورزشها هم نوردها در همه حال هواتو دارن و تا قله کوه کمکت میکنن

سلام.

سوال اساسی اینه که چرا شما باید یک ورزشکار خوب باشید؟

اینکه با دوستانتون در بازیهای تیمی شرکت میکنید خیلی خوبه اما هدف شما که قهرمانی نیست! شما دارید سرگرم میشید و مدتی کنار هم بازی میکنید تا اصطلاحا سرحال بیاید. اونی که به شما میگه....:81: مگر خودش قهرمان المپیکه یا اگر این ست رو ببره مدال طلا میگیره؟! از بالا که نگاه بکنید؛ هر دوی شما تقریبا در یک سطح هستید و شاید حتی وضعیت شما بهتره چون حداقل حرص و جوش نمیخورید و همه‌چیز براتون یه سرگرمیه.

از بُعد فردی هم شما مجبور نیستید در همه چیز بهترین باشید. اگر لازم میبینید و رشد قدتون به حد کافی رسیده؛ توی یک باشگاه بدنسازی ثبت نام کنید. شطرنج بازی کنید و یا ورزشهایی که نیاز به تمرکز ندارند رو امتحان کنید.
امسال آخرین سالیه که در مدرسه با دوستانتون ورزش میکنید و بعدش برای همیشه این مشکل حل خواهد شد و دیگه هرگز کسی شما رو وادار نمیکنه در یک بازی تیمی شریک بشید و مثل میلیونها آدمی خواهید بود که توپ بازی همون اندازه براشون نامأنوسه که توپ جنگی.