از رفتار سرد شوهرم خسته شدم...دیگه علاقه ای بهش ندارم

با سلام
من یه تاپیک زدم قبل از این بعضی از دوستان کمک کردن ولی مشکل من حل نشده و من واقعا خسته شدم .
الان بیشتر از یک هفته هست که همسرم با من سرد برخورد میکنه، یه موضوع کوچکی بود که نمیتونم بگم ولی از بعد اون رفتارش سرد شد، این شدت سردی هم خود به خود کم و زیاد میشه!(بدون علت!!!)

پنج شنبه ها همیشه خونه مادر من دعوتیم برای شام، رفتیم اونجا از اول تا آخر اخماشو کرد تو هم نشست! هرکسی ازم پرسید چی شده بهونه الکی که مشکل کاریه و .... البته اینم بگم کلا همیشه اونجا خودشو میگیره، ما اونجا با عروس و دامادای دیگه اگه یه طرف بشینیم اون میره یه جای دیگه میشینه، این یکم جا افتاده که دوست داره تنها باشه! ولی دیگه تا این حد اخم و .... 2-3 بار پیش اومده.

دیروز عموی من از شهر دیگه اومدن، و چون فردا میرن مادرم امشب دعوتشون کرده به ما هم زنگ زدن بریم ببینیمشون، همین که شوهرم فهمید عصبانی شد که من از اونجا رفتن خسته شدم! از حرفش خیلی ناراحت شدم! گفتم دیگه دعوت کردن زشته دعوت رو رد کنیم اونم خونه مادرم ! خونه غریبه نیست که!

ازش پرسیدم 1000 بار که مشکلش چیه سر چی ناراحته انگار با دیوار حرف میزنم، این چند روز هرچی گفتم اونجوری برخورد کرد، احساس میکنم غرورم خیلی شکسته! امروز دیگه عصبانی شدم داد و بیداد کردم کل زندگیمون رو تلخ کرده میگه حال حرف زدن ندارم. میگه صبر کن، صبر کنم که چی باز یه روز خوب باشیم 5 روز همین رفتارا!

از وقتی اومدیم خونه خودمون به جز یه روزی که عید امسال اونم با کلی اصرار من رفتیم گردش جای دیگه ای نرفتیم ، منم واقعا احساس میکنم نیاز دارم برم بیرون بگردم چه تعطیلات عید فطر چه این دو روز تعطیلی هرچی خواهش کردم حداقل تا پارک محله منو ببره نبرد!

بهش که فکر میکنم احساس میکنم دیگه هیچ علاقه ای بینمون نمونده، فقط روزامون رو شب میکنیم!شاید هرکسی از دور ببینه فکر کنه ما مشکل خاصی نداریم ولی واقعا هیچ احساس خوشبختی و لذتی توی زندگی نداریم. لطفا کمکم کنید

اینم اضافه کنم که الان من حدود یک ساعته با قهر اومدم اتاق دیگه نشستم و بیرون نرفتم ولی صدای شوهرم رو میشنوم که خیلی با آرامش و عادی داره کار خودش رو میکنه، حس میکنم با این کاراش فقط میخواد بهم بفهمونه تو برام مهم نیستی و نشون میده که خردم میکنه

ماهگل جان مشکل اساسی شما و شوهرت اینه که نمی تونید با هم حرف بزنید. این طور که نوشتین کلا شوهر شما از صحبت کردن و توضیح دادن علت ناراحتی اش خودداری می کنه (درست متوجه شدم؟ در سایر مواقع هم همینه؟). بر خلاف سایر دوستان که توصیه به کوتاه اومدن شما کردند توصیه من به شما اینه که کار خودت رو بکنی و پوست کلفت باشی و کوتاه نیای. منظورم از این حرف این نیست که دعوا کنی بلکه منظورم اینه که بی خیال باشی. مثلا شوهرت حرف نمی زنه؟ ولش کن به حال خودش بذار. نمیاد باهات بیرون؟ خودت برو. غر می زنه؟ یک گوشت رو در کن و یک گوشت رو دروازه. این رو بدون که بعضی از آدم ها از این روش ها برای بازی دادن طرف مقابلشون استفاده می کنند. تو وارد این بازی نشو و نذار روی رفتارهات اثر بذاره.

خیلی محکم و منطقی بهش بگو که هر وقت از چیزی ناراحته علتش رو رک و پوست کنده بهت بگه نه اینکه بغ کنه و اخم و تخم کنه.

در مورد خانواده ی همسرت هم خیلی توضیح ندادی ولی ممکنه علت سردی که دارند همین رفتارهای شوهرت باشه. شاید هر وقت اومدند کمکی کنند انقدر تند رفتار کرده که پشیمون شدند.

ممنون از وقتی که برام گذاشتین،
والا شوهرم نه که فقط در مورد ناراحتی که کلا در مورد هیچی حرف نمیزنه، خیلی وقتا شده اتفاقی افتاده من بعدش از زبون پدرشوهرم شنیدم!
متاسفانه وقتی من خودمو میزنم به بیخیالی بدتر میشه الان چند روز بود منم صحبت نمیکردم ولی اوضاع بهتر نمیشه که بدتر میشه. یا بیرون رفتن هم گهگاهی با دوستم خواهرم یا مادرم میرم ولی خب راستش دلم میخواد با شوهرم هم میرفتم!

هر وقت هم علت ناراحتیش رو میپرسم یا جواب نمیده یا میگه واقعا نمیفهمی من چرا ناراحتم؟!؟! و عصبانی میشه

کلا دلم میخواد مثل بقیه زن و شوهر نرمال باشیم نه که فقط روزگارمون رو توی یک خونه سپری کنیم.

خانواده شوهرم خیلی پسر دوست بودن و شوهرم هم تک پسر، جوری که اوایل مادرشوهرم میگفت فلان جور به شوهرت برس.
ولی درست میگید شوهرم با خانواده خودش هم زود تند میشه، ولی من میترسم فکر کنن تقصیر منه و من تو گوش شوهرم میخونم، چون یه بار که خونه مادرشوهرم بودیم با خواهرشوهرم بحثشون شد، خواهر شوهرم گفت چیه هربار میای اینجا دست زنت رو هم میگیری دوتایی میاین!


در مورد غر زدن های شوهرم هم بگم که سر چیزایی ایراد میگیره که واقعا ناراحتم میکنه، من انحراف بینی دارم تا حالا توی عمرم کسی بهم نگفته بود موقع نفس کشیدن صدای نفست میاد ولی الان یکم نزدیک شوهرم باشم میگه با دهن نفس بکش صدای نفست نیاد، حتی باهم نمیتونیم تلوزیون ببینیم چون یا به صدای نفس من گیر میده یا هر تکون ریزی بخورم میگه تکون نخور! منم واقعا بهم بر میخوره!

به نظرم مياد شوهرتون دوستتون نداره، عين خودم كه شوهرم دوستم نداره. چون اگه كسى آدمو دوست داشته باشه همه چيزشو هم دوست داره، دقت كردين آدم وقتى يكيو دوست داشته باشه همه چيزش دوست داشتنى مياد! ولى اگه آدم از يكى خوشش نياد يا به اندازه كافى دوستش نداشته باشه، همه كارى هم طرف بكنه خوشايند نيست، حتى محبتش هم نميچسبه. نميخوام نااميدتون كنم ولى همينى كه به صداى نفستون حساسه يا ميگه تكون نخور، نشون ميده كه اون طور كه بايد ازتون خوشش نمياد، يا اينكه انقدر لوسش كردين و لى لى به لالاش گذاشتين كه اينجورى شده، داره مثل بچه ها بهونه گيرى ميكنه.
روش منو كه اينجا دوستان كمكم كردند رو برين، البته خيلى بايد صبور باشين، رهاش كنين و زياد كارى به كارش نداشته باشين. انشالله كه هم مشكل شما و هم مشكل من زود زود زود حل بشه و تو زندگيتون احساس خوشبختى كنين.

ماهگل جان منظورت از اینکه بدتر می شه چیه؟ یعنی اینکه اخم و عصبانیتش بیشتر می شه؟ خوب احتمالا چون نتونسته به خواسته اش برسه عصبانی شده. من اگه جای شما بودم باز هم به بی خیالی ادامه می دادم. منظورم اینه که رندگی عادی خودم رو می کردم مثل روزهای دیگه حرف می زدم.

نوشتید که شوهرتون تک پسره و خانواده اش هم پسر دوستند. احتمالش هست که این روی روحیه ی شوهرتون اثر گذاشته باشه و لوس و بیش از حد حساسش کرده باشه. شما نباید به این نوع تربیت شوهرتون دامن بزنید.

به خانواده ی شوهرتون فعلا فکر نکنید چون به اندازه ی کافی تنش های منزل از شما انرژی می بره. فکرتون رو مشغول قضاوت های احتمالی اونها نکنید.

حرفی که شوهرتون در مورد نفس کشیدنتون زده بسیار ناراحت کننده است. بهتون حق می دم که بهتون بر بخوره.

شوهرتون نظرش در مورد سردی رابطتون چیه؟ کلا آدم معاشرتی هست؟ دوست صمیمی داره؟

ممنون هانلی جان من خودمم همین حس رو دارم که شوهرم دوسم نداره چون حتی توی اوقات خوشمون هم وقتی ازش درخواست میکردم بهم محبت کنه میگه من باید کاری کنم که از دلم بربیاد منو مجبور نکن، به وقتش محبت میکنم! که البته این اتفاق هیچ وقت نیفتاده تقریبا!

امینا جان نه کلا شوهرم تنهایی رو ترجیح میده، دوست صمیمی نداره، از رفت و آمد و مهمون رفتن کلا خوشش نمیاد. راجع به این سردی رابطه هم فقط میگه کاری نداشته باش قرار باشه درست بشه خودش درست میشه ما هرکدوم فقط باید زندگی خودمون رو بکنیم زمان بگذره شاید بهتر بشه اوضاع

اینم بگم خب من نمیتونم برای خودم زندگی کنم اونم برای خودش، خب آخه اگه اونجوریه برای چی اصلا ازدواج کردم

سلام ماهگل خانم منم شوهرم بچگیاش دماغش شکسته و هروقت نفس میکشه صدای نفسش مياد و منو کلافه میکنه حتی شبا از خواب بيدارش میکنم که درست نفس بکشه ولی این دلیل نميشه که من دوستش ندارم خیلی ام دوسش دارم و عاشقشم چرا ب این فکر نمیکنید که صدای نفستون اذیتش میکنه خب اونم آدمه بعدش من احساس میکنم رابطه جنسی خوبی با شوهرت نداری چون مردا رو این قضیه حساسن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اذرمیدخت

سلام ماهگل خانم منم شوهرم بچگیاش دماغش شکسته و هروقت نفس میکشه صدای نفسش مياد و منو کلافه میکنه حتی شبا از خواب بيدارش میکنم که درست نفس بکشه ولی این دلیل نميشه که من دوستش ندارم خیلی ام دوسش دارم و عاشقشم چرا ب این فکر نمیکنید که صدای نفستون اذیتش میکنه خب اونم آدمه بعدش من احساس میکنم رابطه جنسی خوبی با شوهرت نداری چون مردا رو این قضیه حساسن.

---

سلام. راستش من تا قبل ازدواج مشکلی توی تنفسم نمیدیدم، صداش رو هم نه خودم نه اطرافیانم بهم نگفته بودن زیاده. بعد ازدواج اونقدر همسرم گفت رفتم خوندم فکر کردم احتمالا انحراف بینی دارم، چون در ظاهر مشکلی ندارم توی خواب هم مشکلی ندارم . حتی یه زمان صدای نفس کشیدنم رو ضبط میکردم گوش میدادم که شاید خودم متوجه نیستم و بد نفس میکشم، از خیلیا پرسیدم صدای نفس کشیدنم زیاده گفتن نه. الان از بعد ازدواج من واقعا نفس کشیدنم رو گم کردم، فکر کنید دائم فکرتون به نفس کشیدنتون باشه، یادم رفته چطور راحت نفس میکشیدم، هرکسی منو میبینه میگه برو دکتر ریه تبدیل به آسم میشه ولی رفتم دکتر گفت مشکلت عصبیه بیشتر.

در مورد روابط جنسی هم مشکلی نداریم چون مزاجمون یکیه، مگه توی این دورانهایی که سردی رابطمون بیشتر میشه خب طبیعیه !الان چند روزه ما یه تماس اتفاقی فیزیکی هم نداشتیم!

اینم اضافه کنم دوستان که تا الان اکثرا من پاپیش گذاشتم که موقع سردی روابط رو گرم کنم ، و این به نظرم یکی از اشتباهات بزرگ من بوده، اینبار تصمیم گرفتم اگه خیلی طولانی مدت هم بشه من کاری نکنم!

سلام منم فکر مىکنم شما نمىتوانىد با هم حرف بزنىد اگه راحت ترىد در نامه بنوىسىد و با هم صحبت کنىد مثلا بنوىسىد که حرف نزدن به ضرر جفتمون اىنجورى شوهر عزىزم خورشىد به سخاوتش مشهور است زىرا که انوار زىباىش را بدون هىچ پاداشى مىتابد پس اى خورشىد زندگىم انوار محبتت را از من درىغ نکن بزار من مثل اب از شدت محبتت تغىىر حالت بدم اگر از رفتارى خوشت نىامد بزار محبت زىباى تو سىاره تارىک مرا روشن کند شاىد من هم مثل تو ىک روزى تابىدم

ممنون از دوستای خوبم،

اگه اسم این 10 روز رو قهر بزاریم دیروز آشتی کردیم، من همیشه دوست داشتم اینجور مواقع شوهرم از دلم در بیاره، نازی محبتی ..... ولی خب فقط یه لبخند زد و بدون حرفی تو آماده کردن ناهار کمکم کرد! باز من اولین نفر بودم که سر صحبت رو باز کردم، نه که در مورد مشکلمون چون میدونستم حرفی بزنم باز روز از نو! نمیدونم اشتباه کردم یا نه!

چند روزه تاپیک هایی که دوستان معرفی کردن و تاپیک های دیگه توی سایت رو مطالعه کردم، سخنرانی کلید مرد رو گوش دادم، راستش من خیلی از اول اشتباه کردم توی زندگی و رفتارام! واقعا چیزی بلد نبودم!! دقیقا توی اون فایل کلید مرد، هرچیزی که دکتر حبشی به عنوان مردکش یاد کرده رو من انجام دادم! از طرف دیگه محبت های بیجا و بیش از حدم! محبت که نمیشه گفت! نازکشیدن های بیش از حدم! گفتگوی درست نداشتن باهم!و ....

الان نمیدونم میتونم از پسش بر بیام یا نه!