مردد بود در مورد دوباره مادر شدن یا ادامه تحصیل

سلام
من سنم داره بالا میره و هر چی می گذره یه بیماری جدید می گیرم خیلی به بچه علاقمند هستم
هم من هم همسرم . چند تا بارداری ناموفق داشتم الحمدالله یه بچه دارم
من و همسرم باید درمان بشیم و شاید سه تا شش ماه یا کمتر زمان می بره
من در حال تحصیل هستم و اصلا دلم نمی خواد درسمو ول کنم.چون بارداری های من پرخطر هست احتیاج به استراحت مطلق دارم و از طرفی هم سه سالی از درسم مونده
خودمم موندم که چی کار کنم کلا بی خیال بچه بشم که خیلی دشوار هست و من آرزوی فرزندان زیادی داشتم و دارم...
در طی تحصیل هم نمی توانم...اگر صبر کنم درسم تموم بشه می ترسم نتونم دیگه مادر شم حالا به علت بیماری یا ..... خیلی دیر میشه

سنمم داره میره بالا
الآن زیر سی سال دارم و این که الآن زندگی مون و بچه م خیلی احتیاج به یه بچه ی دیگه داره و هر چی سنم بالاتر بره چون مشکلاتی (پزشکی) دارم امکان بارداری موفق میاد پایین

سلام.
عزیزم اگه اینقدر بچه دوست داری که دیگه صجبتی باقی نمی‌مونه.
به نظر من شروع کنید به فراهم کردن مقدمات کار. دکترهایی که نیاز هست رو برید، با دانشگاه صحبت کنید و...
بعدش هم مرخصی تحصیلی بگیرید که فکر می‌کنم بدون محاسبه سنوات تحصیل بهتون مرخصی زایمان میدن.
موقعیتی رو که ممکنه فرصتش از دست بره؛ کسب کنید و مسائل مربوط به زندگی خانوادگی رو بزارید در اولویت. برای درس خوندن همیشه وقت هست و حتی امکانش هم به مرور فراهمتر(!) میشه.

اگه درس رو برای لذت یادگیریش میخونید و افزایش سطح دانشتون
بعدا هم میشه درس خوند... حتی در 40 سالگی

سلام
فکر خوبی هست خودم هم به ذهنم رسیده بود...اما من اگر درسمو ول کنم خیلی مشکل بتونم دوباره ادامه بدم
برای بچه ی اولم چندان مادری نکردم و چون بعد از ٬ ازدواج ترک تحصیل کرده بودم مشغول درس خواندن بودم تا دیپلم بگیرم و بچه م را مادرم نگه می داشت...که همه جوره چه تربیتی و موضوعات دیگه دچار مشکل شدم

من خودم باید بالای سر بچه م باشم تا چند سالش بشه بره مدرسه تازه بتونم ٫درسمو دوباره از سر بگیرم

حالا هم فرزندم میره مدرسه و من صبح ها میرم کلاس
و یه موضوع دیگه ذهنم دیگه کشش خوندن فکر نمی کنم داشته باشه...

درمانمون هم چندان طول نمی کشه...البته اخیرا آزمایشاتم نشان داد دچار رماتیسم مفصلی و عفونت هستم که همین موضوع تردیدم را بیشتر کرد که به دلیل اینکه سیستم بدنیم کلا ضعیف شد دیگه نتونم مادر شم

و یه چیز دیگه وقتی دارو مصرف می کنیم اگر زمان بدیم باز هم امکان موفقیت میاد پایین

درس خوندن هم به نفع من هست مخصوصا برای سلامتی روانی من...
با این که خیلی به بچه علاقمند هستم اما انگار انتظار داشتم همه بگید درسمو تموم کنم بعد...

که اونم خودش مشکل دیگه ای هست چون سنم بالا میره و من ضعیف تر میشم...

با این حال الویت را به بچه دار شدن می دم

ان شاءالله که این مسیر هموار بشه...

متشکرم...خیر از دنیا و آخرت ببینید

سلام:72:

مرحمت عزیز اول که گفتی سنم میره بالا و واسه بچه دوم دیر میشه ،فکر کردم حالا چند سالتون هست؟فکر کنم همسن باشیم من چند ماه دیگه 27 رو تموم میکنم وارد 28 میشم ولی فعلا خبری از بابای بچه نیست:311: بعد شما نگران بچه دومی.کلا از خودم ناامید شدم:54:.ولی گذشته از شوخی به نظرم شما هنوز هم 10 سال واسه بچه دار شدن وقت دارید.


اتفاقا من تو شهر خودمون چند تا متخصص زنان میشناسم که دیر ازدواج کردند و خودشون در آستانه چهل سالگی بچه دار شدند .درسته بارداری تو سن بالا،معایب و عوارض خاص خودش رو داره ولی حتما همه این عوارض در همه خانمها بروز نخواهد کرد و میشه زیر نظر یه پزشک متخصص، دوره بارداری خوبی رو حتی در آستانه چهل سالگی گذروند.


در مورد ادامه تحصیل هم در کل من اگه جای شما بودم ادامه تحصیل نمیدادم و زندگیمو با همسر و بچه هام با خوبی و خوشی میگذروندم به جای اینکه تازه بخوام تو این سن و با همسر و بچه، خودمو درگیر درس و دانشگاه کنم اونم تو این آشفته بازار مملکت که اکثر رشته ها اشباع شدند و کار مناسبی واسشون نیست.مگه اینکه بخوای از نظر روانی به اغنا برسی که باید بگم متاسفانه دیگه اکثر دانشگاهها از این نظر خیلی پسرفت کردند و خیلی نمیتونن کمکی به آدم بکنن.

من جای شما بودم به جای ادامه تحصیل،کتابهای مختلف رو تو زمینه های مورد علاقه خودم میخوندم و از این طریق اطلاعاتم رو به روز میکردم تا بچه هام هم به داشتن مادر با معلومات بالا به خودشون افتخار کنند،نه اینکه صرفا بگن مادرم لیسانس داره یا فوق لیسانس داره ولی ما حضورش رو تو خونه کمتر دیدیم و اکثرا سرش تو درس و دانشگاه بود.


در ضمن این رو کسی بهت میگه که خودش دانشجوی انصرافی دکترا بوده ولی اگه برگردم به گذشته به هیچ وجه این مسیرو نخواهم رفت و به همون لیسانس اکتفا میکردم و تو جنبه های دیگه زندگی شخصیم هم طور دیگه ای عمل میکردم ولی افسوس...

این فقط نظر شخصی من بود.امیدوارم تصمیم درستی بگیری:72:.