اسیدپاشان اینترنتی و روحی

بادرود.


* میخواستم بدونم برای برخورد با افرادی که گستاخانه فحاشی میکنند ، سعی در سرکوب و تحقیر دیگراند ، پشت سر افراد دیگر مدام بدگویی میکنند و تهمت میزنند ،و از روی حسادت سعی در تخریب شخصیت و زندگی دارند چه رفتاری باید داشت؟

بارها برای من پیش آمده ، تقریبا تمام دوستان (بهتر بگم دوست نماها!) رو بهمین دلایل ، کنار گذاشتم

بخاطر امتیازاتی که نسبت به بقیه داشتم همیشه موجی از نفرت پشتم بوده! بجای اینکه اطرافیانم از کسب مدارجم خوشحال باشند و بهم افتخار کنند، شروع کردند به فحاشی و بدگویی ازم

حتی چندنفراز دوستانم به همسرم نظر داشتند و باپررویی هرچه تمامتر، میخواستند ازمن جدابشه!
وقتی میدیدم چطور سعی دارند مخشو بزنن یه حس غیرقابل توصیفی میومد بهم

همسرم بهم میگفت در جایگاهی نیستم که باهاشون دهن به دهن شم و بخاطر همین هم در سکوت ، از زندگیم پاکشون کردم


* چرا ایرانی ها اینقدر خودشون رو عقل کل میدانند و حتما باید درچیزی که مربوط بهشون نیست نظر بدن؟ و بااینکه بارها ازشون خواسته میشه سکوت کنند، باز هم تا سرکوفت و تحقیر نکنند، ارضا نمیشن؟

* علت اینکه اینقدر به پیج هنرمندان و افراد برجسته حتی خارجی اسیدپاشی میشه چیه؟
من بخاطر اینکه فحش نشنوم ، پیجی ندارم که لااقل از دستاوردهام استفاده مثبت بشه


آیا این حسادت ها از کمبودهای دوران کودکی میاد؟ یا کمبودهایی که مردم در زندگی کنونی دارند؟

برای دورماندن ازین آسیب های روحی ، جداشدن از اجتماع باعث انزواطلبی میشه ، مشکلی که من باهاش گریبانگیرم و متاسفانه تا میفهمند که من چه توانایی هایی دارم، تبدیل به دشمن خونی ام میشوند!!

چرا هیچ کسی سرش تو زندگی خودش نیست و شاکرِ داشته هاش نیست؟

این همه شعار و تبلیغات میشه برای اصلاح درون، چرا هیچ کسی گوش نمیده؟