تردید در ازدواج با هم کلاسیم

سلام و خداقوت به همگی حدود 2 سال پیش با یکی از هم کلاسهای دانشگاه آشنا شدم از نجابت و ایمان و صداقت این فرد به دلم نشست.آن مدتی که در شبکه فیس بوک عضو بودم ایشان هم عضو بودند با هم چت می کردیم منم هوای این دختر خیلی داشتم برای پایان نامه اش مطلب تهیه میکردم و کارهای دیگه در زمینه درس. بعد از حدود یک سال احساس کردم به همدیگر وابسته شدیم.یک روز حرفی زد به دلم بد نشست گفتش که من که قیافه ندارم و هر موقعه که من از ایشون تعریف میکردم (از نظر درسی) ایشون می گفت اون طوری که شما فکر میکنید من نیستم.آخرین باری که ملاقات حضوری داشتم با ایشان در دانشگاه برای دریافت کتاب هاای که به ایشان امانت داده بودم یه چیزی از ذهنم گذاشت اونم این بود: میخوای با این ازدواج کنی اینکه قیافه نداره. چند ماه بعد از این ملاقات. من بدون خداحافظی از ایشان اکانت را پا کردم(البته یک اکانت دیگه داشتم) و فهمیدن ناراحت شدند دلیلم این بود البته به گفته خودش که میگه قیافی نداره و شاید دیگه کسی نباشد او را دوست داشته باشد به من رو آورده نه به خاطر خودم.البته من این حرف به ایشان را نزدم(گناه داره خوب) ودلیل دیگر عدم شناخت خانواده( بگم دوسش دارم پس فردا خانواده ها مون راضی نباشند دیگر بدتر میشه) از موقعی که این حرفو زده که قیافه نداره منم دیده بدی پیدا کردم خوب میگم این فرد اعتماد به نفس نداره من برای چی با همچین آدمی وصلت کنم.در ضمن ایشان در خانواده پر جمعیت بزرگ شدن (2 تا خواهر + یک برادر) ولی من کم جمعیت.احساس می کنم شاید غلط باشه این حرف،با این گرونی وبا این شرایط ادواج با چنین فردی یه مهمونی میخوای بدی کل هزینه داره .این افکاری هست که در ذهنم عبور میکنه و من را به شدت اذیت میکنه از طرفی دوسش دارم ولی با این افکار چه کنم.

هنوز با خودت کنار نیومدی
همچین گفتی پر جمعیت فک کردم 15 تا بچه اند
وای که همه چی شده پوللللللللللللللللللللللل لللللللللللل

کاربر حیاط خلوت،فقط به خاطر پول نیس شما شلوغش میکنی.ایشان کسی داره حمایتش بکنه. پس فردا من با ایشان بحثم شد شما حساب کن دو تا خواهر (بعلاوه شوهراشون) بعلاوه برادر( بعلاوه خانم شان) علیه من دست به یکی کردن پس فردا مادر وپدر بنده که به رحمت خدا رفتند کی ازمن حمایت میکنه.یا مثلا رفتیم 13 بدر اومدن یه سرگرمی ترتیب دادن که من با اون سرگرمی مشکل دارم تکلیف چیه؟ به نظرم ازدواج تک فرزند با خانواده چند فرزند چیزی خوبی در نمیاد نمیدونم والا.لطفا نگید این چه طرز فکرایی که تو داری .

اتفاقا باید گفت این چه طرز فکراییه ک تو داری
اگه مسءله اصلیت قیافست ک کلا بیخیالش شو اما اگه فقط گرونی و سرگرمی 13 بدر و ... هست خب به نظرم زیاد مشکلی نیست وقتی مهمونی بدی در حده وسعت خرج میکنی ضمن اینکه خدا روزی رسونه راجع به چیزای دیگم باید شناختتون بیشتر باشه. و اینکه باقد بفهمید ایشون چقد مستقل میتونن فکر کنن و اهل دخالت دادن بقیه تو مساءلشون هستن ؟اینطوری نگرانیتون خیلی راحت بر طرف میشه که وقتی اختلافی بینتون پیش بیاد چطوری موضوع رو حل خواهید کرد؟اونطور که خودتون گفتید اونا چن نفرن شما یک نفر یا اینکه شما دوتا همیشه باهم مشکلاتتونو حل میکنید
ولی بازم میگم اگه کوچکترین مشکلی با فیسش داری بیخیالش شو

عرض سلام و احترام
به گمانم دچار وسواس فکری شدید
این که آینده نگر باشید خوب هست اما نه تا این حد!!
از همین حالا فکر این هستید که اگر خدایی ناکرده بحثتان شد چه کار کنید؟!! (منظورم این هست منفی فکر نکنید)

شما برای ازدواج آمادگی کامل دارید؟!!
یک سری مقالات در این تالار هست پیدا می کنم و برای شما می گذارم

نکته : لطفا با ثبات باشید

http://www.hamdardi.net/thread-4821.html

عنوان تون هم بگذارید : تردید در ازدواج با هم کلاسیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نشـاط

http://www.hamdardi.net/thread-4821.html عنوان تون هم بگذارید : تردید در ازدواج با هم کلاسیم

---

ممنون از شما، دکمه ویرایش کجاست؟ راهنما خوندم ولی پیدا نکردم.

سلام



آقای اسی من از شما یه سوالی دارم که خوب در موردش فکر کنید و بعد جواب بدید.قبل از اینکه ایشون از قیافه خودش ایراد بگیره نظر شما در مورد ظاهرش چطور بود؟



این سوال رو به این خاطر پرسیدم که اگه یه خانم حتی اگه ظاهر خیلی معمولی داشته باشه ولی خیلی با اعتماد به نفس پیش همسرش بگه مثلا دوستم یا همکارم میگه قیافت خیلی دلشینه، این حرف کم کم تو ذهن آقا هم تثبیت میشه و آقا فکر میکنه همسرش واقعا خیلی زیباست و این مساله به خاطر همون اعتماد به نفسی هستش که خانم به خودش داره.برعکسش هم صادقه مثلا خانمی که وزنش نرماله یا فقط دو سه کیلو اضافه وزن داره اگه مدام پیش همسرش بگه من چاقم،کم کم آقا هم پیش خودش میگه آره واقعا همسرم چاقه ها.



یه خانم با ظاهر معمولی ولی با اعتماد به نفس بالا جذابیت بیشتری برای یه آقا داره تا یه خانم زیبا ولی فاقد اعتماد به نفس:81:.


به همین خاطر توصیه میشه یه خانم هیچ وقت عیوب ظاهری خودش رو پیش همسرش مطرح نکنه.اگه عیب خیلی بارزی داره خب همسرش مسلما اون رو می بینه و نیاز به بازگو کردنش توسط خود خانم نیستش ولی خانم میتونه خیلی حرفه ای اون عیب رو اگه قابل برطرف کردن هست برطرف کنه بدون اینکه از اون عیب پیش همسرش صحبتی بکنه.


مشکل این خانم هم اینه که خیلی ساده و بی سیاست بوده و از ظاهر خودش پیش شما ایراد گرفته.


اگه شما قبل از اینکه ایشون از ظاهرخودش ایراد بگیره ،ظاهرش به دلتون نشسته بود که در این صورت با توجه به تناسب تو بقیه معیارها میتونید بهشون به عنوان یه کیس ازدواج نگاه بکنید و از همدیگه شناخت بیشتری پیدا بکنید.در مورد پر جمعیت بودن هم به نظر من پر جمعیت هم نیستن.در واقع خونواده هایی که بچه هاشون اکثرا دهه شصتی هستن تعداد اعضای اون خونواده معمولا در همین حده یا یکی دو نفر کمتر و بیشتر.خونواده های دهه هفتاد و هشتاد هستن که اکثرا یک یا دو فرزند دارند.


شما اگه تک فرزند بودن رو هم جز معیارهاتون قرار بدید، پیدا کردن فردی که تا حد زیادی نزدیک به معیارهاتون باشه و تک فرزند هم باشه و اون هم شمارو بپسنده کار خیلی سخت و زمانبریه که ممکنه باعث بشه ازدواجتون تا چندین سال به تاخیر بیفته.یکم در مورد این مساله دقت کنید:81:.



اما اگه ایشون حتی قبل از اینکه از ظاهر خودشون ایراد بگیرن به دل شما ننشسته بودن به نظرم بهتره از این ازدواج منصرف بشید.

موفق باشی:72:

سلام به نظر شما خیلی عشق و علاقه ای به این خانم ندارید و بیشتر از سر دلسوزی به ایشون توجه می کنید. که مبادا به خاطر حس دلسوزی و دلایل خداپسندانه ازدواج کنید. که قطعا با شکست برای هر دو نفرتون مواجه میشید.
دلایل ظاهری چه صورت چه اندام برای ازدواج خیلی مهم هست. اولین شرط یک ازدواج مناسب همین به دل نشستن ظاهر هست. مبادا این حرف غلط قدیمی ها رو بزنید که قیافه عادی میشه.
اما در کل همون طور که خودتون گفتید به نظرم ایشون مشکل اعتماد به نفس دارند و چیزی هم نیست که شما بتونید برای ایشون درستش کنید. شما که نمی خواید بچه بزرگ کنید که روی اعتماد به نفس ایشون کار کنید. ضمن اینکه باید بدونید ایشون اگر همسرتون بشه ، مادر فرزندان شما خواهند شد. مادری که خودش اعتماد به نفس نداره چطور می خواد فرزندان قوی و شاد و سالمی رو بار بیاره؟

خیلی ممنون از دوستانی که راهنمایی کردند.ایشان به دلم من نشسته ولی در مورد عاشق بودنم نمیدونم تا حالا عاشق کسی نشدم.اگر عاشقی به معنای این باشه که اگر مرا دوست داری بر فرض خودت جلو ماشین بندازی یا از طبقه پنجم خودت پرت کنی و.... از این دست خزعبلات باید بگم خیر .من دو مورد دیگه از مشکلاتم را میخوام عرض کنم

1.من از کودکی تا به حالا که 31 ساله شدم میان خوبی با دخترها نداشته ام نه به معنای بی احترامی کردن نمیتونم باهاشون صمیمی شم برخلاف پسرهای دیگه.با دختر جدی رفتار میکنم اینم نه به خاطر تکبر از اول این جوری بوده ام،از دخترای فامیل بگیر تا دختر همسایه و... .تا حالا دوست دختر نداشتم خوشم نمی آید از این کارا.به نظرم خودم مشکل نیست.

2.من کم حرفم،اما به معانی کوتاه بودن زبانم نیس کسی ناراحتم کنم رک حرفمو میزنم.از توی جمع بودن زیاد خوشم نمی‌آید چون حرفای مفت میزنن یا غیبت یا اینکه فلان کسی در یک جمع بدون شناخت از تو میاد قضاوت میکنه یا شوخی میکنه یا .....برای همین پرجمعیت بودن را ترجیح نمیدم.

ممنون میشم اگر دوستان مرا دوباره راهنمایی کنند.