همسرم مدام از من میخواهد خانه را ترک کنم

من حدودا 3ساله که ازدواج کردم همسرم در دوران نامزدی پسری آروم و با ادب بود گاهی متوجه شده بودم تو شرایط سخت کمی حالتش فرق میکنه اما اونقدر همه جیز اروم بود که متاسفانه نوجهی به این موضوع نکردم در ضمن اینم فهمیده بودم که فوق العاده ادم حساسیه و معمولا فکر میکنه دیگران با حرفاشون دارن مسخرش میکنن!در ضمن شب بله برون فهمیدم که ایشون اصلا اهل رفت و امد نیستن.
الان بعداز تقریبا 3سال و نیم از زندگی مشترکمون به طور متوسط از همون روز عروسی تا حالا هزار بار دعوامون شده سر چی سر حساسیت بیش از حد همسرم روی خانوادش و اینکه خیلی عصبیه سر هر موضوعی به خصوص اگر یه جورایی مربوط به خانوادش باشه به خصوص خواهر کوچیکش که از من 2 سال کوچیکتره.تا جاییکه خود خانواده همسرم میگن من همیشه در حقشون محبت کردم واز احترام هیچ وقت کم نزاشتم ولی متاسفانه همسرم که الان یه مرد 38 سالست هنوز نمیتونه بعد سه سال زندگی مشترک تعادل بین من و خانوادش برقرار کنه از اونجاییکه مطمئنم بعد از تک تک اعضائ خانوادش من اخرین اولویتشم ...
سر هر موضوعی که ممکنه مورد دعوای هر زن و شوهری باشه همسر من به من به خانوادم به اصلیتم فحاشی و بی احترامی میکنه و مدام سر هر دعوایی به من میگه گمشو از خونه من برو بیرون من از اولم نمی خواستمت برو تقاضای طلاق کن !ما به درد هم نمی خوریم من و خانوادم یه سر و گردن از شماها بالاتریم .
خلاصه این موضوع خیلی تکرار شده من نمیگم بی تقصیرم شاید منم اخلاقای بد داشته باشم اما تربیتم جوری نیست که خیلی راحت بخوام به کسی فحاشی یا بی احترامی کنم چه برسه به عزیزترین شخص زندگیم که همسرم باشه ولی متاسفانه ایشون خیلی راحت این کارو میکنه گاهی بعدش عذرخواهی میکنه ولی چه فایده ...ده بار قول داده که حداقل اگرم دعوامون شد به من نگه از زنگیم برو بیرون چون بهش گفتم این حرفش بدجوری تو زندگیمون سردی میاره ولی متاسفانه این موضوع مدام داره تکرار میشه مثلا همین دیشب سر موضوعی که خودش شروع کرد دعوامون شد ودوباره همه چیز تکرار شد بعد جالبه همیشه من و مقصر میدونه و بعد از این همه حرفای توهین امیزش به من میگه تو مقصری ازت خسته شدم دیگه نمی خوام باهات زندگی کنم راستش منم دیگه خسته شدم دیگه توان ندارم من تو یه خونه کاملا ارو م و بیصدا بزرگ شدم اصلا تو خونمون دعوا نداشتیم الام واقعا داغون شدم و دارم عذاب میکشم موندم چه کنم کمکم کنین:47:
دارم دق میکنم نمی خوام فعلا خانوادم و در گیر کنم چون قبلا به اندازه کافی ناراحت شدن سر این اختلافات ما میخوام خودم یه تصمیم نهایی بگیرم بعد او نارو در جریان بزارم.

سلام.با اىشون سر سنگىن باشىد ىه مدت به کارهاى خونه رسىدگى کنىد غذا هم با هم بخورىد ولى خىلى رسمى تو دعوا سکوت پنچ ثانىه.خىلى ىه جاهاىى ماثر . شما نباىد انقدر بحث توى دعوا کش بدىد تا همسرتون همچىن حرفى رو بزنن هر کسى هم روى خانوادش حساسه حالا بعضى ها حاظر نىستند خطاهاى خانوادشون ببىنند. که بهتر خودتون با رفتارتون ىککارى کنىد که دىگران از خطوط قرمزتان رد نشوند

سلام عزیزم متاسفم اما لازمه یه چیزاییرو بدونی اینکه مردا همشون به خانوادشون حساس اند پس فقط همسر شما اینطور نیست اما درجه اون بهبازخپرد رفتار شماست احتمالا وقتی ایشون ازونا دفاع میکنن شما جدل میکنی و قضیه کش پیدا من این پست شما متوجه شدم هنوز مهارتهای ارتباطی رو بلد نیستین چون ما به شما دسترسی داریم پس رویرحرفمون با شماست
یه نکته اساسی اگر میخای دیگران اونی بشنذکه ما میخایم اول بای ما اونی بشیم که عکس العمل دیگران خوب بودن باشه
یعنی رفتار دیگران نتیجه رفتار ماست
علت این پرخاشگری همسرت شما نیستی همیشه اما تنها شمایی که میتونی پرخاشش رو به ارامش تبدیل کنی
فقط و فقط با دونستن راهکارها
حتما حتما حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی بخصوص کلید مرد ایشون و اقتدار مرد دکتر رو دانلود کن زندگیت زیر رو میشه ایشالله

به قول استاد قرایی یه مرد 5 سال وقت می خواد تا از پسر مادر به شوهر زن تبدیل بشه
یه مقدار تحمل کن .
وقت بحث ببین چه جوریه
1.می تونی محل رو ترک کنی
2.یا اینکه جوابشو ندی

تو یه برگه با خط خیلی قشنگ بنویش
خانه عشقم را حتی اگر بر سرم ویران کنی هرگز ترک نخواهم کرد

به محضی که اون حرفو زد به تابلو اشاره کن ...

شوهرم به من می گفت فک میکنی کی هستی ؟
منم از این حرفش برداشتهای خیلی بد می کردم تا اینکه یه بار کار احمقانه ای کردم رفتم رو لبه بوم ( یه ساختمون چهارطبقه نیم ساز) وایسادم و گفتم یه بار دیگه بگی خودم رو میام از اینجا میندازم پایین .دیگه نگفت (البته این روش رو برای شما توصیه نمی کنم) :311:

سلام

همسرتون فرزند چندم خانوادست ؟

دلیل کم رفت امدیشون چیه ؟

ایا نگاهش منفی ؟

ایا در خانوادش به اندازه کافی بهش احترام میزارن ؟

ایا مشکل اقتصادی داشتن ؟

ببین به نظر میاد شرایط زیستگاه خوبی نداشته یا کمتر مورد محبت قرار گرفته

اون داره با زبونه بی زبانی بهت میگه من به محبت بیشتری نیاز دارم و اون محبت را از شما میخاد

و خیلی خوبه که ازت توقع میکنه پس بهترین شخصه زندگیش هستی

حساس بودن ارتباط مستقیم داره با پر توقعی

لطفا به این موضوع دقت کن باهش مهربون باش یه مدت هر چی گفت گوش کن بعد کم کم نتیجش را میبینی

اگه هم با نظرش مخالفی مستقیم نگو حتی زمانی که میدونی اشتباه میگه وقتی ببینه رو حرفش حرف نمیزنی تاییدش میبکنی

ارومتر میشه و بهتر میپذیره

ممکنه در دعواها بیشتر اسم خاهرشو عنوان میکنی اونم غیرتی میشه

هیچ زمان پشت سره خانوادش پیشش گله نکن چون ممکنه بره بهشون بگه و این وسط شمایی که ضایع میشی

همیشه به خوبی ازشون یاد کن حتی اگه خوب نیستن این جوری همیشه همسدت هواتو داره

سلام دوستان عزیز

ممنون از راهنماهی شما راستش من ادم تنهایی هستم نه به این منظور که خانواده ندارم اطفاقا خانواده ای دارم پر از عشق اما پدر و مادرم مسن هستند و کلا نمی خوام ماجرا به خانوادم کشیده بشه چون ممکنه ذهنیتشون نسبت به شوهرم تغییر میکنه اما نه دوستی نه خواهری که بتونم مشورت کنم بارها پیش پدر شوهرم گله کردم و اون بنده خدا همیشه طرف من و میگیره چون میدونه اخلاق پسرش چقدر تنده و همیشه میگه تو صبور باش بین من و خانواده همسرم همه چیز بسیار خوبه گوش شیطون کر واقعا خوبه این که میگم ایشون حساسیت داره رو خانوادش در حدیه که مثلا اگه من بگم ب میگه به بابام توهین کردی بگم م میگه با مامانم بودی ؟دیشب بهش میگم وقتی تو بین من و خانوادت این همه حساسیت نشون میدی من هم از
اونا سرد میشم دور میشم دوباره عصبانی شد و گفت اخه این چه حرفیه میزنی این چه بی احترامی میکنی یعنی چی این حرفت:33:
رو خواهر کوچیکش که گفتم از من 2 سال کوچیکتر که دیگه هزار بار با من دعوا کرده و توهین کرده حتی یه بار خونرو ترک کرد والا به خدا من هیچ وقت نه تو کلام نه تو رفتار هیچ بی احترامی نکردم اصلا رو حرف حساس ایشون هر کی هر چی میگه فکر میکنه داره بهش توهیمن میشه کاری با ما کرده که نه من نه خانوادم جرات نداریم راحت حرف بزنیم چون فوری عکس العمل نشون میده و قهر میکنه بدم تو خونه با من دعوا میکنه ...
همسر من مرد مهربونیه اما دوست نداره به جز خانواده من و خودش با کسی رفت و امد کنه در کل ادم حساس و دل نازکیه اما عصبیییییییییییییییییییییی یییییی و وقتی عصبای میشه به من میگه از خونه من گمشو بیرون بهش گفته بودم اگر این حرف و بزنی واقعا میرم یه بار گفت منم یه هفته رفتم اما وضعیت بدتر شد:54:
من زندگیم و دوست دارم و حاضرم هر کاری برای بهتر شدن این وضعیت انجام بدم چه کنم پرخاشگری شوهرم /حساسیتهای بی جا ش و داد زدن و فحا شیهاش کم بشه خواهش میکنم لطفا به من راهکار نشون بدین من واقعا کسیرو ندارم باهاش راحت دردو دل کنم الان خوشحالم که شما اینجا بدون هیچ چشم داشتی به من گوش میدین پس لطفا کمکم کنین
:203:

سها جان

همسرم فرزند دوم خانوادست و خانواده خوبی داره هم از نظر مادی هم فرهنگی اما مساله اینجاست که تو کل خانواده این موضوع مدام تکرار میشه که رقت و امد فقط با خانواده هیچ کس به درد نمیخوره!
تو خانوادش بهش احترام میزارن بله اما هنوزم تو انجام خیلی از کارها حتما باید پدر و مادرش حضور داشته باشن کارهای که ما خودمون میتونیم انجام بدیم

و بله کلا نگاهش منفی هست زیاد مثبت نگاه نمی کنه و همیشه میگه به من محبت کن من به محبت خیلی نیاز دارم و در کل خوبیاهش بیشتر از بدیشه واسه همین دارم تلاش میکنم زندگیم و نجات بدم اما چجوری نمیدونم و راستش اصلا به همه چیز سرد شدم اونقدر به من گفته از زندگیم برو بیرون که میگم نکنه بعد چند سال واقعا من و بزاره کنار به ایندمون خوش بین نیستم