خستگي و فكر طلاق از قهرهاي هميشگي همسرم؟ مشورت!!

سلام به همگي
براي بار اول دارم اينجا پيام ميذارم
مشكل من با خانومم قهر و دعواهاي هميشگيشه كه بعضي وقتا منو به فكر طلاق ميندازه
خسته شدم از بس بخاطر چيزاي كوچيك قهر كرده باهام
حس ميكنم داره از محبتم سواستفاده ميكنه
الان بعد دو سال زندگي به جرات ميتونم بگم تا الان نشده ي دعوا و قهري پيش بياد و اون پا پيش بذاره
منم هميشه وقتي ديدم كه اون خيلي ناراحته يا گريه ميكنه كوتاه اومدم
خيلي دوسش دارم
نمي تونم ببينم ناراحته ولي بعضي وقتا واقعا اينكه حس ميكنم مقصر نيستم ولي مجبورم برا اينكه ناراحت نشه كوتاه بيام اذيتم ميكنه
دوس دارم يك بارم شده اون پا پيش بذاره
چيكاركنم؟
خيلي دختر درون گراييه خيلي كم حرفه زودرنجه خيلي هم يكدنده و لجباز

سلام
خواهش ميكنم اگ كسي نظري داره بهم بگه
بخصوص خانوم ها

سلام اینکه همسرتون زیاد قهر میکنه شاید منظورش اینکه میخاد با این روش به خواستهاش برسه شما باید ببینید دقیقا ایشون ازتون چی میخاد و اینکه اول اصلا به طلاق فکر نکید سعی کنید بفهمید دلیلش چیه و چرا قهر میکنه باهاش صحبت کنین بگید که اینطور رفتار کنه شما هم رفتاراتون عوض میشه سعی کنید جوری بگید که نقطه ضعف دستش ندید والبته اینو در نظر بگیرید که اون همسر شماست
مردانه رفتار کنین صادقانه جلو برین یکم رک حرف بزنین و بهشون بفهمونین که این قهرهای مکرر و بی معنی نتیجه ای جز بی مهریهای شما ندارد وقتی شما میگید دوسش دارید پس فکر طلاق نداشته باشین ایشون عادت کردن به این وضعیت مثل بچه ایی که مدام گریه میکنه تا به خواستهاش برسه و اینکه کلا ادمهای کم حرف زود رنجن باهاشون صحبت کنین یکم
شما شناخت بیشتری از همسرتون دارین شاید با این کاراش میخواد بفهمکنه که میلی به شما نداره شما خیلی کم و کلی توضیح دادین بیشتر راجع خودتون و همسرتون بگید شخصیتهای لجباز هر کاری میکنن تا به خواستشون برسه ولی شاید شما مشکلی دارین که همسرتون میخواد اینجوری بهتون بفهمونه در کل با هم منطقی حرف بزنین و خجالت یا ترس و واهمه ای از هم نداشته باشین میتونید از مشاوره کمک بگیرین یه اینکه کتابهایی در مورد شناخت خانم ها بخونید خیلی کمکتون میکنه برای همسرتون مرد باشین و مردانه رفتار کنین سعی کنید خلا های خانومتونو رفع کنین ان شاالله موفق شوید:323:

سلام اقا هادی
این مشکلی که بیان میکنید دقیقا چیزیه که منم باهاش درگیر بودم
شما از ابتدا همیشه پیشقدم شدید واسه اشتی و تحمل ناراحتیش رو نداشتید و بخاطرش حتی حاضر شدید از مواضعتون عقب بنشینید و گذشت کنید
علتش هم علاقتون به همسرتون و حفظ زندگیتون بوده
اما این فداکاری الان شده یه روال ثابت و وظیفه
هیچوقت قرار نیست همسرتون برای دلجویی پا پیش بزارن و مسوولیت کاراشو به عهده بگیره حتی بعد از پا پیش گذاشتن شما تحقیرتون هم میکنه و طلبکاره و برای اشتی کردن منت هم سرتون میزاره و خودشو بری از اشتباه میدونه...
این چیزا که گفتم درست؟!
اگر هست پس دقیقا ما تجربه مشترک داریم
اما راهکار طبق تجربه خودم که الان به بن بست رسیدم..
اولا فداکاری و گذشت باید با اقتدار و حفظ مواضعتون باشه و از ناحیه ضعف نباشه یعنی بدون تایید رفتار همسرتون و دادن حق به اون فقط از باب اشتی وارد بشید و بعدا توی موقعیت مناسب با ارامش و احترام مشکل رو باهم تحلیل کنید
دوما شما یه مرد هستید و باید قوی باشید
وابستگی و نیازتون به توجه و محبت همسرتون رو تعدیل کنید و خودتون رو محتاج و ضعیف نشون ندید چون دخترها مرد قوی و مسلط دوست دارن نه یه ادم ضعیف...
سوما وقتی رابطه به سمت بحث و جدال پیش میره خودتونو کنترل کنید و کل کل نکنید بزارید هرچی میخاد بگه الان اون عصبیه این بخاطر شخصیت زود رنج و حساسشه و البته شاید یکم غرور و تکبرش
چهارما طوری نشون نده که قهر و کم توجهیش بهت کلافت میکنه و ازارت میده توی این مواقع عادی رفتار کن بدون حس کینه و انتقام
اخرینکه خودت باعث چنین رفتارایی در همسرت شدی پس خودتو اصلاح کن قبل ازینکه بخای یه تایپیک بزنی و مثل من حسرت گذشته رو بخوری....
موفق باشی...

در مورد شما گرچه به ظاهر مشکل خاصی به نظر نمی رسه اما همین نداشتن مهارت در حل مشکلات می تونه به مرور زمان مثل یک دمل چرکی عمل کنه و بیماری را به سراسر زندگی منتشر کنه.

همین فکر طلاق خودش یک دمل هست وکافی است تحت شرایط روحی نامساعد به زبون بیاد وببینید چگونه زندگی رو تحت تاثیر قرار می دهد.

خیلی خوبه که در این مرحله به فکر برطرف کردن مسایل به ظاهر ساده زندگی تون باشید.

رفتار ما بر اساس پاسخ دهی به نیاز هامون هست که شکل می گیره و شاید هنوز این نیاز از سمت همسر شما حس نشده که لازمه یک سری تغییرات در روال رشد و کمال زندگی در خودش به وجود بیاره.

واحتمالا شما هم مهارت لازم رو برای بیان این نیاز نداشته اید.

بهتره پیشنهادی بدید مبنی بر اینکه ،جهت حل پاره ای از مسایل که شما رو آزار می ده به یک مشاوره مراجعه کنید .

این کار دو حسن داره ،

اول اینکه همسرتون رو متوجه اهمیت موضوع می کنه که مساله ای هست که شما رو مستاصل کرده و به فکر مشاوره انداخته و لازمه برای حفظ زندگیش در خودش تغییراتی بدهد.

دوم اینکه با کمک مشاور هم شما و هم همسرتون یک سری مهارت ها و راه و روش حل مشکلات رو در زندگی می آموزید.

سلام به همه دوستان و عزيزاني ك وقت گذاشتن و نظر دادن
حقيقتش من چندباري راجبه اينكه قهر چه اثار بدي داره و نبايد قهر كرد رو باهاش مطرح كردم
بعضي وقتا هم ك شديد شده بحث مشاور و رفتن پيش مشاور رو پيش كشيدم كه به هيچ وجه قبول نميكنه
البته بعد از اينهمه وقت تقريبا بهتر شده يعني اينكه اوايل قهر مي كرد ديگ ج اس نميداد ولي الان حداقل ج ميده ولي هيچ وقت شروع به درست كردن رابطه نميكنه
چند نمونه از جاهايي كه قهر كرده رو ميگم از دوستان بخصوص خانم ميخوام كه بگن عاديه يا غير عادي

1- به من ميگه چرا هميشه تو بايد كاراي خونه رو انجام بدي چرا داداش بزرگت انجام نميده
در صورتي كه داداش بزرگتر من كه حدود 8 سال ازم بزرگتره خيلي كارارو انجام ميده ولي خب كاراي ريز رو اگ سه تا من انجام بدم يكي برادرم انجام ميده
و مشكل اينه كه دقيقا دو دوتا چهارتا ميكنه منم در ج بهش ميگم من وظيفمه ب خونوادم كمك كنم حالا چ اصلا برادرمم كاري انجام بده يا نده (البته برا نامزدمم وقت ميذارم)
2 - تو مجلس عروسي كه مختلط بوده (البت فاميل نزديك و جشن كوچيك)بهم ميگ بيا برقصيم (دختر عمو هاش و ي سري دختراي فاميل كه البت با منم نسبت دور دارن) بهش ميگم الان همه دختر داره ميرقصه من سختمه بذا ي كم خودموني تر بشه چندتا مرد بياد وسط دوبار ميگه بريم وسط من بدون هيچ منظوري ميگم وايسا ي ذره
يهو ميگه اصن نميخاد بياي اون شب عروسي ميشه عذا و قهر
3- برا تولدش از يك ماه قبل ميگ ميخاي چي بخري
من دوس داشتم سورپرايز باشه ولي نميذاره خلاصه ي دستبند دادم خواهرم براش خريد(البته خواهرم گفت ي دستبند ديدم خيلي قشنگه منم بي منظور از اينكه ميگه خيلي قشنگه گفتم بخره) كه وقتي فهميد كلا اون تولد بهم ريخت- قهر كرد كه چرا دادي به خواهرت بخره

بنظر من كه حساسيتش بالاست.درسته؟ كتاب هم خواستم براش بخرم راجبه مردان كه اصلا ي بارم نخوند