عصبانیت به خاطر روز سیزده بدر

سلام به همه دوستان

حقیقتش من الان تنها مشکلم عصبانیت و ناراحتی و عدم خود ارام سازی هست.
مادیروز وسایل رو جمع کردیم بریم مثلا سیزده بدر تفریح. برادر گرامی تشریف نمیوردن. شاید پنج دقیقه راه طی کرده بودیم پدر گرامی یه ذره علف دیدن گفتن همینجا وایستیم زیر افتاب. که همه گفتن نه . اینو بگم که ماهمیشه میریم چنیدن کیلومتر اونطورف تر بیرون از شهر همیشه.

من از همون اول نه اینکه بخوام پیش قضاوت کنم فهمیدم بابام میخواد به خونه نزدیک باشه. چیزی نگفتم. خلاصه ما رسیدیم و وسایل رو پیدیم بابامون هر ردقیقه میگفت بچه(پسر 21 ساله) چرا نیومدجوجه بر ا بچه سیخ کن ،سالاد برای بچه بزار .اینا که کمه برای بچه و..

حالا شاید بگید اینا از حسودیه اما بزارید بگم جدای از مسائلی که قبلا برای برادر گرامیم گفتم.این ادم اصلا توی خونه نه برای من که برای هیچکسی ارامش نذاشته ولی اینقدر میخوانش.توی خونه داریم تلوزیون میبینیم به دون هیچ دلیلی میاد انتن و کنترل تلوزیون رو برمیداره میبره که کانال دلخواهمون رو ن=بینیم .بابام رو با جارو میزنه میگه به من یعنی دخترش بگه ترشیدی از این خونه برو اونم روزی چندبار. دفعه اخری که اینکار رو کرد و نذاشت تلویزیون رو ببینیم همین شب قبل بود و کلی دعوا و اعصاب خوردی به خاطرش داشتیم که میگن تقصیره منه وقتی بچه کیاد شبکه رو عوض میکنه و کنترل رو برمیدارخ میبرهاطاقش نباید چیزی بهش بگیم بچه که رفته و کاری نکرده که من دارم دعوا میکنم یا حرص میدم!!!!! همش تقصیر منه که دارم دعوا میکنم میگم چرا کنترل رو برده!!


حالا ما ارز دست این جونور فرار کردیم رفتین طبیعت بابا هرده دقیقه میگه بچم بچم.هرچقدر هم من عصبانی میشم یا مامانم میکشوندش یه طرف یا با ایما بهش میگه اسم نیار نمیتونه چرا ؟چون پدرم عاشقه!! بدتر از عاشقی که از معشوقش دور افتاده .چندسال چیش بابام توی بیمارستان بود مارفتیم دیدنش چند روز پیش هم برادرم رفته بود.بابام فقط میگفت به ما حرف نزنید و میگفت بچم کو .تازه هرچی بهش گفته بودیم بیابریم بابا رو ببینیم گفت نمیام.

یه مورد دیگه بابابم تا از در میاد توی خونه.میگه بچه کفشاش کو نیست. بچه چرا نیومده. باور کنید من هفته ای یکبار از اطاق بیرون نیام ککش نمیگزه و تجربه کردم

اصلا اگه میتونستن یه حکمی چیزی بگیرن تاحالا صدبار با مامانم رفته بودن گرفته بودن تا من رو از خونه بندازن بیرون چون مانع از پس انداز و دزدی بیشتر مادرم میشم.
دیورز خیلی دیر نیومدیم خونه ولی بجای حال خوب.اعصابم کاملا خورد .از صبح هم با خودم خود درگیری دارم و ببخشید شاید خوشتون نیاد میگم چرا دیروز سر فلان حرف مادر رو نگکرفتم بزنمش یا حتی بابامو . مدام میگم برم بیرون از اطاق مادرمو میزنم چون تمام اینا زیر سر مادرمه شما نمیدونید چه منبع عقده حسادت و انسان مزخرفیه این ادم . تنها حرکاتش با دختراش ظاهریه و وقتی از جلوش برن یا پشتشون حرف میزنه یا تهمت میزنه بهشون . یه مثال بگم اگه مامانم ببینه خواهرم با من خوبه مثلا یه چیزی میاره بخورم به فردا نرسیده یه چیزی بهش میگه که فرداش خواهرم لج باشه با من صدبار این اتفاق افتاده

همین مادرم کاری کرد بابام فکر کنه پسرش بعد از مرگش دستش رو میگیره والا حالا که میزنتش کی میخواد دستشو بگیره. بعد از اون هم بابا و مادرمن اندازه خرج یه پیرزن و پیر مرد رو دارن ه نخوان محتاج کسی باشن اینا تلقینات مادر من به پدر بی وجودمه . میدونم دارم ادب خودمو نشون میدم ولی هیچگکسی نمیدونه من چقدر عصبانی و ناراجت و تحت فشارم تا حد خودازاری که بخوام خودمو بکشم

حالا شما ببین دیروز مادرم به پیرمردی که اونجا بود و پسرش معتاد بود میگفت بین بچه هات فرق نذار!!!! اینو میگم بدونید شما ببینیدش فکر نمیکنید ادم بدی باشه واسه همه مادره واسه دختراش دایه.

من عصبانیم چکار یکنم؟

سلام شما زيادى حساس شديد.پدر و مادرتون ديگر سنى ازشون گدشته نمىتونن ديگه تغىىر کنن اين شما هستيد که بايد انعطاف پدىر تر باشيد. حالا سوال اينجاست که شما از اول اينگونه بوديد يا نبودن کسى ياچىزى در کنار شما باعت اين حساسىت شده است. متل کسى که دستش بريده و يکى بدون قصد روش پا ميزاره.

سلام.

نکنه شما هم از اون پسرا هستید که مامان باباشون خیلی دوسش دارن

البته من حساس نشدم و حرفم درسته .بیشتر هم دلیل ناراحتیم اینه که ادمی که برای هیچکسی ارامش نذاشته اینقدر فقط بر اساس سیاست های مادرم و پدر زن ذلیلم مورد تجه باشه و از بدی هاش چشم پوشی بشه
من کاملا منظور شما رو متوجه نشدم ولی تا حدی منظورتون اینه که دارم تلافی یه کمبود دیگه رو سر یه چیز دیگه درمیارم .هم اره هم نه. از طرفی لجم میگیره که برای کسی که همه چیزش جوره اینقد مایه میزارن و منی که اینقدر کمبود دارم که خیلیشم تقصیر اونها بخصوص مادرمه رو بی توجهی میکنن

البته میدونم چاره ای نیست مگه اینکه خودم به هر طریقی قدمی خوودم رو از این خانواده دور کنم .مدیر سایت سعی کردن منو یاد نعمت هام بندازن تا اینقدر درگیر بدبختی ها م نباشم
ولی نعمتای مایی مه اسیر یه مشت خرافات و اعتقادات ادمهایی با اختلالات شدید روانی هستیم که مارو هم درکیر اخلاقشون کردن کجا و نعمت های ادمهایی که سالم و میشه خوش و خرم هستن کجا. هیچ دختر همسن من نمیتونه مادر من رو تحمل بکنه .از هفت هشت سالگی هیچی برام نذاشت این مادر بخاطر مشکلات روحی روانی ارثی خانودگیش.خیلیه یه بچه از هفت هشت سالگی فحش رکیک بخوره همیشه بهش بگن زشت و بدبختی و بخوادمتیه افتخار جهان باشه .البته همین مادر من و خانوادش کاملا دربرابر پسر بر عمس هستن و تمام نکات اخلاقی رو رعایت میکنن و کوچیکش اینه که عیب هاشون رو میپوشونن و برعکس خوب نوشنشون میدن

ه هرحال این حرفا فایده ای نداره. من باید یکمی از زیاده خواهیم دست بردارم تا اروم بگیرم و نقطه امنی برای خودم پیدا بکنم و به خاطر خودم هم شده دست از جدال با این دیوانگان خودخواه بر دارم


امشب انشالله اگه بشه دارم با خواهرم میرم مسافرت تا حدی هم زیارتی و چون نمیخوام این بحث دیگه ادامه پیدا بکنه از ادمین محترم سایت میخوام ککل این تاپیک رو که جواب هم نگرفته رو حذف بکنن

من هنوز ناراحتم ولی به امید سال خوب برای همه

یه تشکر و عذرخواهی هم بکنم از سایت و ادمینش که اومدم و مزاحمشون شدم

شما باید بگید که سن، فرهنگ محل زندگی و قومیتی ، وضعیت شغلی و تحصیلی تان چطور است؟
از نوع جمله بندی و غلط های املایی تان مشخص حالت روانی مناسبی ندارید.
فقط این مساله را بدانید که این حالت مشکلتان را که حل نمی کنید هیچ به شما آسیب هم می رساند

سلام اقاى قاسمشما اسمشو مىزاريد حالت روانى ما بهش ميگيم غرىضه انسان داتا وقتى به نيازهاش توجه نميشه شروع مىکنه به داد فرياد و دست پا زدن متل يک نوزاد. البته بايد گفت که انسان درسته که در غرىضه است ولى ميتونه اونو کنترل کنه متات به جاى ده ساعت خواب هشت ساعت بخواب . در ضمن منم زياد اشتباه مىنوىسم چون با موباىل و نمى تونم وىراىشش کنم ولى اصلا عصبى نىستم. خانوم شما کار درست مىکنيد توقعتون رو نسبت به افراد بياريد پايين تر حتى بعضى وقتها از خودتون

راستشو بخوای خیلی از چیزایی که میگی رو من هم تا حدودی تجربه کردم
ما سه تا خواهر بودیمو یه برادر!!!!!! نگفته همه میدونن یکی یدونه یا خل میشه یا دیونه:58:

برادر ماهم تمام کارهای برادر شما رو انجام میداد و اذیتمون کرد
همه چیز توی خونه متعلق به برادرم بود از تلویزیونو کامپیوتر و ماشین و ......خلاصه همه چیز
وقتی برادرم میومد فورا کنترل تلویزیون تو دستاش بود وقتی اعتراض میکردیم پدر مادرم میگفتن عیب نداره شما بعدا تکرار سریالو ببینید

وقتی جایی میرفتیم پدرم میگفت خواهراتو برسون فلان جا فورا برمیگشت میگفت اژانسو واسه این موقعها گذاشتن

من و خواهر کوچیکم تو مدرسه تیزهوشان درس میخوندیم و هرسال شهریه نسبتا زیادی میگرفتن برادرم هرسال جنگ و دعوا مرافعه میکرد که چرا باید این میزان شهریه برای مدرسه این دوتا باید بدین بیارینشون بیرون بذاریدشون نمونه دولتی چون ما اونم قبول شده بودیم که منجر به هزاران بحث و دعوا میشد این قضیه و جالب اینه هیچ ارتباطی به اون نداشت و اگر مقاومت پدرم نبود شاید مسیر زندگی ماها عوض میشد

من تو شهر خودمون به زرنگی مشهور بودم و همین قضیه لج برادرمو در میاورد و مدام میگفت سحر هرچقدرم درس بخونه که من نمیذارم بره شهر دیگه اگه رتبه ی یک رقمی هم بیاره به جون خودش باید لیسانس شهر خودمونو بزنه منم اونموقع ساده بودم میزدم زیر گریه و به پدرم میگفتم برادرم اینجوری گفته پدرمم میخندید میگفت تو دکترا قبول شو من اونور دنیا هم که بری میفرستمت داداشت هیچ کارس اما یه بار بهش نمیگفتن تو کاری به اینا نداشته باش

مدام خواهرم که مامایی قبول شده بودو تحقیر میکرد که بیچاره اخر سر باید بری تزریقاتی بزنی و مدام اذیتمون میکرد و من همون کارهاش باعث شد قسم بخورم اگه خودمم کشتم باید به جایی برسم که از برادرم بالاتر باشم که دیگه نتونه اینقدر اذیتم کنه

اگر بخوام از رفتارهای زشت و نامردی هاش برات بگم یه مثنوی باید بنویسم متاسفانه تک پسرها هم اغلب از حمایت همه جانبه مادر پدر برخوردار هستن

به جای کل کل کردن و حرص خوردن فقط خودتو بکش بالا
به تمام کارهاش بی تفاوت باش
این اواخر قبل ازینکه برادرم بیاد خونه من تلویزیونو خاموش میکردم میرفتم تو اتاق که احساس نکنه ما خیلی ناراحت میشیم وقتی شبکه رو عوض میکنه

هروقت سر به سرمون میذاشت من با بی نهایت بی تفاوتی باهاش رفتار میکردم و انگار نه انگار کارهاش اینقدر ازارمون میده

حالا چون اونموقع ها اینقدر اذیتمون میکرد و همش تو دلمون تلنبار شده من رابطه ی کاملا سردی باهاش دارم و به اصطلاح خیلی تحویلش نمیگیرم و حالا اونه که مدام در پی ما هستش و به صد نفر گفته سحر منو دوس نداره به من زنگ نمیزنه تحویلم نمیگیره

تاحالا به هزار نفر گفته که به سحر بگید به من زنگ بزنه و با من اینقدر سرد و رسمی نباشه اما متاسفانه دلم باهام راه نمیاد

فقط یه چیزی بهتون میگم

من هر اتفاق ناخوشایندی تو زندگیم افتاد ازش استفاده کردم و خودمو بالا کشیدم شماهم نذارید این مسخره بازی ها تبدیلتون بکنه به یه ادم حساس لجوج و خود کم بین
به اطرافتون بی اهمیت باشید اگر دیگران ازارتون میدن شماخودتونو ازار ندین