دارم میترکم از حسودی شوهرم تو مهمونی مامانشو بوسید ،دارم میمیرم کممممک

سلام امشب خونه مادر شوهرم مهمونی بود،شوهر من آدم خیلی مغروریه که تو مهمونی به هیچ عنوان پیش من نمیشینه و اصلا محلم نمیده،چند سری هم راجع به این موضوع باهاش حرف زدم ،آخه وقتی میبینم برادر شوهرم از کنار زنش تکون نمیخوره حسودیم میشه..توی این مهمونی طبق معمول شوهرم کنار مامانش نشسته بود و کاملا ازمن دور بود،یهو حرف از زن خوب و این چیزا شد،شوهر من بلند شد مامانش و بغل کرد و بوسید،گفت مامانم بهترین زن دنیاست.ولی حتی یه نگاه یا اشاره به من نکرد که بگه بعد مامانم زنم ،منم به روم نیاوردم بعدش که مهمونا رفتن خونه شون و با شوهرم جمع و جور کردیم منم ظرفا رو شستم و اومدیم بالا بازم بهش هیچی نگفتم،ولی دارم میترکم.گریههههههه
خواهش میکنم بهم بگین چطور به شوهرم بفهمونم منم تو جمع خانوادش به تایید و توجه اون نیاز دارم...آخه من براش خیلی خانومی کردم.حتی گاهی تو خلوت خودمون میگه تو بهترینی،ولی توجمع خانوادش یا بهم تیکه میپرونه یا اگه کسی به من تیکه انداخت اون میخنده باهاشون،اصلا پشتم نیست،پشتم خالیه،البته هزار بار اینا رو بهش گفتم ولی اثری نداشته

سلام گلم.دقیقا منم امشب مهمونی بودم و همسرم کلی مادر و خواهرش و بغل کرد و بوسید.فک نمیکنم چیز عجیبی باشه که بخوای خودتو ناراحت کنی.قبول دارم اون لحظه چقد حس بدی داشتی ولی زیادی بزرگش نکن.اکثر مردا خونوادشون براشون خیلی مهمه.منم دقیقا همسرم توی جمع مدام خوردم میکرد.ی بار خیلی اروم بدون دعوا باهاش صحبت کردم ک دلم میهواد تو جمع منو بالا ببری و...نمیگم کاملا اوکی شد ولی ی ذره بهتر شد رفتارش.لجبازی و دعوا و ناراحتی نکن.ی بار که باهم خوبین در کمال ارامش بگو من ددست دارم تو تکیه گاهم باشی و تو جمع منو بالا ببری و...
اینجوری نتیجه میگیری انشالله

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط raha_ashegh

سلام گلم.دقیقا منم امشب مهمونی بودم و همسرم کلی مادر و خواهرش و بغل کرد و بوسید.فک نمیکنم چیز عجیبی باشه که بخوای خودتو ناراحت کنی.قبول دارم اون لحظه چقد حس بدی داشتی ولی زیادی بزرگش نکن.اکثر مردا خونوادشون براشون خیلی مهمه.منم دقیقا همسرم توی جمع مدام خوردم میکرد.ی بار خیلی اروم بدون دعوا باهاش صحبت کردم ک دلم میهواد تو جمع منو بالا ببری و...نمیگم کاملا اوکی شد ولی ی ذره بهتر شد رفتارش.لجبازی و دعوا و ناراحتی نکن.ی بار که باهم خوبین در کمال ارامش بگو من ددست دارم تو تکیه گاهم باشی و تو جمع منو بالا ببری و...
اینجوری نتیجه میگیری انشالله

---

عزیزم ممنون از نظری که دادی،ولی خیلی پیش اومده وقتی حالش خوبه بهش بگم من به توجه تو توی جمع نیاز دارم،البته الان تیکه پروندنش خیلی کمتر شده ولی اگه خواهراش مثلا یه چیزی بگن که منو کوچیک کنن میخنده و بعدا بهم میگه خوب خودت جوابشون و باید میدادی،مثلا نشسته من میرم پیشش میشینم اون بلند میشه جاشو عوض میکنه.بخصوص وقتی خاله ها یا داییاش باشن

خواهش می کنم به این مساله بیاندیشید؛ مردی که به مادرش محبت می کند به همسرش وفادار و قدردان زحماتش هست یا مردی که به مادری که عمرش را برایش صرف کرده بی توجهی می کند؟
به نظر من آنچه که شما بدی همسرتان می بینید حقیقتا یک خوبی ست و نشانه وفاداری و قدرشناسی ایشان هست.
درباره احساسات آنچه التیام بخش شماست فرزند است امیدوارم به زودی دارای فرزندان پر تعداد شبیه به پدرشان شوید

فروید میگه روانپریشی 2 علت دارد ، ابراز مستقیم اضطراب ، واکنش دفاعی در برابر اضطراب
به نظر من شوهرتان دچار «کمبود عزت نفس» است ، و واکنش دفاعی را برگزیده است. یعنی سعی میکند با غرور بی مورد واکنشی به نبود عزت نفس خودش بدهد
به نظرم بهتر است عزت نفس را در او افزایش دهید. کم کم همه چیز درست میشود
از ویژگیهای مثبت او تعریف کنید و همیشه ستایشش کنید. این کار عزت نفس او را افزایش میدهد و مشکل شما حل می شود!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghasem.h

خواهش می کنم به این مساله بیاندیشید؛ مردی که به مادرش محبت می کند به همسرش وفادار و قدردان زحماتش هست یا مردی که به مادری که عمرش را برایش صرف کرده بی توجهی می کند؟
به نظر من آنچه که شما بدی همسرتان می بینید حقیقتا یک خوبی ست و نشانه وفاداری و قدرشناسی ایشان هست.
درباره احساسات آنچه التیام بخش شماست فرزند است امیدوارم به زودی دارای فرزندان پر تعداد شبیه به پدرشان شوید

---

نظر شما درسته،اما از دید خانمها این مسئله یجور دیگه ست. ما زنها بیشتر از هرچیزی نیاز به توجه داریم بخصوص توی جمع..من نمیگم به مادرش توجه نکنه،ولی میگم وقتی توی جمع به مامانش محبت میکنه اون کارو واسه منم میتونه انجام بده.و وقتی مثلا همین مامانش به من تیکه میپرونه میتونه به نشانه اعتراض سکوت کنه،نه اینکه بخنده(کلا خانوادش حتی پدرش اهل تیکه انداختن هستن).من یه زنم به تکیه گاه محکمی نیاز دارم دوس دارم شوهرم پشتم باشه.اصلا این ویژگی ذاتی یک زنه

سلام مهربانم ، سال نو مبارک
افرین به سعی و صبر و دوراندیشی زیبای شما
همین که اونقدر جلوی خودت رو گرفتی و صبوری کردی ...همین که اومدی اینجا و داری مشاوره می گیری ، همین که مو به مو داری با دقت مشاوره ها رو می خونی .... همه این ها نشان می دهد که شما چه بانوی موفقی هستی ، و با کمی تلاش و یادگرفتن مهارت های ارتباطی می تونی از پس این مورد هم بربیایی
خانومی ، اینکه بخواهیم همین الان شوهرت سریع با خوردن یه دارو یا شربت سریع در رفتارش تغییر حاصل بشه ، یه مقدار دور از واقعیت هست
به نظرم می بایست در بستر زمان و با حساسیت زدایی و محبت با کنترل احساساتت این مورد را با همسرت مطرح کنی تا به مرور تعدیل شود
بستر زمان: یعنی اینکه همون طور که خودت قبلا هم انجام دادی ، واکنش سریع و خصوصا توی جمع نداشته باشی که خدا را شکر این قسمت رو خوب بلدی
حساسیت زدایی: یعنی اینکه از هر 10 مورد اتفاق های اینجوری که برات می افتد به 9 تای اونها اصلا اجازه ورود به ذهنت را ندهی ... تا دیدی یه همچین اتفاقی افتاد و باعث ناراحتی ات شد ، زود ذهنت رو منحرف کن مثلا با خودت بگو درسته که دست خودم نیست و خیلی ناراحت شدم و ... ولی باشه دفعه بعد غصه می خورم بذار الان به اون موضوع که خیلی دوست دارم فکر کنم و زود شاد شوم یا مثلا تا دیدی ناراحت شدی سرگرم یه کار دیگه بشو ، به دوستی تلفن بزن ، یا با شخصی توی جمع شروع به صحبت در مورد یه مساله خوب بکن ، یا میوه ای برای همسرت پوست کن ... کلا حواست رو پرت کن
بعد می مونه اون 1 دفعه از 10 دفعه که قرار هست ناراحت شوی و به ناراحتی ات هم بها بدهی ... برو توی خلوت خودت و برای خودت حسابی دلسوزی کن ( وقتی دلسوزی می کنی ، به خودت دلداری هم بده که می دونم این شرایط گذرا هست و زود من از این حس میام بیرون ) وقتی داری غصه می خوری ممکن هست شوهرت خبردار بشه ، اگر ازت پرسید شما خیلی گله گذاری نکن که 9 دفعه سکوت کردم حالا ببین چه بر سر من گذشته و دارم از غصه آب می شوم ، بلکه خیلی با محبت و در همین حال خیلی جدی بهش بگو وقتی گاهی اوقات محبتت رو در کنارم کمتر حس می کنم ، توی دلم خیلی خالی میشه و نگران می شوم
کنترل احساسات : یعنی سعی کنی تعریف دیگری از رفتار شوهرت برای خودت ایجاد کنی ... آخه حسادت اصلا جایی در بین زندگی زناشویی نداره ... خودت هم مطمئن هستی که همسرت خیلی تورو می خواد و عاشقت هست .. خوب هم می دانی که هرچقدر برای مادر و خواهرش محبت کنه باز هم در تمام لحظه هاش این شما هستی که برایش شمار یک هستی ، پس بیا هر موقع این احساس منفور داشت وارد وجودت می شد ، به خودت یادآوری کن که من بهترین همسرم هستم هم خودم می دانم و هم خودش ... حالا چه توی جمع به من توجه عشقولانه بکنه چه نه .... معمولا زن هایی که در این موارد کنترل احساس ندارند ، بیشتر دارای کمبود محبت و توجه هستند ، بعید می دونم شما کمبود محبت داشته باشی ، اما اگر هم چند درصد کم اینچنین هست ، خودت این کمبود محبت را برای خودت جبران کن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

سلام مهربانم ، سال نو مبارک
افرین به سعی و صبر و دوراندیشی زیبای شما
همین که اونقدر جلوی خودت رو گرفتی و صبوری کردی ...همین که اومدی اینجا و داری مشاوره می گیری ، همین که مو به مو داری با دقت مشاوره ها رو می خونی .... همه این ها نشان می دهد که شما چه بانوی موفقی هستی ، و با کمی تلاش و یادگرفتن مهارت های ارتباطی می تونی از پس این مورد هم بربیایی
خانومی ، اینکه بخواهیم همین الان شوهرت سریع با خوردن یه دارو یا شربت سریع در رفتارش تغییر حاصل بشه ، یه مقدار دور از واقعیت هست
به نظرم می بایست در بستر زمان و با حساسیت زدایی و محبت با کنترل احساساتت این مورد را با همسرت مطرح کنی تا به مرور تعدیل شود
بستر زمان: یعنی اینکه همون طور که خودت قبلا هم انجام دادی ، واکنش سریع و خصوصا توی جمع نداشته باشی که خدا را شکر این قسمت رو خوب بلدی
حساسیت زدایی: یعنی اینکه از هر 10 مورد اتفاق های اینجوری که برات می افتد به 9 تای اونها اصلا اجازه ورود به ذهنت را ندهی ... تا دیدی یه همچین اتفاقی افتاد و باعث ناراحتی ات شد ، زود ذهنت رو منحرف کن مثلا با خودت بگو درسته که دست خودم نیست و خیلی ناراحت شدم و ... ولی باشه دفعه بعد غصه می خورم بذار الان به اون موضوع که خیلی دوست دارم فکر کنم و زود شاد شوم یا مثلا تا دیدی ناراحت شدی سرگرم یه کار دیگه بشو ، به دوستی تلفن بزن ، یا با شخصی توی جمع شروع به صحبت در مورد یه مساله خوب بکن ، یا میوه ای برای همسرت پوست کن ... کلا حواست رو پرت کن
بعد می مونه اون 1 دفعه از 10 دفعه که قرار هست ناراحت شوی و به ناراحتی ات هم بها بدهی ... برو توی خلوت خودت و برای خودت حسابی دلسوزی کن ( وقتی دلسوزی می کنی ، به خودت دلداری هم بده که می دونم این شرایط گذرا هست و زود من از این حس میام بیرون ) وقتی داری غصه می خوری ممکن هست شوهرت خبردار بشه ، اگر ازت پرسید شما خیلی گله گذاری نکن که 9 دفعه سکوت کردم حالا ببین چه بر سر من گذشته و دارم از غصه آب می شوم ، بلکه خیلی با محبت و در همین حال خیلی جدی بهش بگو وقتی گاهی اوقات محبتت رو در کنارم کمتر حس می کنم ، توی دلم خیلی خالی میشه و نگران می شوم
کنترل احساسات : یعنی سعی کنی تعریف دیگری از رفتار شوهرت برای خودت ایجاد کنی ... آخه حسادت اصلا جایی در بین زندگی زناشویی نداره ... خودت هم مطمئن هستی که همسرت خیلی تورو می خواد و عاشقت هست .. خوب هم می دانی که هرچقدر برای مادر و خواهرش محبت کنه باز هم در تمام لحظه هاش این شما هستی که برایش شمار یک هستی ، پس بیا هر موقع این احساس منفور داشت وارد وجودت می شد ، به خودت یادآوری کن که من بهترین همسرم هستم هم خودم می دانم و هم خودش ... حالا چه توی جمع به من توجه عشقولانه بکنه چه نه .... معمولا زن هایی که در این موارد کنترل احساس ندارند ، بیشتر دارای کمبود محبت و توجه هستند ، بعید می دونم شما کمبود محبت داشته باشی ، اما اگر هم چند درصد کم اینچنین هست ، خودت این کمبود محبت را برای خودت جبران کن

---

خیلی متشکرم از اینکه تاپیک من و بی جواب نذاشتین و راهنماییم کردین،تمام سعی مو میکنم که نکاتی که گفتین رو رعایت کنم،من واقعا توی جمع خانواده شوهرم که میشینم احساس تنهایی میکنم .نمیدونم چرا.بس که تحقیر شدم توی جمع الان حتی جرأت حرف زدن توی جمع اونا رو ندارم.بس که تیکه بارم کردن و من بخاطر شوهرم سکوت کردم دیگه اعتماد بنفسمو از دست دادم جوری که اگه توی جمعشون بخوام یه جمله بگم لنکت میگیرم.به همین خاطر اصلا جمعشون رو دوست ندارم و اگر میرم فقط بخاطر همسرمه.