كمك كنيد دوستمو از اين منجلابي كه توشه نجات بدم

سلام
من يه دوست دارم كه خيلي دختر خوبيه و خيلي مهربون و خوش اخلاقه . محيط كارمون با همه و چون خونه هامونم نزديك همه با هم مي ريم و ميايم . اين دوستم يه ايراد بزرگ داره اونم اين كه اعتقاداتش خيلي ضعيفه البته روي من تأثير نمي ذاره ولي چون دوسش دارم ميخوام كمكش كنم . مثلاً نماز و روزه رو كه بي خيال (خونوادش اينجوري نيستنا) ، حجاب درست و حسابي نداره يعني وقتي با هم مي ريم بيرون علاوه بر اين كه موهاش مدلاي عجيب و غريبه ، با آرايشاي غليظ و زننده مياد بيرون به طوري كه به خدا از پير و جوون دختر و پسر بهش نگاه مي كنن . حتي من نمي دونم اصلاً به خدا اعتقاد داره يا نه . من خودمم شايد اعتقاداتم خيلي قوي نباشه ولي اينجوريم نيستم . حالا ميخوام نظر شما رو بدونم به نظرتون من چه جوري يه كم ازين وضع درش بيارم ، اين موضوع واسم خيلي مهمه . اگه كسي توضيح بيشتر هم خواست بگه تا در موردش بيشتر صحبت كنم .

اصلا توتا حالا راجع به این چیزا باهاش صحبت کردی ؟؟؟اون بهت چی گفته؟؟ اون احتمالا این طور خودشو درست میکنه که خودشو نشون بده تو می تونی بهش بگی این طوری که خودش درست می کنه قشنگ نیست زننده است و بهتره اول کلر نری سراغ اینکه این کارات با اسلام مخالفه بد نیست یه کم صحبتاتون رو بکشی طرف اعتقاداته خودت ولی زیاد بحث نکن که خسته بشه اگر بخواد درست بشه توی یکی دو سری اول بحث خودشو نشون میده اون وقت می فهمی که ادامه بخثاتون درسته یا نه امیدوارم موفق بشی

مرسي سپيده ي عزيز
آره ، اتفاقاً چند روز پيش كه باهم بيرون بوديم بهش گفتم وقتي ميايم بيرون يه كم ساده تر بيا تا اينقدر بقيه متعجب بهت نگاه نكنن (لحن صحبتم اصلاً نصيحتي نبود و با خنده بهش گفتم ) گفت : نظر بقيه اصلاً مهم نيست هر جور ميخوان نگاه كنند . مي دونين اين دوستم از من بزرگتره و 25 سالشه و نميشه رفتارشو مثل كارايي كه نوجوونا مي كنن توجيه كرد كه بگي مثلاً تو اين سن اين حس رو داره و بعد عادي ميشه . و چون ازم بزرگتره و خيليم منو دوس داره نميخوام فكر كنه ميخوام عقل كل بازي در بيارم يا فكر كنه من ميخوام بگم بيشتر از تو ميفهمم.

حالا که اینطوری هست بهتره وقتی که اهاش بیرون میری اگر کسی که بد حجاب هست و وضع خرابی داره رو مدام نشون بدی و بهش بفهمونی که چقدر این حرکات به جای جذاب بودن تنفر اوره همون طور هم که گفتم بد نیست تو یه موقعیت مناسب بحثی رو شروع کنی و اعتقادات خودتو بهش بگی و از اعتقاداتش با خبر شی نه اینکه اعتقاداتتو بهش تحمیل کنی نه فقط بحث کنید و نظراتتون رو بیان کنید اگر راه داشته باشه که بخواد از این وضع در بیاد خودشو نشون میده که تو هم الکی زحمت نکشی
اینو باید بدونی که تا خودش نخواد نمی تونی کمکش کنی

ممنون سپیده جان از لطفت .

مشکل اینجاست که شما می پندارید،او نمی داند چه می کند یا نمی فهمد که از نظر اسلام و قانون این رفتارش مردود است یا اینکه فوقش غافل است و افزون بر اینها خانواده اش هم با اینکه متدین هستند(بنا بر گفته خودتان) اما زیاد به او کاری ندارند و . . .
اکنون بنده یک نکته را به شما می گویم که دوست دارم درباره آن بیندیشید:
ایشان به همه مواردی که شما فکر می کنید،آگاه است و با وجود این آگاهی که دارد این رفتار را از خود بروز می دهد.شاید شگفت زده شوید؛ براستی چنین است و البته نکوشید تا با ترساندنش از کیفرهای اخروی او را به خیال خود اصلاح کنید که البته خودش به اینها واقف است.اما چرا؟
چون او متفاوت از شما یا حتی خانواده اش به دنیا نگریسته و باورهای دیگری دارد و او هم رفتار شما و حجاب شما را اشتباه می داند؛همین.شاید هم باورهایی چون شما دارد،اما فعلاً دوست دارد،این طوری باشد.
مشکل اصلی اینجاست که شما باورهایی دارید و آنها را درست می دانید،ولی آیا او نیز نمی تواند باورهایی دیگر داشته باشد؟به نظر شما باورها و رفتارهای او نادرست اند،این عقیده نزد شما درست است،اما لزوماً از نظر دوست شما نمی توانند درست باشند؛اگر واقع بین باشید،موضوع را می پذیرید و از طرفی این یعنی دوست خود را ناآگاه و نادان می دانید.
اگر واقعاً به لزوم رعایت حجاب ایمان دارد و این رفتار را می کند که گونه ای بازیگوشی دخترانه است یا راهی برای برون رفت از محیط نادلخواه اطرافش و اگر ندارد،شما باید با او مدتی نسبتاً دراز نشسته و گفتگو کنید و اگر به نتیجه نرسیدید و دراقناع یکدیگر موفق نشدید،آشکار است که دیگر کاری نه از شما که از دست هیچکس ساخته نیست.
سفارش می کنم جهان را از همه زوایا ببینید،ولی به زاویه دید و عقاید خود پایبند باشید و به عقاید دیگران نیز در حالیکه قبولشان ندارید،احترام بگذارید. و این را هم بدانید که شاید در زمانی و جایی دیگرانی که زاویه های دید دیگری به جهان دارند،برایتان نگران باشند و شما را پند دهند که البته آنها هم در اشتباهند.

سلام پارمیس. گرد افرید به نکات جالبی اشاره کردند چرا شما دنیا را از دید او نمی بینید . او اعتقاد خود را دارد و شما نیز اعتفاد خود را. به نظر من هم نوعی بازیگوشی دخترانه است.

فکر می کنم شما بد متوجه منظور من شدید چون من خودم اینا رو می دونم و کاملاً درک می کنم که دو نفر اختلاف عقیده داشته باشند و در این مشکلی نیست ولی رفتارای دوست من از حد بازیگوشی های دخترانه گذشته و علاوه بر حجاب مشکلات فراوان دیگه ای هم داره . برای مثال عرض می کنم مشروب می خوره سیگار می کشه و هزاران خطای دیگه ازین دست و فکر نمی کنم سن 25 سالگی سن بازیگوشی های دخترانه باشه ، اون 14 -15 سالگیه .
متشکر از نظرات شما

شما اصلاً جریان بازیگوشی را فراموش کنید،درباره آن موارد که شما گفتید،او آن طور که دوست دارد زندگی می کند،ولی اکنون اگر سخن از مشروب خوری و سیگار کشیدنش می کنید،این به تندرستی او آسیب می رساند.
در همین مورد اگر باز بر مبنای باورهای خود بخواهید وارد شوید که کار را بدتر می کند و با توجه به سنش که برشمردید،او با *علم* به اینکه این کارش گناه است و حد شرعی دارد،باز هم این کارها را می کند.شما با توجه به اینکه نمی توانید با توانایی ها و آگاهی های خود کمک حال او باشید،زیرا چون بنده روانکاو یا روانشناس نیستید،بهترین راه آن است که با زبان دوستی او را به سوی مشاوره و روانکاوی بکشانید.
از دیگاه عقیدتی او باورهای شما را قبول ندارد،چه بخواهید و چه نخواهید و به احتمال زیاد خوردن مشروب خواری و سیگار کشیدن را گونه ای تفریح یا در نهان خودش فرار از واقعیات یا دلیل شجاعت و بزرگ شدنش می داند و به جنبه دینی آن کاری ندارد،چنانکه بسیاری از جوانان دستکم سیگاری هستند و دلایل آنهم از حوصله این نوشتار بیرون است و دسته کمتری مشروبات الکلی مصرف می کنند که علل علی حده ای دارد.
برای خالی نبودن عریضه می توانید از مست شدنش و تجاوز به او در صورت مشروب خواریش بگویید و یا معتاد شدنش در صورت ادامه سیگار کشیدنش که البته شابد تا حالا مواد هم خدای ناکرده مصرف کرده باشد.از دو حال بیرون نیست:
1-یا دوستان خلافکاری دارد که شما نمی دانید یا نگفته اید.
2-مشکلات خانوادگی و روانی ریشه دار که او ر آزار می دهند.
دو پرسش مهم:اعتماد به نفس او چگونه است؟اوضاع خانوادگیش چطور است؟

دوست عزیز همون طور که "گرد آفرید" عزیز گفتن دوستتون از اینکه کاراش گناه ویا ناپسنده خبر داره ولی خودش تمایل به این رفتار رو داره
و طبق تجربه شخصی ام شما در مقام یک دوست (اونهم نه صمیمی و البته کوچکتر از اون) بهیچوجه نمیتونید اونو درست کنید و اگه زیادهم پافشاری کنید رابطه اش رو با شما قطع میکنه.
البته تنها کاری که میتونستید انجام بدین این بود که خانواده دختر رو از این مطالب آگاه کنید ولی اون طور که من متوجه شدم خانواده اش هم....

خیلی نگران نباش این دسته از افراد تو جامعه زیادن و کمتر براشون مشکلی پیش می اد .(نه اینکه اصلا مشکلی پیش نیاد). مطمئنا بعد از مدتی هم این رفتار هارو کنار میزارن .و اینم بگم که 25 سال نه که زیاد نیست خیلی هم کمه و طرف خیلی خام ونپختست بنظر من 25 ساله از 14-15 ساله در این موارد وضعیت بدتری داره چون تو این سن هستش که به راحتی میتونه به مشروبات الکلی و سیگار دسترسی داشته باشه (مخصوصا برای یه دختر)
بازهم میگم خودتو اذیت نکن اگه طرف رو دوست داری فقط مواظبش باش که بلایی سر خودش نیاره، اگه نه بهتره که بیخیالش بشی چون کم کم روی تو هم تاثیر میذاره یه ضرب المثلی داریم(دقیق یادم نیست) میگه : دو گاو تو یه دشت اگه خوی همدیگرو نگیرن، بوی همو میگیرن. (البته دور از جون شما)