تا حالا هیچکدام از خواستگار هایم مرا نپسندیده اند.

دختری 22 ساله و با شرایط تحصیلی خوب و قد بلند و با اندام متناسب و پوست روشن هستم و حجاب کامل و خوبی دارم و از نظر مالی هم در سطح متوسط رو به بالا هستم. مشکل من این است که تاکنون خواستگارهایی که برام اومدن غیر از یه مورد که کار به جلسه ی دوم و حضور آقا پسر کشید ، بقیه همه در همون مرحله اول که مادر و خواهر پسر میان منتفی شده و دیگه تماسی با منزل ما نگرفتن.
صورتم اصلا زشت نیست و با عینک ظاهرم مقبول و خوبه ولی بدون عینک احساس میکنم جای زخمآبله مرغان و خال صورتم را خیلی زشت نشان میدهد. از وقتی که درگیر این موضوع رفت و امد خواستگار ها شده ام به شدت افسرده شدم و مدام تنهایی رو ترجیح میدم و حتی بغض هم میکنم.
کمکم کنین با این موضوع یه جوری بتونم مقابله کنم و فکرم رو زیاد درگیرش نکنم.

سلام خانوم

كار خوبي كردين مشكلتون رو با همدردي در ميون گذاشتين.


يه نكته در گوشي بهتون بگم كه، اين پسرا زياد آش دهنسوزي نيستن. ( اين جمله رو من زياد از دهن هم نوعانتون ميشنوم كه ميگن)

-----------------------

من از يه بنده خدايي ياد گرفتم كه هر وقت جواب رد رو طرف مقابلش تو خواستگاري ميداده، نماز شكر مي خونده كه خدا بار مسوليت اين نشدن رو به عهده طرف مقابلش گداشته.
فرض كنيد شما از پسري كه از شما خوشش اومده، خوشتون نياد و مجبود به رد كردن اون پسر بشويد! خوب معلومه اون پسر ناراحت ميشه از شما!
پس شاكر باشيد كه اين نشدن ها رو گردن طرف مقابل اتون انداخته ميشه.

از همون بنده خدا يه چيز ديگم ياد گرفتم كه همه اين نشدن ها، تلاطم ها ، سختي ها، دل شكستن ها ، خواستگاري ها، ارتباط ها و ... بخشي از راه رسيدن به يار اصلي هست.
از اين وقايع تجربه كسب كنيد. چون يار شما هم الان داره تجربه كسب ميكنه. داره جواب نه ميشنوه. داره كم كم ياد ميگيره ملاك ظاهري براش مهم نباشه. داره باد ميگيره يار واقعي اش رو چه طوري شناسايي كنه.
---------------------------

تا رسيدن يارتون سعي كنيد فقط ياد بگيريد. درس زندگي، مهارت هاي گفت و گو ، مهارت هاي شناختي و .... .

----------------------------
شما سنتون خيلي خوبه، حالا حالا ها جا دارين.

پسري كه مياد به خواستگاري شما، سنش بايد تو رنج 26-27 باشه ، درسته؟ خوب چنين پسراني اغلب ملاك ظاهري براشون مهم هست. به نوعي هنوز پحته نشدن كه درك كنند ظاهر طرف موقتي و چيز هاي ديگر مهمه.
اگر دختر زيبايي هم بودين، پسر شما رو به خاطر زيبايي انتخاب كرد، بايد نگران بشيد.
پس از اين موهبت استفاده كنيد كه پسر شما رو بايد به خاطر خودتون انتخاب كنه.
به خودتون ايمان داشته باشيد.
عزت نفس تون رو تقويت كنيد.
از داشته هاتون تمام و كمال لذت ببريد و شاكر باشيد. همشون بلا استثنا نعمت هستن.
-------------------------------


يه خاطره بگم كه يه خانوم بسيار زيبا تو سنت 21 سالگي جواب مثبت به پسري ميده كه محو زيبايي اش شده بود. دختر هم كم سن، زياد بررسي نكرده بود پسر رو.
ظرف كمتر از شش ماه زندگي از هم جدا شدن.

خوب اون زيبايي دختر كجا بود كه كمكشون كنه؟

--------------------------------------------

خوشبخت بشيد.

سلام .اینقدر از این خواستگاریا باشه و بیان و برن و یا شسما نپسندی یا اونا حالا حالا ها جا داری عزیزم.خداوند مصلحت بندگانش رو میدونه .اونجایی که تقدیرت باشه خداوند هم شما ر. در نظر یار زیباتر جلوه میده و هم خودش همه چیز رو درست میکنه .
اگر ایشون رد میکنه برا اینه که خدا میدونه ایشون لیاقت شما رو نداره اما شما بدلیل شرایط روحی یا هر چیزی قبول میکنی فورن پس مصلحته که نباشه چون دوستت داره و بار این نبودن رو میزاره رو دوش اقا پسری که مطمنن خدا میدونه خوشبختی تو دست اون نیست

بزار منم مثالی برات بزنم یکی از فامیل ما هر کس میومد برا خواستگاری خواهر کوچیک را که میدید نظرش برمیگشت و دیگه اون دختر خانوم را نمیخواست و نظرش میرفت رو اون .سر همین بلاخره خانواده دختر خانوم این دختر کوچک را 18 سالگی شوهر دادند به یکی از خواستگارها . دختر بزرگم شد 29 سالش و درست چند ماه پیش خواستگاری براش اومد و پسندیدند هم رو که الان خانواده دختر از اینکه دختر کوچک رو زود شوهر دادند ناراحتند .
چون دختر بزرگتر یک اقای متشخص .پولدار . زیبا و اینکه خانواده ای داره که برای این دختر میمیره همون اول ماشینش رو اقا پسر به نامش کرد .
چس اینقدر زود نا امید نشید و بدونید خداوند مصلحت بندگانش رو خیلی بهتر از خودشون میدونه

سلام

اگر فکر می کنید جای آبله مرغان و خال صورتتان را زشت کرده
با توجه به این که گفتید توان مالی خوبی دارید
برای رفعش اقدام کنید

آقای محمدرضا من قبول دارم حرف شما رو ولی واقعا هرکسی یه زمانی شوق ازدواج داره و من میشناسم خودم رو ، دختریم که اگر بشه ۲۵ سالم دیگه عمرن به ازدوج فکر کنم ، و اینکه بیشتر از این موضوع ناراحتم که دوستانی دارم که پیش از ازدواجشون با ده ها پسر دوست بودن و حتی رابطه داشتن ولی چون خوشگل بودن الان یه همسر عالی نصیبشون شده .البته متاسفانه خودم هم یه ارتباط دوستی داشتم که خیلی هم اون پسر من رو دوست داشت و به اصرار خودم و بخاطر تفاوت فرهنگ هامون بهش خاتمه دادم.
واقعا خسته م همه ی دوستام متاهل شدن و من همچنان اندر خم یه کوچه :(

شیدا جان پس خوده واقعیم چی میشم اگه بخوام صورتمو دستکاری کنم؟ یکی باید بیاد که منو با همین صورت بپسنده. و اینکه میترسم برم دکتر و خوب که نشه هیچ بدتر هم بشه :(
کاش انقدر این جماعت ظاهر بین نبودن ،
تعریف نمیخام بکنم از خودم ولی واقعا هنر دارم توی هر زمینه ای ، فنی ،اشپزی، شیرینی پزی، نقاشی، ادبیات همه چی ، تیپمم همیشه اراسته و شیکه ولی همه اول قشنگیع صورت ملاکه براشون 😢

shkbعزیزم سلام.
یک بار داشتم با خواهرم صحبت میکردم،میگفتم فلانی رو نگاه کن تو مجردیش فلان کارارو کرده خوشبخت شده،فلانی رو نگاه کن چقد خوش شانسه خوشبخت شده،حرفام که تموم شد گفت تو نباید الان زندگی یه نفرو درنظر بگیری،باید زندگی هر فرد رو در طول عمرش بررسی کرد و بعد گفت فلانی خوشبخته یا بدشانس!
حرفش برام خیلی جالب بود.بهم صبر و یاد داد!
چندوقت پیش دوست خواهرم ازدواج کرد در سن31سالگی،مشکلی توی صورتش داشت قد کوتاه و تپل بود و کاملا معمولی بود.اما همه جذبش میشدن،نه اینکه زیادخواستگار داشته باشه!!
اتفاقا هرکی میرفت خواستگاریش فقط یک بار میرفت و دیگه نمیرفت.چون "ظاهر "معیارشون بود.گذشت و این خانوم حالا با یک مهندس پولدار خوش اخلاق خیلی خوشتیپ و خانواده دار ازدواج کرده!تو محل کار باهم اشنا شدن.اون خانم زیبا نبوده ولی خیلی خوش خلق و مهربون بوده.پس معیار همه این نیست
اصلا منکر زیبایی نمیشم..من خودم تایپیکی راجع بهمین داشتم!"کاش یک دختر زیبا بودم"
منم تقریبا همسن و سال شمام.
باور کن مینشستم با خودم فکر میکردم،ساعت ها،بغض میکردم که مگه من چی کم دارم؟بعد میگفتم پس حتما خوشگل نیستم!!
میگفتم چرا یکی میاد دیگه نمیاد؟میگفتم پس حتما زشتم!خوشبحال اونایی که خوشگلن!
الان فرقم با اون موقع اینه
"هیچی برام مهم نیست"برای خودم زندگی میکنم.برام مهم نیست کی چی راجع بهم فکر میکنه.کی چی میگه.
واسه خودم برنامه ریزی دارم.دیگه به این فکر نمیکنم که" من منتظرم تا کسی بیاد و منو بپسنده!!"(من در همین حد بودم )
درمورد مراسم خواستگاری هم یک بار خواهرم حضور داشت،خیلی حرفا بهم زد و گفت فلان رفتارات درست نیست،حتما از کسی که یکم تجربش بیشتره کمک بگیر چون بعضی رفتارای کوچیک در نگاه اول ادمو منصرف میکنه.

در ضمن،یکی تو تایپیک بهم گفت که به این فکر کن که کسی که سمت تو میاد بخاطر زیبایی نمیاد!بخاطر خودت و اخلاق و شرایط خودت میاد.بنظرم این معیارها ماندگار ترن.
همه چیز دست خداست..دعا میکنم همه خوشبخت بشن.
انقدر فکرتو درگیر این چیزا نکن دوست خوبم..واقعا خانواده های بعضی اقا پسرا دنبال پرنسسن،در نهایت هم پرنسس واقعیییی نصیبشون میشه:227:

از نظر من شما اصلا تو سن ازدواج نیستی:311:
زوده برا این چیزا غصه بخوری
اون وقت همسن من بشی و تنها یه مورد خواستگاریت به جلسه دوم کشیده باشه که خودکشی میکنی
برو حال دنیا رو ببر, درستو ادامه بده, شغلی دست و پا کن, حالا حالاها کار داری بکنی که اینقدر زود خلا زندگیت نشه ازدواج

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ابی اسمان

shkbعزیزم سلام.
یک بار داشتم با خواهرم صحبت میکردم،میگفتم فلانی رو نگاه کن تو مجردیش فلان کارارو کرده خوشبخت شده،فلانی رو نگاه کن چقد خوش شانسه خوشبخت شده،حرفام که تموم شد گفت تو نباید الان زندگی یه نفرو درنظر بگیری،باید زندگی هر فرد رو در طول عمرش بررسی کرد و بعد گفت فلانی خوشبخته یا بدشانس!
حرفش برام خیلی جالب بود.بهم صبر و یاد داد!
چندوقت پیش دوست خواهرم ازدواج کرد در سن31سالگی،مشکلی توی صورتش داشت قد کوتاه و تپل بود و کاملا معمولی بود.اما همه جذبش میشدن،نه اینکه زیادخواستگار داشته باشه!!
اتفاقا هرکی میرفت خواستگاریش فقط یک بار میرفت و دیگه نمیرفت.چون "ظاهر "معیارشون بود.گذشت و این خانوم حالا با یک مهندس پولدار خوش اخلاق خیلی خوشتیپ و خانواده دار ازدواج کرده!تو محل کار باهم اشنا شدن.اون خانم زیبا نبوده ولی خیلی خوش خلق و مهربون بوده.پس معیار همه این نیست
اصلا منکر زیبایی نمیشم..من خودم تایپیکی راجع بهمین داشتم!"کاش یک دختر زیبا بودم"
منم تقریبا همسن و سال شمام.
باور کن مینشستم با خودم فکر میکردم،ساعت ها،بغض میکردم که مگه من چی کم دارم؟بعد میگفتم پس حتما خوشگل نیستم!!
میگفتم چرا یکی میاد دیگه نمیاد؟میگفتم پس حتما زشتم!خوشبحال اونایی که خوشگلن!
الان فرقم با اون موقع اینه
"هیچی برام مهم نیست"برای خودم زندگی میکنم.برام مهم نیست کی چی راجع بهم فکر میکنه.کی چی میگه.
واسه خودم برنامه ریزی دارم.دیگه به این فکر نمیکنم که" من منتظرم تا کسی بیاد و منو بپسنده!!"(من در همین حد بودم )
درمورد مراسم خواستگاری هم یک بار خواهرم حضور داشت،خیلی حرفا بهم زد و گفت فلان رفتارات درست نیست،حتما از کسی که یکم تجربش بیشتره کمک بگیر چون بعضی رفتارای کوچیک در نگاه اول ادمو منصرف میکنه.

در ضمن،یکی تو تایپیک بهم گفت که به این فکر کن که کسی که سمت تو میاد بخاطر زیبایی نمیاد!بخاطر خودت و اخلاق و شرایط خودت میاد.بنظرم این معیارها ماندگار ترن.
همه چیز دست خداست..دعا میکنم همه خوشبخت بشن.
انقدر فکرتو درگیر این چیزا نکن دوست خوبم..واقعا خانواده های بعضی اقا پسرا دنبال پرنسسن،در نهایت هم پرنسس واقعیییی نصیبشون میشه:227:

---

آبی آسمون عزیزم تاپیک شما رو هم خوندم تا حدودی و از دیروز ذهنم رو درگیر کرده مطالب تاپیکت . خوش به حالت که تونستی تغییر بدی فکرتو دختر.
من امشب بیرون بودم و خوب به صورت زن و شوهرای جوون و تازه نگاه کردم . شاید کمتر از نصف اونایی که دیدم ظاهر قشنگی داشتن !! اصلا تا حالا با این دید به آدما نگاه نکرده بودم (و دیگه هم این کارو نمیکنم )و همیشه خوبیای آدما اونا رو در نظر من قشنگ می کرد.
به مامانم گفتم مامان من به این موضوع دقت کردم و حتی بعضی از دوستام که قد و هیکلشون به منم نمیرسه و ظاهر معمولی تری هم که دارن بماند، مامانم کلی بهم خندیدن و اینارو گفتن : چرا این موضوع و فکرا ذهنتو درگیر کرده؟ فقط یه نفر قراره آدمو خوشبخت کنهه و اون میشه شوهر آدم . اونایی که نپسندیدن حتمن قرار نبوده باهاشون خوشبخت شی.
میدونم مامانم امید دادن که من رو اروم کنن ولی چون دختریم که زود به بلوغ فکری جسمی و اجتماعی رسیدم طبیعتا ازدواج برام زود نیست و وقتشه . اما مدام فکرم گیر این موضوعه که نکنه کلا هیچ وقت کسی منو نپسنده .
از مصلحت خدا سر در نمیارم. کاش این پروسه ی لعنتی مادر پسر اومدن و نپسندیدن و پسندیدن هیچوقت باب نمیشد.
حتی پسری رو میشناسم که از لحاظ اعتقادی و اخلاقی و اجتماعی کاملا مشابه خودمه و مشتاق آشنایی با من بوده ولی مادرش من رو نپسندیده!! مگه قراره مادرش با من زندگی کنه؟!

من این روزا انقد واسه خودم برنامه ردیف کردم که وقت نمیکنم به چیز خاصی فکر کنم.
فکر ادم ممکنه هرجایی بره،ماییم که نباید بزاریم ادامه پیدا کنه.من وقتی بیکار میشم یهو فکاری منفی میاد تو ذهنم،ولی همونجا خندم میگیره..سعی میکنم بهش فکر نکنم.
نتیجشو به وضوح دارم میبینم.وقتی ادم تو افکار خاص و بد خودش غرقه،انگار دوره از دنیا.
قبلا یک موضوعی که پیش میومد،تا چند روز بهش فکر میکردم..مثلا وقتی خواستگاری رو که اصلا شرایطمو نداشت راه میدادم بعد میرفت خیلی بهش فکر میکردم.خداروشکر میکردم که نشده ها،ولی میگفتم خدا من دوست دارم خودم بگم نه!
مشکلات من فقط تو اینا خلاصه نمیشد،این افکار چیزی نیست که خودش درما بوجود اومده باشه ،بنظر من اینا رو جامعه تو ذهن ما فرو کرده و ماناخواسته داریم پرورشش میدیم.
من خودم چند روز نشستم فکر کردم.دیدم اوضاعی که دارم مطابق میلم نیست..خوشحال نیستم!
خودمو بخدا نزدیک تر کردم.تمام ادمایی که بهم حس بد میدادن بدون توجه به تفکر اونا نسبت به خودم،براحتی از دایره ادمای دوست داشتنیم پرت کردم بیرون.حرف اونا دیگه برام اهمیتی نداره.
باز خوبه کسی مسقیم بتو توهین نمیکنه.
چند هفته پیش داشتم با دوستام شوخی میکردم،یهو یکی از بچه ها گفت من یک پسرخاله دارم عاشق من بوده(خودش خوشگله و ازدواج کرده یک ساله)حالا میگه من زن خوشگل نمیخوام،میخوای معرفیت کنم؟
اونجا واقعا بهم برخورد.با خودم فکر کردم من چکار کردم که این خودش اجازه داده جلوی جمع بهم توهین کنه؟اونجا خندیدم گفتم عه پس نمیتونی منو معرفی کنی چون من معیار مهم اونو ندارم!بعدشم دیگه خودمو بهش نزدیک نکردم.
دیگه هم به حرفش فکر نکردم.چون اون ادم دیگه برام مهم نیست.تو خیلی از من بهتره اوضاعت عزیزم:18:
هیییچ کسی تو دنیا ارزش اینو نداره حتی یک لحظه خودمو بخاطرش ناراحت کنم:227: