مدتی است از زندگی ام لذت نمیبرم و ناامید و بدون هدف
با هیچ کس صحبت نمیکنم یعنی حوصلشو ندارم.
حواسپرت شده ام مثلن هنگام خرید یادم میرود حساب کنم با وجود نگاه به اطرافیان نمیدونم چی میگن و حواسم نیست استرسی شدم و خواب و خوراکم دچار اختلال شده
همش به خودم میگم ای کاش بمیرم
احساس میکنم به یک دوست دختر نیاز دارم
هرچه باشد
بهتر از مردن است
