فرهنگ عزاداری ما - اتفاقات عاشورا و درسهای آن

*** در کربلا صدها مسلمان وجود داشت که خیلی هم ادعای عشق به حسین ع را داشتند ، پس چرا فقط 72 نفر با ایشان رفتند؟

*** بهانه های آنهایی که به گفته خودشان عاشق امام حسین ع هم بودند ، ولی به امام حسین کمک نکردند ، چه بود؟

*** ما که حالا برای امام حسین و یارانشان گریه میکنیم و به قاتلینشون لعنت میفرستیم ، همین من و شما اگر در آن زمان بودیم به امام حسین کمک میکردیم؟

*** حالا چهطور ؟ حالا در غیاب امام زمان ما چه کار میکنیم، ؟ ما هم مثل همان صدها نفری نمیشویم که ادعای عشق به امام حسین را داشتند ولی به او کمک نکردند و از امام زمان عذر بخواهیم که به ایشون کمک نکنیم؟

دیشب داشتم سخنرانی رو گوش میدادم که خیلی منو به فکر فرو برد ؛

امام حسین ع نزد بسیاری رفتند تا اونها رو دعوت کنه که با ایشان ه کربلا و میدان جنگ بروند ، برای خودش نه بلکه برای خود اون اشخاص برای اسلام برای خدا ، اما هر که به بهانه ای عذری می آورد ، یکی میگفت ای امام حسین ، به خدا که تو حقی تو خوبی و من عاشق تو ام ، ولی اگر من بیایم و شهید شوم یعنی به جای 72نفر اگر 73 نفر شهید شود چه فایده ای دارد؟ دیگری میگفت من مریض دارم دیگری ... و هر که بهانه ای می آورد

این سخنران میگفت ؛ حالا هم ما هیچ حرکتی نمیکنیم و میگیم وظیفه ما نیست بلکه وظیفه امام زمان هست ، فردا که امام زمان بیاید باز هم خواهیم گفت خوب امام زمان خودشون اومدن و دیگه چه احتیاج به من ، !!

واقعا ما به کجا میریم ؟

یکی اون زمان بهانش این بود که به امام حسین ع گفت یا حسین من حالا آمادگی شهادت ندارم و مرا ببخش و..، امام حسین به اینها چه گفت:

فرمودند دور شوید ، تا میتوانید از اینجا دور شوید تا وقتی من صدا میزنم "آیا یاری کننده ای هست که مرا یاری دهد " ، صدایم را نشنوید ، شما میمیرید و به ذلت می افتید و وای بر آنکس که صدای مرا بشنود و خود را به کر بودن بزند.

دوستان این عاشورا خیلی درسها برای ما داره ، کاش بیشتر مطالعه کنیم بیشتر تامل کنیم و به خودمون بیاییم ، اگه ما اون موقع بودیم میرفتیم؟ جواب این سوال مشخصه ، اگه حالا تلاشمون رو میکنیم و جهاد میکنیم پس بدونید اون موقع هم میرفتیم ولی حالا ما تلاشی نمیکنیم ، کدوم جهاد ؟

نمونش توی همین دنیای مجازی که چقدر مطالب دروغ فقط برای تخریب دینمون پخش میشه ، تا حالا چند نفرمون رفتیم تحقیق کنیم و درستش رو نشر بدیم ؟ تا پیامهای قبلی رو تکذیب کنه ؟ چند تا مون حاضریم با رفتارمون امر به معروف کنیم ؟ چندتامون جلوی اتفاقات زشتی که دورو برمون میافته میایستیم؟

چندتامون حداقل حداقل تلاش میکنیم مجالس عزا در شان امام حسین باشه؟ چندتامون تا حالا به صدا سیما اعتراض کردیم که مجالسی رو نشون بده که در شان امام حسین باشه ؟ جراتشو داریم ؟ ارادشو داریم؟

دیشب مثل هرسال داشت چیذر رو نشون میداد ، به خدا گریم گرفت از اون همه ریا و بی ادبی ، هیچ چیز اون مجلس ،شبیه مجلس امام حسین نبود ، مردانی که لباسهای تنگ پوشیده بودن که یقه لباسها تا روی شکم هاشون بود و بالا و پایین میپریدن و محکم میزدن به سینه هاشون ، حالم به هم خورد واقعا ،رنگ و بویی از سادگی و خلوص نداشت و مداحش که آخر مجلس اومد سخنرانی کنه (اون قسمتو تلویزیون نشون نداد)اونقدر فحش داده بود که همسرم که برای اولین بار رفته بود اونجا ، مجلس رو ترک کرده بود ،

یعنی اونجا هییچ کس نبود خواهش کنه مجلسش در شان امام حسین باشه ، آخه کدوم از ما اگه خدایی ناکرده عزیزمون فوت کنن بالا پایین میپریم ؟ اسمش رو به بدترین حالت ممکن تلفظ میکنیم؟ لباسی می پوشیم که یقه اش تا روی شکممون باشه ؟ اجازه میدیم مجلسمون محل جولون دادن و شو یه عده باشه؟ اجازه میدیم در اون جلس هر کی هر طور دوست داشت صحبت کنه ؟

بله این وظیفه حداقلی منو شماست که اداش نکردیم و متاسفانه نتیجش همین شد که عده ای سوءاستفاده کنن و بدترین تصاویر و که نشون دهنده بی فرهنگیه نشر بدهند

و این علمایی که ساکت نشستن و وظیفه خودشون نمیدونن اونها هم میگن وظیفه امام زمان هست که بیاد و سروسامان بده و اینها فقط باید بشینندو تماشا کنن و تسلیت بگن و تبریک بگن
، آیا اینها سید حسن مدرس میشن که تنباکو رو حروم اعلام کرد؟ مگر باهنر و بهشتی میشن؟

منو شما میتونیم اون خبرنگاری باشیم که توی صورت جورج بوش کفش پرت کرد تا اعتراضش به دروغی که داشت میگفتو نشون بده؟

منو شما و اون روحانی نما و اون عالمم نما همه مون طالب شیعه بی خطریم نه شیعه واقعی .

منو شما چقدر سهممونو ادا میکنیم ؟ یکم تامل کنیم ، من اصلا نمیخوام این تاپیک سیاسی بشه خواهش میکنیم به انحراف نکشید

خواهشم اینه :

***برای اینکه مجالس امام حسین در شان ایشون باشن تا جای ممکن تلاش کنیم ، بهترین لباس مشکیمونو بپوشیم ، با احترام با نظم و تریب نذر بدیم و نذر بگیریم ، در خیابانها هرج و مرج نکنیم

***بیشتر به عاشورا و کسانی که در آن شرکت کردن و کسانی که شرکت نکردن فکر کنیم ، تا روی خودمون کار کنیم و خودمونو محک بزنیم که آیا ما میتوانیم به اندازه وظیفه حداقلی خودمان ادای دین کنیم؟

*** اگر پیشنهاد خوبی دارید بنویسید، تجربه های خوبتونو اگه دارید بگید

*** بیایید از هیئت ها و مساجد خودمون شروع کنیم