دیگه واسه شوهرم مهم نیستم.کمک

سلام.دوستان منم کمک میخوام
منو همسرم یک ساله عقدیم.اولای عقد شوهرم واقعا دوستم داشت باهم تصمیم میگرفتیم درکم میکرد و برام ارزش قائل بود هیچ شب امکان نداشت بدون من بخوابه ولی بعد یکی دوماه یکم اخلاقش بدتر شد و کم کم بد و بدتر شد.
شب عید قربان من خونه بابام اینا بودم و اون خونه باباش و قرارشد من روز عیدقربان برم خونه بابابزرگم چون خونه بابابزرگم خارج از شهره مجبور شدیم ۲ شب جدا بخوابیم و شوهرم قبل از اینکه برم میگفت اون باید بره سرکار و من اگه میخوام برم.ولی اون روز اصلا نرفت سرکار و حتی همراه منم نیومد.من هر پنجشنبه و جمعه خونه پدرشوهرم بودم و عید قربان خواستم پیش خوانواده خودم باشم.
خلاصه از اون موقع به بعد شوهرم کاملا رفتارش غیرمنطقی و بد شده مثلابهش گفتم پنجشنبه این هفته دیرتر بریم خونه بابات اینا میگه من میرم تو میخوای بیا میخوای نیا و کسی که هیچ شب نمیتونست بدون من بخوابه واقعا براش عادی شده و دیگه براش مهم نیست.
کلا اصلا دیگه براش مهم نیستم همه دنیاش خوانوادش شده.خیلی زیاد عصبیم:54:

سلام دوست خوب..

به نظر میاد مشکل شما بر سر خانواده هاست.. قبل از هر چیز باید کامل تر ار خودتون بگین.. مثلا:

ا1. انتظاراتی که شوهر شما ازتون داره و به خاطر اونها ناراحت میشه. (حالا این ناراحتی را مستقیم بیان کنه یا اینکه خودتون متوجه شدین قرقی نمیکنه

2- ناراحتی هایی که اصولا بینتون پیش میاد چه مواردیه؟ لطفا کامل برامون بگید. یا بهتر بگم انتظارات شما از شوهرتون و لطفا دقیق بگید این انتظارات را با چه بیانی و به چه شیوه ای بهش نشون میدین؟

در حد فرضیه ای که به ذهنم رسیده اینه که شما نسبت به خانواده این آقا حساسیت به خرج داری میدی.. اگر این حساسیت را با بیان جملات مستقیم و انتقادانه بیان کردی باید بگم اشتباه کارت همینجاست... چون ناخودآگاه در ذهن همسرتون به عنوان فردی با ویژگی های منفی شناخته میشید...

به نظرم تمرین کنید به اینکه همیشه و در همه حااااااااااال احترام خانواده همسر را داشته باشی... نه به خاطر این که اونها لایق این احترامند یا هر چیز دیگه .. به خاطر خودت و زندگی ات و اینکه بتونی نظر شوهرت را به خودت مساعد کنی... عزیزم من همیشه نظرم اینه که خانواده شوهر بدترین ادم های روز زمین هم که باشند هیچ ووووووووفت نباید بدشون را به شوهر گفت ... به هیچ وجه..

به سوالایی که پرسیدم اگر جواب بدی بهتر میشه کمک کرد...

سلام ممنون دوست عزیز
اول شوهرم انتظار داره هر تعطیلات و مراسمی میشه پیش خوانواده اونا باشیم که جدیدا که اگه من بگم نمیتونم بیام میگه هرطور راحتی
دوم ناراحتیا و درگیری هامون درمورد همین مسائله.
من همیشه سعی کردم احترام خانوادشو نگه دارم اتفاقا اون بدتره.مثلا امروز بحثمون شده بود بهش گفتم تو هروقت منو کشتی و خیالت راحت شد دست از این رفتارات برمیداری که برگشت گفت نه تو خانواده ما هیچکی اینطوری نیست و گاهی وقتا بد بابامو میگه درصورتیکه بابام از بابای خودش بیشتر بهش کمک کرد و هواشو داشت.

سلام دوست عزيز ( ف ذ ق )
بنظرم شما زياد از خود متشكري و ناز داري - ضمناً زياد هم خوب نيست هميشه بهم بچسبيد بهتره از الان متعادلتر بشيد - بعدش شايد براش مسئله اي پيش اومده راحتش بزار قرار نيست هر تغيير شوهرت موجب سوال و جواب از سوي تو بشود حريمها و دخالت دادنهاي غير را كلاً از زندگيتون حذف كنيد - احساسات خودتون را يمقدار كنترل كنيد و به مستقل بودن بدون شوهر هم تمريني داشته باشيد اينطوري دلچسبتر ميشيد. خوش باشي دوست عزيز

واقعا کاشکی میتونستم تو دوران عقد حریم ها حفظ بشه و به قول دوستمون کمی مستقل تر میشدم ولی از بس همش باهم بودیم اگه رابطمونو تو عقد کمتر کنیم همه فکر میکنن باهم مشکل پیدا کرده و مخصوصا بابا و مامان خودم که فکر میکنن یه طوری شده که مثلا یه شب جدا بخوابیم

سلام. عزیزم منم مثل تو یک سال عقد کردم. ماهم اوایل تقریبا هرشب باهم بودیم شاید در هر 10 شب یه شب باهم نبودیم ولی الان خودبه خود کمتر شده الان در هفته 2تا 3 شب باهمیم و هردو به این نتیجه رسیدیم که اینطوری خیلی بهتره چون ماهم سر اینکه خونه ماباشیم یا اونا همیشه درگیری داشتیم. بهتره رابطه رو کم کنید و نقطه ضعف هم نشون نده که ازین موضوع ناراحتی سعی کن شوهرت نفهمه که بهش وابسته ای . کم کم توهم عادت میکنی

بخدا دیگه خسته شدم نمیدونم چیکارکنم.شوهرم واقعا خیلی مغرور و لجباز شده.سر چیزای الکی گیر میده و زود ناراحت میشه و انتظار داره من اصلا ناراحت نشم.بحثمون که میشه اصلا منطقی نیست و پرخاشگری میکنه.واقعا چیکارکنم!؟