افسردگی بعد از جدایی رابطه طولانی

سلام و درود. من ۱۰ سال پیش رابطه ای خوب و سالم را با همکلاسی دوران کارشناسیم شروع کردم. ۶-۷ سال بخاطرش صبر کردم تا شرایط ابتدایی ازدواج مثل سربازی کردن و کار و ... را به دست بیاره بعد از ۶-۷ سال اومدن خواستگاری که مشکلات از اون جا شروع شد. سر مهریه و جای زندگی و...اون نمی تونست رو خوانوادش که در رأسش مادرش بود اثر بذاره و اونها سر اکثر مسائل یک کلام بودن.خلاصه بعد از کلی کش و قوس در طی ۲-۳ سال و چند بار قطع و وصل شدن رابطه در نهایت من در تمام زمینه هایی که اختلاف داشتیم کوتاه اومدم ولی خوانوادش با ازدواجمون مخالفت کردن و طبق معمول اون نتونست خوانوادشو متقاعد کنه و گفت دیگه خسته شده و دیگه منو نمی خواد و حتی گفت با خوانوادش هم نظر شده و بعد از ۱۰ سال رفت. از رفتنش ۹ ماه میگذره یک ماهه که متوجه شدم با دختری از خوانواده مادرش عقد کرده و درست ۵-۶ ماه بعد از ترک من پای سفره عقد نشسته. شنیدن این خبر نابودم کرد. هنوز با رفتنش کنار نیومده بودم که خبر ازدواجش شوکم کرد. پس ده سال زندگی و احساسم کجا رفت؟ چطور تونست با این سرعت منو فراموش کنه و شریک زندگی انتخاب کنه؟مگه ده سال کمه؟ تمام این ۹ ماه در تدارک ازدواجش بوده در حالیکه من در فکر و غصه اون بودم و هیچ کسیو به زندگیم راه ندادم. به اون دختر حسودیم میشه که عشق زندگی منو داره. حتی به خودشم که اینقدر راحت و آسوده بی من سر میکنه و مثل من عذاب نمی کشه حسودیم میشه.من ۳۱ سالمه حالا با این روحیه داغون و تنهایی چی کار کنم خیلی حالم بده افسرده و درمانده شدم خواهش میکنم باهام حرف بزنید راهنماییم کنید ممنون از شما

سلام دوست عزيز
كاملا دركت ميكنم و از خدا ميخوام به قلبت آرامش بده
بابت اينكه ١٠ سال از طلايي ترين سالهاي عمرت رو هدر دادي سرزنشت نميكنم چون اصلا توي مقامي نيستم كه قضاوتت كنم.
فشار روحي كه الان داري طبيعي هستش و اينكه شما اين مدت تنها موندي بهترين كار ممكن بوده چون زودتر به آرامش ميرسي و انتخاب شريك زندگيت به مراتب بهتر خواهد بود.ولي اون آقا هم قطعا ١٠ سال رو هرگز فراموش نميكنه.
بگذر ازش چون تلاشت رو كردي و كوتاه اومدي و در نهايت از طرف ايشون رابطه قطع شد.توي ذهنت مرور نكن گرچه ميدونم سخته و شما حتما ميتوني پس ازش بگذر و رهاش كن.٣١ سال سن عجيبي نيست هنوز خيلي موقعيت هاي عالي سر راهت هست اما اينبار با ديد باز و بدون وابستگي انتخاب كن.
خيلي ها تو زندگيشون شرايط شما رو تجربه كردن و همه هم تونستن ادامه بدن و كنار بيان با اين موضوع.شما از همين امروز حتي به اون آقا و خبرهايي كه ازش بهت ميرسه توجه نكن ،فقط براي خودت زندگي كن ،به خودت برس ،ورزش و پياده روي توي برنامه هاي هر روزت باشه ،شاد باش و كارهايي كه لذت ميبري ازشون انجام بده،عبادت كردن يا زيارت رفتن بهترين مسكن و درمان افسردگي هست .
براي بدست آوردن آرامشت خودت ميتوني بيشترين كمك رو به خودت بكني ،بذير شرايطتت رو و بگذر .
ان شاالله هرچه زودتر به آرامش برسي

بهت یه توصیه خواهرانه میکنم

فیلم شب یلدا با بازی چرخنده و فروتن رو نگاه کن

یه جایی فروتن دلخسته از یه نفر میشنوه که دردای آدم سرمایه هاشن و یا دردی که داری مثل یه چاقو تورو هر لحظه زخمی میکنه

بذار اینقدر این چاقو زخمیت کنه تا کند شه و دیگه تاثیری روت نذاره

بنا به تجربه ی مشابهی که دارم بهت میگم

هیچ نسخه ای قابل اجرا نیست برای فراموش کردن
برای آه نکشیدن / گریه نکردن
فقط و فقط باید بدونی این زخم تا سالهای سال کنارته و باید خیلی بگذره تا تیزیش کند شه

از ته دل برات دعا میکنم مثل من که خدا مرحم فرستاد برام
برای تو هم بفرسته
خدا به داده دلت برسه عزیزم

سلام خانم محترم...اولش بگم واقعا ناراحت شدم... من خودم پسرم ...پسرا اکثرا این طوری هستند که وقتی با دختر خانمی دوست می شند و یکم حس می کنند دیگه اون خانم واسه اونا شده... و اون خانم هم با این تصور که مرد رویاهاشو پیدا کرده و... حتی رابطه ی خلاف عرف هم انجام می دند... نمی دونم لام نیست هم اشاره کنید ولی وقتی کار به اون جا هام کشیده میشه دیگه نباید به دوام اون رابطه هیچ امیدی داشت....

این که اون اقا چطور تونست راحت فراموش کنه ؟! اونم با اون سرعت !!! برای من عجیب نیست...دنبال چراییش نباشید... در واقع این شما بودید که از نه ماه قبل تازه شروع کردید به دل کندن !!! که هنوزم دل نکنید...ولی اون اقا هیچ معولم نیست از کی بوده از شما دل کنده بوده !!! شاید مثلا در حد چند سال پیش شاید همون اوایل رابطتون!!! این که باهاتون ادامه داده خب اگه حتی اون قدر مرد بوده باشه که کار غیر اخلاقی انجام نداده باشه با شما...لااقل خلا های درونیشو پر کرده بوده که کنار شما ...

به هر حال من قصد سرزنش ندارم..ولی این ده سال کسی نبود که ازش مشورت بگیرید ؟ واقعا باید می ذاشتید کار به این جا بکشه...

راجب اون اقا من نمی دونم و نمی تونم خودمو جاتی شما بذارم که مثلا برم خانمش بگم یا نه مخصوصا این که نمی دونیم رابطه ی شما با اون اقا چقدر بوده ... ولی فکر می کنم راه بهتر این باشه بسپریدش به خدا.... فکر می کنید ایشون لزوما خوشبخت خواهد شد ؟!؟ من که بعید می دونم و مطمئنم یک روز تاوان سو استفاده از شما رو خواهند داد...

به هر حال باید بپذیرید اشتباهی ادامه دار انجام دادید...الان با غصه خوردن اشتباه دیگه ای انجام می دید... بهتره ایشونو فراموش کنید... این که با چه راهی اروم می شید رو خودتون پیدا کنید و باهاش اروم بشید...

از خدا می خوام بهتون هم صبر بده و هم ارامش...

سلام دوست عزیز.واقعا متاثر شدم از خوندن این تاپیک. میفهمم چقدر سخت میتونه باشه فراموش کردن این ده سال. اما چیزی که هست شما نباید به مشکلات اجازه بدید شمارو شکست بده. قوی باش و بدون وقتی تونستی با این مسله کنار بیای و فراموشش کنی یه ادم دیگه میشه. یه ادم قوی و با اراده که دیگه از وابستگی نمیترسه چون بدترین شکلشو از سر گذرونده.. سعی میکنم خودمو جایشما بذارم. من تو این شرایط بودم اول از همه دیگه اجازه نمیدادم هیچ خبری نه از خودش نه از زنش و خونوادش بهم برسه.کسیم میخواست چیزی بگه اجازه نمیدادم.برا ارامش خودم که از هرچیزی مهم تره. بعد ذهنمو کنترل میکردم. هروقت فکرم سمتش میرفت بش ایست میدادم. اگرم واقعا نتونسمم مقاومت کنم براش مینوشتم.مینوشتم که فعلا نتونستم ببخشمش.که این دنیا دار مکافاته که جواب کاراشو میبینه. اینارو رو کاغذ مینوشتم و بعد پاره میکردم تا کمی عصبانیتم فروکش کنه. بعد ته ته ته ته دلت باید ایمان داشته باشی که این کارش از جانب خدا بی جواب نمیمونه.چه بسا مشکلی براش پیش بیاد که حالش خیلی بدتر از حال الان شما باشه.اونوقت حتما یاد شما میفته و خدا یجوری حالیش میکنه این چوب کدوم کارشه که داره میخوره.به این موضوع یقین داشته باشی کلی آروم میشی.. پاشو زندگیتو بساز. هنوز کلی ازش باقی مونده..امیدتو از دست نده،بدون موقعیتای بهتر منتظرته فقط کافیه دل بکنی و دست ورداری از گذشتت..
از خدا برات ارامش میخوام.. انشالله هیچ بنده ای دلش اینطور نشکنه :(