نمایش نسخه قابل چاپ
سلام ؛ما هم گفتیم شرکت نکرده از دنیا نریم دو تا از خط خطی هامون رو که شعرهاش هم از مولانا است گفتیم بذاریم فقط بنده های خدا مجبور شدم کیفیت شون رو خیلی پایین تر از اصلشون بذارم:
http://www.hamdardi.net/imgup/5624455f715aa9f933.jpg
http://www.hamdardi.net/imgup/5624455f7115e34e3c.jpg
با سلام دوباره ،
من به شدت از جناب لسان الغیب حافظ شیرازی همشهری خُدُم! عذر خواهی می کنم شعر دوم بیتی از غزلیات ایشون هست :203:
همین جا هم از قول این بزرگترین غزل سرای ایران خدمت هموطنان خوب اصفهانی عرض کنم که:
اگرچه اصفهان نصف جهان است
ولی شیراز ما از اصفهان بِــــــــه
دیگه بقیه شهر ها حساب کار دستشون بیاد(اینایی که بعد از عذر خواهی اول نوشتم کلاً برای رد گم کردن بود).
خط زیبایی ست:72:
از دل زیبایی ست:72:
از بُلبُل تالاریست :72:
از حامد دوست داشتنی :72:
می دانستم شهر تو شیراز هَست !!!:18:
شیراز ، افتخار ما هَست
شهر رازِ خیمه هاست
شهر سعدی و حافظ و عاشقاست
من کی شوم سعدی پُر راز و حافظ پُر ماجرا
یا کی شوم مانند حامد و بچه ها
صفای مردم شیراز ندیدم
آیا دیدی دسته گل های ری !:43:
من چه گویم از شهر خود
چه بگویم از شهر دل ؟
شهرم شهر عُشّاق هست
هر مکانش یادگار پروازست
شهر ری ، شهر ناله هاست
مركز دارالشّفاي اولياست
در حريم قدسي عبدالكريم اين دلم
زائر ذرّيه ي پاك امام مجتبي ست
مرغ روحم همیشه ، یاد توست
یاد ِ حامد و یادِ بچه هاست .:72:
...........................................
سلام باغبان عزیز
حالا این همه زحمت کشیدی برام شعر گفتی منم مجبورم از کوپن مقدرات شعری برات هزینه کنم دیگه ، معمولاً خیلی هم زیاد نیست بیست -سی تا بیت تو سال معمولاً ، برای این که یه بیت هم از کوپن شعری ام کمتر بشه!!! بیت یکی مونده به آخرش رو هم از حافظ قرض گرفتم(به اصطلاح صنعت تضمین تو شعر گفته میشه) ، اون خط خطی اونجا حالا این بافتنی هم واسه شما:نقل قول:
نوشته اصلی توسط باغبان
دوش آن بلبل شیدا به گل خفته بگفت
این همه نغمه او بود که در دل بنهفت
باغبان، دل نگران بود و به من کرد نوا
که به پاییز گل باغ چه سان خواهد خفت
من ز دوری رخ گل نگران بودم و او
بود عاشق که ز دوری گلش می آشفت
چه بگویم ز نهان خانه سرّ دل او
ز لسان سخن غیب چنین باید گفت
سخن عشق نه آنست که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت
رهگذر از کرم دوست سپاس آر بجای
باغبان از دم تو صد گل صد برگ شکفت
نقل قول:
نوشته اصلی توسط hamed-kr
با سلام
اینطور نکات ظریف را یواش فریاد بزنید.
چون اگر به گوش گوگولیون برسه، آنقدر با ظرافت ترتیب چینش را عوض می کنند که باورتان نمیشه...
در این اقیانوس اطلاعات که در اینترنت وجود دارد. ما احاطه نداریم و گوگل را باید باور کنیم. و او دستمان را می گیرد به جاهایی که دلش می خواهد می برد. و واقعا هم استادانه نشان می دهد که بی غرض به همه جا سرک می کشد. لیکن در واقعیت اینطور نیست.
علامه طباطبایی :
آقای حسن زاده را کسی جزامام زمان نشناخت و خاک پای حسن زاده توتیای چشم من
علامه حسن زاده آملی :
رهبرعظیم الشانتان را دوست بدارید. عالمی، عادلی، رهبری، مؤمنی، موحدی، سیّاسی، دلداری، رهبری، انسان ربانی، پاك، منزه، كه دنیا شكارش نكرده من جایی [سراغ] ندارم که عرض کنمنه شكوفه‌ای، نه برگی، نه ثمر، نه سایه دارم / همه حیرتم كه دهقان به چه كار كشت ما راتقدیم نامه علامه حسن زاده آملی به مقام معظم رهبری که در ابتدای کتاب انسان در عرف عرفان آمده استبسم الله الرحمن الرحیمبا سلام و دعای خالصانه، و ارائه ارادات بی پیرایه جاودانه به حضور باهرالنور رهبرعظیم الشان کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله معظم،جناب خامنه‌ای کبیر (متع الله الاسلام و المسلمین بطول بقائه الشریف)، این اثر نمونه دوران را اعنی، رساله انسان در عرف عرفان را به پاس تجلیل و تکریم و ابراز شادمانگی از نزول اجلال آن یگانه دوران در دارالاسلام و الایمان شهر هزار سنگر آمل مازندران، از جانب خودم و از جانب همه شهروندان بزرگوار این بلدطیب و خطه شهرستان آمل بلکه از جانب همه فرزانگان گرامی و گرانقدر استان مازندران، به پیشگاه مبارک آن ولی به حق که مصداق بارز رسالهاست با کمال ابتهاج و انبساط تقدیم می‌دارم و عزت و شوکت روز افزون آن قائد اسوه زمان را همواره از حقیقه الحقائق خداوند سبحان مسئلت دارمالم تلک آیات الکتاب الحکیم هدی و رحمه للمحسنین
یارب دعای خسته دلان مستجاب کن. 20/3/1377 حسن حسن زاده آملی
سلام مدیر گرامی
همین الآنش هم اتفاقی نیست و خود گوگولیا آمارش رو دارن ولی تغییرش الآن جزء سیاست هاشون نیست ، متاسفانه سیاست و برنامه اصلی و در حال اجرای این دشمنان خدا روی تغییر نظام ارزشی و خانواده به ویژه در ایران و عراق تمرکز داره .
همون طور که می دونید طراحی وتوسعه پلتفرم های اندوروید که فراگیر ترین پلتفرم ها روی گوشی های هوشمند هستند رو گوگل انجام داده و اگر بگم و شما احتمالاً با نمونه های عملی اون بیشتر برخورد دارین چه برنامه ای توی این موضوع مخصوصاً شبکه های اجتماعی با هوش مصنوعی بسیار قوی برای روانشناسی و پیشنهادات وسوسه انگیز با توجه به ذائقه مخاطب دارن پیاده میکنن و به فکر توسعه اش هستند فکر کنم خیلی از دختر خانم های سخت گیر تالار رو سخت گیر تر هم بکنه (خدا بخیر بگذرونه و مکرشون رو به خودشون برگردونه)
سلام آقای امیر مسعود عزیز امیدوارم این قسمت رو بخونی
از اون دفعه که توی تاپیک خانم شیوا اون موضوع رو خطاب به شما مطرح کردم دوست داشتم بگم که بله مسلماً اجرای عدالت و جلوگیری از فساد و پیشرفت جامعه اسلامی بر اساس سبک زندگی دینی و... آرمان های انکار ناپذیر اسلام و شخص مسلمان هست و واقعا هم باید جزء مطالبه های ما ، هم از خودمون و هم از مسئولین باشه که در هر دو مورد بسیار کوتاهی شده و طیف سیاسی خاصی رو در برنمیگیره ولی در بعضی دوره ها خیلی دوری از اون ها واضح تر بوده و واقعا اگر شما توی مطالبات رهبری طی این سال ها هم بکنید این ها جزء مطالبات همیشگی و اساسی ایشون از هر طیفی به فراخور خودش بوده .
از اون طرف باید نگاه واقع بینانه هم داشت نمیخوام خیلی حرف بزنم و کلام زیر رو که از بیانات رهبری در دیدار علما و روحانیون خراسان شمالی هست رو برای بیان منظور میذارم البته قسمت دوم کلام یه تذکر مهم هست که شاید چندان به موضوع فعلی مربوط نباشه ولی به خاطر اهمیتش اون رو برای بازخوانی دوباره میذارم:
نقل قول:
این که یک آقائی در یک گوشه‌ای عبایش را بکشد به کول خودش، بگوید من به کارهای کشور کار ندارم، من به نظام کار ندارم، افتخار نیست؛ این ننگ است. روحانی باید از وجود یک چنین نظامی که پرچمش اسلام است، قانونش فقه اسلامی است، با همه‌ی وجود استقبال کند. مراجع تقلید کنونی، مکرر متعددی‌شان به بنده گفتند که ما تضعیف این نظام را به هر کیفیتی حرام قطعی میدانیم. خیلی‌شان از روی لطف به من پیغام میدهند یا میگویند که ما تو را مرتباً دعا میکنیم. این نشان دهنده‌ی قدرشناسی از نظام اسلامی است. حالا یک معممی یک گوشه‌ای بیاید خودش را از نظام کنار بگیرد؛ بهانه هم این است که ما فلان انتقاد را داریم. خیلی خوب، صد تا انتقاد داشته باش؛ دویست تایش به خود ما عمامه‌ای‌ها وارد است. مگر به ما انتقاد وارد نیست؟ وجود انتقاد و عیب در یک مجموعه مگر موجب میشود که انسان این همه محسّنات و نقاط قوت را در آن مجموعه نبیند و ملاحظه نکند؟ در روحانیت هم همین جور است؛ عیوب الی ماشاءاللّه. بنده آخوندم، طلبه هستم، از قبل از بلوغ طلبه بودم تا الان؛ بیائید برای شما همین جا یک فهرست از بر بنویسم. صد تا اشکال در ما هست؛ اما این صد تا اشکال موجب میشود ما از روحانیت اعراض کنیم؟ ابداً. در مقابل این صد تا اشکال، هزار تا حُسن وجود دارد. در کسر و انکسار مصالح و مفاسد است که انسان میتواند خط مستقیم را پیدا کند.
....
بنابراین وظیفه سنگین است، کار هم زیاد است. وظیفه‌ی شما خیلی زیاد است. از لحاظ معنوی باید خودتان را بسازید؛ هم از لحاظ اخلاقی، هم از لحاظ تهذیب، هم از لحاظ تدین، هم از لحاظ پایبندی و تقید به فرایض و نوافل و تلاوت قرآن. این طلبه‌ی عزیز ما چه قرآن خوبی تلاوت کردند، و چه آیاتی: «لقد کان لکم فی رسول‌اللّه اسوة حسنة لمن کان یرجوا اللّه و الیوم الأخر و ذکر اللّه کثیرا» .(۳) اگر «یرجوا اللّه و الیوم الأخر» هستیم، اسوه، پیغمبر است. نه اینکه ما مثل او عمل کنیم - که محال است - راه او را باید ادامه دهیم. آن وقت در آیه‌ی بعد، وضع مؤمنان به این پیغمبر روشن میشود: «و لمّا رءا المؤمنون الأحزاب قالوا هذا ما وعدنا اللّه و رسوله و صدق اللّه و رسوله» .(۴) در جنگ احزاب، از همه طرف حمله کردند. در جنگ بدر یک گروه بودند، در جنگ احد یک گروه بودند، در جنگهای دیگر قبائلِ کوچک بودند؛ اما در جنگ احزاب، همه‌ی قبائل مشرک مکه و غیر مکه و ثقیف و غیره آمدند متحد شدند؛ ده هزار نفر نیروی رزمنده فراهم کردند؛ یهودی‌هایی هم که همسایه‌ی پیغمبر بودند و امان‌یافته‌ی پیغمبر بودند، خیانت کردند؛ اینها هم با آنها همکاری کردند. اگر بخواهیم این را با امروز مقایسه کنیم، یعنی آمریکا با آنها مخالفت کرد، انگلیس مخالفت کرد، رژیم صهیونیستی مخالفت کرد، فلان رژیم مرتجعِ نفتخوار مخالفت کرد. پولهاشان را خرج کردند، نیروهاشان را جمع کردند، یک جنگ احزاب درست کردند؛ جنگ احزابی که دلها را خیلی ترساند. اوائل همین سوره میفرماید:«و اذ قالت طائفة منهم یا اهل یثرب لا مقام لکم فارجعوا» ؛ (۵) مردم را میترساندند. الان هم همین جور است. الان هم یک عده‌ای مردم را میترسانند: آقا بترسید. مقابله‌ی با آمریکا مگر شوخی است؟ پدرتان را در می‌آورند! آن جنگ نظامی‌شان، این تحریمشان، این فعالیتهای تبلیغی و سیاسی‌شان. در آخر این سوره باز میفرماید: «لئن لم ینته المنافقون و الّذین فی قلوبهم مرض و المرجفون فی المدینة لنغرینّک بهم» .(۶) مرجفون همینهایند. در یک چنین شرائطی، شرح حال مؤمن این است: «هذا ما وعدنا اللّه و رسوله»؛ ما تعجب نمیکنیم؛ خدا و رسولش به ما گفته بودند که اگر پابند به توحید باشید، پابند به ایمان به خدا و رسول باشید، دشمن دارید؛ دشمنها سراغتان می‌آیند. بله، گفته بودند، حالا هم راست درآمد؛ دیدیم بله، آمدند. «و صدق اللّه و رسوله و ما زادهم الاّ ایمانا و تسلیما»؛ ایمانشان بیشتر شد. منافق، ضعیف‌الایمان، فی قلوبهم مرض - که طوائف گوناگونی‌اند - وقتی دشمن را می‌بینند، تنشان مثل بید میلرزد؛ بنا میکنند به مؤمنین باللّه و زحمتکشان در راه خدا، عتاب و خطاب و اذیت کردن و فشار آوردن: آقا چرا اینجوری میکنید؟ چرا کوتاه نمی‌آئید؟ چرا سیاستتان را اینجوری نمیکنید؟ همان کاری که دشمن میخواهد، انجام میدهند. اما از آن طرف، مؤمنینِ صادق میگویند: ما تعجبی نمیکنیم؛ خب، باید دشمنی کنند؛ «هذا ما وعدنا اللّه و رسوله».
یک جا هم فرموده: «و لن ترضی عنک الیهود و لا النّصاری حتّی تتّبع ملّتهم» ؛ (۷) تا وقتی کمند آنها را به گردن نیندازید، دنباله‌رو آنها نشوید، همین آش است و همین کاسه. خودت را قوی کن که کمندش در گردن تو تأثیر نگذارد؛ یک تکان بدهی، کمندش پاره شود. خودت را قوی کن. چرا خودت را ضعیف میکنی تا در مقابل او تسلیم شوی، خاکسار شوی، به خاک بیفتی؟
.........
من سفارش میکنم که کانونهای فرهنگی - هنری مساجد را فراموش نکنید؛ البته با همکاری بسیج. بد است که بین روحانی مسجد و بسیج مسجد، اختلاف به وجود بیاید. نه، با همکاری بسیج، این کانونهای فرهنگی - هنری مساجد را مؤثر کنید، برایش کار کنید. بنشینید فکر کنید، مطالعه کنید و سخنی که متناسب با نیاز آن جوانی است که آنجا حضور پیدا میکند، فراهم کنید. مطالعه کنید. کتابهائی وجود دارد که میشود از این کتابها استفاده کرد. کتابهائی هست؛ بروید بپرسید، تحقیق کنید از کسانی که اهلش هستند. خودتان را مجهز کنید، مسلح به سلاح معرفت و استدلال کنید، بعد به این کانونهای فرهنگی - هنری بروید و پذیرای جوانها باشید. با روی خوش هم پذیرا باشید؛ با سماحت، با مدارا. فرمود: «و سنّة من نبیّه» ، که ظاهراً عبارت است از «مداراة النّاس» ؛ مدارا کنید. ممکن است ظاهر زننده‌ای داشته باشد؛ داشته باشد. بعضی از همینهائی که در استقبالِ امروز بودند و شما - هم جناب آقای مهمان‌نواز، هم بقیه‌ی آقایان - الان در این تریبون از آنها تعریف کردید، خانمهائی بودند که در عرف معمولی به آنها میگویند «خانم بدحجاب»؛ اشک هم از چشمش دارد میریزد. حالا چه کار کنیم؟ ردش کنید؟ مصلحت است؟ حق است؟ نه، دل، متعلق به این جبهه است؛ جان، دلباخته‌ی به این اهداف و آرمانهاست. او یک نقصی دارد. مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقصهای این حقیر باطن است؛ نمی‌بینند. «گفتا شیخا هر آنچه گوئی هستم / آیا تو چنان که مینمائی هستی؟». ما هم یک نقص داریم، او هم یک نقص دارد. با این نگاه و با این روحیه برخورد کنید. البته انسان نهی از منکر هم میکند؛ نهی از منکر با زبان خوش، نه با ایجاد نفرت. بنابراین با قشر دانشجو ارتباط پیدا کنید.
آقای فرجام در مورد لباس روحانیت تذکر خوبی دادند. آنهائی که درسشان یک قدری پیش رفته، لباس روحانیت بپوشند؛ اما بدانند لباس طلبگی پوشیدن، بار سنگینی است. این عمامه‌ی چند سیری که شما روی سرت میگذاری، خیلی سنگین است. بمجردی که دیدند شما عمامه داری، سیل سؤال و اشکال و اینها وارد میشود. اگر آنچه که نمیدانی، گفتی نمیدانم، بعد رفتی آن را تحقیق کردی و دانستی و احیاناً آمدی به او گفتی، این خوب است؛ اما اگر آنچه که نمیدانی، به شکل غلط جواب دادی، یا چون نمیدانستی، عصبانی شدی که چرا این را از من سؤال کرد، این دیگر خوب نیست. اگر بناست آدم اینجور باشد، نبودن بهتر است.