مشورت در مورد خواستگارم: سوال در مورد مسائل مالی

سلام به همه :72:

خیلی وقته از آخرین پستی که اینجا گذاشتم می گذره. فکر کنم من دیگه از قدیمیهای اینجا حساب می شم. بعد از مدتها دوباره به همفکریتون احتیاج دارم.

همونطور که از اسم تاپیک پیداست موضوع مشورت در مورد خواستگارمه. من حدود 1 ماهه که از طریق یکی ازدوستای خانوادگیمون با ایشون آشنا شدم.. سعی می کنم خیلی خلاصه شرایطی که مربوط به سوالم هست رو بگم:

من 28 سالمه وخواستگارم 3 سال از من بزرگتره

با شناخت فعلی از نظر مذهبی و فرهنگی تقریبا مشابهیم (البته خانواده ایشون سنتی تر از ما هستن.)

من فوق لیسانس هستم وایشون دانشجوی دکترا

خانواده ایشون به نسبت ما پر جمعیت ترن (هم تعداد اعضای خانواده و هم تعداد دایی و خاله و ....)

سطح اقتصادی خانواده من بالاتره. سوالی که دارم مربوط به مسأله مالیه. مساله مالی برام از چند جنبه اهمیت داره:

1. سطح توقع خودم: فکر می کنم در این مورد انعطاف پذیر باشم. حداقل اول زندگی عروسی آنچنانی و سرویس طلا یا خونه فلان مدل برام مهم نیست.
   
   
2. درآمد درست (حلال): این موضوع هم برای خودم و هم خانواده ام خیلی خیلی مهمه. متاسفانه پول حلال درآوردن در این زمانه یه چیزیه در حد شعبده بازی ولی چیزی نیست که بتونم سرش کوتاه بیام. از نظر من آدمی که که با پارتی بازی استخدام می شه یا پروژه می گیره کسی که رشوه می گیره یا می ده (اسمش هرچی می خواد باشه) کسی که مدرک دانشگاهیش (نمره ها یا پروژه یا پایان نامه اش با تقلب بوده. امتحاناشو تقلب کرده با حل تمرین فلان استاد رفیق بوده نمره گرفته پروژه داده واسش انجام دادن سوال خریده یا کارای این مدلی) همچین کسی پولی که در میاره درست نیست. من هر دفعه با خواستگارام سر این موضوع بساطی داریم. کسی پیشنهادی داره که اینجور مواردو چجوری می شه چک کرد؟
   
   
3. مدل خرج کردن: روش خرج کردن ایشون یک مقدار نگرانم می کنه. نمی تونم بگم خسیسه ولی از اونجایی که پدر من کلا آدم لارجیه مخصوصا برای خانواده اش همین انگار منو بد عادت کرده. یعنی کلا این مدل تو ذهن منه که مرد باید لارج باشه وخانوم خونه باید مقتصد باشه.
   
   
4. مدیریت اقتصادی خانواده: همون طور که گفتم خانواده ایشون سنتی تر از ما هستن و فکر می کنم مدل تصمیم گیری های مالی در خانواده ایشون متفاوت بوده. من از کلاس اول دبستان هفتگی پول توجیبی می گرفتم خریدهای خونه لباس و هزینه مدرسه با پدر و مادرم بود ولی اگه خوراکی یا اسباب بازی خاصی می خواستم از پول تو جیبیم می دادم. دانشجو که شدم خانواده ماهیانه بهم پول می دادن ولی مدیریت پول با خودم بود که چجوری برای دانشگاه و هزینه های ماهانه و اجاره . ... هزینه کنم. موضوع اینه که یادم نمی یاد من یا برادرم مستقیم درخواست پول کرده باشیم. (مگر در موارد خیلی خاص) همیشه مقدار مشخصی می ریختن به حسابمون. یعنی مثلا من هیچ وقت لازم نبود بگم بابا پول بده. اگه هزینه اضافه ای در ماه پیش میومد هم نمی گفتم از پس اندازم بر میداشتم یا اگه می شد می انداختم به ماه بعد. همه ی اینارو گفتم که بگم من اساسا بلد نیستم از کسی برای پول درخواست کنم. اصلا یه جوریه سختمه. نکته بعدی اینکه همیشه یه چیزی تحت عنوان "پول من" وجود داشته که خودم براش برنامه ریزی می کردم. یعنی لازم نبوده برای هر هزینه ای با خانواده هماهنگ کنم مثلا بگم می خوام کتاب بخرم یا با دوستام برم بیرون. به نظرتون این موضوعات رو چجوری با خواستگارم مطرح کنم؟
   
   
5. عکس العمل خواستگارم نسبت به تفاوت سطح مالی: من اینو توی صحبتا گفتم که فقط توقعات من دست خودمه سطح زندگی خانواده ام دست من نیست. مثلا برادر من همسن وسال خودمه و اگه فردا بخواد ازدواج کنه پدرم ساپورتش می کنه بنابراین عروسی برادر من یا سطح خونه زندگیش با ما اختلاف خواهد داشت و من در این مورد کاری نمی تونم بکنم. از کجا می تونم بفهمم واقعا نظرش در این مورد چیه؟

سعی کردم خلاصه بگم و با اینحال طولانی شد.امیدارم حوصله داشته باشید بخونید.مرسی.

درود بانو

اگر انعطاف پذیر هستید که چه بهتر وگرنه انعطاف پذیری نیستید و با همین طرز فکر میخواهید ازدواج کنید بهتره بمانید منزل پدرتان:72:

1.اینو بصورت کلی میگم شما خیلی لطف میکنی طلای زیاد و عروسی آنچنانی و منزل فلان مدل نمیخوای خیلی لطف میکنی :104: شما دخترا واقعا پیش خودتان چی فکر میکنید خرج یک عروسی حداقل 20تا30میلیون خرجشه تازه اینو من معمولی حساب کردم نه سطح توقع بالا.در مورد منزل هم حداقل الان متری یک میلیون و پانصد تا 2 میلیون هستش شهرستان را حساب کردم خوب شما خودت بشین حساب کن یک پسری که حداقل باید تا 25سالگی درس بخواند و دوسال خدمت توی 26 سالگی چجوری اینهمه پول جمع بکنه؟!!!
2.این صحبت شما با توقعاتی که دارید 360 درجه تفاوت داره از یکطرف میگویید پول حلال و ا و پول در آوردن سخته و از اونور توقعاتی که دارید.
شما تصور میکنم اشتباه متوجه شدید قرار نیست زندگی مشترک از همان اول همه چیزش آماده باشه و شما و بقیه دختران همانند ملکه وارد این زندگی بشوید مگر پدر و مادرمان چگونه زندگی کردند؟زندگی مثل خانه سازیه لذتش به اینه که زن و شوهر در کنار هم خشت خشت این بنا را روی هم بچینند.هر چیزی بهایی داره که باید پرداخت بشه مستقل شدن هم بهای خاص خودش را داره.
در این مورد سعی کنید خیلی وارد بحث نشید من خودم بازاری هستم به حلال و حرام هم اعتقاد دارم ولی خدایی هرکی از فامیل میبینم رفته کار دولتی همشون با پارتی بودن البته آدم های سالمی هستند با اینکه فرصت سواستفاده زیادی داشتند ولی حلال خور اند. چقدر مملکت باحالی داریم :311::58:

3.قرار نیست همه همانند هم باشند پدر شما یه اخلاقی داره و شوهر شما هم یه اخلاقی که هرکدام دارای خصوصیات مثبت و منفی خاص خودشان هستند.

شماره و 4و5 هم جوابهایی که داره تقریبا یکسانه با بقیه.
شما هم دوست داری شوهرت تحصیلکرده و خانواده دار و حلال خور و بااخلاق و پولدار و لارج باشه خوب پس منتظر باش تا چنین شخصی به خواستگاری شما بیاید البته این را هم مد نظر قرار بده که شما انتخاب کننده نیستی و یک دختر هستی!پس دایره اشخاصی که به خواستگاری شما می آیند محدوده و از آنطرف توقعات بالای مالی شما و اینکه روی حلال و حرام هم اعتقاد دارید این وضعیت محدودتر میشه و بخاطر بقیه معیارهایی هم که دارید محدودتر پس خودت بشین حساب کن شانست برای داشتن یه زندگی مشترک چقدره و از آنطرف سن خودت را هم حساب کن 28 سالته اکثر پسرها دوست دارن همسرشان جوانتر و از نظر تیپ ظاهر جوانتر باشه بقول معروف تازه ما مردها به چهل سالگی برسیم میوفتیم توی دوران خوشیمان ولی آنموقع برای یک بانو زمانیه که از جذابیت های ظاهری و جنسیش کاسته میشه.و نکته دیگه اگر فردی سن بالاتر باشه مثلا 30یا 32 سال و با این طرز فکر شما احتمالا حال حالاها ازدواجی صورت نگیره باید از خودتان بپرسید این آقا پسر تا این سن نیازهای عاطفی جنسی خودش را چگونه براورده میکرده؟
1.یا سرکوب میکرده که خودش کلی عوارض داره
2.یا توی ورزش و کارهای سالم تخلیه میکرده
3.از راههای مشروع و نامشروع

نکته اخر فقط شما توی دوران مجردی بعنوان یک دختر چنین وضعیتی نداشتی خیلی از دختران همانند شما بودند و نمونه بارزش همسر خودم.در مورد مسائل مالی که بیان کردید یهک راه دیگه هم هست اینکه شاغل بشید و دستتان توی جیب خودتان باشه چون توی این وضعیت اقتصادی یکنفر و با یک شغل توان اینکه خواتسه های شما را برآورده کنه نداره

اول یک نکته به نظرم می رسه و اون اینکه مطمئنا با هر کس ازدواج کنی رابطه شما با همسرت فرق داره با رابطه ای که با پدرت داشتی و این مورد در مسائل مالی هم صدق می کنه. شاید همین خواستگار شما بعد از امدن فرزند لارج بشود برای فرزندانش.



اونچه که من فهمیدم شما هنوز تصویر درستی از موضع خودتون در زمینه مالی ندارید. یکبار بنشین برای خودت فکرکن که سطح زندگی ای که به دنبالش هستید چه مقدار خرج ماهیانه برای شحص حودت دارد؟ چه تشریفاتی دارد؟ چه برج هایی دارد؟ و .... اینطوری می تونید خیلی واضح سوالاتی از طرف مقابلتون بکنید که متوجه بشید هماهنگی دارید یا نه. مثلا یک مثال می تواند این باشد کهاز خواستگارت بپرسید شما به نظرتون آیا تجملات لازمه؟ مثلا چه چیزهایی؟ یا چه چیزهایی در زندگی نشاندهنده تجملات هست؟ اینطوری متوجه می شونید مصداق های شما با خواستگارتون چقدر فرق دارد. یا همین سوال رو در مورد خرج ماهیانه شخصی بپرسید. اینطوری جواب خیلی از سوالاتت رو به صورت مصداقی می گیری.