سلام خانم آوای دل
خب ، بریم ببنیم چه خبره :
1 ) آقای باغبان ممنونم از شما - حرف شما برام قوت قلبی داد
خواهش می کنم – ممنون .
....
2 ) من دیگ نمیتونم به کنکور فکر کنم. چون نه انگیزشو دارم و نه پولشو. الان دانشجو ی روان شناسی پیام نور هستم.
از اینکه میرم دانشگاه خوشحالم ولی خب الان شهریش زیاد شده و من فقط برای این ترم پول دارم و بقیه شو ندارم.
کلاسهام رو هم زیاد نمیرم به خاطر کرایه ماشین شهر خودمون هست ولی خب ...شاید دیگ نتونم درسم بخونم. داروسازی هم اصلا این اعتماد به نفس رو ندارم که قبول بشم.
می خواستم بدونم هنوز به علاقه اتون فکر میکنید یا نه !
پس الان دوست داری روانشناس بشی – رشته خیلی خوبیه – دانشگاه خوبی هم درس می خونی
فکر کنم دانشگاه پیام نور هزینه زیادی نداره – میتونی واحد هایت را کمتر برداری – ( چون کار هم می خوای انجام بدی )
پله پله و آرام آرام به اهدافت برسی .
یه دانشجوی رشته روانشناسی میتونه از ترم دوم یا ..... وارد کار بشه !
به نظرم همه ما با توجه به کارمان باید همیشه مطالعه داشته باشیم
الان شما باید هفته ای یه کتاب بخونید در حوزه ی روانشناسی و .......
هر روز مقالات این حوزه را بررسی کنی
دیگه وقت نداری از زندگی خسته بشی!
به عنوان کارآموز( ترم دومی ) میتونی وارد بشی و کسب تجربه کنی ( شرکت ها – بیمارستان ها – بهزیستی و .....)
اولش با حقوق صفر !
ولی وقتی که راه افتادی ، می تونی در آمد هم ایجاد کنی .
می تونی تحصیلات را هم ادامه بدی در مقاطع بالاتر .
باید همیشه از خودمان سئوال کنیم :
من از زندگی چی می خوام ؟
مثلا الان شما تفکر کردی و به این نتیجه رسیدی که باید روانشناس بشم !
باید از خودت بپرسی هدف من از این چیه ؟
در آینده دوست دارم در این رشته به کجا برسم ؟
.........
3 ) داروسازی هم اصلا این اعتماد به نفس رو ندارم که قبول بشم.
کی گفته که من انقدر هوش دارم و با تلاش میتونم قبول بشم؟
در هر حال برای کنکور اول باید یک اعصاب آروم اشته باشی بعد محیط آروم و بعد پول و انگیزه... من هیچکدوم رو ندارم.
احساس میکنم دیگه هیچ موفقیتی ندارم. منی که از سال اول دبستان شاگرد ممتاز بودم الان هیچی نیستم.
منی که می خواستم مامانمو خوشبخت کنم الان فقط دنبال راه فراری هستم که از این خونه برم.
باید ذهنت را روی یه چیز هدف دار کنی
مثلا یکی از دوستای من رشته الکترونیک می خونه – ولی همیشه دوست داشت کامپیوتر بخونه
هنوز هم دور خودش می چرخه !
چون نمی دونه باید چی کار کنه .
قبولی در کنکور نه پول می خواد – نه هوش خیلی بالا !
برنامه ریزی می خواد !
رتبه 100 هزار کنکور دیدم 2 سال بعد رتبه دو رقمی آورده !
شاید نه شه با برنامه ریزی یک ساله قبول شد
ولی دوساله میشه !
باید ببنیم چه توانایی هایی داریم – چه علاقه ای داریم
سپس با توکل به خدا + یه برنامه ریزی بلند مدت + تلاش
اقدام کنیم – و از بودن این مسیر لذت ببریم .
یکی از بزرگترین روانشناسان دنیا ، فقط دوسال با خانمش تو ماشین زندگی می کرد !
یعنی خونه نداشت – پول اجاره هم نداشت
10 سال بعد به تمام اهدافش میرسه !
چیزی که مهمه انگیزه ست !
انگیزه را باید با سئوال کردن از خودمان ایجاد کینم
1) روانشناس شدن چه فایده ای برایم دارد ؟
2 ) من از این طریق چه خدمتی به مردم می تونم بکنم ؟
3 ) مردم چه نیازهایی دارنند ؟
4 ) من چگونه می تونم به مراکز بهزیستی – بیمارستان ها – شرکت ها ...کمک کنم ؟
امکان داره تا موقعی که به اهداف خودمون ، مثلا همون روانشناس شدن هست برسیم ، زمان ببره !
شما عرض کردید که باید برای خودتان کسب در آمد کنید .
این خیلی خوبه – همزمان با تحصیلات دانشگاهی رشته مربوطه
تا موقعی که قوی نشدیم – می تونیم با برداشتن واحدهای کم دانشگاهی – یه کار پاره وقت هم انجام بدیم
مثلا همان هنری که شما عرض کردید و ......
ولی اگر هدفمان روانشناس شدنه ، باید مقاله و کتاب های مربوطه را بخونیم
مثلا بعد دو سال که قوی شدیم می تونیم دیگه با رشته خودمان به عنوان کار آموز وارد کار بشیم !
و کار و رشته خودمان را ادمه بدیم .
یه برنامه ریزی بلند مدت !
.....................
4 ) من هیچی برای خودم نمی خواستم. من فقط می خواستم دستان مادرم مثل دیگران پر از النگو باشد. می خواستم .......
چیزی که واقعا برای پدر و مادرها مهم هست ، اینه که بچه هاشون خوشبخت بشن !
شاد کردن واقعی یه مادر یا پدر ، فقط هدیه دادن چیزهای مادی نیست !
شاد کردن یه مادر میتونه حتی با لبخند شما - با شاد بودن شما - روحیه بالا شما باشه !
وقنی پدر و مادرها خودشون غم و غصه دارنند - از طرفی فرزندان هم ناراحت باشند
زندگی سخت میشه !
ولی اگر به خدا توکل داشته باشیم - غم ها و غصه ها را نعت بدونیم - و پلی بدو نیم برای رسیدن به اهدافمان
اون موقع دیگه آزادیم !
.................................................. ...........
5 ) ببخشید سرتون رو درد آوردم. شاید نباید اصلا این تایپیک رو می زدم. از این بابت عذر می خوام...
خواهش می کنم - شما ببخشید - برای اینکه مجبورید باغبان را تحمل کنید
بزودی راحت میشید .
موفق باشی
یا حق .