کمکم کنید تا از ریز بینی و حساسیت روی کارهای شوهرم دست بکشم

سلام من همسرمو عاشقانه دوست دارم اونم همینو میگه اما نمیدونم چرا گاهی خودم حسهای بدی بهم دست میده به رفتارهاش ریز میشم یکمم باهوشی قاطیش میکنم و خوشحالیمونو خراب میکنم اما وقتی کلی به زندگیم نگاه میکنم هم خیلی خوشبختم هم این موضوعاتی که گیر میدم رو از قبل ازدواج میدونستم و ازدواج کردم حالا هی گیر میدم و همچیو خراب میکنم اصلا نمیدونم چرا ولی تا دلتون بخواد دیگرانو بابت این موضو قشنگ نصیحت میکنما که عیبی نداره مردن و .... این حرفایی که همه بلدیم حالا به یکم نصیحت احتیاج دارم یکم فکر باز تا بتونم دوباره زندگیمو مدیریت کنم

باسلام

مشکلاتتان با همسرتون همانیست که در تاپیک قبلیتون ذکر کردید؟
در تاپیک قبل برخی دوستان راهنمایی های خوبی داشتن ، آیا آنها را بکار گرفتید؟

ببینید مهربانی خوبه اما بجا و درست ، دلسوزی خوبه اما به جا و درست! تا جایی خوبه که به روح و جسم خودمون آسیب نزنیم.

همسرتان باید قبول کنند ازدواج کردن و در حال حاضر متعهد به شما هستند نه همسر قبلیشان ، همسر قبلی تمام شد ، پرونده اش بسته شد، الان نسبت به شما مسولیت دارند نسبت به شما تعهد دارند نباید با حرف زدن از گذشته شما رو اذیت کنند.

هرچند میدونم اینکارو نمیکنید متاسفانه ، ولی من میگم بنظرم قاطع و محکم خطوط قرمزخودتون و برای همسرتون روشن کنید.
واضح هم بگویید هرگونه ارتباط با همسر قبلیشون یعنی خیانت به شما و بگید شاید زمانی باشه که حتی من هیچوقت نفهمم ولی بدونید که شدیدا دلخور و ناراحت میشوم(چون عذاب وجدان همسرتون بیداره میگم این جمله و بگید تاثیرش زیاد خواهد بود. اینطوری هروقت آن خانم پیام میدهند یاد ناراحتی شما می افتند.)
از طرفی گویید انتظار دارید اگرم اون خانم تحت هر شرایطی پیام دادن حتی اگر مشکلی داشتن بهشون بگید شما دیگر مسول ایشون نیستید و مسول زندگی جدیدتون هستید و دیگر حق ندارن به شما پیام دهند و شما پاسخ ایشون و نخواهید داد.
بنظرم اگر امکانش هست شماره تلفنشون و عوض کنند.

شما قاطع ولی بدون تنش و دعوا موضع خودتون و روشن کنید خطوط قرمزتون و ذکر کنید و از ناراحتیهاتون بگید دیگه بقیه اش و بذارید به عهده ایشون که تصمیم بگیرند.

یادتون باشه همیشه مهربانی و دلسوزی و فداکاری و گذشت جواب نمیده، گاهی هم باید در زندگی قاطع بود.

نگذارید براحتی از گذشته و رابطه ی قبلیشون در حضور شما صحبت کنند، چون شما اذیت میشید.

درتاپیک قبلیتون ذکر کردید که قرار است برای این مشکل نزد یک مشاور روند، آیا رفتند نتیجه اش چی شد؟
شما چه پیشرفتی تا حالا درخصوص حل این مشکلتون داشتید؟

یک انرژی مثبت برای شما :)
بنظر من همسر شما علاقه ای به همسر قبلیشون نداشتن چون اگر علاقه مند بودن بخاطر عدم مدیریت رابطه اشون با خانواده ها، ایشون و طلاق نمیدادن پس نگران نباشید.فقط یک حس عذاب وجدان معمولیه ! که با پر و بال ندادن بهش میشه راحت حلش نمود ولی اگر قرار باشه توسط شما و خودشون به این حس معمولی پروبال داد ممکن هست خدایی نکرده به مشکلی حاد تبدیل شود. پس کمی هم با ساده نگاه کردن در خواب غفلت بسر نبرید.


از تکنیک تشویق و تنبیه هم استفاده کنید.

وقتی از همسر قبلی حرف میزنند یا شما ناخودآگاه از پیامکی یا ارتباطی متوجه میشوید زیاد ایشون مانند همیشه تحویل نگیرید قهر نکنید ولی مانند همیشه هم نباشید.
وقتی از ارتباط قبلیشون حرف نمیزنند و روز خوبی بسر میبرید به ایشون جایزه بدید و گاهی سورپرایزشون کنید .

وقتی یهو خوب هستید ولی از این حرفها میزنند شما برید تو خودتون و انگار این حرف ها و اصلا نشنیدید....
وقتی ازتون سوال میپرسند بگید چون روز خوشمون و الکی داریم با یکسری حرفی که من و آزار میده خراب میکنیم. .. و ازشون بخواین این ساعات خوش و خراب نکنیم.

ممنونم دختر بیخیال من دقیقا تمام این کارهارو که فرمودید رو مو به مو انجام دادم حتی یه روز نشستم درباره سختیها و بدیهای زندگی قبلیشو یاداوری کردم و بهش گفتم غیر این بود که طلاق نمیگرفتی و بهش گفتم حتی اسمش هم عصبیم میکنه خوشم نمیاد اثری ازش باشه اما خب من میدونم خودم دارم خیلی اذیت میشم (فکر کنم مریض شدم)و اونم با تمام وجود قسم خورد که خیلی دوستم داره و این قضیه تمام شدس فقط من الان مشکلم اینه هرکی اس مس میده هر کی زنگ میزنه فکر میکنم اونه عصبی شدم با همه دعوا میکنم نمیدونم چمه

امکان عوض کردن شماره همسرتون نیست؟ اگر همسرتون شماره جدیدی داشته باشند شماره ای که همسر قبلیشون نداشتن اینطوری ایشون دیگه پیامی از همسر قبلیشون دریافت نخواهند کرد.

عزیزم ببینید این همان دوستی و راحتی بود که ازش حرف میزدید و فکر میکردید کار درستی میکنید در صورتی که ذره ذره خودتون داشتید نابود میکردید ، اگر همسرتان راحت با شما از دلتنگیشون صحبت نمیکردن اگر رعایت یسری مسایل و میکردن اگر ارتباطشون و قطع میکردن الان شما اینطور مریض نمیشدین.

الان هم اگر همسرتون اعتماد سازی کامل انجام دادن بهشون اعتماد کنید یقین داشته باشید اگر پیامی هم دریافت کنند پاسخ نخواهند داد.

با شک بی مورد بدتر ایشون و به سمت همسر قبلی سوق میدهید.سعی کنید بجای افکار منفی، افکار مثبت و در ذهنتون پرورش دهید:)

دایما بخودتون یادآوری کنید همسرتون بشما حتی در ذهنشون خیانت نخواهند کرد چه برسه در واقعیت.
حتی اگر در بدترین حالت ممکن این اتفاق بیفتد و ارتباطی هم وجود داشته باشه، ماه هیچوقت پشت ابر نمیمونه حتما یروزی متوجه خواهید شد، پس چرا از الان زندگی و بخودتون همسرتون تلخ کنید، اگر خدایی نکرده این اتفاق افتاد که نمیوفته، اون موقع بفکر چاره ای می افتید. الان بیشتر با شک کردن اتفاقی که هنوز نیوفتاده و ممکن نیست بیوفته و ممکن میکنید.
یعنی یک جورایی بصورت ناخودآگاه و غیر مستقیم با این افکارتون در حال فراهم کردن شرایطی هستید که ازش می ترسید.

مثبت بیاندیش و مثبت رفتار کن.:)

سلام نیلو جان
من مطلقه ام و دوس دارم درباره ازدواج مجدد اطلاعات کسب کنم ،ممنون میشم بهم بگید که تو اردواج اولتون چه مدت عقد بودید؟ چقد طول کشید تا زندگی اولتون رو فراموش کنید؟ چکارایی انجام دادید تا زندگی اولتون اثری رو زندگی دومتون نذاره؟
جه مدت بعد از طلاق ازدواج کردید؟ آیا شده بعد از طلاق خاطرات همسر سابقتون به یادتون بیاد و آزارتون بده؟ممنون و ببخشید که تو تاپیک خودتون می پرسم من خیلی گشتم تا شما رو با تجربه ازدواج مجدد پیدا کردم خواهش میکنم جواب بدید

رای یک ازدواج موفق بجنگید

مشکل مریلین و پیتر این نبود که به بحث و جدل گرایش داشتند. آنها یکدیگر را به شدت ناراحت می کردند! جر و بحث شان برای هردوی آن ها کینه جویانه و بی نهایت آسیب زا بود و روش های جنگی دردآور و نادرست، زندگی مشترکشان را تخریب می کرد.همانند پیتر و مریلین، شما و همسرتان هم چه بسا دعوا می کنید و توافق ندارید. در کل، این ویژگی انسان ها است. به هر حال ما امیدواریم که کشمکش هایتان به جنگ تمام عیار منجر نشود!به یاد داشته باشید که تفاوت بین زوج های خوشحال و ناراحت همیشه در این نیست که چقدر می جنگند یا چطور اغلب بحث می کنند، بلکه روشی است که خشم و عدم توافق شان را بیان می کنند. درواقع طرز جنگیدنتان یکی از بهترین روش هایی است که به کمک آن سلامت ازدواج تان را تشخیص دهید.بنابراین چه کار می توانید بکنید تا زندگی زناشویی تان را از خرابی و ویرانی نزاع و زد و خورد حفظ کنید؟ بحث بر سر اجتناب از جر و بحث یا تعارض نیست، چون بحث کردن اجتناب ناپذیر است. کلید این است که در حل اختلافات بکوشید.وقتی دعوا می کنید، از سرزنش، تحقیر، حالت دفاعی یا کناره گیری افراطی اجتناب کنید.هرگز با حمله به همسرتان دعوا نکنید. خواستار تغییری خاص در رفتار باشید.مطالعات گسترده توسط دکتر جان گاتمن، روان شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، بعضی احساسات جذب کننده را آشکار می کند.گاتمن به موردی پی برده است که آن را «نسبت جادویی» بین مقدار مثبت و منفی در ارتباطات می نامد.در ازدواج های خوب، نسبت پنج به یک است. یعنی تا وقتی زن و شوهری حداقل پنج احساس و عمل مثبت برای هر پیام منفی ابراز کنند، با ثبات بودن ازدواج محتمل است.نهایت اینکه:اگر می خواهید زندگی زناشویی تان شاد باشد، علاقه تان را نشان دهید.اگر می خواهید زندگی زناشویی تان پر از محبت باشد، توجه تان را نشان دهید.اگر می خواهید زندگی زناشویی تان مبتنی بر قدردانی باشد، مشارکتتان را نشان دهید.و اگر می خواهید زندگی زناشویی تان قابل پذیرش باشد … به طور سازنده دعوا کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آخیش

سلام نیلو جان
من مطلقه ام و دوس دارم درباره ازدواج مجدد اطلاعات کسب کنم ،ممنون میشم بهم بگید که تو اردواج اولتون چه مدت عقد بودید؟ چقد طول کشید تا زندگی اولتون رو فراموش کنید؟ چکارایی انجام دادید تا زندگی اولتون اثری رو زندگی دومتون نذاره؟
جه مدت بعد از طلاق ازدواج کردید؟ آیا شده بعد از طلاق خاطرات همسر سابقتون به یادتون بیاد و آزارتون بده؟ممنون و ببخشید که تو تاپیک خودتون می پرسم من خیلی گشتم تا شما رو با تجربه ازدواج مجدد پیدا کردم خواهش میکنم جواب بدید

---

سلام اخیش عزیز از اینکه طلاق گرفتید خیلی متاسفم چون من همیشه میگم اخر دنیا یعنی طلاق من عاشق همسر اولم بودم ولی بخاطر اعتیاد و ازار فراوانی که بهم رسوند جدا شدم 8 سال تنها بودم 2 سال اول که بیمار بودم و نمیتونستم فراموشش کنم همه جا سر هر کار و پروژه ای گفته بودم من متاهلم نمیخواستم ساعتی از فکرش دور شم ولی کم کم به خودم اومدم که من باید زندگی کنم سخت بود کنار اومدن با این قضیه و نگاههای سنگین اطرافیان اما من خیلی شجاع و قویم و تونستم با خوندن کلی کتاب راز و معجزه شکر گذاری و موفقیت و... خودمو اروم کنم حتی گاهی به قدری سخت بود که پشیمان میشدم از جداییم و به خودم میگفتم کاش میموندم اما دوباره میدیدم ماندن و ادامه غیر ممکن بود و شاید خودم هم معتاد میشدم برای همین سعی کردم فراموشش کنم سخته اما شدنیه و توی این مدت خواستگارهای زیادی داشتم ولی دلم میخواست اینبار حساب شده تر عمل کنم البته گاهی فکر میکنم یکم عجله کردم برای ازدواج دومم اما خداروشکر راضیم همسرم همه اون شرایط و ایده الهامو داره اگرم مشکلی تو زندگیم پیش اومد تقصیر خودم بود که خداروشکر حل شده فقط من گاهی بد بینی میکنم و اصلا نمیزارم که این بد بینی به رابطمون صدمه بزنه من اصلا غر زدن بلد نیستم و قهر نمیکنم از ادمهایی که این خصوصیاتو دارن هم خوشم نمیاد واسه همینه الان زندگی اروم و زیبایی دارم . و الان اصلا به گذشته و همسر قبلیم فکر هم نمیکنم چون این دوتا ادم زمین تا اسمان با هم فرق دارن و هیچ ادمی کامل نیست همونجوری که من کامل نیستم . الان خداروشکر خوشبختم و برای تو و هم دوستان که این تجربه تلخ رو دارن ارزوی خوشبختی و سعادت و عاقبت بخیری رو دارم