نا توانی

سلام.من یه دختر 28 ساله هستم.6 سال پیش توی دوران دانشجویی متوجه شدم مبتلا به ms هستم.من قبل از فهمیدن این موضوع هم آدم ناامیدی بودم اما همین مریضیم بهانه ای برام شد که افسرده تر بشم.شغلی که حالا دارم خیلی در ارتباط با مردمه و مردم هم خیلی راحت در مورد نحوه انجام کار،توانایی ها و حتی قیافه آدم قضاوت می کنن منم دیگه سعی نمی کنم اعتماد مردم رو جلب کنم و تبدیل شدم به یه آدم پرخاشگر که از همه فراریه.صبح که میخوام برم سر کار مثل بچه مدرسه ای ها که میخوان درس جواب بدن اضطراب دارم.خیلی وقتا اونقدر از برخورد مردم ناراحت شدم که وقتی اومدم خونه فکر خودکشی به سرم زده.نمیتونم با این شغل کنار بیام از طرفی اگر ولشم کنم میشم سربار پدر و مادرم.نمیدونم شاید بهترین راه خودکشیه حداقل بقیه از شرم راحت میشن.لطفا نظراتتونو باهام در میون بذارید.