پدرم اصرار به طلاق داره کمکم کنید خیلی شرایط سختیه

سلام خدمت شما بزرگواران
مشکلی دارم که اگر زودتر راهنمایی ام کنید ممنون میشم
حدود یه ساله و نیمه که نامزدم
اوایل نامزدیمون مشکلات داشتیم ولی بین خودمون دو نفر حلش میکردیم و رابطمون تا حدی خوب بود تا یه هفت هشت ماه که از عقدمون گذشت شوهرم کم کم نسبت بهم سرد شد اگر من بهش زنگ نمیزدم حتی تا یه هفته هم اون زنگ نمیزد و حرف زدمون هم در حد حال و احوال پرسی شوخی و خنده نداشتیم تا این که من شروع کردم به گیر دادن که چرا زنگ نمیزنی و.. که خودش بهم گفت مشکل دارم راحتم بزار . نمیخوام زنده بمونم . به خودکشی فکر میکنم. از خدا میخوام مرگ منو برسونه که من ازش پرسیدم خب مشکلت چیه گفت مشکلمو خودم میتونم حل کنم
یه مدتی گذشت و دیگه حرفی نشد تا این که اومدم ایران و از خانوادش کمک خواستم که متاسفانه اونا هم نتونستن کاری کنن
رفتارهای مشکوک دیدم ازش کنار من گوشی موبایلشو جواب نمیداد . مهمونی مامانم دعوت میکرد به من میگفت به مامانت بگو اصرار نکنه بمونم منم میگفتم باشه که به خانوادش گفتم میگن طبیعطش این طوریه از جمعیت خوشش نمیاد
یه مدت طولانی من سردی هاشو تحمل کردم دیدم نمیشه این طوری باید از خانوادم بخوام باهاش صحبت کنن که بابام ازش خواست یه وقتی بزاره با هم حرف بزنن که اونم قبول کرد از یه طرف هم بابام بعد از این حرفش شوهرم و خانوادش برای مهمونی ای که خونمون بود که همه هم بودن دعوت کرد
روز مهمونی شد و نه شوهرم اومد نه خانوادش . صبح روز مهمونی به من تو پیام گفته بود من نمیام
بار چندمش بود که همه بودن و شوهرم نمیومد که بابام اعصابش خورد شد و گفت طلاقتو باید بگیرم این مرد به دردت نمیخوره من همین جور فقط مونده بودم گفتم من باید فکرامو بکنم گفت نه مسعولیت تو بگردنه منه من بجات تصمیم میگیرم من هیچی نتونستم بگم وقتی هم خبرو به نامزدم رسوندن اومد خونمون و وقتی پدرم ازش دلیل نیومدنشو پرسید گفت مریض بوده و به منم گفته نمیتونسته بیاد که بابام گفت تو باید به من میگفتی که همون دقیقه عذر خواهی کرد از بابام ولی فایده نداشت بابام بهش گفت من تو ازدواجتون اینده ی خوبی نمیبینم بهتره از هم جدا بشید که شوهرم گفت نه من زنمو زندگیمو دوست دارم . زن نگرفتم طلاق بدم و.. هر چی گفت بابام سر حرفش بود که فرداش خواهرهاش اومدن بابام به اونا هم همینا رو گفت الان حدود ده پوننزده روز میگذره ازین ماجرا بعد از اون شوهرم به من زنگ زد گفت نظر خودتو میخوام بدونم خوب فکرتو بکن و همین الان نمیخوام جوابمو بدی گفتم باشه فردا بهت میگم که فردا شد گفت دندونم درد میکنه نمتونم باهات حرف بزنم گفتم باشه پس فردا خستم ام فردا بهت شب خودم زنگ میزنم زنگ نزد همین جور ادامه داشت تاکه بالاخره تو نامه براش نوشتم بدرد هم نمیخوریم که زنگ زد و با هم حرف زدیم گفت اینا حرف های تو نیست و حرف های باباته تو منو دوست داری و خیلی حرف زدیم گفت منو دوست داره که قرار شد یه نفر بزرگتر بفرسته با بابام حرف بزنه که الان یه هفته از صحبتمون میگذره هیچ خبری نشده
خواهش میکنم راهنماییم کنید من بدون اجازه ی بابام با شوهرم حرف زدمو بهش قول دادم که وقتی یه قدمی برداشت منم تلاش کنم زندگیمون رو نگه دارم خیلی شرایط سخته
من باید چیکار کنم تو این وضعیت بابام وکیل هم دیده برگه ی درخواست طلاقمم چند روز دیگه میرسه دست شوهرم

شوهرتم بدش نمیاد جدا شه. مشخصه از رفتارش. اما واسه این که مهریه نده داره میگه من زن و زندگیمو دوس دارم که آخرش بگه من موافق طلاق نیستم اما چون شما اصرار دارید مهریه رو ببخشید تا طلاق بدم.

من با روش بابات صد در صد موافقم
بدون اجازه بابات اصلا باهاش حرف نزن
جواب اس ام اس هاش را هم نده
فقط الکی داره می پیچونه تو را

من نمی دونم از این مرد چی دید ی که داری به خاطرش جلو بابات وایمیسی

ممنون از نظراتتون
مهریمو همون موقع که خواهرهاش اومده بودن برای صحبت بابام بهشون گفت که ما مهریه نمیخواییم

نمیدونم تو رفتارهای عجیبی که داره چطورقضاوت کنم اخرین بار گریه میکرد میگفت دوست نداره زندگیمون به جدایی ختم بشه از خواهرهاش هم حالشو میپرسم میگن خیلی تو خودشه واقعا دیگه نمیدونم درست کدومه غلط کدومه

سلام

آفتاب جان
جدایی سخته. حتی برای کسی که خودش این تصمیم را گرفته و گام اول را برداشته.
به هر حال ایشون هم انسان هست و عاطفه و احساسات داره.
پس اگر گریه می کنه یا ناراحته یا ... معنیش این نیست که قصدش جدایی نیست ( با فرض این که قصدش همین باشه. چون از پستهای شما مشخص نشد علت کنار کشیدنش چیه. فقط گفتید بعد از مدتی سرد شد)

کاری که شما باید بکنی این هست که بذاری ایشون خوب فکرهاش را بکنه و تصمیمش را بگیره.
اگر می تونی به کمک مشاور علت سردشدنش را بررسی کن (ممکنه مسائل کاری، مالی و ... علتش باشه)
ضمن این که رابطه احساسی عاطفیت را کمی کنترل کن.

از دسترسش دور باش و نذار باهات بازی کنه (بازی ای که شاید خودش هم ناآگاهانه انجام می ده)
به هر حال شما همسرش هستی و دوست نداره اذیتت کنه. ممکنه احساساتت را تحریک کنه و سردرگم بشی (که منظورش چیه؟)

بهترین راه مشاوره است.
مرحله بعدی دور شدن از دسترسش و فضا دادن بهش که تصمیمش را بگیره.

سلام.
نمیخام ته دلتو خالی کنم ولی احتمالی بود به ذهنم رسید و شاید علت این رفتار هاش باشه ...
نکنه نامزدت معتاد شده باشه ... چون معمولا افرادی که تو این دام میوفتن و قبح کار هنوز بین خانتواده و اطرافیان نشکسته باشه گوشه گیر و افسرده و ... میشن.
.
و میگه که مریضم و به خودکشی فک میکنم و شاید کار و زندگی آیندشو توتهدید میبینه و احساس منیکنه که نمیتونه تورو خوشبخت کنه این رفتار هارو میکنه ...
.
فقط احتمال بود که زدم .. خدا کنه اینطور نباشه .

عزیزم ،متاسفم که چنین اتفاقی براتون افتاد

ولی مطمئن باش کاری که پدرت میکنه ،درسته.شک نکن.حتی اگه نخواین جدا هم بشین،حساب

کار دست شوهرت میاد که بدونه تو پشتیبان داری و نمیتونه هر رفتاری که دوست داره باهات

داشته باشه.

با سلام
تعجب می کنم از کاربرانی که در مورد یک زندگی (با همه ابعاد و احساسات و حوزه های ) ، صرفا با چند خط دستور طلاق صادر می کنند.

اولا که تصمیم گیری های اساسی زندگی مثل انتخاب طلاق حتما باید در جلسات حضوری مشاوره و بعد از شناخت تمام زوایای زندگی و بررسی آن ممکن می شود.
و ثانیا حتی در همان جلسات مستمر و متوالی مشاوره حضوری ، هرگز یک مشاور به جای مراجع تصمیم نمی گیرد. او عوارض و فواید و شرایط زندگی را واضح تر می کنند تا مراجع بر اساس توان و شرایط و احساس و قدرت خود تصمیم صحیح را بگیرد.


لذا من به همه کاربران توصیه می کنم تاپیک آفت های مشاوره را با دقت مطالعه کنند، و بعد در راهنمایی مراجعان قدم پیش بگذارند.
این مراجع هم اطلاعات بسیار ناقصی ارائه دادند. حتما حضوری باید در جلسات با مشاور خانواده مطالبش را بررسی و تصمیم گیری کند. و صرف این چند اقدام همسرتان نمی توان مشاوره دقیقی به شما داد.

درود بانو

با سپاس از جناب مدیر

ایشون از اول هم اینگونه برخورد میکردند یعنی از جمع گریزان بودند؟
در ضمینه شغلیشان چگونه رفتار میکنند؟
آیا دوستی دارند یا رفت و امد خانوادگی برخوردشان چگونه است؟
بنظرم بهتره قبل هر کار یدونفری نزد مشاور متخصص مراجعه کنید اینکه مشخص بشه بیماری ایشون چیه و در چه مرحله ای هستش ایا قابل درمانه یا نیست چقدر زمان و انرزی میبره بعد اونوقت شما با توجه به شناختی که از خودتان و تواناییتان دارید و میزان علاقه ای که به ایشون دارید تصمیم گیر یکنید اینجوری خیلی بهتره.

درسته پدر شما بزرگتر شماست و احترامش واجبه ولی این زندگی شماست خودتان تصمیم اخر را بگیرید