ازسکوت و کوتاه اومدن دربرابرعصبانیت های شوهرم خسته شدم

شوهرم پسرخوبیه و دوسش دارم وضع زندگیمونم خوبه،4سال عروسی کردیم وهنوز بچه نداریم.شوهرم خیلی زود اعصبانی میشه سر کوچکترین مسله دادوبیداد میکنه ب خانوادم فحش میده من اگه ی چیزبگم خونه سرام خراب میکنه ب خاطرحفظ ابروم مجبورم همیشه سکوت کنم و کوتاه بیام چون هردومون قبلا تجربه طلاق داشتیم دیگه باید بسوزم وبسازم.نمیگم من بی تقصیرم تو دعوا افتادانش ولی اینکه این زود دادوبیداد راه میندازه من چیکارباید بکنم؟!تمام درد ومشکلاتم ب آدم غریبه میزنم به این نمیتونم بگم چون بعدا سوژه ای میشه واسه سرکوغت کردن خودم،فکرمیکنم غریب ترین آدم زندگیم شوهرمه

چه چیزایی باعث شروع دعوا میشه؟اونا رو کنترل کنی قسمت زیادی از قضیه حل میشه
الان 4 ساله با همین همچنین تجربه یه زندگی دیگه هم داری پس باید راحت بتونی بفهمی چی ناراحتش میکنه که نزاری اون شرایط پیش بیاد (البته در حد توان)
ناراحتیتو از این مساءل باهاش در میون گذاشتی؟
با همه همینطوره یا فقط با تو؟
در مواقع عادی با هم خویین؟

وقتی ک حالش خوبه باهم خیلی خوبیم.ولی سرکوچکترین چیزعصبی میشه و زود داد وبیداد میکنه مثلا اگه سرسفره ی چیزیو فراموش کنم بیارم داد وبیداد میکنه،کلا خانوادشون اینجورین.خودشون خیلی قبول دارن.من خودم توخانواده خیلی آرومی بزرگ شدم اوایل نامزدی ک به خاطر این اخلاقش مریض شده بودم وپیش دکتراعصاب میرفتم الان دیگه عادت کردم از این ک هرچی بهم میگه نباید جوابشو بدم برای پایداری زندگیمون خسته شدم اینکه ی چیزی میشه پشت خانوادم بدمیگه بااینکه حرفاش اصلاصحت نداره خیلی ناراحت میشم،هرچی دلش بخاد میگه باز ده دقیقه بعد همه چی فراموش میکنه و خوب میشه حالا من باهاش قهر میکنم و چند روز باهاش حرف نمیزنم تازه از من طلبکاره تو خلی،چرا بامن حرف نمیزنی .من همیشه سکوت میکنم هرصدتاحرفی ک ب من بزنه جواب یکی بدم دعوا میشه،دیگه بعضی وقتا کاسه صبرم تموم میشه