طلاق من و مشکلات بعد از آن از طرف اطرافیان

سلام.
دختری هستم که یک ساله طلاق گرقتم. بعد طلاقم خودم رو به کاری مشغول کردم همینم باعث شد کمتر به ازدواج ناموفقم فکر کنم و همسر سابقم رو فراموش کنم. و به جایی رسیده بودم که به خود افتخار میکردم.
ولی اطرافیانم باعث آزار من میشن وقتی یکم حالم خوب نیست ربطش میدن به ازدواج ناموفق من و میگن که مگه شوهرت چی بود که حالا اینجوری اینجا نشستی و فلان کار و میکنی و فلان کار و نمیکنی چرا اینجا کج رفتی چرا اونجا اونطور رفتارو انجام دادی.
مثلا یکی از اطرافیانم از من خواست همراهشون جایی برم ولی من چون نه گفتم با واکنش بدی مواجه شدم منو به کسی که آدم نیست خطابم کردن. و حتی بهم گفتن گوشیت رو بده چک کنیم ببینیم چه آهنگ هایی گوش میدی آهنگ ها باعث میشن که بری تو فکر و یه جا کز کنی. کم کم مشکلاتم داره بیشتر میشه، امروز به این نتیجه رسیدم که کاش طلاق نمی گرفتم و اذیت های همسر سابقم رو تحمل میکردم و می سوختم و می ساختم. منو به شخصی که افسرده هست تشبیه میکنن. اینا قسمتی از مشکلاتی هست که برام بوجود میارن

متاسفانه با این رفتاراشون منو دارن از آینده و زندگی نا امیدم می کنن.

لطفا کمکم کنید بتونم اعتماد به نفس سابقم رو برگردونم:302:

سلام. من فکر میکنم زیادی نسبت به رفتار اطرافیانت حساسی.
چرا اینقدر برات مهمه که اونا چه فکری در موردت میکنن؟

سعی کن برای خودت زندکی کنی و هر کاری که فکر میکنی ازش لذت میبری را انجام بده و اصلا به این فکر نکن که بقیه چه فکری میکنن.

دوست خوب اکه بنا باشه ما بر اساس خواسته هاو حرف های اطرافیان زندگی کنیم که کارمون ساخته است.

اگر اون ادمایی که میگی الان اینطور در موردت فکر میکنن مطمئن باش اگر الان طلاق نگزفته بودی و داشتی زندگیتو میکردی بازم جرف برای گفتن داشتند. پس حرف مردم تو هر زمانی وجود داره.

مهم اینه که ما یاد بگیریم تو زندگی مهم تر از همه چیز رسیدن به خواسته های خودمون هست.

سلام دوست عزیز
خوشحالم بعد از جدایی خودت رو مشغول یه فعالیت اجتماعی کردی ،این خیلی خوبه.
در رابطه با مسأله ای که داری گاهی اطرافیان و نزدیکان ما سهوی و بدون قصد و غرض خاصی از روی دلسوزی بیش از حد با رفتار و صحبتهاشون ما رو میرنجونن،ازت میخوام اول ازین زاویه به قضیه نگاه کنی و وقتی این حرفا پیش اومد با علم به اینکه کسی قصد آزارت رو نداره با شوخی و خنده و سرزندگی جوابشونو بدی،بطور مثال در مورد همون جمله ی گوشیتو بده ببینیم چه آهنگایی داری که یه گوشه کز میکنی،بجای سکوت و دلخوری و تبدیل کردن مسأله به این سادگی به یه ناراحتی بزرگ برای خودت میتونستی با خنده چنتا آهنگ کوچه بازاری شاد بی محتو از گوشیت بذاری و هم جو رو عوض کنی هم با احترام و زیرکی کامل جواب بدی و خودت رو مبرا کنی بدون اینکه جبهه بگیری،باور بفرمایید تأثیر اینگونه جوابهای زیرکانه و با سیاست بسیار بیشتر از تندخویی و جبهه گیری و سکوت و ناراحتیه،ابتدا این مورد که عرض کردم رو امتحان بفرمایید و با توجه به خلاقیت خودتون و استعدادتون در مواجهه با کنش های مختلف اینگونه واکنش نشان دهید ،به احتمال بسیار زیاد حساسیت از روی شما برداشته خواهد شد،البته میدونید که تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها،شاید شما هم واقعا زیاد تو خودتون هستید و غمگین و خدای ناکرده افسرده و اطرافیان اینها را میبینند که این واکنشها را نشان میدهند،سعی کنید مطالب بازپروری روحی بعد از جدایی رو مطالعه کنید و بیشتر به شادمانی و سلامت روح و روان خود بپردازید،در آخر این شما هستید که مسئول کیفیت زندگی خودتون هستید،فقط خود شما،پس الان هر راهی رو که شروع کنید بازخوردش در آینده به خودتون برمیگرده،میتونید الان انتخاب کنید غصه دار و ناراحت و عبوس باشید و گوشه گیری و عزلت رو برگزینید یا اینکه باور داشته باشید زندگی میتونه ده ها اول داشته باشه،هر لحظه زندگی شما یه شروعه،جدایی برای شما یه تجربه از زندگی چند ساله ی یک انسان بوده که بعضی ها تجربه میکنن،تلخه اما پر از درسه،شما چیزی رو دیدی و لمس کردی که خیلی درکش نکردن و نخواهند کرد،لطفا لحظات زندگیتو،فرصت و اجازه ی حضورت در جهانی که فقط و فقط یکبار بهت داده شده تباه نکن،و فقط برای خودت زندگی کن و کاری رو بکن که حالت و خوب کنه.
موفق باشی

ممنونم از جواب هر دو دوست عزیز.
nana67 مرسی از راه حلی که پیشنهاد کردید. فقط حرفهای دیگران یا به اصطلاح دلسوزی نادرستشون آزارم میده، چون خودم زیاد تو تنهایی نمیرم که بخوام فکر کنم و با فکر خودمو اذیت کنم، چون بیشتر وقت ها کاری دارم که انجام بدم مشغول شدن به بعضی کارهایی که دوست دارم بیشتر شادم میکنه تا تنهایی.
پیشنهادتون عالی بود حتما اجراش میکنم.

دوست عزیز یقینن خانواده شما به خاطر عشق و علاقه ای که به شما دارند نگران سلامتی روانی شما هستند و احتمالا دست به هر کاری می زنند که حال شما بهتر بشه. فراموش نکنید که شما مانند کسی هستید که یک جراحی سخت را پشت سر گذاشته و نیازمند مراقبت و مواظبت هستید شما در درون درد می کشید و دیگران هم شاهد این درد هستند و به خیال خود قصد کمک و یاری دارند و حالات روانی و رفتار شما آنها را نگران می کند. یادمون باشه که رفتار طبیعی از رفتار متظاهرانه کاملا قابل تشخیص هست شما ممکنه فکر کنید با مشغول کردن خودتون به کار دارید اوضاع روانیتون رو طبیعی جلوه می دید ولی خانوادتون به خوبی از اون خبر دارند و این مسئله موجب ناراحتی اونا میشه. بنابر این این وظیفه شماست که با پذیرفتن گذشته و درس گرفتن از اون هر چه سریعتر بار دیگر سلامت روانی خودتونو بدست بیارید و خانواده را از نگرانی رهایی کنید. به اونها بگید من زخمی دارم که با گذشت زمان بهبودی پیدا می کنه به من فرصت بدید تا این دوره سختو با آرامش پشت سر بگذارم و اگر رفتارم با آنچه شما انتظار دارید مطابقت نمی کنه به خاطر طبیعت این جراحت هست قول می دم هر روز روی خودم کار کنم و از اینکه موجب ناراحتی شما رو فراهم کردم عذر خواهی می کنم در پاسخ به افراد دیگر هم که ندانسته دلسوزی کرده و موجب ناراحتی شما رو فراهم می کنند به نظر من بهتره به جای افسرده و خشمگین شدن با رفتارجراتمندانه با جمله ای کوتاه ولی مودبانه از آنها به خاطر اینکه به فکر شما هستند تشکر کرده و بگویید که دیگر نمی خواهید در مورد این قضیه با کسی گفتگو کنید. ورزش و فعالیتهای شادی آور و توصیه دوستان دیگر هم می تونه به شما کمک کنه . شما با احترام به تصمیمتون برای جدایی که مسلما برای اون دلایل بسیاری داشتید دیگر هرگز فکر بازگشت به اون وضعیتو نکرده و با این افکار خودتونو و دیگرانو اذیت نکنید.

خواهش میکنم عزیزم،ان شا اله بزودی خبرهای خوب از حل مسأله ی زندگیتون بشنویم،گفتم مسأله نه مشکل،مسأله چیزیه که حتما براش راه حلی وجود داره و شما باید پیداش کنی،مطمئنم شما هم اونو یه مسأله میدونید،به امید شادی و موفقیت روز افزون شما دوست عزیز