+اختلاف سن 10 سال

با سلام خدمت دوستان

محمد هستم 24 ساله . يك سال بيشتره كه به دختر داييم كه 10 سال از خودم كوچيكتره علاقمند شدم . واقعا شايد خيلي ها بخندند و براشون جاي تعجب باشه اين اختلاف سن ...

ولي خب همين نسبت نزديك فاميلي فكر كنم نشون بده كه عشق يك نگاهي و خيلي مسائل ديگه توش نبوده . بنا به تجربياتي هم كه تو اين چند سال دوره جووني كسب كردم خيلي چيزها رو سنجيدم .

مي گم تجربه به خاطر اينكه عشق دومم هست .

براي بار اول تو 14 سالگي به دختري علاقمند شدم ( علاقه سراسر احساسي و چشم و گوش بسته ) كه اين علاقه تا 19 سالگي هم ادامه داشت و سر يه سري مسائل و شكست عشقي كه داشتم ( كه اگر بخوام داستانش رو بگم همه ميشينيد و هاي هاي به حالم گريه مي كنيد چون يه رمان كامل عشقيه .... ) تجربياتي بدست آوردم .

يكيش اينكه آدم نبايد علاقش رو تو دلش مدت زيادي نگه داره و بالاخره بايد مطرحش كنه . چون زماني ميرسه كه چشم وا مي كني ميبيني خيلي دير شده .
يكي از فوايد مطرح كردن اين موضوع با طرف مورد علاقه اينه كه بيشتر با هم همكلام ميشيد و در مورد آيندتون بيتر با هم صحبت مي كنيد و برنامه هاتون رو هم مي تونيد تا حدودي با هم هماهنگ كنيد و بخاطر همكلامي بيشتر از اخلاق و خصوصيات هم نيز تا حدودي با خبر مي شيد . و از خواب و خيال در مورد طرفتون هم تا حدود زيادي ميايد بيرون . اصلا مي فهميد اون هم به شما علاقه اي داره يا نه و ....

اما يك مشكل بزرگي اين وسط هست و اون اينكه من به واسطه ي اختلاف سني كه با دختر داييم دارم و اينكه اون هنوز خيلي براش اين مسائل زوده نمي تونم برم و بهش بگم . چون الان تو سني هست كه شخصيتش در حال شكل گيريه و شرايط سنيش حساسه و تازه به خاطر مسائل فاميلي هم هست . و از طرفي هم به خاطر همين شرايط سنيش و از اونجايي كه ظاهرش بزرگتر از سنشه قطعا مي گم رقيب زياد دارم و پيدا مي كنم .
كه اين شرايط ، زمان انتظار براي آماده شدنش براي مطرح كردن اين موضوع رو برام خيلي دشوار كرده . چون هر هفته هم با هم هستيم و مي بينمش بيشتر هم عذاب مي كشم .
همان طور هم كه گفتم به خاطر مقطع سنيش بسيار مي تونه تحت تاثير مسائل عاطفي باشه . طوري كه اگر كسي بهش ابراز علاقه كرد نمي تونم مطمئن باشم چي جوابش مي تونه باشه . البته يك مورد هم پيش اومد ( با خبر شدم ) كه در اين مورد به طرف جواب منفي داد .

در حال حاضر نمي دونم بايد چيكار كنم و چه جوري بايد با اين شرايط كنار بيام . از طرفي تو خانواده هم نمي تونم مطرح كنم . چون ممكنه با علني شدن موضوع باعث جلوگيري از پيشرفتش تو زندگي بشم .

از علاقه 5 ساله قبليم هم بايد دستگيرتون شده باشه كه اصولا آدمي نيستم كه به هر كسي علاقمند باشم و تا بهترش رو ديدم اولي رو ول كنم . ( عاشق پيشه ام )
تو مدت سه سالي كه از عشق اول تا عشق دوم گذشت هم به دختر هاي خوب و هماهنگ با شرايط فكري و خانوادگي ديگه هم فكر كردم ولي هيچكدوم نظرم رو جلب نكرد تا اينكه ذره ذره و به مرور ديدم به دختر داييم علاقمندم . كه خب اين هم مشكلات سر راه اين علاقه كه گفتم .

اميدوارم بتونم از نظر دوستان در راهبرد هر چه بهتر اين علاقه و برخورد با اين شرايط جديد استفاده كنم .

ممنون

با سلام و درود خدمت دوست عزیز
دوست عزیز شاید بنده خیلی بیشتر از بقیه ی دوستان حرفهای شما رو درک کرده باشم ، چرا که بنده هم همانند شما دچار چنین ً عشقی ً هستم ، با این تفاوت که نسبت فامیلی ما برعکس شماست و بنده پسردایی طرف مقابلم میشم ، یعنی از لحاظ شرایط سنی هم 9 سال و اندی اختلاف سن داریم و اونقدر به اون علاقه دارم که حتی به خودم اجازه نمیدم که بخوام به دختر دیگه ای حتی نگاه بکنم ، چه برسه اینکه هم صحبت بشم .
دوست عزیز تمام درد دلهایی که شما کردی تماماً درددلهای من حقیر هم هست با این تفاوت که من مشکل بزرگی دارم و اون دوری من از اون هست ( من تهران و اون مشهد ) و فقط ماهی یکبار یه زنگ بهش میزنم یا اون بعضی مواقع با تلفن کارتی بهم زنگ میزنه ( واقعاً سخت ِ )

خب بگذریم

فقط تنها کاری که به فکرم میرسه و خودم هم همون کار رو میکنم به شما پیشنهاد میدم و اونم این ِ که با توجه به شرایطی که داری و به طور غیر مستقیم هم به عشقت بفهمون که دوستش داری و هم به خانواده محترم خودت و ایشون ( مخصوصاً به عشقت ) و سعی کن که کاری بکنی که عشقت هم همانند شما عاشقت بشه ( که مطمین هستم که همین طورم هست ، چرا که شما هم ، همون طور که از نوشته هات پی بردم ، عشقت پاکِ )
دوست من یه نصیحت هم به عنوان برادر کوچکتر بهت میکنم ، چون میفهمم چی میکشی ، اگه واقعا ً دوستش داری نذار هیچوقت احساس تنهایی و بی کسی بکن ِ ، مخصوصا ً از لحاظ عاطفی و همیشه گوش به حرفهاش بده و نذار احساس تنهایی بکنه ، این خیلی مهم ِ ، چون موجب میشه طرف کسی دیگه نره ، مخصوصا ً در این برهه ی حساسی که قرار داره ، خیلی مواظبش باش
دوست عزیز من صحبت خیلی دارم ولی میترسم که خسته بشی ، پس به همین مقدار بسنده میکنم و سخن کوتاه میکنم و برات آرزوی موفقیت میکنم
در ضمن اگه به ذهن شما هم راه حلی میرسه بنده ی حقیر رو هم راهنمایی کن ( از تمام دوستان این خواهش رو می کنم )

عشق از ره تکلیف به دل پا نگذارد سیلاب نپرسد که در خانه کدام است
با تشکر بهروز
:16::72:[/size]

در ضمن دوست من اونهایی که به موضوع بنده و شما میخندند ، نمیدونن که عاشقی حقیقی چیه !!!!!!!؟
واقعاً از اینکه یکی مثل خودم پیدا شده که میفهمه چی میگم بسیار خرسندم

سلام
به گرمی عشق و سادگی و دلبستگی
منم یکی مثل شما
ولی نسبتی با اونی که بهش علاقه دارم ندارم و چند تا درد دیگه ...
یه پست دارم برید بخونیدش نصف چیزائی که برام اتفاق افتاد نوشتم نصف بیشترشو ننوشتم
دلم با شماست

خوشحالم كه مي بينم كساني هستند كه مي تونند اون چيزي كه مي كشم رو بفهمند و درك كنند.

يه جوري غير مستقيم بهش فهموندم كه بهش علاقه دارم . حالا باقي راه رو نمي دونم چيكار كنم .

ضمن اينكه بيشتر ازم رو گير شده . حالا نمي دونم اين رو خوب فرض كنم يا بد .

ظاهرا كسي نظري يا پيشنهادي نداره