نمایش نسخه قابل چاپ
شوهر من خيلى بى تفاوته. وقتى باهم خوبيم خوبه و ابراز احساس ميکنه اما وقتى دعوامون ميشه ديگه انگار زنش نيستم. اگه سر ظهرم از خونه بزنم بيرون نه دنبالم مياد نه نگرانم ميشه. بارها شده 2 ساعت تو اتاق گريه ميکنم اما نمياد آرومم کنه. بعدها که بهش ميگم ميگه خب منم ازت عصبانى بودم. خيلى سرخورده ام. حس ميکنم دوسم نداره. وقتى اينو به خودش ميگم عصبانى ميشه.ميگه پس براى کى ميرم سرکار جون ميکنم.... اما اگه دوسم داشت تو عصبانيت اينقد بى تفاوت نبود.روحم خستس
سلام عزیزم،خب دوساعت تو اتاق گریه کردن برای بار اول ترحم برانگیزه ولی وقتی تکرار شه دقیقا اثر معکوس داره،یعنی آقایون متنفرن ازینکه مدام اشک و آه ببینن...
ابتدا سعی کنید مانع بروز عصبانیت و ناراحتی در خانه شوید،وقتی هم که این اتفاق افتاد قبل از اینکه خودتون رو زن و ضعیف ببینید،انسان ببینید و مثل انسان رفتار کنید،یعنی در زمان دلخوری شما هم کاملا منطقی و محکم دلایل ناراحتی خود رو بدون اشک و آه و ناله و زاری بیان کنید،مطمئنا بدون از دست دادن کنترل خود،سخته ولی با تمرین و ممارست میتونید،یه مسأله ی دیگه از قدیم گفتن وسط دعوا حلوا خیرات نمیکنن،پس انتظار نداشته باشین تو این لحظات همسرتون بهتون توجه کنه و قربون صدقتون بره،طبیعی برخورد کنید.اما بطور کلی هرچه از عصبانیت و تشنج دوری کنید به نفعتونه و این شما هستید که میتونید با زیرکی اکثر دعواهای کوچک رو که معمولا بخاطر مسائل بی اهمیت پیش میاد،به شوخی و مزحکه تبدیل کنید،باور نمیکنید؟ امتحان کنید،
موفق باشید
درودبرشما آیساخانم گرامی
این تغییروتضاددررفتارهمسرتون -به وقت خوب بودن شما خوب وهنگام عصبانیت بیتفاوت-ریشه در دنیای متفاوت اقایون داره،بیشترین دغدغه ی مرددرزندگی مشترک رضایت وخوشحالی همسرشه،وقتی همسرتون ناراحتی عصبانیت شماروببینه عقب نشینی میکنه چون احساس میکنه همسر موفقی نیست که نتونسته شماروراضی نگهدارهواین روحیه دربیشتراقایون عمومیت داره،شمااگه رفتاری ازهمسرتون سرمیزنه که خوشایندتون نیست بجای قهر وگریه وعصبانیت بهتره خواسته ی قلبیتومستقیم مطرح کنین که دراین صورت بهترموردحمایت قرارمیگیرین
خيلى ممنونم از راهنمايياتون. آخه من يک عادت بد دارم ک وقتى بحث ميکنيم و به نفع من تموم نميشه قهر ميکنم. دست خودم نيس. وقتيم ک من قهر ميکنم اگه مسئله جزئى باشه يا بدونه مقصر بوده مياد جلو و آشتى ميکنه اما در غير اينصورت نمياد جلو ک صحبت کنه. منم دوس ندارم برم و اگه برم بدليل عصبانيت جفتمون،حرفمون دوباره منجر به دعوا ميشه.
اون به من ميگه تو لوسى و همش دوس دارى قهر کنى و گريه کنى و من همش بيام نازتو بکشم. مگه بيکارم که يکسره در حال نازکشيدن باشم.. اينه ک دعوامون طولانى ميشه.من ازين مسئله حرص ميخورم همش ميرم تو اتاق وقتى قهريم، اما اون به زندگى عاديش ادامه ميده غذاشم ميخوره.من از بى تفاوتيش حرص ميخورم.چيکار کنم؟همش فکرميکنم دوسم نداره
واقعا ديگه کسى نيست کمکم کنه؟
من مجرد هستم ولی فکر کنم این راهکارها مفید باشهنقل قول:
نوشته اصلی توسط آيسا
1-همسرتون رو با القاب زیبا مورد خطاب قرار بدید و حتما اسمش رو در جملاتتون بیارید.مثلا به جای اینکه بگید پنجره رو ببند،بگید مثلامیشه بی زحمت علی جان عزیزم پنجره رو ببندی؟یا گاهی با القاب بامزه صداش کنید مثلا اگه همسرتون مهندسه میتونید هر از گاهی بگید مهندس جوووووووووونم یا مثلا آقا مهندس
2-موقع خروج از منزل همدیگه رو بغل کنید و ببوسید همین طور موقع برگشت به خونه.
3-به آرایش و لباس خودتون برسید.از عطر و اسپری های خوشبو استفاده کنید.
4-حتی اگه با علایق و سرگرمی های همسرتون زیاد موافق نیستید خودتون رو علاقمند نشون بدید،مثلا با هم فوتبال دستی بازی کنید،پاسور بازی کنید،اسم فامیل بازی کنید
5-نیازهای جنسی همسرتون رو تامین کنید.گاهی خودتون پیش قدم بشید چون فکر کنم آقایون از این مورد خوششون بیاد.اگه همسرتون خواسته ای در این زمینه دارن که زیاد باب میل شما نیست سریع در مقابلش جبهه نگیرید بلکه بگید باشه امتحان می کنیم ببینیم لذتبخشه یا نه؟این جوری همسرتون مطمئن میشه که شما برای رضایت خاطرش حاضرید فداکاری بکنید و همین برخورد شما شاید باعث بشه از اون خواسته غیرمنطقیش بگذره.چون آقایون بصری هستند حتما از لباسهای جذاب تو این روابط استفاده کنید.
6-واسه همسرتون جوک تعریف کنید.جوکهای دسته اول رو تو خیلی از سایتهای طنز میتونید پیدا کنید.هر وقت همسرتون مطلب بامزه ای تعریف کرد
7-هر هفته یکی از غذاهای موردعلاقه همسرتون رو درست کنید.هر از گاهی با هم آشپزی کنید یا کارهای خونه رو با هم انجام بدید و اگه همسرتون تو این زمینه ها ناشیانه عمل کرد تو ذوقش نزنید بلکه ازش تشکر کنید.
8-هیچ وقت معایب ظاهری و رفتاری خودتون رو پیش همسرتون بازگو نکنید.بلکه به شوخی از خودتون هم تعریف کنید مثلا بگید خوش به حال آقامون،چه کار خیری انجام دادی که خدا منو بهت هدیه داد:18:
9-با خونواده همسرتون رابطه خوبی داشته باشید.نه زیاد باهاشون صمیمی بشید و نه زیاد سرد برخورد کنید.مثلا وقتی یه شب برای شام رفتید خونه مادرشوهرتون،فقط سالاد درست کنید دیگه همه کارهای اون شب رو انجام ندید ولی طوری نشه که خودتون رو ازشون دور نکنید و دست به سیاه و سفید نزنید.
10-تو بحث هاتون به هیچ وجه به خونوادش بی احترامی نکنید.آقایون روی مادراشون خیلی حساسن.
11-سعی کنید تو زندگیتون هیجان باشه.با کارهای خیلی ساده میشه این هیجان رو ایجاد کرد.مثلا دو نفری برید پیاده روی و دست تو دست هم قدم بزنید یا تو دشت و دمن با هم مسابقه دو بذارید.صورت همسرتون رو اصلاح کنیدسرشو بشورید
12-هر از گاهی بی مقدمه بغلش کنید و بگید دوستت دارم.یا وقتی سرکاره یهو اس ام اس بدید و مثلا بگید یهو یادم افتاد چقد دوستت دارم چه خوب که تو رو دارم و...البته تو این زمینه زیاده روی نکنید تا دلشو نزنه و همیشه منتظر و مشتاق این جور حرکتا از جانب شما باشه
13-یه آهنگ خوشگل انتخاب کنید و وقتی همسرتون خونه هست آهنگو بذارید و باهاش همخوانی کنید و به همسرتون بگید دارم اینو واسه تو میخونم مثلا عاشقت شدم ریزه ریزه،حرف که میزنی گل میریزه،وقتی که میخندی به روی من غم از دلم می گریزه،ای تمام هستی من، شور و عمر هستی من زندگی با تو قشنگه،ای همیشه باور من،سایه تو بر سر من زندگی با تو قشنگه....هر از گاهی هم میتونید با آهنگ واسه همسرتون برقصید.اینجاش یکم منشوری شد
14-زیاد خودتون رو بهش وابسته نشون ندید و تا حدی استقلال داشته باشید و از اون طرف هم مواظب باشید که طوری برخورد نکنید که فکر کنه واسه خودتون یه پا مرد هستید.پس تو بعضی کارهایی که حتی خودتون از پسش برمیایید کمک بگیرید تا حس اقتدار و حامی بودنش رو ارضا کنید.
اینا چیزایی بود که به ذهن من رسید امیدوارم به دردتون بخوره.
خب چرا دنبال راه حل هستی که تو عصبانیت فلان رفتار رو نکنه??
بهتر نیست اصلا عصبانیش نکنی!
یکم وجدان داشته باش
وقتی مقصره و قهرین اون میاد جلو
حالا وقتیم شما مقصری باز شمایی که قهر میکنی و باز انتظار داری اون بیاد؟
خب راست میگه دیگه به جز لوس بودن شما برداشت دیگه ای نمیشه داشت
به قول یکی از بچه ها امیدوارم بهت بر بخوره و ناراحت شی که به خودت بیای
خوب نميشه که. کلا گاهى يک شرايطى پيش مياد ک آدم عصبانى يا دلخور ميشه. اما شوهر من حالت عاديش با عصبانيتش خيلى فرق ميکنه! وقتى ک خوبيم ميگه خيلى دوست دارم و تنهات نميذارم ولى موقع دعوا راحت ميتونه قهر کنه حتى اگه برم شهرستان خونه پدريم. اين چه علاقه ايه؟
- - - Updated - - -
يا مثلا اينقدر براى پدرو مادرش احترام قائله که اگه باباش به من حرف ناراحت کننده اى بزنه روش نميشه بگه چرا باهاش اينجورى حرف زدى! کلا با پدرومادرش رودرباسى داره انگار!