خیلی خسته ام یعنی جدایی بهترین و آخرین حل واسه رها شدن از این زندگیه؟؟؟

سلام فکر کنم تا حدودی من و مشکلاتم و بشناسید نمیدونم این چه زندگیه که من گرفتارش شدم همیشه نزدیک تولدم و ماه رمضان که میشه همه چیز بهم میریزه شاید بگید خرافاته اما وقتی سه سال پشت سر هم شرایط اینجوری باشه به یقین میرسی...<br>ای کاش میشد برم جایی که فقط خودم باشم و خدای خودم از همه بدم میاد و خسته شدم...از سرکوفتای همسرم...از اینکه بخاطر بی توجهی های خانوادم سرزنش میشم &nخه تا کی باید از کمبود محبت از تنهایی زجر بکشم تا کی باید آرزوی مرگ بزرگترین آرزوم باشه...<br>راستش و بخوای از اینکه بعد از مرگم تنهاذ باشم میترسم....<br>هرچی با همسرم حرف میزنم در دودل میکنم همش میگه بچه ای هیچی بلد نیستی خانوادت هیچی یادت ندادن و از این حرفا.... چی کار کنم....دیگه نه اعتماد به نفس دارم نه انرژی....

سلا موهی ، امیدوارم بهتر بشی :72:

واسه عروسیتون چیکار کردی مستقل نشدید هنوز؟ اگه نه چرا؟

عزیزم همسرت که کوتاه نمیاد ، یک بار آروم و مهربون بهش بگو باشه خانوادم یادم ندادن ، تو یکم برام بگو ، من دوست دارم اشتباهاتمو بدونم

منظورم اینه که بدون اینکه ضعف نشون بدی بلکه خیلی با فروتنی و مهربون نشون بده که تو همیشه آماده ای که یاد بگیری و به کمال برسی ، همه ی آدما ایراداتی دارن و تو هم مستثنا نیستی و نشون بده به این مساله واقفی.

چند بار این برخورد و بکن ببین فید بکش چیه ، چندین بار که این فروتنی و آگاهی و اقرار و انگیزه توی برای کمال و نگاه قشنگتو که ببینه مطمئنا انعکاس خوبی خواهد داشت عزیزم.