فشار عصبی و فکری در مورد کارم

سلام
دوستان در جایی مشغول کار هستم به عنوان شیفت شب و روز ها هم دانشگاه یعنی مجبورا براساس زمانی که داشتم این کار مساعد بودم برام منتها چون تجربه کاری در شرکت نداشتم الان به مشکلی برخوردم
1-حقوق هر ماه خیلی دیر پرداخت میشه 20 روز یا 15 روز بعدش
2-قول بیمه در ماه دوم هنگام استخدام رییس شرکت داده بود که الان یک ماه و نیمه بیمه نکرده و انروز تازه گفت 21ام هم حقوق میدم هم بیمت میکنم
اینم بگم درخواست میکنم مثلا حقوق بده یا بیمه من چی شد و هر دفعه بابت بیمه میگفت صبر کن یا میگفت باشه حقوق هم تازه دومین حقوق رو دارم میگیرم بعد دو سه روز

تنها من نیستم حقوقا رو به این صورت پرداخت میکنه ولی بابت بیمه بهم ناانصافی و ناحقی کرده چیزی هم نمیتونم بگم چون قراردادی هستم اونم بدای سه ماه
یعنی مدام توی ذهنم جمع تفریق میکنم که چرا سانس من اینه با وضع مالی بدی که دارم حقوقمو دیر میده امروز حتما بهشمیگم که حقوقمو زود بده چون لازمش دارم امروز نش فردا باز میگم بهش میگم چرا بیمه منو دیر اقدام کرد همه اینا رو تو ذهنم میبرم و میدوزم

معمولا میگن بسوز و بساز با این جور محیط ها و طرز پرداخت حقوق و این جور فشارات تا پخته تر شی باسابقه تر شی تا فردا مثلا در جایی دیگه باهات اینجوری نکنن و حرفتو راحت بتونی بزنی حالا من از یه بابت بابت تخصصی که دارم شرکتم و میخام تجربه عملی شه برام هرچند حقوقش 400 تومنه و خیلی کمه ولی این فشارات تو ذهنم خیلی خیلی اذیتم میکنه
یعنی از یه طرف با این پرداخت حقوقش و اذیتی که میشم انگیزه نمیمونه برای کار تو شرکت در صورتیکه من 90 مواقع تو شیفنم کارمو به نحو احسنت انجام میدم که اگه تو یه اداره بودم الان به عنوان کارمند برتر و نمونه انتخاب میشدم

نمیدونم نظر شما چیه من چطوری خلاص شم از این فشارات و فکرا ؟

سلام دوست عزیز، تبریک میگم که هم درس می خونی و هم کار، واقعا جای خوشحالی هست که این قد پشتکار دارین و پر تلاشین، منم در یه شرکت خصوصی مشغولم، کلا شرکت ها همین جوری هستن و حقوق رو با تاخیر میدن(ولی سوخت و سوز نداره و حتما میدن)، یعنی از اینجا هم برین باز همینه.. و اما خوب بیمه رو حق دارین و حتما پیگیری کنید(چون زمان و انرژی که توی اینجا میزارین میتونستین جای دیگه ای بزارین) ... ادم ها کار میکنند تا امرار معاش کنند ولی باید به روح و جسمشون این کار اسیبی نزنه.. هیچ کس جز خودتون نمیتونه شرایطتون رو تحلیل کنه ، اگه خیلی احساس ناراحتی و فشار میکنید و تحمل ندارین خوب کارتون رو رها کنید و دنبال کار مناسب تری باشین... ولی اگه شرکت اتون سابقه خوبی داره و موفق هست به نظرم کمی سعه صدر داشته باشین و مودبانه و منطقی کارفرما رو از خواسته اتون مطلع کنید.موفق باشین

سلام
یه جورایی مشکل من رو داری
منم توی یه کارگاه مشغول به کار بودم شیفت شب بودم حقوقش ماهی پونصد تومن بود دوتا کارگر بودیم ولی قرار بود نصف کار رو من انجام بدم نصفشو اون ولی اون چون قدیمی تر بود از زیر کار شونه خالی میکرد و نود درصد کار رو من انجام میدادم
اوایل میخواستم اعتراض کنم و از اونجا بیام بیرون. ولی داییم بهم حرف خوبی زد گفت اکثر جاها همینطوره باید جوری کار کنی و کار رو یاد بگیری که اونا بیان دنبال تو و کارشون پیشت گیر باشه،منم همین روش رو ادامه دادم و به حدی کار رو خوب یاد گرفتم که الان تا من نباشم دستگاه رو روشن نمیکنن
خداروشکر الان حقوقم هم شده ماهی هشتصد تومن { ولی هنوز مشکل بیمه داریم} و اینقدر از کارم راضی هستن که شدم سرکار گفتن اگه قرار باشه برای گسترش کار دستگاه هارو ببریم یه شهر دیگه هم حقوقتو خیلی بیشتر میکنیم هم یه دانگ از کارگاه رو به نامت میزنیم
به نظر من تا میتونی توی کارت پشتکار داشته باش و کارت رو بیشتر از حدی که باید بلد باشی یاد بگیری که بهتر از تو نتونن پیدا کنن
موفق باشید
یاعلی...

روستان هدف من هم همین هستش که تحمل کنم به این خاطر که یه تخصصی رو قراره امتحاناتم که تموم شد در تابستان در این شرکت به صورت عملی تجربه کنم یعنی به صورت تئوری بلدم و عملا باید یاد بگیرم
ولی در مورد بیمه خیلی ناحقی کرده و نمیتونم کاملا مودبانه ازش شکایت کنم چون یه بی انصافی انجام داده که میخام یه مشت بزنم صورتش
چون نسبت به من متعهده و تعهداتش رو به جا نیاورده نه اینکه وضع شرکت بد باشه خوبه وضعش
به نظرتون بیخیال این بشم که حقوقو کی میده بیمه کی اقدام میکنه و این مسائل رو نذارم باعث فشار فکری و عصبی روم بشه ؟

خصصی که میخواهین عملی یادش بگیرین )... کلا باید توی محیط کار پوست کلفت بود و زود از کوره در نرفت چون توی همه محیط های کاری ناخوشایندهایی همیشه هست .. ولی عکس العمل شما باید همیشه تا حد ممکن کنترل شده و منطقی باشه.. لحن خوب و مودبانه روی همه ادم ها تاثیرش بیشتر هست تا تندی کردن و .. خواسته شما معقول هست ولی بازم محترمانه و مودبانه اما قاطعانه پیگیری کنید، پست اقای علیرضا 198 هم واقعا مفید هست و درست میگن که "

باید جوری کار کنی و کار رو یاد بگیری که اونا بیان دنبال تو و کارشون پیشت گیر باشه،"من هم مدتی بود از بعضی رفتارهای کارفرما ناراحت بودم تا این که چند روز پیش مودبانه اما محکم بهشون گفتم من به هر قیمتی نمیخوام اینجا بمونم (اخه به خاطر فشار کاری گاهی سرم داد میزد) .. همین یه جمله رو گفتم ولی با لحن خوب و از اون روز دیگه رعایت میکنه و داد نمیزنه :).... و حتی از اون روز مهربونتر هم شده.. میخوام بگم با صحبت درستی میشه نتیجه گرفت.

منم شرایطم مشابه شماست دوست عزیز
تحصیل + کار+ عدم پرداخت حقوق به موقع

منم تو این 16ماهه که مشغول به کار شدم به درجه ای از تجربه رسیدم که بتونم یک واحد مالی مستقل مدیریتشو انجام بدم.

مطمئن باشید آینده ی خوبی پیش روی شماست. ( به شرطی که طاقت بیاورید و با این فکر کارتونو پیش ببرید)
در مورد بیمه هم طی یه درخواست کتبی به اطلاع مدیرتون برسونید که خواهان رد شدن حق بیمه هستید که هر جوابی داد به صورت کتبی باشه که فردا وپس فردایی مدرک محکمی داشته باشید.

یا علـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــی

از همه دو دوستان ممنونم بابت راهنمایی هاتون
هدف منم اینه که عملی یاد بگیرم به طوری که از رییس هم بیشتر بدونم که مجبور بشه منو به خدمت بگیره و حقوقمو افزایش بده چون منفعت میارم براش با تجربیاتم .
و یک سوال دیگه دارم در صحبت با همکاران خودم در شرکت چطور فواصل رو رعایت کنم ایا صمیمی بشم ؟ یا سرد و کاملا مودب در انتخاب کلمات برای گفتگو
چون محیط یه جوریه نه صمیمی نه سرد سرد و یه جوره که نباید دم به تله بدی یا سوتی بدی دست همکاران تا سوژه خنده یا تمسخر و یا باعث نشی اخراج بشی
هر چند من وظایفمو که به نحو احسنت انجام میدم گاها احساس میکنم مایع تمسخر همکارم میشم که در یک واحد هستیم و گاها بعضی موارد هم تذکر میدم که بعضی حرفاش با من دریت نیست و نباید بگه
نمیدونم در هر صورت تجربه ای جدید هست کار در محیط شرکت برای من چون بیشتر من در جایی راحت هستم که محیطش صمیمی باشه و منتظر دم به تله دادن یه همکار به همکار دیگه نباشه .....

نظر شما دوستان چیه؟