ابراز علاقه برای ازدواج یا گذشتن

سلام به همه دوستان
پسری هستم
- 28 ساله
- دانشجو ترم6 دوره کارشناسی
- در یکی از چشم هایم پروتز هست که تقریبا طبیعیه و با دقت دیگران متوجه می شوند
- در حال حاضر بیکار

در حال حاضر دوره تخصصی حوزه رشته خودم میرم در این دوره که 3ماه گذشته از دوره یک خانم همکلاسی دارم
- 22ساله
- دانشجو ترم آخر هم رشته خودم

این خانم از نظر اخلاق و رفتار خیلی به ایده آل من (نه زیادی صمیمی باهمه و رابطه خارج از عرف نه اونقد خشک که سلام و احوال پرسی نکنه رفتار سنگین و محجوب)نزدیکه و حجاب کامل ولی چادری (ایده آل ام مانتو با حجاب کامل هست) تقریبا هم قد ایم شاید 2 3 سانت من بلندتر یا ایشون قد من کوتاهه (166) که شاید خوشایندش نباشه از نظر چهره هم خوبه و برای من دوست داشتنیه
فکر میکنم به احتمال خیلی زیاد میتونم باهاش خوشبخت شم

ولی مشکل من
- بی پولی فعلی ام
- تمام نشدن درس و هنوز دانشجو بودن با 28 سال سن
- وضعیت چشم و قد ام
- بیکاری فعلی (بخاطر این دوره تخصصی از کار قبلی ام استفا دادم که به اینجا برسم بخاطر سابفه کار و اضافه شدن این دوره به رزومه ام مشکل بیکاری ام به امید خدا نهایتا تا 2 ماه دیگه حل میشه)

حال موندم بهش پیشنهاد بدم با هم بیشتر آشنا شیم برای ازدواج یا نه
چون با سن زیاد ام و تجربه های دوست داشتن های قبلی فکر میکنم دوست داشتن ایشون بیشتر عقلانیه تا احساسی و کم کم در چند ماه شکل گرفته نه 1هفته ایی
فکر میکنم اگر موضوع علاقه ام رو نگم شایدتا آخر عمر پشیمون باشم چون به معیار هام خیلی نزدیکه
و آیا منو میپذیره با ایراد هایی که دارم
منتظر راهنمایی دوستان برای اینکه اصلا موضوع رو مطرح کنم یا نه یا به چه صورت مطرح کنم هستم
پیشاپیش ممنون

دوست عزیز
بنده تجربه تقریبا مشابهی رو داشتم با این تفاوت که در دوران دانشگاه به دلیل وجود مشکلاتی مثل خدمت سربازی ، کار ، سرمایه و ... نتونستم به دختری که فکر می کردم از برخی لحاظ به هم نزدیک هستیم پیشنهاد بدم ایشان در دوران خدمت سربازی من ازدواج کرد ولی من با اینکه 4 سال از اون تاریخ میگذره هنوز شخص مورد علاقه ام رو پیدا نکردم. پیشنهاد من اینه که مهمترین آیتم اینه که شخص مورد نظر رو درست انتخاب کرده باشی بعد اون می تونی پیشنهاد بدی و در صورت توافق مشکلات رو با هم بررسی کنید مثل کار و ... چون معلوم نیست بعد از این شخص بتونی کس دیگری رو پیدا کنی که مثل اون به دلت بچسبه یا نه...!

ممنون از توجه شما mehdir عزیز
بیشتر مشکل از خود من هست که با 28 سال سن خیلی مشکلات دارم مثل بی پولی و تموم نشدن درس و بیکاری فعلی و وضعیت جسمانی ام بخاطر همین دو دلم پا پیش بذارم که احتمالش کم نیست که جواب منفی بشنوم و گرنه با 2 بار تجربه عاشق شدن قبلی فرق بین خوب بودن یک دختر رو تا خوب دیدن یک دختر بخاطر احساسات رو متوجه میشم
و من 1 فکر دیگه هم دارم پسر تحصیلات حداقل داشته باشه و کار خوب داشته باشه که با دست پر بره خواستگاری که ایراد هاش کم رنگ شه نه با گردن کج بره
مشکل من اینجاست که رها کنم فکر ازدواج رو مثل قبل و به فکر درس و کار باشم و مقدمات رو فراهم کنم یا برم پیشنهاد بدم و در صورت موافقت مقدمات کار رو با هم فراهم کنیم چون سن ام زیاد شده شاید به سختی (با حرف mehdir موافقم که "معلوم نیست بعد از این شخص بتونی کس دیگری رو پیدا کنی که مثل اون به دلت بچسبه یا نه...!" ) بتونم شخصی رو پیدا کنم که هم به دلم بشینه هم مناسب باشه
که اگر ایشون موافقت کنه حالا چجوری از پس مشکل بی پولی بر بیام
واقعا موندم چیکار کنم

سلام، به عنوان دختری حرف میزنم که در محل کارم متوجه علاقه و توجه پسری شده ام ولی رابطه ای هم نداریم.. کاملا کاری و رسمی ، ولی هیچ اقدامی نکرده .. من هم میگم شما پسرها فکر می کنید دخترها از مریخ اومدن و نمیتونند درک کنند شما ها رو ، اگه دختر مورد نطر شما فهمیده باشه و ادم درست و خوبی باشه و از شما بدش نیاد ، یعنی حتی حس خنثی داشته باشه اگر مردونه و صادقانه پیشنهاد ازدواج شما رو بشنود و در کنارش همین چیزهایی که اینجا برای ما نوشتین رو بهش بگین، منظورم مشکل بی کاری فعلی شما نه حرف زدن راجب قد و چشم( طاهر شما رو خودش میبینه دیگه، پس نیازی نیست حتی خودتون هم توی ذهنتون به این نگرانی دامن بزنین)... اونوقت یا جواب مثبت میگیرین و یه دختر خوب هم کنارتون قرار میگیره و با هم مشکلات سر راه ازدواج اتون رو حل میکنید.. و اگر هم جوابش منفی بود دیگه میتونید خوشحال باشید که عین مرد خواستگاری کردین و نشده و بعد ها هیچ وقت افسوس نمیخورین... این ها رو نوشتم که بگم ممکنه اون خانم هم دوستون داشته باشه ، اخه خودم توی همچنین شرایطی هستم و نمیدونم توی مغزش چه میگذره...موفق باشید

خیلی ممنون از توجه شما یه دختر سرگردان عزیز
حرفای شما امیدوارم کرد برای گفتن
چند وقت پیش به ایشون ایمیل دادم ایشون جواب ایمیل رو نداد ولی در اولین فرصت که منو دید جواب سوالا و حرفای ایمیل ام رو حضوری گفت

سلام دوستان
ممنون از راهنمایی های دوستان عزیز
راستش من تقریبا مطمئن شده بودم که برم حرفم رو بزنم
که رفتار هایی از خانم مورد نظر دیدم که بنظرم نشون میده که به من نزدیک نشو
مثلا بهش ایمیل دادم که فلان درس رو که مشترک داریم کمک کن که گفت من خودمم خیلی نخوندم و از این حرف ها
یا یک حل المسائل که به سختی گیر میومد تو اینترنت براش ایمیل کردم که هیچ عکس العملی نشون نداد
یا بعد اینکه نتیجه امتحان اومد پرسیدم چیکار کردی امتحان رو با بی میلی گفت ندیدم اصلا هم نپرسید تو چیکار کردی یک جوری که انگار اصلا برام مهم نیست
این رو هم قبول دارم که ذهن خوانی کار اشتباهیه چون هر کس ممکن از رفتارای خودش یک چیزی رو برسونه یا اصلا ناخودآگاه باشه خیلی رفتارها ، ولی تو شرایط فعلی مجبورم
واقعا موندم چیکار کنم

با سلام

طاعات قبول

بنظر من راه و اشتباه رفتید، اگر تصمیمتون ازدواج هست، بهتره از طریق خانواده اتون اقدام کنید، اینگونه پاسخ دادن ایشون شاید به این دلیل باشه که دختری هستند که از اینجور روابط با آقایون خوششون نمیاد ! منظورم روابطی با تظاهرات دوستی ! چون ایشون از کجا باید مطمعن میشدم که شما قصد ازدواج باهاشون و دارین و دارین پیش زمینه برای صحبت فراهم میکنید.

بنظر من از طریق دانشگاه شماره منزلشون و پیدا کنید و از مادرتون بخواهید باهاشون تماس بگیرند.وقتی شناخت زیر نظر خانواده ها باشد مطمعنتر خواهد بود ، خصوصا از جانب دختر خانم ها ، حداقل مطمعن میشوند که شما واقعا قصدتون ازدواج هست، نه دوستی و...!
اینطوری تکلیف شما هم زودتر مشخص خواهد شد پیش داوری هم نخواهید کرد ، خیالتون هم راحت خواهد شد که ایشون کاملا بصورت درست متوجه منظور شما شده اند.

خیلی ممنون از توجه شما دختر بیخیال عزیز
قصد من ازدواج هست چون قبلا 2 تجربه دوستی ناموفق داشتم و کلا با دوستی مخالفم ، بنظرم دوستی یک وابستگی بدون هدفه. و سن ام بالا رفته
بنظرم با 28 سال سن خیلی بده خودم اقدام نکنم و این رو نشونه ضعف تو خودم میبینم که به مادرم بگم اول کار
ظاهر و رفتار من موقر و مودب هست فکر نمیکنم این رفتار من رو تعبیر به شروع دوستی کرده باشه
راستش ناامید شدم فکر میکنم غیرمستقیم میگه نزدیک نشو

سلام ...
نمیدونم شما آقایون چرا این فکرا رو می کنید؟؟؟؟امان از دست شماها....باور کنید این افکار شما،ما دخترا رو درمانده کرده...اصلا درست و غلط رو من خودم شخصا گم کردم....
من به عنوان یک دختر در جایگاهی قرار دارم که لزومی نمی بینم با یک حرکت یا چند حرکت (که نشانه نزدیک شدن باشه )از یک آقا ، خودمم هم گامی در این جهت بردارم...
اتفاقا برعکس،سعی می کنم خودم رو کمی از این پالس ها دور نگه دارم....دلیلشم این نیست که از طرف خوشم نمیاد..بلکه یه حس حجب و حیای دخترونه به من اجازه نمی ده که خودم رو در معرض چنین چیزی قرار بدم و هم امتحان کنم که آیا واقعا طرف جدی هست یا نه؟.....حتی اگر هم فکر دوستی رو در ذهنم نداشته باشم و فکر کنم که یک آقا قصدش ازدواجه باز هم همین رویه رو انجام خواهم داد.....
شما نباید به دنبال عکس العمل های خاصی از یه خانم باشید....اصلا شما فکر نمی کنید که اگر یه خانم با این حرکات شما به راحتی با شما ارتباط برقرار می کرد و به شما پاسخ می داد...حتما با اشخاص دیگر هم می تونسته راحت باشه.......
نمی دونم چرا شما آقایون دنبال این مسائلید؟؟؟؟

این چیزهایی که گفتی نشونه خاصی نیست. تا وقتی مساله ازدواج رو مطرح نکنی نظر ایشون معلوم نمیشه

منظورتو مستقیم مطرح کن حالا یا خودت اول بگو یا از طریق خانواده. ولی بالاخره باید متوجه شه که قصدت ازدواجه

پسرها چقدر کم جرات شدن این روزها!