مشاوره برای تماس گرفتن با خانواده پسری که فریبم داده

سلام دوستان

من اولین پستی هست که اینجا قرار می دم و نمی دونم کجا باید سوالم رو مطرح کنم.

من دختری 27 ساله هستم که 7 سال با نیت ازدواج با آقایی که یک سال از بنده بزرگتر بودن دوست بودم.

تا جایی که خانواده ها در جریان ارتباط ما بودند.اما این آقا برای رسمی شدن اقدام نمی کردن و هر روز یک بهونه میاوردند.

برای همین بنده گفتم اگه رسمی نکردی نامزدیمون رو برو و یک مقدار رابطه ام رو باهاش محدود کردم.

این آقا تا هفته پیش به من اس ام اس ابراز علاقه می دادن.

و مثل همیشه که قهر های طولانی داشتیم یک هفته ازشون خبری نبود.

دیروز به طور اتفاقی ایشون رو با یک خانم دیدم. و ابراز تاسف کردم براشون.

و شروع کردن اس ام دادن که بنده مقصرم. منم فقط خواستم که دیگه به بنده اس ام اس ندن و فقط با مادرشون صحبت دارم.

سوالم اینجاست که آیا به مادرشون زنگ بزنم و همه چی رو بگم ؟ یا کلا بیخیال 7 سال و کلی محدودیت هام بشم؟

حالم خیلی بده و فکر می کنم سخت ترین روزای زندگیم رو دارم میگذرونم.


خواهشا کمکم کنید.خیلی تحقیر شدم.می ترسم تو عصبانیت یک تصمیم بگیرم و پشیمون بشم.

سلام سوگل جان
رابطه شما در چه حد بوده و آیا به رابطه جنسی هم ختم شده؟

بهتره قبل از هر اقدام عجولانه و غیرمنطقی و بیفکری، مشاوره بگیری
از همینجا شروع کن و بیشتر توضیح بده تا بچه ها بیان و نظرهاشونو بگن

توصیه من اینه که به مادر و خانوادشون چیزی نگید
چون نتیجه ای هم نداره و فکر کنم موقعیتت رو بدتر هم میکنه (هم در نظر خود پسر و هم خانواده پسر،ضمن اینکه بهونه ای هم دستشون میدی که بگن: حالا که اینجوری کردی دیگه اگر یک درصدم قصد ازدواج داشتیم دیگه کلا قضیه منتفیه)

اگر ایشون روی شما و رسیدن بهتون مصمم بود تاحالا لااقل خواستگاری کرده بود ولی شواهد امر این رو نشون میده که متاسفانه شما رو توی آب نمک خودشون خیسونده.

ناراحت نشو از حرفام
فکر میکنم بعد از هفت سال وقتشه چشماتو باز کنی و همه رو خیلی خوب تصور نکنی.
آدمای گرگ که از احساسات دیگران به نفع خودشون و رسیدن به اهدافشون استفاده میکنن، دوروبرمون زیادن

یاحق

مرسی نادیای عزیزم که وقت گذاشتی و جواب دادی.

رابطه جنسی نداشتیم اما خیلی نزدیک بودیم با هم .

خیلی همه جا کوتاه امده بودم.

تحصیلاتم بالاتر بود اما اجازه ادامه تحصیل نداشتم.

کار برام جور بود اما اجازه کار کردن نداشتم. و زمانی که سر کار رفتم یه ابرو ریزی مفصل داشتیم.

دیگه قصد ازدواج با این شخص رو ندارم.

اما تحقیر شدم. دلم گرفته.فقط می خوام آروم بشم . حس می کنم جلو خانوادم کوچیک شدم

هرچی تو دوران آشناییمون بود رو به مامانم گفته . من می گم چرا خانواده من بدونن خانواده اون ندونن.

از اینکه با این همه ادعام بازی داده شدم حالم بده.


خواهشا فقط نخونید . کمکم کنید اروم شم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط s0go0l

سوالم اینجاست که آیا به مادرشون زنگ بزنم و همه چی رو بگم ؟ یا کلا بیخیال 7 سال و کلی محدودیت هام بشم؟

---

چی را بگی؟

مامانش می دونه دیگه.

مهم هم نیست براش. چه اهمیتی داره که پسرش یه مدت با شما بوده و فریبت داده؟ یا الان با کدوم دختری هست یا نیست . فکر کردی می خواد طرف شما را بگیره یا مثلا از پسرش بدش بیاد یا باهاش دعوا کنه یا ؟؟؟؟؟

حتی اگر زنگ بزنی بگی با پسرش رابطه جنسی هم داشتی،
اونطرف آب از آب تکون نمی خوره، فقط بیشتر تحقیر می شی.

وقت برای زنگ زدن هست.
فعلا سعی کن خودت را آروم کنی.

ببین من اینجا زیاد خوندم که خانواده ها هم با پسراشون در فریب و به هرحال تلف شدن عمر یه دختر شراکت میکنن خودم هم کم و بیش دیدم. چه کار میشه کرد بهرحال پسر مجردی که تو خونه ست هزار تا اعصاب خوردی برای اعضاش داره ،

به نظر من هم چندان لزومی نداره زنگ بزنی ، من یک زمانی ب ا خواهر یکی که خواستگارم بود وشرایط نزدیکی مثل شما داشتم صحبت کردم تلفنی ،کلی صحبت کردم ،اونزمان خیلی خیلی ساده و بچه بودم ، وشاید خیلی چیزا رونباید میگفتم و به ضررم بود تنها چیزی از مکالمه هامون یادمه این بود که نتیجه حرفای نسنجیده من این شد که خواهرش بهم گفت تو بی جنبه بودی که با برادر من که شمارشو داشتی و همکلاست بوده دوست شدی، درحالیکه ماجرا اصن این نبود.

به خانواده فایده نداره ، مگه اینکه جای دیگه ای ابروتو ببره یا به شخصیتت اسیب بزنه ، موردی که من داشتم ،طرف هرکار خواست کرد بهترین سالهای عمرمنو تلف کرد بعد هم عاشق یکی دیگه شد(گذشته از این که اصلا الان از نبودنش ناراحت نیستم که بسیار ممنون و خوشحالم) ،اما توی داشنگاه توی کلاسم بین هرکی منو میشناخت و نمیشناخت منو بد نام کرد و چه دروغ های شاخ داری هم نگفت، متاسفانه من که اون زمان گوشه نشین بودم و ارتباطم با همه قطع بود .از این دروغ و داستان ها خبر نداشتم وگرنه داستان واقعی رو میگفتم ورسواش میکردم و از حق خودم دفاع میکردم .ولی خدایی هم هست

مخلص کلام گفتن حرفت به خانوادش مگه اینکه اونا اجبارا چیزی رو پیش بکشن فایده نداره چون اون یکی از اعضاشونو و وانا در هر صورت حمایتش میکنن

برو سراغ دوران بازسازی که زمان برهست عزیزم

سلام s0go0l:72:


الان فكر مي كنيد تحقير شديد كه از يك رابطه ي تحقير آميز 7 ساله بيرون آمديد؟


رابطه ي هفت ساله ضربه ي بزرگي به قلب و روح و زندگي شما وارد كرد .

حس تحقير آميز فعلي زودگذر است و مقدمه اي است كه به خود بياييد و از بند رها شويد.:310:


اين آقا ظاهرا خواستگاري بيا نيست.................... اگر هم بيايد مرد زندگي نيست .


خدا را شكر كه با ديگري او را ديديد. ..........براي بيرون آمدن شما از عذابي 7 ساله تلنگر خوبي بود .


اصلا ديگر آدم هم حسابش نكنيد ............... نشان ندهيد كه اذيت شده ايد ........... لازم شد بگوييد همان لحظه كه او را با آن دختر ديده ايد از چشمتان براي هميشه افتاده است.


متاسفانه به آگاهي خانواده ها در مورد ارتباطتان اكتفا كرديد و دير به فكر قطع ارتباط و رسمي نمودن آن افتاديد ......... اما جاي شكرش باقيست كه بيش از اين وقت خود را با آن آقا تلف نكرده ايد.


هدفهايي در زندگي داشته ايد كه آن آقا مانع مي شده ........ حالا مي توانيد درس بخوانيد و كار كنيد .......... از خود يك انسان موفق بسازيد.


ديگر هيچ مانعي نيست ..........همينطور تحقيري كه جلوي رشدتان را بگيرد .


قلب و روحتان را كه در اين 7 سال آسيب ديده درمان كنيد ............ زندگي شيريني پيش رو داريد انشاءالله.:203: