با خانواده ی شوهرم زندگی میکنم و برای کنار اومدن با مشکلاتی که برام ساختن به راهنمایی نیاز دارم.

سلام خسته نباشید یکی به داد من برسه دارم منفجر میشم هشت ماه ازدواج کردم و با خانواده شوهرم زندگی میکنم احساس میکنم اونا همه ی امکانات زندگی رو از من گرفتند مشکلات بسیاری دارن و من در خانواده ای بزرگ شدم که اصلا این چیزا رو ندیدم بخاطر اونا من حتی یک مسافرت دو روزه باشوهرم نتونستم برم همه جوره تو همه چی دخالت میکنن و خسته ام کردن شوهرم حاضر نیست زندگی مستقل داشته باشیم چرا که پدر شوهرم فوت شده و اون پسر بزرگه میگه خواهر و مادرم آواره میشن من همه اش باید تحمل کنم صدام در نیاد. تا بخوام چیزی بگم چنان مقابل من جبهه میگیره که بله اگه راضی نیستی برگرد خونه پدرت طلاقت میدم منم چون دوستش دارم سکوت میکنم و هر بار غرورم رو زیر پا ميذارم احساس میکنم هر بار که اینو میگه له میشم باید چیکار کنم؟
کمکم کنید لطفا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بفرآو

سلام خسته نباشید یکی به داد من برسه دارم منفجر میشم هشت ماه ازدواج کردم و با خانواده شوهرم زندگی میکنم احساس میکنم اونا همه ی امکانات زندگی رو از من گرفتند مشکلات بسیاری دارن و من در خانواده ای بزرگ شدم که اصلا این چیزا رو ندیدم بخاطر اونا من حتی یک مسافرت دو روزه باشوهرم نتونستم برم همه جوره تو همه چی دخالت میکنن و خسته ام کردن شوهرم حاضر نیست زندگی مستقل داشته باشیم چرا که پدر شوهرم فوت شده و اون پسر بزرگه میگه خواهر و مادرم آواره میشن من همه اش باید تحمل کنم صدام در نیاد. تا بخوام چیزی بگم چنان مقابل من جبهه میگیره که بله اگه راضی نیستی برگرد خونه پدرت طلاقت میدم منم چون دوستش دارم سکوت میکنم و هر بار غرورم رو زیر پا ميذارم احساس میکنم هر بار که اینو میگه له میشم باید چیکار کنم؟
کمکم کنید لطفا

---

چرا کسی چیزی نمیگه چطور زندگی رو که با عشق شروع کردم نابود کنم واقعا شوهرم ته دلش میخواد برم یا فقط میخواد منو تهدید کنه که گلایه نکنم؟چیکار کنم غرورم نشکنه؟

سلام دوست خوبم.
براي اينکه دوستان بهتون کمک کنند بايد بيشتر از خودتون و خانوادتون و سن و سالتون و نحوه آشناييتون بگيد.
اگر از اول شما قبول کرديد که با خانواده همسرتون زندگي کنيد که ديگه چاي بحث نيست.
اما در هر حال اگر شرايط اين طوره شما سعي کن خودت رو با شايط وفق بدي . وقتي آدم فکر مي کنه يا حتي يه چرخي تو سايت بزني مي بيني که هر کسي يه جوري با يه مشکلي که از نظر خودش بزرگه در حال دست و پنجه نرم کردنه.
مشکل شما خدا رو شکر خيلي حاد نيست. فقط مديريت مي خواد. هي بخودت نگو که بايد مستقل زندگي کنم کاش .. کاش.. اينها زجرت مي ده به نظر من سعي کن اين شرايط رو که در پيش داري مديريت کني تا هم عزيز دل همسرت بشي هم خانوادش .
بايد سياست داشته باشي . فکر کنم اگه بيشتر توضيح بدي و سوالت رو از دوستان بپرسي بتونن کمکت کنن:303:

به نظر من تو باید سیاست داشته باشی. به قول دوستمون به جای اینکه حسرت بخوری و بگی ای کاش. یک فکر اساسی بکنی. با حسرت خوردن و کاش گفتن چیزی درست نمیشه. باید دل شوهرت به دست بیاری تا شوهرت خودش به تو وابسته بشه . حتی اگه خانواده شوهرت خیلی بد هم باشن تو باید ذهنیتت رو مثبت کنی اینطور خودت ارامش میگیری . باهاشون خوب باش دلشون به دست بیار. یکی از راههایی که میتونی دل شوهرت به دست بیاری اینه که با خانوادش خوب باشی.هر چقدر هم ازشون بدت میاد حداقل ظاهرت حفظ کن باهاشون خوب باش .
موفق باشی

مرسی از شما
ولی مشکل اینجاست که من نمیتونم ظاهر سازی کنم کلا اگه کسی رو دوست نداشته باشم نمیتونم وانمود کنم دوست دارم.
از این ناراحتم که شوهرم تو دوران نامزدی قول داده بود فقط دو ماه با خانواده اش خواهیم بود بعد مستقل میشیم حالا زده زیر همه چیز.
من 24 سالمه و شوهرم 29 سالشونه قبل ازدواج دوسال نامزد بودیم و الان هشت ماه عروسی کردیم.
منم میدونم باید آرومتر با مسئله برخورد کنم.
ولی بیشترین چیزی که میخوام اینه که بفهمم چطور شوهرم رو بیشتر جذب کنم؟؟؟؟؟؟؟ که بیشتر درک کنه این شرایط برای من سخته و تا حرفی زدم فوری در برابرم جبهه نگیره. یعنی چون پدر شوهر ندارم باید تا آخر عمر تحملشون کنم؟
من خیلی آدم خوشبینی بودم کلا مثبت نگر ولی الان اصلا دریغ از ذره ای خوش بینی به خودم میگم شوهرم که زیر این قولش به راحتی زده حتما فردا قول های دیگه اش رو هم میشینه.

هر زنی اگه یه کم سیاست داشته باشه خیلی مسائل راحت تر حل میشد

اول اینکه به شدت همسرتو به خودت وابسته کن یه مدت جلوی همسرت خیلی محترمانه رفتار کنو از خونوادش بد نگو و اصلا نگو که دلم میخواد مستقل بشم

مدام شوهرتو تحویل بگیر یادت باشه که این واسه راضی کردن همسرت به مستقل شدن نیست واسه اینه که همسرت عاشقت بشه و یه لحظه اخم تو براش با دور ازجونشون مرگ یکی باشه

خیلی بهش محبت کن تحویلش بگیر بهش برس باهاش بخند جوری که واقعا به توابسته بشه تو خلوتتون یه زن تمام عیار باش


قطع وابستگی همسر به شدت زمانبر وطاقت فرساست اعصاب فولادی و صبر ایوب میخواد مخصوصا در مورد مردایی مثل همسر شما که تا یه ذره تحت فشار قرار میگیرن میگن طلاقت میدم


بعد که مثلا چند ماه این روند رو ادامه دادی از چیزایی که ناراحتت میکنه حرف بزن از اینکه با خونوادش راحت نیستی اینکه پیش اونا نمیتونی لباس هایی که دوس داری بپوشی با لب و لوچه اویزون بگو من دلم میخواد با عشقم مستقل باشم

بعد کم کم اون انرژی که اول بهش میدادی رو ازش بگیر بی حوصله شو بروتو خودت کمتر تحویلش بگیر که واسه دوباره به دست اوردنت تلاش کنه وقتی به اینجارسید مطمئن باش بیشتر به حرفت گوش میده
ما زنها گاهی یادمون میره زنیم

یادمون میره که هرچقدر زنی خوب دعوا مرافعه و تهدید بکنه جیغ جیغ بکنه بازم ارومترین مردها بهترشو میتونن انجام بدن

کدوم زنی میتونه ادعا کنه از یه مرد بهتر میتونه قلدر باشه بهترمیتونه داد بزنه؟

پس پا نکن تو کفش مردا

زن باش و از راههای زنونه کمک بگیر

با مظلوم نمایی
جوری رفتار کن که مردت حس کنه نیاز هست اینکارو برات بکنه نه اینکه مجبوره

تا حالا هروقت از موضع بالا و روداری باهمسرم حرف زدم نتیجش فقط دعوامرافعه بوده اما هروقت خودمو مظلوم میگیرمو ازش خواهش میکنم و این حس رو بهش میدم که نیاز دارم اون مشکلمو حل کنه به بهترین شکل خواستم اجرا شده

شما از اول نباید زیر بار زندگی با خونوادش میرفتی حالام هی نگو توقول دادی زدی زیر قولت
ان شالله مشکلت حل شه

- - - Updated - - -

راستی چرا میگی من نمیتونم ظاهرسازی کنم ؟

اولا کسی به شما نگفت ظاهرسازی کن و دو رو شو اما فکر نکن این اخلاقتم که هر چی از دلت بگذره نشون بدی خیلی کارخوبی میکنی

ما ادما هرکدوم باید یه اصولی واسه خودمون تو رفتار داشته باشیم که نباید رفتار طرف مقابل اونوعوض کنه

مثلا من خودم اصولا به کسی تو روش بی احترامی نمیکنم متلک پران نیست محتی اگه بهم متلک بگن معمولا جواب نمیدم حالا طرفم هرکس باشه و هر طور رفتار کنه من با توجه به شخصیت خودم رفتار میکنم

شماهم میتونی از کسی خوشت نیاد اما با توجه به شخصیت خودت رفتار کنی ودر ظاهر محترمانه رفتار کنی به وقتشم خواستی میتونی جبران کنی

من هربار خواهر شوهرمو دیدم یه رفتاری کرده که دلم خواسته خفش کنم امااصلا به روی خودم نمیارم که چقدر عاشقشم اصلا طوری رفتار میکنم که متوجه حرکات سرشار از عقده و نفرتش نمیشم کاملا ریلکس و محترم

فکر نکن این دورو ایه و شما بگی من نمیتونم دورو باشم

بگو شخصیت ها متفاوته و من شخصیتم اجازه نمیده مثل اطرافیانم باشم

من یه خاله دارم خیلی با سلیقه و زرنگه دوتا خواهرشوهر داره یکی ازیکی تنبل تر و شلخته تر

یه بار خونه خالم بودیم که گفت قراره خونواده شوهرشو دعوت کنه وتوضیح داد که میخواد چه چیزایی درست کنه حداقل 4جور غذا به جز سالادهای مختلفو چیزای دیگه

مادرم گفت بیکاری اینهمه خودتو میندازی تو زحمت اونا هربار که تورودعوت میکنن میبرن رستوران

خالم یه حرفی زد که تو خیلی چیزها سرلوحه رفتارم قرار گرفت

خالم گفت هرکس باتوجه به سلیقه و شخصیتو کلاس خودش رفتار میکنه من که این زحمت هارو واسه اونا نمیکشم واسه کلاس کاری خودمه

من ازین حرف خالم خیلی خوشم اومد وهمیشم سعی کردم مدنظرم باشه دررفتار با دیگران
شمام همش نگو نمیتونم دورو باشم پس نشون میدم چقدر ازشون بدم میاد شما صاحب احساست هستی کسی نمیتونه بگه نداشته باش اما میتونی نشون ندی که حداقل اعصابت اروم باشه

میتونی ببینی همسرت چه چیزهایی دوست داره. خوب فکر کن مامانش چه کارایی براش کرده تو هم همون کارا رو انجام بده. سر سفره براش غذا بزار براش میوه پوست بگیر نظرشو درباره بعضی کارات بپرس. بگو نظرت برام مهمه. یک مدت امتحان کن واقعا . مثلا با خانوادش خوب باش هیچ گله و شکایتی ازشون نکن. میگن هر مردی یک کلیدی داره به دست زن باز میشه. یک مدت واقعا این کارها رو تست کن. هیچ ضرری نداره.
همیناست که محبت و وابستگی میاره.

سلام
دوست عزیز اصلا با دعوا و تندی با شوهرت حرف نزن و خواسته هاتو با ارومی و عشق بهش بگو جوری که بهت حق بده
اگر خانوادش کاری کردن که ناراحت شدی اصلا به روی شوهرت نیار اگرم خواست از دلت دربیاره بگو من ناراحت نشدم چونکه اونام از خانواده خودمن
جوری به شوهرت وانمود کن که خانوادشو دوست داری و از اینکه با هم زندگی میکنین و تنها نیستی خوشحالی یک مدت که گذشت به صورت غیر مستقیم بگو که خیلی خوبه که باهمزندگی میکنیم ولی خب دوست دارم طعم زندگی دو نفره رو هم بچشم و...