نمایش نسخه قابل چاپ
سلام یه پیشنهادی بمن شده یکی از دوستانم که دانشجوی دکتراس یه کتابی نوشته درمورد شیمیه 5نفر نویسنده هستن بامن میشه 6تا بمن گفته اسمتو میارم تو کتاب بجاش تو یک میلیون بده من سر دوراهیم ایا ارزش داره یا نه ازطرفی اذر سال بعد. اگه خدا بخواد ب مصاحبه دکترا دعوت شم بر امتیاز لازم دارم اما نمیدونم امتیاز واس کتاب چقده
استادم میگه ارزش نداره چون تعداد نویسندهاش زیادن اما من ته دلم میخواد اسمم بره تو کتاب .اصلا ب نوشتن کتاب کمک نکردما.اگه میشه راهنماییم کنید
سلام
صادقانه بخوام بگم من چنین کاری نمی کنم حتی اگر بجای پول دادن ،بخوان بهم پول هم بدن چون اعتقادم این هست که بار کج به منزل نمی رسه و اگر امروز کاری کردم که به زعم خودم برنده ام ولی با قانون خدا منافات داره (لیس الانسان الا ما سعی: بهره جز سعی و تلاش انسان برای انسان وجود ندارد)فردا روز چوبش رو میخورم ولی نمی فهمم از کجا.
- - - Updated - - -
اين جهان كوه است و فعل ما ندا
ســـوي ما آيــــد نداهـــا را صــدا
دوست عزیز شما برای نوشتن اون کتاب فعالیتی نکردین و درست نیست که اسم شما جزو نویسندگان باشه. هر چند با توجه به تعداد زیاد نویسندگان ارزشی هم ندارهمن جای شما بودم بیخیالش میشدم. بهتره هر کس به حق خودش قانع باشه
1- با این سوالت نشون دادی که هنوز خیلی راه داری تا به عزت نفس و آرامشی که در انتهای تاپیک قبلیت گفتی بهشون رسیدم، برسی.
2- اگر اون کتاب ارزشمند بود و نویسنده هاش براش زحمت کشیده بودن، هیچوقت زحمتشون را به یک میلیون تومن نمی فروختن (نفری دویست تومن؟!!) کسی که برای کارش زحمت کشیده باشه و ارزش قائل باشه اینطوری خراب و کم ارزشش نمی کنه.
3- اساتیدی که قراره این ارزیابیها را انجام بدن فرق کار اصولی و کیلویی را می دونن. همونطور که استادت با وصف موضوع (ندیده) بهت گفته این کار ارزش نداره.
4- همیشه کاری را بکن که وجدانت راحت باشه، بهت آرامش درونی بده، روحت ارضا بشه، خودت خوشحال بشی از ته دل و با تمام وجود
نه کاری که ظاهرش دیگران را بسوزونه و باطنش خودت را.
سلام
با این سئوال نشون دادی اهل مشورت هستی . (ممنون)
مشورت کردن بین دو راه از ویژگیهای خوب انسانی .
مسیر مشخصه .
موید باشی.
دوست عزيزم اين كار ارزش خرج كردن پولى كه شما با زحمت به دست آوردى نداره، چون اساسا دروغين هست، تازه از كجا معلوم اين كار سبب بشه امتياز لازم براى مصاحبه ى دكترى. رو به دست بيارى؟ اين كار معلوم نيست اصلا ارزش علمى و فرهنگى داره يا نه كه اينطور نويسندگانش دست به حراجش زدند، مصاحبه كنندگان دكترى مى تونند پايه ى علمى شمارو تشخيص بدن و امتياز كتاب هم اونطور كه من شنيدم اونقدر بالا نيست، من اگر جاى شما بودم هيچ وقت اجازه نمى دادم اسم عزيزم رو كه حتى ممكنه به اعتبار اون كتاب اضافه كنه به آسونى پاى اون كتاب بزنند
ببلل
سلام دوستانم .از حرفاتون فهمیدم که نباید اینکاروکنم و خودمم راضی نبودم و سردوراهی بودم دلم و روانم میگفت اینکارو کن عقلووجدانم میگفت نکن.به این دلیل دلو روانم میگفت که به این قضیه فکرکنم که من مشکل کمال گرایی دارم ینی مدام دوس دارم کارای تحقیقاتی کنم مقاله بفرستم همایشای مختلف و...
بشدت به کتابای درسیم وابسته شدم الانکه دیگه درسم تموم شده و فاصله گرفتم ازکتابام بشدت بیقرارشدم براینکه ازین حالت دربیام الکی میشینم پال لپتاپ و کتاب ترجمه میکنم .فقطم تو علمو درس این حالتارودارم برهمین وقتی این پیشنهاد بهم شد وسوسه شددم اما دیگه بیخیال شدم منصرف شدم .فکرکنم کساییکه تایپیکای قبلی منو خوندن فهمیدن توچه شرایط سختی هستمو بودم .دقیقا سر رفتن به خونه اون پسرهم سر دوراهی بودم عقلو ایمانم بخدا میگفت نرو عشقو احساسم به اون پسر میگفت برو.منتهی دیگه به مشورت نیاز نبودچون من فهمیدم که بیشتر عاشق خداهستم و راه درستو انتخاب کردم.