خواستگار ی که بدون شغل اقدام نمیکنه

سلام دوستان عزیز همدردی
حدود یکسال پیش مشکلم را در تاپیک زیر مطرح کردم
http://www.hamdardi.net/thread-33455.html
راستش در اون مقطع به دلایلی نتونستم همه چیز را کامل توضیح بدم.

خواستگار من برای یه سری کار تحقیقاتی به خارج از کشور رفته بودن که متاسفانه در اونجا دچار مشکلاتی میشن که به مدت یکسال حتی خانوادشون هم ازشون خبر نداشتن و سرانجام با پیگیریهای زیاد مشکلشون حل میشه و بعد از یکسال با شرایط روحی و جسمانی خیلی بد برمیگردن.البته کاملا بی تقصیر بودن در این قضیه.با مدرک معتبر بهم ثابت کردن.
خلاصه اینکه اصلا بی وفایی و خیانت و این چیزا نبوده .و بعد از برگشت همه چیز را توضیح دادن.
من با وجود اینکه همه چیز را برای خودم تموم کرده بودم قانع شدم که باز هم صبر کنم.تا شرایطشون خوب بشه.چند ماهی از این قضیه میگذره و تا حدودی بهتر شدن.
همون طور که گفتم ما از دو شهر متفاوت هستیم .ایشون پیشنهاد دادن که در شهر ما زندگی کنیم .و تا پیدا کردن کار برای خواستگاری صبر کنیم.
ایشون به خاطر یکسالی که نبودن و مشکلات بعدش کارشون را در شهرشون از دست دادن .
رشتشون هم در شهر ما بازار کار بهتری داره.
ولی در هرحال لازمه که خودشون اینجا باشن تا بهتر کار پیدا کنن.چون ما الان فقط اینترنتی داریم دنبال کار میگردیم.
مشکل الان این هست که این مدت صبر و انتظار من را خسته و بی رمق کرده.و دوست دارم که زودتر تکلیفمون روشن بشه.
این اقا میگن که حتما اول باید قضیه کار مشخص بشه بعد اقدام میکنن.در حالی که من پیشنهاد دادم اول خواستگاری و عقد کنیم و همزمان دنبال کار هم بگردیم.چون رزومه و استعداد خوبی داره میدونم که میتونه کار پیدا کنه ولی میگن برای خارج رفتن ریسک کردن و ازدواج بدون کار هم ریسک بزرگیه که دیگه تکرار نمیکنن.و پیشنهاد من را منطقی نمیدونن.
خلاصه سردرگم شدم نمیدونم آیا واقعا پیشنهاد من غیر منطقیه؟
حتی اینقدر خسته شدم که برخلاف میلم تصمیم گرفتم همه چیز را تموم کنم .
اینم اضافه کنم که هنوز حالشون کامل کامل خوب نشده ولی مشکل اصلی نداشتن شغله.

سلام

این آقا که گفتید اصلا خواستگار نیست چون خواستگاری توی کشور ما راه و رسم خودشو داره.

شما میتونید رابطتون رو کاملا قطع کنید و بعد آزادانه زندگیتون رو کنید و به خواستگارای احتمالی آیندتون فکر کنید .و ایشون اگر واقعااا به شما علاقه دارند هروقت شرایطشون جور شد بیان خواستگاری البته اگر شما تا اون موقع ازدواج نکرده باشید! میتونید بهشون بگید می خوام ببینم تو چقدر علاقه داری به من ... این میتونه یه فرصت خوب برای آزمایش هم باشه .

راستی اینکه میگی حال پسره خیلی هم خوب نیست شاید برای ایشون توجیحی باشه که زمان ازدواجش رو عقب بندازه حق هم داره اما برای شما توجیحی هست که موقعیت های بهتر ازدواجت رو به خطر بندازی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

سلام

این آقا که گفتید اصلا خواستگار نیست چون خواستگاری توی کشور ما راه و رسم خودشو داره.

شما میتونید رابطتون رو کاملا قطع کنید و بعد آزادانه زندگیتون رو کنید و به خواستگارای احتمالی آیندتون فکر کنید .و ایشون اگر واقعااا به شما علاقه دارند هروقت شرایطشون جور شد بیان خواستگاری البته اگر شما تا اون موقع ازدواج نکرده باشید! میتونید بهشون بگید می خوام ببینم تو چقدر علاقه داری به من ... این میتونه یه فرصت خوب برای آزمایش هم باشه .

راستی اینکه میگی حال پسره خیلی هم خوب نیست شاید برای ایشون توجیحی باشه که زمان ازدواجش رو عقب بندازه حق هم داره اما برای شما توجیحی هست که موقعیت های بهتر ازدواجت رو به خطر بندازی؟

---

ما به خاطر راه دوری خانواده هامون تلفنی صحبت کردن و خواستگاری رسمی به دلایلی عقب افتاد.
خودشون هم دوست دارن زودتر ازدواج کنن .
دغدغه اصلی این هست که آیا درخواست من با وجودن نداشتن کار غیر منطقیه ؟در شرایطی که از کاری بودن و استعداد طرف مقابل مطمئن هستم؟

با سلام خدمت دوست عزیز، خانم دنیای وارونه گرامی ،

به جا می اورید؟
به جا بیاورید.
اری ، ان زمان که در برهه ای بحرانی از شرایط خانگی به سر می بردم، ان زمان که بی پناه ، به تالار پناه اوردم، ان زمان که با حجمه ای از حملات از سوی گروهی پیشکسوت ساده لوح (بسیار جلوی خودم رو گرفتم تا به این صفت!، قناعت کنم) بر پسرکی حق جو، مواجه شدم، حمایت و دلگرمیه شما و چندی دوست دگر بود که بنده را از ان مهلکه ، سالم به در اورد.
اندک ارامش اکنونم را به امثال شما ، مدیونم .
پس از مدتی ، خواندن تاپیک های تهی از محتوا، نام کاربریه شما، انگیزه نوشتن را علی رغم تصمیمات بنیادین بنده و نگاه اخرینم به تالار و تالاریان ! ، و حس جبران لطف شما، هر چند کوچک و در حد توان را ، در ذهنم موج انداخت.

دوست عزیزم،
بنده تاپیک پیشین شما را نیز مطالعه نمودم اما تصویر مثبتی برداشت نکردم.
در عین حال ، پاسخ جناب توجیه ، بسیار نزدیک تر بود از نظر بنده به مساله شما.

اگر قابل دانستید پاسخ چند سوال زیر ، در راهنمایی گرفتن از دوستان ! ، می تواند یاری رسان باشد.

1- چنین بی هوا ، گذاشتن و رفتن، ایا توجیه مناسب و کافی را در پی داشته؟ ایا احساسات و زندگی شخصی که به خود وابسته کرده ای، ارزش یک مکالمه کوتاه چند دقیقه ای در حد توضیح دلیل را نداشته؟ این مشکل چه بوده که خوانواده نیز بی خبر بوده اند؟ ایا واقعا بی خبر بوده اند یا توجیهی برای ارام کردن شما؟ ایا فردا، در مشکلات دیگر، دوباره تصمیم به خود رایی ، نخواهند گرفت؟ سهم شما، خوانواده شان و دیگران ، نگران نسبت به ایشان، چیست؟
توصیفات شما از شخصیت ایشان و خوانواده ایشون، ان چنان سازگار با چنین رفتاری نیست.
اگر امکان دارد، مایلم بدانم چه مشکلی بوده این چنین فضایی؟ در عین حال به عنوان تجربه برای ایندگان به بلادکفر روندگان(!) می تواند مفید واقع شود نیز.

2- ریسک تحصیلی و اپلای ، چه رابطه ای با ریسک کاری و ازدواج دارد، خدا می داند.
3- چطور و چگونه انقدر خود را خوشبخت با این فرد می بینید؟ چطور انقدر مطمئن هستید؟
ایشون اگه انقدر ایده ال نگر هستند، باید خود ، مطلع باشند تا به کمال مطلوب خویش، در اینجا کار یا پول، نرسیده اند بنای رابطه با شخصی دگر را فراهم نکنند. چطور به اینجای کار نیاندیشیده اند؟
چطور این رزومه و استعداد خوب ! (تعریف خوب چیست؟) هنوز نتوانسته حداقل هایی برای خود فراهم کند؟ هر چند بنده تماما به شرایط حاکم بر جامعه از هر دیدگاهی (در اینجا کاری)، واقف هستم. اما باز هم چطور؟
پاسخ به مساله شما، بستگیه زیادی به دیدگاه شما به این گونه روابط دوستی و اشنایی قبل از خواستگاری دارد. نگاه شما چیست؟
در خواست شما غیر منطقی نیست. می تواند به عنوان یک شرط عادی نیز مطرح شود. شرط خواستگاری. پایه ای ترین مباحث قابل طرح در مساله ازدواج.
اگر توجیه مشکل قبلی ، مبسوط و معقول بوده(ببخشید، هر چند فکر میکنم شما را پیچانده باشند) ، اگر نمی توانید از شرطی که بسیار اولیه و از جمله حقوق طبیعیه شما هستند، کنار بیایید، پیشنهاد شخصیه بنده این است که تنور احساساتتان را با ابی سرد خاموش و با پاسخی منفی تکلیف دو طرف را در شرایطی سالم ، به پایان برسانید.
فکر میکنم ایشان ، هنوز ! 32! ان استقلال شخصیتی لازم را کسب نکرده باشند یا در شرایط مناسبی نیستند تا تصمیمات اساسی بگیرند.
ادامه رابطه شما، ضمن داغ کردن تنور احساسات شما، ضمن نبود تضمین اینده ان هم در این جامعه، در عین حال افزایش ریسک بازگشت شما به ناراحتی حاصل از شکست با عمقی بیشتر، تصمیم اسانی نیست.


در عین حال، شخصا علامت های سوال بسیاری در ذهن دارم نسبت به طرف مقابل شما، که تنها با توضیحات تکمیلی و هدفمند شما می توان از این ابهام بیرون امد و پیشنهادی صائب داشت.

نهایتا ، صمیمانه و قلبا ، برایتان شادکامی و انتخابی موفق رو ارزومندم دوست گرامی.
موفق و موید

سلام دنیای واروونه. من خوشحالم که بهتون ثابت شد ایشون خیانت نکردن و این علامت سوال تو ذهنتون از بین رفت.دوست عزیزم وظیفه شما نیست که برای خواستگارتون کار پیدا کنید.این رابطه در حال حاضر آسیب زا هستش برای شما و میتونه برای شما باعث دلزدگی بشه.همونطو هم که دارید میگید خسته شدید.رعایت و مدارای زیادی ببخشید طرف مقابل رو پررو میکنه.شما رابطه رو قطع کنبد به نظر من.ایشون هروقت کار و شرایط داشتن بیان خواستگاری.

ممنون از love less و خانم شین عزیز
خیلی لطف کردید که به بنده پاسخ دادید.خیلی خوشحال شدم شما را دیدم.
اشتباه از من بود که در تاپیک قبلی همه چیز را کامل و درست توضیح ندادم .البته به دلایل خاص
ایشون قبل از خواستگاری از من شغل خوبی داشتن .و به گواه بقیه بسیار متعهد و کاری.اما به مرور متوجه رانت خوری های بسیاری در محل کارشون میشن و تصمیم به مقابله میکنن که در این میون تنها خودشون قربانی میشن و شغلشون را از دست میدن.چون مقامات بالاتر پشت این قضیه بودن.حتی کار به دادگاه هم کشیده شده و بعد از چند ماه پیگیری با وجود اینکه دادگاه حق را به ایشون داده بازم نمیتونن به کارشون برگردن.این اتفاقات مدتی بعد از آشنایی ما افتاد و باعث شد خواستگاری رسمی انجام نشه.
مدارک دادگاه هم موجوده و بهم ثابت شد.
ایشون از چند سال قبل هم تصمیم داشتن به خارج از کشور برن و دعوت نامه هم داشتن ولی به خاطر خانواده شون نرفته بودن.بعد از این اتفاقات تصمیم گرفت یه دوره سه ماهه به کانادا بره .و من خودم تشویقش کردم بره.تا اون مدت هم ازش خبر داشتیم .تا اینکه تصمیم میگیره به پیشنهاد دوستاش به آمریکا بره برای یه کار تحقیقاتی.که اونجا در همون فرودگاه به وسیله پلیس دستگیر میشه و بهش اتهامات مختلف میزنن .و هیچ کس هم خبری نداشته.خانوداش از طریق وزارت خارجه پیگیری کردن که بعد از یکسال بیخبری تونستن آزادش کنن.این اتفاق برای چند نفر دیگه در همون مقطع هم افتاده بود و بازهم مدارکش موجوده.همون طور که میدونین به خاطر مسایل هسته ای به ایرانیها مخصوصا محققانش بسیار حساس هستن.
خلاصه بعد از یکسال زندان و شکنجه چند ماه پیش برگشت و بعد از چند تا جراحی و درمان بسیار الان نسبت به قبل بهتر شده هرچند باید یه جراحی دیگه انجام بده.
من با وجود دلخوری زیادی که داشتم و آسیبی که دیدم بازهم صبر کردم که شرایط بهتر بشه.این مدت ارتباط خیلی کمی داشتیم البته به پیشنهاد من.چون واقع دوست نداشتم دچار احساسات بشم.
و مابقی قضایا را هم توضیح دادم که با وجود شرایط حاکم یه جورایی دارم دلزده و خسته میشم و پیشنهاد دادم که خواستگاری و عقد کنیم و همزمان دنبال کار باشن.
از اون گذشته من به دلایل دیگه ای و شرایطی که بر زندگیم حاکم شده واقعا مایلم تکلیفم زودتر مشخص بشه هرچند مجبور بشم از لحاظ رفاه و مالی در شرایط بدتری باشم.
که هیچ وقت این مشکلات را بهشون نگفتم.چون خودشون درگیر مسایلی که گفتم بودن.
به خاطر اینکه قرار شد در شهر ما زندگی کنیم(به دلایل مختلف)دنبال کار براشون بودم.البته تازه یک ماهه این تصمیم گرفته شده.
الان نمیدونم آیا درسته که من شرایطم را کامل توضیح بدم که اصرارم به خاطر چی هست؟
با وجود شرایطی که توضیح دادم بهترین کار چیه؟

دوست عزیزم،

اولا دیگر وارد جزئیات نشوید بهتر است. با توجه به خاص بودن مساله و شناسایی اسان تر.
صرف تایید توجیه غیبت ، کافی می نمود.
دوما، با توجه به شرایط شما، منتظر پاسخ های ان چنانی از دوستان نباشید.
سوما، در اولین فرصت به ایشان بگویید اینجا ایران ! است. ان همه تعهد و صداقت و حق شناسی در کار، الزاما خریدار ندارد.
به هر حال، صلاح خویش ، خسروان دانند.

شما گزینه های دیگر، خواستگار های دیگری هم دارید در حال حاضر؟
اگر اری، بد نیست به انها هم فکر کنید. به هر حال ، شما دو نفر، تعهدی به همدیگر ، درحال حاضر ، ندارید.
اگر خیر، شرایط روحیه خود شما، تعیین کننده خواهدبود. تا چه حد می توانید صبر کنید؟ گویا ایشان تواناییه بیرون کشیدن گلیم خود از اب (شغل) را دارند اگر فرصتی به ایشان داده شود.
اگر طاقتتان به سر امده، بهتر است رو در رو ، با ایشان صحبت کنید و انتظاراتتان و روحیه خودتان را شرح دهید و اعلام کنید که حتی حاضرید در چه شرایطی ، تحمل کنید اگر ایشان اقدام کنند.
باید ببینید کفه احساستان و صبر، سنگین تر است یا کفه طاقت روحیتان.
تصمیم ، تماما به شرایط روحیه خودتان و سایر اهدافتان بر می گردد.
اگر ماندید، احتمال این را هم بدهید که نشود ، تا وارد بحران عاطفیه دیگری نشوید.

به هر حال، نظر شخصیه بنده بود. نظر سایر دوستان، می تواند برتر باشد.

موفق و موید

love less عزیز حقیقتا امروزم حالم خیلی بهتره شما واقعا خوب و مفید راهنمایی کردین و واقعا راه حل همینه که گفتین.

در مورد اینکه جزئیات را توضیح دادم تو تاپیک قبلی خیلی سعی کردم کلی بگم ولی بدون گفتن کامل حقیقت فقط ابهام باقی میموند و کسی نمیتونست راهنمایی کنه.
همین که یک نفر اونم شما تونست شرایط را درک کنه خیلی خیلی واسم ارزش داشت.

در مورد بقیه خواستگارها من در مقطعی از زمان به بقیه هم فکر کردم اونم وقتی بود که به خاطر شواهدی که متاسفانه دروغین و ساختگی بود بهم ثابت شده بود این آقا با میل خودشون همه چیز را تموم کردن.که واقعا همیشه فکر میکنم باعث این قضیه چطور چنین نامردی در حق من کرد در حالی که بسیار ادعا داشت.
ولی الان شرایطم طوریه که ترجیح میدم گزینه صبر را انتخاب کنم و سعی کنم با مشکلات مدارا کنم و سخت نگیرم.واقعا الان نمیتونم روی خواستگار دیگه ای تمرکز کنم .

در مورد این سوال که ابتدا پرسیدید چطور مطمئنم با این آقا خوشبخت میشم دیدگاهم راستش عوض شده البته به این نتیجه رسیدم که در هیچ ازدواجی نمیتوان دنبال صرفا خوشبختی و اسایش بود.ما با بهترین آدم هم ازدواج کنیم مشکلات و سختی های خاص خودش را داره.پس فقط میتونیم تا حد ممکن اصول اصلی را رعایت کنیم و انتخاب عاقلانه داشته و بقیه را به خدا بسپاریم و انتظار مشکلات غیر قابل پیش بینی را هم داشته باشیم.ولی به جهت جوری انتخاب کنیم که بعدا پشیمون نشیم.
در مورد تعهد کاری و صداقت بله من هم چندین بار گفتم ولی اخلاقشون جوریه که نمیتونن این جور چیزا را تحمل کنن مخصوصا وقتی در ابعاد بزرگ اتفاق بیفته.

بازم صمیمانه از اینکه وقت گذاشتین ممنونم و بهترین ها را براتون آرزو میکنم.

دنیای وارونه عزیز

چطوری نتیجه گرفتی با این آقا خوشبخت می شی؟

بعد یه مدت دوستی گذاشت رفت
دورهاش را زد و خسته شد حالا باز اومده سر وقت شما

از اونطرف تو محل کارش هم مشکل جدی داشته که کار به دادگاه و قانون کشیده


از اینور می ره کانادا و به پیشنهاد دوستاش!! می ره امریکا که تو فرودگاه دستگیر می شه !!
به محققین حساسن و تو فرودگاه دستگیرشون می کنن دیگه چه داستانیه؟

شما همه این داستانها را باور کردید؟

حالا فرض کنیم این حرفها درست باشه
شما می خوای با این همه مشکل ازدواج کنی
تازه مطمئنی خوشبخت هم می شی؟

ایشون یا یه آدم کلاهبردار و کلکه که شما هم بری تو زندگیش دائم باید دلهره دادگاه و زندان و کلاهبرداریهاش را داشته باشی
یا یه ساده لوح خوش باور که هر جا می ره کارش به دادگاه و زندان می کشه

با این سوابقی که گفتید احتمالا راحت کار پیدا نمی کنه
بهتره صبر کنی ببینی کسی استخدامش می کنه