نمی تونم گریه کردنم کنترل کنم

من 29 سالمه و واقعا توی کنترل احساساتم مشکل دارم ، من به خاطر مسائل خیلی جزعی گریه ام میگیره در صورتی که اصلا دوست ندارم اینجور باشه ، گاهی سر کار برای بحث هایی که میطلبه که خیلی جدی از خودم دفاع کنم گریه ام میگیره و این قضیه واقعا منو اذیت میکنه و در دیدگاه همکارانم به من تاثیر گذاشته به طوری که خیلی حرفها به من گفته نمیشه و میگن چون حساسی و زود ناراحت میشی و این مشکل در خونه هم هست زمانی که کوچکترین مشکل برام پیش میاد که اصلا نیازی به گریه نسیت و فقط باید مسئله رو بازگو کنم گریه ام میگیره و خانواده ام هم دیگه میدونن و همچین مواقعی بهم میخندن و میگن باز گریه کرد و بعد از اینکه گریه ام تمام میشه به حرفم گوش میدن و یا گاهی زمان بیان خبری جدید که کمی ناراحت کننده هست یا مهمه باز گریه ام میگیره و اصلا نمیتونم خودمو کنترل کنم که اشکهام نریزه یا چشم هام قرمز نشه
لطفا منو راهنمایی کنید و در صورت امکان کتاب در این زمینه معرفی کنید ممنون میشم

شما زود رنج هستید , این مشکل رو میشه به راحتی رفع کرد
یکی از دوستام هم اینطور بود که با چند جلسه مشاوره و مدت زمان 3 ماه کامل تونست این اخلاقشو عوض کنه
اگه پسر هستید یه کم خودتونو تو شرایط سخت بزارید مثلا من خودم با اینکه خونوادهم از لحاظ مالی مشکلی ندارن و از لحاظ مالی تو مشکل نیستم و خودمم مهندسم , رفتم نزدیک 6 ماه پیش سیستم صوتی شاکردی کردم نه برا پولش فقط برا این که سختی بکشم یه کم مرد شم یه 6 ماه رو پا خودت وایسی این مشکلاتت رفع میشه
و اگر دختر هستین باید رو نگرشتون به مشکلات کار کنید و حس نکنید داره بهتون ظلم میشه و... و گریه رو نکه دارید وقتی تنهایین بکنید
در کل اگه میخوای جواب سریع بگیری چند جلسه مشاوره تاثیر خیلی خوبی میزاره

من دختر هستم و از 18 سالگی توی محیط های مختلف کار کردم وضع مالی خوبی داریم و به کار کردن عادت کردم و البته فرزند اخر خانواده هستم و توی خیلی از تصمیم گیریهام برادر و خواهر بزرگم نظر میدن.

سلام منم قبلا همین مشکل رو داشتم یکم احساساتی بودم تا یکی یه چیزی بهم میگفت سریع گریه ام میگرفت و حتی بعضی وقتا خواهرم توی خونه سرکارم میزاشت و میگفت الان گریه میکنه الان اشکش در میاد منم همون موقع گریه ام میگرفت الان که بزرگتر شدم خداروشکر خیلی بهتر شدم و خیلی کم پیش میاد گریه کنم
بیشتر سعی میکنم در مواقعی که چیزی باعث گریه ام میشه خیلی بهش توجه نکنم و با لبخند از کنارش عبور کنم
توی بحث هایی که داری سعی کن لبخند بزنی حتی اگه شده بخندی و خودت رو بیخیال جلوه بدی خیلی به این موضوع فکر نکنی که الان گریه ات میگیره و مدام به خودت تلقین کنی که نمیتونی جلوی گریه ات رو بگیری
تا میتونی به خودت تلقین کن که که من میتونم این مشکل رو حل کنم این مشکل بزرگی نیست باید بخندم نباید استرس داشته باشم و...
ان شاالله هرچه زودتر مشکلتون حل بشه
موفق باشید
یاعلی...

- - - Updated - - -

بیشتر از اینکه نشانه ضعیف بودنت باشه نشانه ی اینه که به خودت تلقین میکنی که ضعیف هستی و توی مشکلات کم میاری

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط starysky

من دختر هستم و از 18 سالگی توی محیط های مختلف کار کردم وضع مالی خوبی داریم و به کار کردن عادت کردم و البته فرزند اخر خانواده هستم و توی خیلی از تصمیم گیریهام برادر و خواهر بزرگم نظر میدن.

---

خوب اگه دختر هستید گریه کردن اصلا مشکل یا ضعف نیست و همه دخترا و خانوما اینطور هستن و جای نگرانی نیست هر خانمی حس کنه حقشو گرفتن یا بهش ظلم شده یا باهاش بد رفتای شده این رفلکس رو نشون میده ولی اگه حس میکنید که میخواید این رفتار رو از خودتون دور کنید بهترین کار مشاوره گرفتن از یک روانشناس هست و در عرض 3 جلسه راهشو پیدا میکنید و در عرض 1 الی 2 ماه کاملا میتونید این حالتتونو کنترل کنید
تلقین تاثیر زیادی داره تا میتونید به خودتون تلقین کنید که اتفاق خاصی نیوفتاده خوب بحثتون شده که شده مگه چی میشه و... حتی اگه حقتونم خوردن بازم به خودتون تلقین کنید خوب مگه چی شده بیخیال و...