من وقتی عصبانی میشوم از دست همسرم باید با او صحبت کنم ولی او برعکس من است چکار کنم؟

سلام دوستان، من 2 ماه میشه که عقد کردم، من از بچگی وقتی عصبانی میشدم این اخلاق بد رو داشتم که همه چیزو به هم میریختم، گاهی گوشیمو پرت میکردم، در رو میکوبیدم بهم و کارهایی مثل این. در واقع نمیتونستم عصبانیت خودمو کنترل کنم.الان که ازدواج کردم متأسفانه همسرم هم یکی از اخلاقهای بدش اینکه بسیار لجباز و قغد و یکدنده است، و گاهی به خاطر این لجبازیش دعوای ما بالا میگیرد. من وقتی عصبانی میشم باید با طرف مقابلم راجع به اون موضوع صحبت کنم تا حل شود ولی همسرم برعکس من است ایشون باید سکوت کنند تا عصبانیتشون فروکش کنه اما اغلب به خاطر اینکه من باید راجع به مشکلم حرف بزنم تا آروم بشم هر دو با هم خیلی جرو بحث میکنیم و همسرم هم عصبانی میشن و شروع به لجبازی میکنن و دعوای ما بالا میگیرد.من خودم هم فکر میکنم بهتره هر دو تا عصبانی هستیم با هم صحبت نکنیم و وقتی آروم شدیم راجع به مشکلمون حرف بزنیم، چون در عصبانیت ممکنه حرفهایی زده بشه که اصلا درست نباشه.خواهش میکنم بهم بگید:
1- چکار کنم وقتی عصبانی میشم بتونم سکوت کنم تا همسرم هم آروم بشه بعد با آرامش راجع به مشکلون منطقی صحبت کنیم ؟
2- با این خصوصیت لجبازی همسرم چه جوری کنار بیام یا بهتره بگم چکاری من باید بکنم که همسرم شروع به لجبازی نکنه (چون من همسرمو که نمیتونم تغییر بدم بهتره خودم یه کاری کنم که اصلا ایشون کار رو به لجبازی نکشونه) ؟
خواهش میکنم زودتر راهنماییم کنید این دوتا مشکل منو خسته کرده میترسم زندگیمو خراب کنه چون ماه دیگه عروسیمونه و میریم سر زندگی خودمون.
خواهش میکنم زودتر راهنماییم کنید.

سلام عزیزم. یک سری روش های کنترل خشم هست من یکبار از گوگل سرچ کردم اومد. اینجا هم شاید داشته باشه اونا رو بخون وبهش عمل کن. مثلا تو اون اوج عصبانیت به خودت قول بده تا 10 دقیقه رفتار کنترل شده ای داشته باشی یا بری اون اتاقای دیگه یا اشپزخانه یا نماز بخونی یا ی لیوان اب بخوری و اینکه به عاقبتش فکر کنی، امام علی ی حدیث قشنگ داره که میگه دو جور کار هست، کاری که لذتش میره و سختی اش میمونه و کاری که سختی اش میره و لذتش میمونه. ادم عاقل دومی رو انتخاب میکنه. البته همیشه هم خودتو سرکوب نکن بلکه یاد بگیر چطور خودتو درست تخلیه کنی.
نکته بعدی هم اینکه این کار مثل روزه گرفتن یا رژیم گرفتنه. مثلا الان دلت میخواد یک کیک بخوری ولی چون اخر ماه قراره بری فلان مهمانی یا... تحمل میکنی و نمیخوری و یواش یواش این عادت ملکه میشه واسه ذهنت که حالا این چیزم نخوردم مهم نیست، بدون اینکه مهمونی در کار باشه. یعنی یک چیز یادگیریه، تو از بچگی واکنشات اگزجره(اغراق شده)بوده ولی این دلیل نمیشه نری دنبال یاد گرفتن کنترل خشمت.
موفق باشی