نمی تونم شوهرم رو ببخشم ...

سلام دوستان
بعد از یکسال عقد، حدود سه ماه است که زندگی مشترکمان را شروع کرده ایم. هم در دوران عقد و هم بعد ازدواج خیلی با هم مشکل داشتیم که در این تالار هم پاره ای از آنها را عنوان کردم.
متاسفانه همسرم اخلاق زشتی دارد که درست با شروع زندگی مشترک بروز داد. همسرم دست بزن دارد و من به هیچ عنوان نمی توانم اینرا تحمل کنم. احساس می کنم غرورم به شدت لگدمال شده. بعد از 32 سال زندگی،بدست آوردن موقعیت اجتماعی مناسب،تهیه همه وسایل زندگی،خواستم مردی را وارد زندگی ام کنم که شادیهایمان را با هم تقسیم کنیم.. اما حالا او در خانه خودم مرا با بهانه ای کتک می زند!!!!
چرا؟؟ نمی توانم اینرا تحمل کنم. به شدت خرد شده ام.
دوست ندارم زندگی با او را ادامه دهم، اما طلاق هم در جامعه ما مشکلات فراوان برای زنان به همراه دارد.
از لحاظ روحی به شدت دچار مشکل شده ام. حدود 2 هفته است که با هم صحبت نمی کنیم و حتی محل خوابمان را هم جدا کرده ایم.
در عنوان موضوع گفتم :"نمی تونم شوهرم رو ببخشم ..."، باید اینرا اضافه کنم که او هم هیچ وقت عذرخواهی نکرده است.
چه کار باید بکنم؟! آنقدر بی انگیزه شده ام که آرزوی مرگ می کنم.

سشلام دوسته خوب....من احساس شما رو درک میکنم به عنوان یک هم جنس....میدونم واقعا سخته....اما نگفتید مثلا چه بهانه ای میاره و شما رو کتک میزنه؟؟؟آیا به غیر از شما روی کسه دیگه ای مثل خواهر یا مادرش هم دست بلند کرده؟سابقه داشته؟؟

سلام عزیزم:72:
نباید می زاشتی روتون توی روی هم باز بشه . حتما این جزیی از فرهنگ خونوادشونه یا پدرش همین کار رو در مورد مامانش می کرده و این دیده و فکر کرده جزیی از زندگی مشترکه!
این جوری که می گی معذرت خواهی نمی کنه یعنی این موضوع برای خودش خیلی عادیه و تو از این ناراحتی که از کار خودش پشیمون نمی شه و همچنان داره ادامه می ده! اگه تکرار نکنه مطمئن باش که ما خانم ها می تونیم ببخشیم
پس دفعه های قبل چه طوری آشتی می کردی؟
موقع عصانیت باهاش هم صحبت نشو.
یا موقعی که حالش خوبه ازش گله کن.
یا اصلا برو کلاس کاراته بزنش تا مزه اش رو بفهمه.
یا اصلا خودم کمکت می کنم فقط نشونم بده !!!:160:
تازه اون ارزش خودش رو پایین میاره هیچ ربطی به کوچیک شدن تو نداره.
باید تحت فشار قرار بگیره تا عادتشو ترک کنه یا بگه چشه! اگه مشکلی داره می تونه روی کیسه بکس خالی کنه یا بره پیش مشاور نه دست روی گلی مثل شما بلند می کنه!

نمی دونم چی بگم ولی خیلی برای این آقا متاسفم. اگر اولین و آخرین بارش شد که هیچ.
اگر زندگیت را دوست داری و می خوای ادامه بدی . به حرفهای شیلا جان عمل کن.
موقع عصانیت باهاش هم صحبت نشو.
یا موقعی که حالش خوبه ازش گله کن.
عزیزم امیدوارم مشکلت زود زود حل بشه.

سلام عزیزم
یعنی توی دوران عقد نفهمیدی که دست بزن داره؟ تو خانوادش کسی ندیدی که دست بزن داره؟ همون طور که گفتی توی دوران عقد هم مشکل داشتی . خوب دختر خوب کسی که در دوران عقد با طرفش مشکل داره باهاش ازدواج می کنه. خوب حالا دیگه گذشته . احتمالا ایشون عصبی تشریف دارن. با این جور آدمها باید با ملایمت حرف زد. اگه درست نشد ازش جدا شو. بچه هم بی بچه.

سلام عزيزم
به هيچ عنوان اجازه نده شوهرت به رويت دست بلند بكنه چرا كه اين كاربرايش عادت مي شه و در آينده شما تبديل يه مادر توسري خور قصه دار مي شي .سر به سرش نگذاز و اگه مي دوني كه قباحت اينكار براش از بين رفته و بوسيله كساني كه بي طرف هستند از او تعهد بگيريد .

سعي كن اخلاقش دستت بياد و هر زمان كه مي خواد به حدي عصباني بشه كه به سمت كتك زدن بره، قبل از آن عقب نشيني كن و به دعوا ادامه نده و يا به اتاقت برو و بحث رو عوض كن. نذار جدلتان به سمت ضرب و شتم بره. با او در آرامش صحبت كن و بگو كه اين كار او چه اثر سوئي بر روي زندگيش دارد و اگر واقعاً نتوانست اين كار را درك كند از طريق خانواده ها عمل كن. به خانواده ات بگو با او صحبت كنند و باز هم اگر فايده نداشت خانواده ات با خانواده اش صحبت كنند.
قبل از هر چيز بهتر است دلايلي كه او را براي اين كار جريح مي كند را پيدا كني تا از انجام دادن آن كارها پرهيز كني.

دوستان عزیزم از اینکه با من همدردی می کنید, ممنونم.
در دوران عقد یکبار همسرم به شوخی حرفی زد که شک کردم که نکند دست بزن داشته باشد، هرچند بنظرم در این دوره زمان و از آدمهای تحصیلکرده و سن و سال گذشته (همسرم 38 سالش است) دور از ذهن بود، با این حال تا نهایت ممکن عصبانیش کردم ولی دست رویم بلند نکرد. مطمئن شده بودم که اینطور مردی نیست. اما از هفته اول ازدواج اخلاق زشتش را نشان داد....
خانواده سطح بالایی ندارد و حدس می زنم همه چیز زیر سر آنهاست. مادرش می گوید پسر من دست بزن ندارد!!
دفعه آخر پیش وکیل رفتم و تا نامه پزشک قانونی را گرفتم، اما در کلانتری پرونده تشکیل ندادم و از دوستش و همسرش خواستم که ارشادش کنند و نزد آنها تعهد بدهد، اما انکار کرد که چنین کاری کرده است!!
اصلا پشیمان نیست و این دیوانه ام می کند. هرکاری به ذهنم رسیده انجام دادم ولی ظاهرا اثری نداشته است. مهرش از دلم بیرون رفته و هیچ انگیزه ای برای ادامه زندگی با او را ندارم و از طرفی از طلاق هم می ترسم.

دوستی پرسیده بود، بهانه اش برای کتک زدن چه بوده، خنده دار است ولی کارت سوخت اتومبیلم را رمز گذاشته بود و به خودم نمی گفت. ناراحتیم را از کارش با قهر نشان دادم و وقتی خواستم با منطق برایش توضیح دهم که اساسا این کارش غلط است و برای دختر مستقلی مثل من این عمل توهین است، شروع به داد و بیداد کرد. دیدم صدا بیرون می رود و پیش همسایه ها زشت است، رفتم در اتاق را بستم و شروع به گریه کردم. بعد از مدتی آمد که چیزی از اتاق بردارد که گفت چرا آبغوره می گیری و شروع به کتک زدن کرد و گفت امشب تو را می کشم ....
الان هم که تعریف می کنم وجودم ار نفرت پر شده است.
کاش زورم می رسید و می توانستم بزنمش...
اما آیا این زندگی است؟!

سلام احتمالا این اقا مشکل روحی روانی داره یا با مستقل بودن شما مشکل داره ببین مردا دوست دارن زن احساس نیاز بهشون بکنه مثال کارت سوختی که زدی من اینطور برداشت کردم یه خورده کوتاه بیا یه جوری رفتار کن فکر کنه بهش نیاز داری و بدون اونو زندگی از نظر روحی برات سخته امتحان کن ضرر نداره

مطمئنا" شوهرت با اين كار مي خواهد شخصيت مستقل تو را سركوب كند . همسرش باش همدرد بمان ولي اجازه نده كيسه بوكس هم باشي .