نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه دوستای گلم
من گفتک که به دوستم که همکلاسمم هست خیلی وابسته شدم اما اون این روزا خیلی به من بی اهمیت شده و شدیدا تو عذابم و میخوام که این وابستگی رو تموم کنم ولی من هر روز اونو میبینم کنارش میشینم و خیلی اینجوری برام سخته چون واقعا دوسش دارم اما دیگه گدایی محبت بسه و حالا ازتون کمک میخوام که چجوری با این ناراحتی و جدایی کنار بیام و چطور میتونم ازش جدا شم و وابستگیم رو کم کنم
یعنی کسی نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ یعنی کسی نیست کمکم کنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اینجا به شما می گن اگه شرایط ازدواج رو دارین ازدواج کنین. خواستگاری رسمی و از طریق خانواده ها و اشنایی تحت نظر خانواده ها. و اگه شرایطش رو ندارین بیخودی دنبال دردسر واسه خودتون نگردین و اروم باشین دوست نشین. اینجا اینو می گن
برای فراموش کردنش البته اگه خواستین فراموش کنین مدتی سرتونو باکارهای دیگه ای گرم کنین. مشغول باشین. با درس با کتاب با ورزش با دعا با مهمونی با شادی و هر چی که سالمه. در این مدت هم صبور باشید و تحمل کنید.
موفق باشید.
مینوش جون فک کنم ایشون دوستشون پسره مثل خودشون!!
وابستگی کلا چیزخوبی نیست...میتونه نسبت به هرکسی باشه
سعی کنید این دوستی روسالم نگه دارید
اگه خیای دوستش دارید حتما که نباید بهش ابراز علاقه کنید...دوست خوب وسالمی واسش باش...بامعرفت باش
مشکلی داشت کمکش کن...
خیلی ازدوستی های خوب هست که باعث پیشرفت هردوطرف میشه
فکرتون روزیاد مشغول نکنید وحساس نشید
شماالان 14سالتونه...مطمن باشید چندسال دیگه به این حس وحالتون میخندید
سعی کنید توی این دوران که به بلوغ میرسید بهترین مسیرروواسه زندگیتون وآیندتون انتخاب کنید
موفق باشید
مرسی از نظرای خوبتون
اما مشکلم اینه که بهش گفتم که دوسش دارم واونم الان سر هر چیزی قهر میکنه