ارتباط رشته تحصیلی با ازدواج

سلام خدمت همه دوستان. من دختری 27 ساله هستم که با وجود داشتن خواستگار(هرچند اندک) هنوز مجرد مانده ام. از لحاظ فردی و خانوادگی در شرایط ایده آلی هستم اما فکر می کنم به خاطر رشته تحصیلی ام خواستگارهای خوبی داشته ام و اونها رو از دست داده ام. رشته تحصیلی من پرستاریه. البته از همون ابتدا بطور تصادفی وارد این رشته شدم اما الان که فکر می کنم می بینم شاید قسمت و تقدیر من این بوده و خدا رو از این بابت شاکرم. با ورودم به این رشته به موفقیتهای زیادی رسیدم در المپیاد کشوری رتبه برتر شدم، رتبه برتر ورودی خودم بودم و ......الانم در یه دانشگاه خوب ارشد میخونم، استاد حق التدریس دانشگاه هم هستم و فعالیتهای پژوهشی زیادی هم در دست اجرا دارم. اما انگار هرکس توسط معرف به ما معرفی میشه با شنیدن نام پرستاری پا پس میکشه! البته که مادرم توضیح میدن که دخترم وارد گرایش آموزش شده اند و دوست دارند در این زمینه فعالیت کنند و..... الان در این شرایط نگران بالاتر رفتن سنم هستم و از طرف دیگه چون شرایط خوبی داریم خودم و خانواده ام نمی خوایم تن به ازدواج خدای ناکرده اجباری بدیم .در حالی که خواستگار های اندکی هم دارم به دلیلی که بالا ذکر کردم...........
از شما دوستان راهنمایی میخوام.....

somayehn عزیز

واقعا بهت تبریک میگم با اینهمه موفقیتی که بدست اوردی

احساست رو درک میکنم وقتی میگی:27سالت هست و از تنهایی و اینکه مجرد بمونی با بالاتر رفتن سنت، نگرانی

و خوشحالم که حاضر نیستی تن به ازدواج اجباری بدی بخاطر ترس از این نگرانیت

تو شغل بسیااااااااااار شریف و مقدسی داری
مخصوصا که در رشته خودت ممتازی

کسی که انقدر کوته فکر باشه که به خاطر همچین مساله ای پا پس بکشه بهتره که از همین الان بره پی کارش و شما هم خداروشکر کن که همون ابتدای کار خودشو نشون داده و مثلا بعد از چند سال زندگی و تحمل سختی متوجه نشدی که عجب آدم کوته فکری بوده

اونیکه قدر تو و ارزش خودت و زحماتت رو بدونه میاد یه روزی توی زندگیت
شما کار درست رو انجام بده و زندگیت رو بکن خانومی

یاحق

سلام

شما رشته تحصیلی تون پرستاری بوده
اما شغلتون که پرستاری نیست.

با تغییر عبارتی که خودتون استفاده می کنید مشکل حل می شه. حتی بین خودتون هم دیگه از شما به عنوان پرستار صحبت نشه.
مدرس دانشگاه یا عبارت مناسب دیگه ای جاش بذارید.
اگر دقیق تر پرسیدند مدرس چه رشته ای و ... گروه رشته هایی که توش تدریس دارید بگید. ( احتمالا درسهای مشترک با مامایی، تکنسین های رشته های علوم پزشکی و ... )

یادآوری این که پست من جسارت به دوستان پرستار نباشه.
فقط جهت راهنمایی به این خانم هست که خواستگارشون دوست ندارند با پرستار ازدواج کنند و ایشون هم ظاهرا شغلشون پرستاری نیست و سوتفاهم پیش آمده.

با تشکر از دوستانی که لطف کردند و نظرات ارزشمندشون رو دادند. لازم به ذکر هست که من مربی بالینی دانشجویان کارشناسی پرستاری هستم. و ارتباطم با بیمارستان هنوز قطع نشده. البته بعدا هم میتونم تدریس سر کلاس هم داشته باشم و حتی بخاطر عملکردم، چند دانشگاه برای تدریس سر کلاس بهم پیشنهاد دادند. و من هم دوست دارم فعالیت آینده من در همین راستا باشه. اما چیزی که هست و مهمه من به پرستاری علاقمندم. یعنی روحیات و خلقیات خودم رو خوب می شناسم و گاهی به این فکر می کنم که چه رشته متناسبی جزء سرنوشت من بوده. اما چه کنم با طرز برخورد و دیدگاه مردم......:54:

عزیزم
مگه خدانکرده داری بی آبرویی میکنی که انقدر از طرز فکر یه سری آدم معلوم الحال ناراحتی

اگر بخوای اوکی همه رو توی زندگیت بگیری که واویلاست وضع زندگیت
نباید که به ساز هرکسی رقصید
خیلی راست میگن ، برن وضع زندگی خودشون رو درست کنن
لازم نکرده درباره موقعیت خوب دیگران نظر بدن و حسودی کنن

رشته به این خوبی
موقعیت به این خوبی

عزیزم احساس میکنم زیادی دهن بین شدی و وسواس گرفتی که دیگران بهت و رشتت توجه داشته باشن و چجوری فکر میکنن
اونم بخاطر اینه که یک سری خواستگار بی فکر که شایدم خودشون رو در حد تو ندیدن و پا پس کشیدن اومدن سراغت

مطمئن هستم همین طوره
همه پسرا هم اینجوری نیستن
پسر بافکر هم داریم
نگران نباش

یاحق

از نظرات امیددهنده تون خیلی تشکر میکنم . منتظر نظر بقیه دوستان و مشاورین هم هستم. راستی هفته پیش خانمی بیرون منو دیدند و شماره خواستند که البته با مادرم صحبت کردند و چون شرایط پسرشون مناسب بود مادرم شماره دادند. فردا قراره بیان خواستگاری. اما مادرم بهم گفتند که به ایشون اظهار نکردند که رشته من چیه فقط گفتند دخترم ارشد خوندند. دعا میکنم هرچی صلاحه پیش بیاد:323:

سلام سمیه جان
من با نظر دوستان موافقم....

ببین من هم شده پای تلفن مثلا مادرم گفتند پسر شما با اشتغال خانمها مخالفتی ندارند یا دارند؟ بعد مثلا مادره گفته فقط معلمی یا چیزهای دیگه که با من متناسب نیست.و موضوع منتفی شد.
ولی شده که مثلا گفتند حالا صحبت کنند بعد... یا اینکه مادره هنوز نظر پسرش را نمی دونسته بعد آمده......
حالا بعد مثلا آقا پسر آمده و بعد خیلی هم موافق شده... در صورتی که قبل از دیدن نظر دیگری (شاید متضاد با این موضوع) داشته. اینو از بعضی مسائل فهمیدم...

ببین وقتی پسری میاد خواستگاری همه چیز تو را می سنجه... اگر مثلا اول با موضوع شغلت بری جلو خب او هم عقب نشینی می کنه.چرا؟ چون که کسی که ازدواج نمی کنه که زنش کار کنه!
پسر وقتی ببینه مثلا از لحاظ فرهنگی،ظاهری ،خانوادگی ،روحیات و... تناسباتی دارید و شما تقریبا معیارهایش را دارید اون وقت به مساله شغل شما هم فکر می کنه. اون وقت شما با لحن مناسب و صادقانه از علاقه ات صحبت کن و می تونی اول هم از تدریس صحبت کنی و مزایایی که این شغل برایت داشته. و این نکته را هم در نظر داشته باش که جوری نباشه که فکر کنه مثلا شما می خواهی نسبت بهش برتری ات را ثابت کنی یا اینکه در ازدواج اولویتت تحصیل و شغلت هست.
احتمالا یک سری نگرانی هایی دارد که باید صادقانه آنها را پاسخ بدی و کاملا با آرامش....
و مهمتر اینکه خودت را پایین نبینی که یعنی تو را خدا آقا اجازه بده من کار کنم... یه جوری صحبت کن که به هر حال تو هم مثل خیلی ها یه ویژگی ها و علایقی داری و این هم مثل اونه و.....
از بعد اینکه دلت می خواد همسرت از علاقه مندی ات حمایت کنه از جمله این علاقه... و دوست داری مفید باشی برای جامعه... هم صحبت کن. اینکه تا این سن سعی کردی انرژی جوانیت را صرف کار مفیدی کنی و از این جهت خدا را شکر می کنی و پدر و مادرت چقدر زحمت تو را کشیدند تا به اینجا رسیدی و می خوای زحماتشون هدر نره... اینکه دوست داری تو هم متقابلا به علاقه های همسرت بها بدی همان طور که او بها می دهد...
اینکه معلوماتت باعث می شه در زندگی شخصیت هم خیلی اطلاعات خوبی داشته باشی. مثلا وقتی اطرافیانت مریض می شن یا...

ببخشید خیلی پراکنده حرف می زنم.چون یکم ذهنم مشغوله.......
فقط سعی کردم یه سری از کلیدواژه ها را بهت بگم. خودت سعی کن این ها را در ذهنت مرتب کنی.... البته حتما خودت خیلی بهتر می تونی....

خوشحال شدم با دختر خانمی با این همه استعداد آشنا شدم.
ان شاالله کسی که بتونه تو را درک کنه هم مسیر زندگیت بشه.ارزش های خودتو دست کم نگیر...
راستی اگر شد به ما از نتیجه خواستگاریت هم بگو

موفق باشی :72:

تشکر می کنم از مصباح الهدی عزیز:104:. من به تازگی عضو سایت شده ام اما بصورت مهمان پیگیر مطالب سایت بودم. خوشحال میشم بقیه هم بخصوص آقایون نظراتشون رو بگن

اين خيلي خيلي عاليه كه تو رشته خودت انقدر موفقي. جامعه ما توي تمامي شغل ها به افراد بسيار موفق نياز داره. اين خيلي عاليه كه رشته ت رو دوست داري و براش تلاش مي كني. اين ويژگي كمي نيست! خيلي ها هستن كه معمولا هم به جايي نمي رسن و در عين درجا زدن مي ايستن بقيه رو نگاه مي كنن و از اعماق وجود فقط حس حسادتشون رو بيرون ميريزن. يعني مي خوام بگم كه يه ويژگي مثبت بزرگ داري. حالا با اين ويژگي به اين خوبي چرا بايد به هر خواستگاري راضي بشي؟! اصلا اين شما نيستي كه بايد به اون خواستگارا بخوري. اين خواستگارا هستن كه بايد هم سطح شما باشن. اهل تلاش، اهل موفقيت، عاشق جنب و جوش و خاص بودن!

با سلام مجدد به دوستای خوبم. تو این مدت خیلی به گفته های شما فکر کردم. اما دوباره امروز بحثی با مادرم در رابطه با خواستگارهای تلفنی ام داشتم. حرفهای

مادرم خیلی برام سنگین تموم شد... مادرم گفتند که خانواده های خوبی رو به خاطر شرایطم از دست داده ام، دیگه پسرا نمیخوان همسر آینده شون بره سر کارو......

پرستاری که دیگه هیچی......در حالی که من تو حرفه و کار تدریسم خیلی موفقم و واقعا کارم رو دوست دارم. چند روز پیش زن دایی من که اتفاقا جزو راوی یا دلال

ازدواج هم هستند و شماره ما رو به بقیه میدن، تو یه مراسم به مادرم گفتند که " مگه خانواده پسرا چی می خوان که اینقدر ایراد می گیرن و دیگه پیگیری نمی کنن

و در حد تلفن باقی میمونه؟ این از بی لیلاقتیشونه! همچین دختر و خانواده ای گیرشون نمیاد!" البته ببخشیدصحبتهای من حمل بر خودستایی و.... نباشه:81:

اما یه جورایی هم شانس آوردم که ایشون یه کم مادرم رو با حرفاشون تسکین دادند. این روزها خیلی احساس تنهایی میکنم. گاهی برمیگردم به قبل و

خواستگارهای هرچند کمی هم که داشتم. بعضی مواقع فکر می کنم که بیخود اونها رو رد کردم اما وقتی بیشتر فکر می کنم می بینم که نه! رد کردنم

خیلی هم عاقلانه بوده.......دوست دارم نظرات شما رو هم بدونم...