مشکل خواستن و یا نخواستن بچه

سلام وقت بخیر
بنده حدود 7 ماهی میشه که عروسی کردم، چند روز پیش در تعطیلات همسرم با تاخیر عادت ماهانه و درد زیاد در زیر شکم از تست های بارداری استفاده کرد که مثبت بود، و از اینکه باردار شده باشه خیلی ناراحت شد چون داره برای آزمون وکلا میخونه و کلی برنامه ریزی و هزینه کرده، از طرفی هم توی خانواده اشون خیلی خوب نمیدونن دختر زود بچه دار بشه و خیلی سخته که اونها و سایر اقوام و دور بریا بفهمن چون در موارد مشابه کلی بحث و اینها که چرا اینقدر زود بچه دار شدین و صبر می کردین و ...، رفتیم آزمایش دادیم که مثبت بود و مسوول اونجا گفت من یک دوستی دارم که قرص سقط جنین داره و عالیه و .... منم با اصرار همسرم بدون تحقیق یا رفتن پیش پزشک متخصص ( داخل تعطیلات عید بود و دکتر متخصص نبود) اون قرص هارو با قیمت 300 هزار تومن گرفتیم. بعد از استفاده هیچ اتفاقی نیافتاد، اونروز اینقدر گشتیم تا بالاخره یک متخصص زنان پیدا کردیم که گفت اول سونوگرافی بدین که بچه داخل رحمی هست یا خارج از اون اگر داخل باشه من کمکی برای سقط نمیکنم و از بیرون تهیه کنید اگرم خارج بود من عمل می کنم.
امروز قراره خانمم بره سونوگرافی اون اصلا دلش نمیخواد بارداریش ادامه پیدا کنه از طرفی هم من و هم خانومم اصلا آمادگی پدر و مادر شدن را نداریم هنوز نمیتونم باور کنم و این توی تصمیم گیریم خیلی اذیتم می کنه الان واقعا نمیدونم باید چکار کنم هر کدوم از راه ها را اگه بخوام برم مشکلات و گرفتاریهای خودشو داره یه نظر شما چکار میتونم انجام بدم؟؟؟؟

دوست گرامی
فقط و فقط باید پیش متخصص زنان و زایمان و پزشک مربوطه برید و از ایشون دراینباره مشاوره بگیرید

اینجا کسی نمیتونه دراین زمینه راهنمایی دقیقی بکنه
هیچکس نمیدونه نحوه قرار گیری جنین داخل رحم و یا شرایط خانم شما از نظر پزشکی به چه صورت هست

ممکنه خدانکرده سقط در این شرایط منجر به این بشه که خانم شما دیگه نتونه هرگز بچه دار شه
ضمن اینکه کار بسیار اشتباهی کردید قبل از آزمایشات مربوطه و سونوگرافی اقدام به خرید و مصرف قرص کردید

بهرحال فقط پزشک متخصص اینکار میتونه به شما مشاوره بده که چه کاری بهتره

یاحق

چون تجربه این روزهای شما رو داشتم نظر می دم:
برای بنده و همسرم هم چند ماه پیش یعنی 3-4 ماه بعد ازدواجمون این اتفاق افتاد و در اون شرایط حال و روز همسرم خیلی خیلی آشفته بود چون واقعاً شرایط بچه رو نداشتیم (نه از لحاظ مالی که تقریباً ماهی یک میلیون و نه صد قسط می دادم و نه از نظر استیبل شدن شرایط زندگیمون) و خلاصه تا اون چند روز بگزره خیلی هر دوتامون اذیت شدیم و توی اون اوضاع احوال من علاوه بر شرایط بچه، فقط و فقط به شرایط همسرم فکر می کردم که خب همینجوریش برای انجام پایان نامه ارشدش و انجام یه فعالیت ورزشی و کارهای روزمرش و ... وقت نداشت چه برسه به اینکه پای بچه هم بیاد وسط، و دید بقیه و دوست و آشنا و همکارو ... (من و همسرم همکاریم) بماند.
ولی با تمام وجود وقت و انرژیم رو گذاشتم برای آرام کردن همسرم و بقیه رو سپردم به خدا و قبلاً هم سر مشکلات دیگه نظر خدا رو دیدم و خوب می دونم که بدتر از این هم می تونست اتفاق بیفته ،
یه شب، نصف شب بیدار شدم و دیدم داره گریه یم کنه
یادمه اون روزا بهش گفتم الان توی این روزا حال دختری رو تصور کن که سر یه سادگی و سر یه اعتماد، یه بچه افتاده توی دامنشو و پسره هم جیم زده، یا نه خیلی هم دور نریم، تصور روزهای بعد عقد، اما قبل از عروسی رو در نظر بگیر که این اتفاق برامون افتاده بود ببین چه جوریا بود حالو روزمون، الان با توجه به اون شرایط الان هیچ اتفاق بدی نیفتاده، یه زن و شوهر چند ماه بعد ازدواجشون بنا به دلایلی (یا خواسته و یا ناخواسته(که به هیچکس هم ربط نداره)) دارای نعمت خدادادی بچه شدن پس این اتفاق بدی نیست،
اون روزا من هم می دونستم که اون شرایط بهترین شرایط برای بچه دار شدن نیست اما به عنوان مرد اون خونواده که باید تکیه گاه باشم برای اون زندگی، قبل از هر چیز این موضوع رو پذیرفتم که این شرایط، شرایط چه کنم چه کنم و استرس زایی نیست، نباید این اتفاق می افتاد اما الان که افتاده پس باید بپذیرم شرایط جدید رو و بر اساس شرایط جدید بهترین تصمیم رو بگیرم و توی اون شرایط هم بهترین تصمیم همون آرامش بخشیدن به همسر و نشون دادن اینکه نگران نباش من به عنوان مرد خونه پشتت هستم و نمی زارم اتفاقات بدی برات بیفته، نه اینکه بنده خدارو برداری و دنبال آسیب رسوندن به همسرو جنین و و شاید هم (خدایی نکرده) به کل زندگی آیندتون باشید.
(البته در باره ما بعد ازمایش نشون داد که نگرانی ما بی خود بوده و ما قرار نبود اون روزا از خدا هدیه ای با عنوان بچه دریافت کنیم)
نظر بنده اینه که بی خیال سخط و ... باشید و ضمن مشورت و تحت نظر قرار گرفتن توسط یه متخصص زنان، کاری نکنید که راه برگشت نداشته باشه. و خود این روزا هم فرصتی هست برای اثبات تکیه گاه بودن شما برای همسرتون.
و از من کوچکتر اینو یادگاری داشته باشید که همیشه اتفاقی که می افته بدترین اتفاق نیست و می تونست بدتر از این هم باشه

شما كه در حال حاضر تحت هيچ شرايطي بچه نميخواين چرا سفت و سخت پيشگيري نكردين؟؟؟
ميدونين سقط جنين ممكنه چه آسيبهاي جبران ناپذيري (روحي و جسمي) به يه خانوم بزنه

از تمامی پاسخ های دوستان بی نهایت ممنونم قبول دارم اشتباه کردم و در جلوگیری خوب عمل نکردم. امروز سونو گرافی رفتیم و گفت که جنین در حال تشکیل هستش و احتمالا سالم باشه و تشکیل بشه، پزشک متخصص هم کمکی در سقط نمیکنه و فقط اگر نگه داریم کمک می کنه من میخوام نگهش داریم ولی راضی کردن همسرم سخته که اونم تمام سعی ام رو می کنم اما پذیرش این موضوع و مسولیت پذیری واقعا سخته بخوای با این موضوع کنار بیای و قبول کنی که تا چند وقت دیگه قراره پدر بشی.