لازمه تحصیلاتم رو ادامه بدم تا با نامزدم در یک سطح باشم؟
سلام ، از وقتی که عزیزان برای خوندن مشکلات دیگران میزارند سپاسگذارم.فکر میکنم خیلی از دوستان تا حدودی با من آشنا هستند .
البته نمیشه اسم این مسئله رو گذاشت مشکل ، ولی چند وقتیه ذهنمو به خودش مشغول کرده ، این اتفاق از زمانی افتاده که با چند از نفر از همکارام در این مورد صحبت کردم .شاید قبلا هیچ حساسیتی به این مسئله نداشتم.
من مدرک تحصیلیم لیسانس هستش و در یک موسسه خصوصی آموزشی تقریبا 7 سالی میشه شاغلم.با نامزدم از نظر مدرک تحصیلی تفاوت داریم .
راستش ادامه تحصیلات و خوندن برای کنکور همزمان با کارم برام مشکله ، هم اینکه خودمم علاقه ای ندارم بهش
وقتی در این مورد از بس چند نفر از همکارم گفتن که تفاوت تحصیلی مشکل ایجاد میکنه و شوهرت از این نظر شاید یه روزی احساس کمبود کنه و فکر کنه از طرفه تو درک نمیشه ، یواش یواش منم حساس شدم.
اینم بگم قبل از اینکه خانواده نامزدم بیان خواستگاری ، خودش مطرح کرد که نمیخوای تحصیلاتتو ادامه بدی ؟ منم اونموقه گفتم راستش در موردش فکر نکردم. یه رشته ای رو معرفی کرد و گفت خیلی رشته خوبیه اگه بخوای ادامه بدی منم کمکت میکنم و از دوستام سعی میکنم جزوه های لازم رو بگیرم واست.
از آنجایی که رشته ی مورد نظر در شهره خودمون نبود و نزدیکترین جایی که این رشته را داشت حداقل 3 ساعت با ما فاصله داشت، با این وجود هیچ مخالفتی نداشت و میگفت اشکالی نداره.
بعد که من بهش گفتم در موردش فکر نکردم و اینا ، بعد قضیه خواستگاری رو مطرح کرد و سرگرمه این قضیه شدیم ، دیگه بعد از اون در این مورد صحبت نکردم ، اونم چیزی نگفت .
با این جریانی که پیش اومده من متوجه دو مسئله شدم :
اول اینکه احساس میکنم صحبت های دیگران خیلی در ذهنیتم تاثیر میزاره .در هر مورد
البته هیچوقت از نظر ظاهر به روی خودم نمیارم ولی چند روز در موردش فکر میکنم ،که میدونم این نوع شخصیت خوب نیست . از شما دوستان میخوام اگر ممکنه مطالبی رو بهم معرفی کنید که این نوع رفتارم رو تغییر بدم.
دوم اینکه به نظرتون به ادامه ی تحصیلاتم فکر کنم ؟ با اینکه خودم علاقه ای به ادامش ندارم ، آیا بخاطر آینده ی زندگی ام خودم رو متقاعد به ادامش بکنم؟
پیشاپیش از نظرهای شما همدردی های عزیز تشکر میکنم :72:
