چرا گاهی اوقات تبدیل به پدری به این بی رحمی و ظالمی می شوم ؟

سلام دوستان
امروز برای چندمین بار دختر کوچکم را دعوا کردم و او را با چشم گریان به مهد کودک فرستادم . دخترم را دوست دارم و از صمیم دل عاشقش هستم. به خدا دارم روانی می شوم خیلی دوست دارم هیچ وقت دعوایش نکنم. اما نمی دانم چرا گاهی اوقات ازدستم در می رود. دلم از این می سوزد که دم در مهد کودک با دستان کوچکش یک برگ دستمال کاغذی از ماشین برداشت و در حالی که هق هق گریه می کرد شروع به پاک کردن اشک هایش کرد و گفت نمی خواهم با چشم گریان وارد مهد کودک شوم.
من پدر ظالم و بی رحمی هستم.
بالاخره کاری هست که شده. فقط می خواهم بدانم آیا می توانم جبرانش کنم؟ دوستان لطفا کمکم کنید تا امروز عصر که دوباره می بینمش چه رفتاری داشته باشم تااز دلش در آید.
من خودم تمام خاطراتی را که در سن او داشتم کاملا به یاد می آورم.یعنی ممکن است او هم مانند من تا آخر عمر رفتار زشتی را که با او داشته ام فراموش کند.
لطفا کمکم کنید.

بابای مهربان سلام به همدردی خوش امدید . از این جور موقعیت های تلخ برای هر کسی ممکنه پیش بیاد . مهم اینه که از این به بعد بتونید رفتارتون روبیشتر کنترل کنید . البته اینطور هم نباشه که بچه لوس بار بیاد .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط واحد

بابای مهربان سلام به همدردی خوش امدید . از این جور موقعیت های تلخ برای هر کسی ممکنه پیش بیاد . مهم اینه که از این به بعد بتونید رفتارتون روبیشتر کنترل کنید . البته اینطور هم نباشه که بچه لوس بار بیاد .

---

مطمئنم که دخترم لوس نیست و لوس هم نخواهد شد . او دارد دوره پیش دبستانی را تمام می کند و شخصیتش به قدر کافی شکل گرفته که از این قضیه اطمینان داشته باشم.
یاد مظلومیتش که می افتم روانی می شوم. او دختری کاملا مودب و در مهد کودک و جمع های خانوادگی و دوستانه مورد علاقه و احترام همه است . خیلی هم باهوش است.
حرف اصلی من این است که چگونه می توانم خطایی را که مرتکب شده ام جبران کنم. چگونه می توانم کاری کنم که او قضیه را کاملا فراموش کند.

سلام پدر مهربون
بچه ها خیلی پاکن قلبشون صاف و مهربون زود دلشون میشکنه خواهش میکنم با بچتون مهربون برخورد کنید ..
بعد ازظهر براش یه عروسک خوشگل بگیرید بعدش ببریدش پارک و براش خوراکی بخرید و بوسش کنید و بگید که ببخشی دختر گلم که اذیتت کردم ببخشید بابایی ...
اینارو که دارم میگم اشک تو چشمام جمع شده ....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maedeh120

سلام پدر مهربون
بچه ها خیلی پاکن قلبشون صاف و مهربون زود دلشون میشکنه خواهش میکنم با بچتون مهربون برخورد کنید ..
بعد ازظهر براش یه عروسک خوشگل بگیرید بعدش ببریدش پارک و براش خوراکی بخرید و بوسش کنید و بگید که ببخشی دختر گلم که اذیتت کردم ببخشید بابایی ...
اینارو که دارم میگم اشک تو چشمام جمع شده ....

---

حالا ببینید خود من چه حالی دارم. اصلا امروز در اداره دلم به کار نمی رود . همه اش نشسته ام پشت رایانه منتظر نظر دوستان هستم.

ب نظر من هدیه نگیرین براش تا عادت نکنه اگه ازتون ناراحت شد باید با هدیه ببخشتون
با هم ی پارک برین باهاش بازی کنین بهش بگین میدونی عسل بابایی،بابایی عاشقه؟
بعد بهش توضیح بدین ک گاهی ممکنه بزرگترا عصبانی باشن و ی حرفایی بزنن اما شما نبای، ازشون ناراحت بشی چون خیلی دوست دارن فقط یکم ذهنشون درگیره کاراشونه

براش توضیح بدید که چه احساسی دارید وبگید دوستش دارید واز اینکه کاری کرده که شما دعواش کنید ناراحتهستید ازاینکه مجبور شدید دعواش کنید ناراحت هستید وبیشتر از اون دلگیر هستید بچه ها رو فقط باید براشون اروم شمرده توضیح داد وبعد بگید اگه قول بدی که دیگه ناراحتم نکنی امشب باهم خوش بگذرونیم

چقدر دلم بابا خواست
خوووووووووووووش به حال دخترتون با این بابای مهربونش

متنتون رو خوندم یاد خودم افتادم و اشکام جاری شد. من کاملا این احساس عذاب وجدان رو درک می کنم. منم مادر بدی هستم. از هرجا که عصبی باشم باید سر دخترم 2 ساله ام خالی کنم. قبلنا هرچی من داد می زدم اون می خندید که من هم بخندم و دعواش نکنم ولی تازگی ها اشکش درمیاد. بعدش خیلی از دست خودم عصبی میشم قول میدم که عصبانیتم رو کم کنم ولی بازم نمی تونم جلو خودمو بگیرم. من سعی می کنم وقتی دادزدنا و عصبانیتم تموم شد اصلا سمتش نرم بعدا از دلش در میارم. دختر من هم با اینکه 2 سالشه ولی خیلی باهوش و حرف گوش کنه. اشکال از منه. این عصبانیت باید کنترل بشه.

سلام به بابای عزیز
منم مثل شما روزهای کودکیم رو کاملا واضح به خاطر دارم
فکر می کنم که دختر شما هم این روزها رو فراموش نمی کنه
من نمی دونم شما به چه دلیلی دخترتون رو دعوا کردید اما به هر صورت به نظر من بهترین کار اینه که صداقت داشته باشید و اجازه بدید بدونه که چه احساسی داشتید و دارید، ... دقیقا همین حرف هایی رو که اینجا نوشتید بهش بگید، که بعدش خیلی غمگین و پشیمون شدید و تمام روز تو اداره به ناراحتی دخترتون فکر می کردید، ازش بخواید که شما رو ببخشه و بهش بگید که دوسش دارید
این کار به نظرم از هر گردش و هدیه ای براش ارزشمند تر و لذت بخش تر خواهد بود
و مطمئنم که شما هم اگه بدونید که اون شما رو بخشیده آرامش بیشتری خواهید داشت تا اینکه صرفا کاری کنید تا فراموش کنه

سلام برشما پدر خوب .

خیلی خوبه که روی رفتارتون با دختر نازنینتون انقدر حساس هستید.مطمئنا این تاپیک شروع خوبی برای تحول مثبت رابطه ی زیبای پدر و دختری شما خواهد بود.

اگه به این سوال جواب بدید خیلی به راهنمایی بهتر دوستان کمک میکنه :

---چرا دخترتون رو دعوا کردید؟


اگر علت این مساله به درون خودتان برمی گردد یعنی نیاز دارید که در برخی رفتارهایتان و نگرشتان تغییر ایجاد کنید حتما اقدام کنید چون همونطور که خودتون گفتید بچه ها خیلی حساس

هستند و دوست دارند مورد عشق و توجه فراوان واقع بشن.

باآرزوی شادی روزافزون برای شما :72: