بي تربيتي و بي فرهنگي خواهرشوهرام و ساكت بودن من

سلام دوستاي گلم
تو تاپيكاي قبلي گفته بودم كه اختلاف فرهنگي با خانواده شوهرم زياد داريم كه 99% مشكلاتمون به همين خاطره. مشكل جديدي كه پيش اومده اينه كه هفته قبل خونه مادرشوهرم بوديم فيلم عروسيمو برده بودم كه ببينن آخه بعد 1.5 سال هنوز فرصت نشده بود فيلمو ببينن. همه خواهرشوهرام اومدن و خلاصه فيلمو گذاشتم. توي مجلس من خواهرشوهرام اصلا تو فيلم نرقصيدن. ترسيده بودن بعدا فيلمو بابا يا داداشم ببينه. با اينكه قول داده بودم نبينن ولي نرقصيدن منم اصلا واسم مهم نبود. خلاصه كه توي فيلم فقط فاميلاي من هستن كه همه شون چه مجرد چه متاهل حتي دوستام توي فيلم و پيش شوهرم رقصيدن چون شوهرم انقد سرش پايينه و همه ميشناسنش براشون مهم نبود و بيچاره ها خواستن مجلسو گرم كنن اگه اونام نبودن كه فيلم خالي ميشد. داشتيم ميديديم كه يهو خواهرشوهرم برگشت گفت ماشالا خواهرات و دختر خاله هات انقد پررو ان كه پيش داداشم ميرقصيدن (دوبارم اينو گفت) بعد اون يكي خواهرشم فرمايشات اينو تاييد كرد. من خيلي ناراحت شدم داشتم منفجر ميشدم مشكلم اينه كه مثل جاريم نميتونم جوابشونو بدم فقط گفتم اونا مشكلي ندارن شوهرمو ميشناسن. من تا حالا كوچكترين بي احترامي بهشون نكردم اين خواهرشوهرم 7سال از من كوچكتره هميشه زهراخانم بهش ميگم واسه بچه هاش جايزه ميگيرم يه بار نشده زنگ بزنه تشكر كنه. وقتي با خودمون مقايسه ميكنم كه چقد به زن داداشم و خانواده ش احترام ميذاريم حالم بهم ميخوره. انقد ناراحت شدم كه توي راه برگشت شوهرم فهميد گفت چي شده براش تعريف كردم گفتم تا حالا خواهرت بمن بي احترامي و بي محلي زياد كرده 3.5 ساله هيچي نگفتم ولي بي احترامي به خانواده مو نميتونم تحمل كنم شوهرم گفت ولش كن از نفهميش اين حرفو زده ولي من نميتونم ولش كنم ميخوام بفهمه ازش ناراحتم ميخوام بفهمه حق نداره درمورد خوانواده م چرت و پرت بگه. از يه طرفم نميخوام حرمتها شكسته بشه تا حالا نذاشتم اين اتفاق بيفته. جاريم باهاشون دعوا كرده خيلي زياد. ولي من نه. خواستم هميشه حرمتها حفظ شه ولي انگار اونا نميذارن. نميدونم چكار كنم ديگه نميخوام برم خونه مادرشوهرم ولي با اينكار ميدونم نميفهمه. نفهم تر ازين حرفاس كه با بي محلي بفهمه. ميخوام مستقيم بهش بفهمونم. يكي از خواهرشوهرام (فقط يكيشون) خيلي باشعوره به نظرتون درسته به اون بگم؟؟
چون اگه به مادرشوهرم بگم تا فرداصبح صغري كبري ميچينه و از دخترش دفاع ميكنه كه اون منظورش چيز ديگه بوده و تو بد فهميدي. شوهرمم بعيد ميدونم بهش بگه اگه ميخواست بگه تا حالا نشونده بودش سرجاش. به نظرتون به خواهرشوهرم بگم كه ناراحتم و اجازه نميدم كسي پشت سر خانواده م بد بگه و جلو زبون خواهرشو بگيره؟ بعضي وقتها حالم از خودم بهم ميخوره كه نميتونم جوابشونو بدم و هميشه با خنده رد ميكنم. به قول خواهرم نجابت زيادي كثافته...

بنظر من اصلا نباید باهاشون دعوا کنی، یا جروبحث کنی چون شما شخصیتتون باهاشون فرق میکنه اما جوری هم نباید برخورد کنی که اونا جلوی روی خودت در مورد خانوادت اینطوری بیحرمتی کنند. میدونی وقتی که میخندی و چیزی نمیگی اونها فکر میکنند مشکلی نداری و راحت به خودشون اجازه میدن که غیرمودبانه حرف بزنند و همیشه باید تحمل کنی و توی خودت بریزی و حرص بخوری. بنظر من این موضوع رو فراموش کن و الان چیزی نگو، بذار برای دفعه ی بعد. اگه باز توهین کردند همونجا بدون عصبانیت و با لحن آروم اما قاطع بگو همینطور که شما مثل خواهرام میمونید و دوست ندارم کسی درمورد شما حرفی بزنه و به شما بی احترامی کنه، همین حس رو هم به اقوامم دارم و دوست ندارم کسی کوچکترین حرف و توهینی به اونها کنه. اگه دیدی باز بعدش حاضر جوابی کرد جوابش رو دیگه نده.. اون آدم توی خودش ضعف داره و حتی ناراحته از این قضیه به همین خاطر هست که به خانوادت توهین کرده. اینجور آدمهارو نباید زیاد محل بدید همیشه یه فاصله ای باهاشون داشته باشید. وقتی زیاد از خودتون مایه بذارید اونها هم سوء استفاده میکنند. بهشون احترام بذار، هرموقع کمک لازم داشتند کمکشون کن، باهاشون خوب حرف بزن اما فاصله ت رو هم حفظ کن. دوری و دوستی بهترین حالته.. وقتی همیشه محبت کنی اگه کسی جنبه نداشته باشه سوء استفاده میکنه... زیاد صمیمی نشو و همیشه رابطت رو جوری نگه دار که باهات رو دربایستی داشته باشند

ممنون از پاسختون
حرفاتون كاملا درسته دقيقا به همين دلايل من هميشه حد و فاصله رو باهاشون حفظ كردم. خداروشكر تو يه شهر ديگه هستيم و خيلي كم ميرم اونجا وقتي هم ميرم فقط خونه مادرشوهرم ميرم كه خواهرشوهرام ميان اونجا كه مثلا ما رو ببينن. وگرنه خونه خواهرشوهرام اصلا نميرم مگه اينكه سالي يه بار دعوتم كنن. هميشه باهاشون سنگين و در عين حال مودب بودم و هيچوقت باهاشون نزديك و صميمي نشدم. تازه اينجوريه به خودشون اجازه ميدن اينطوري حرف بزنن واي به اينكه باهاشون دوست شم. به خاطر كلاس گذاشتن نبوده چون خواستم حرمتها حفظ شه بهشون نزديك نشدم و الان ميترسم با گفتن قضيه به خواهرشوهرم حرمتها شكسته بشه. اگه هم نگم خودم حرص ميخورم و اون پرروتر ميشه و بقول شما فكر ميكنه برام مهم نيست واسه همين ميخوام بفهمه و هواي حرف زدنشو بعد ازين داشته باشه.

ارغوان جان سلام به همدردی خوش امدید . شما خودتون اولش گفتید که با خانواده همسرتون اختلاف فرهنگی دارید . و با وجود اطلاع از این اختلاف فرهنگی پذیرفتید و عروس اونها شدید . پس از اینجور اختلافها ممکنه پیش بیاد . و شما نباید به خاطر اون ذهن خودتون رو درگیر کنید . چون اگه ناراحت شدید یا مجبورید جواب بدید که دلخوری با کل خانواده ممکنه پیش بیاد و این اصلا برای خودتون هم خوب نیست . و اگر هم جواب ندید و تو خودتون بریزید باز هم اعصاب خودتون به هم میریزه . پس بهترین کار اینه که با پذیرش این تفاوت فرهنگی بی خیال حرفهاشون بشی . مثلا در این مورد خاص که توضیح دادی اونها از نظر خودشون توهین نکردند بلکه عقیده خودشون رو گفتند . از دید اونها رقصیدن جلو یه اقای غریبه و نامحرم ناپسنده . و از دید شما هم از اینکه تو عروسی برادرشون جلو دوربین نرقصیدند نا پسنده . میبینی ؟ اصلا توهینی وجود نداره . فقط اختلاف دو دیدگاهه . شما عروس اون خونواده ای و برای اینکه ارامش بیشتری داشته باشی و با همسرت رابطه خوبی داشته باشی مجبوری خودت رو با عقیده همسرت تا جایی که میتونی وفق بدی چون همسرت هم توی اون خونواده بزرگ شده و عقیده اش به عقیده اونها نزدیکتره تا عقیده شما . و اگر سعی کنی عقیده اش رو بیشتر به خودت نزدیکتر کنی بیشتر ضرر میکنی .

واحدجان من هیچوقت به خاطر عقاید و فرهنگشون که بامن فرق میکنه بهشون توهین و بی احترامی نکردم پس اونام اگه چیزی براشون ناپسنده حق ندارن بمن توهین کنن
شوهرم عقایدشو بامن وفق داده خداروشکر خیلی دیگه شبیه اونا نیست

عزیزم اشتباه شما در اینه که فکر میکنی عقاید همسرت شبیه شما شده و دیگه مثل اونها فکر نمیکنه . اگر این تعامل دو طرفه نباشه این شما هستید که نهایتا ضرر میکنید . هر یک قدمی که همسرتون بر میداره تا به شما نزدیکتر بشه یک قدمم شما باید برداری . والا ممکنه در ظاهر فکر کنی که همسرت به شما نزدیک شده ولی در باطن از شما دور میشه . این اختلاف فرهنگی رو باید جدی بگیری . و عکس العملی که خواهر شوهرت نشون داده باید برای شما هشداری باشه . نه اینکه از اون ناراحت بشید . ناراحتی دردی رو دوا نمیکنه و به غیر از اعصاب خوردی برای شما نفعی نداره . ولی اگر هوشیارانه به موضوع نگاه کنی میتونی رفتارهای پخته و مدبرانه ای از خودت نشون بدی .

سلام ارغوان جان به نظر من اصلا به این حرفا اهمیتی نده.خودت گفتی شوهرت گفته که اون نمیفهمه ولش کن به نظر من همین که شوهرت خواهرشو میشناسه و میدونه که شما حق داری و اینکه سریع جبهه نمیگیره که از خواهرش دفاع کنه خودش خیلی خوبه.من و شوهرم از اول ازدواجمون با هم قرار گذاشتیم که اگه از خانواده همدیگه حرفی شنیدیم یا دلخوری پیش اومد نه من چیزی به شوهرم بگم نه اون.یعنی با این چیزای بیخود با هم دعوا نکنیم.الان هم اگه مثلا مشکلی یا حرفی پیش بیاد خودم میرم به مادر شوهرم میگم که مثلا مامان من از فلان حرف ناراحت شدم.بعضی وقتا میفهمم که سو تفاهم پیش اومده و مثلا منظور مادر شوهرم این نبود که ناراحتم کنه.شما هم میتونی فقط یه گلایه پیش مادر شوهرت یا خواهرشوهرت بکنی.ولی اصلا حرص نخور مطمئن باش کسی که اذیت میشه تو نیستی.موفق باشی عزیزم

- - - Updated - - -

سلام ارغوان جان به نظر من اصلا به این حرفا اهمیتی نده.خودت گفتی شوهرتگفته که اون نمیفهمه ولش کن.به نظر من همین که شوهرت خواهرشو میشناسه و میدونه که شما حق داری و سریع جبهه نمیگیره برای دفاع از خواهرش خودش خیلی خوبه.من و شوهرم از اول ازدواجمون با هم قرار گذاشتیم که اگهاز خانواده همدیگه حرفی شنیدیم یا دلخوری پیش اومد نه من چیزی به شوهرم بگم نه اون.یعنی با این چیزای بیخود با هم دعوا نکنیم.الان هم مثلا اگه مشکلی یا حرفی پیش بیاد خودم میرم به مادر شوهرم میگم که مثلا مامان من از فلان حرفت ناراحت شدم بعضی وقتا میفهمم که سو تفاهم بوده و مثلا منظور مادر شوهرم این نبوده که ناراحتم کنه شما هم میتونی مثلا یه گلایه پیش مادر شوهرت یا خواهر شوهرت بکنی ولی اصلا حرص نخور.مطمئن باش کسی که اذیت میشه تو نیستی.موفق باشی عزیزم

سلام ارغوان جان منم تا دلت بخواد از دست خانواده شوهرم کشیدم . و کاملا درکت میکنم ولی به نظر من بهتر بهشون به چشم یک بیمار نگاه کنیاخه شما با کسی که مشکل ذهنی داره سر و کله میزنی خب اون عقلش نمیرسه اما کاملا مشخصه که شما خانم با شخصیت و فهمیده ای هستی . من همیشه همینکار رو میکنم باور کن اینجور چیزا اصلا ارزش اینو نداره که خودت رو بخاطرش ناراحت کنی بذار همیشه اونا تو اتیش بدخواهی خودشون بسوزن سر و کله زدن باهاشون هیچ فایده ای جز اینکه اعصاب خودت خورد بشه نداره به قول دوستان همیشه فاصلت رو باهاشون حفظ کن. تازه شما هم که رفت امدت کمه پس سعی کن اونا تو حاشیه زندگیت باشن و بیخودی از دست ادمایی که ارزشش رو ندارن حرص نخور....:43:

سلام ارغوان جان

من دقیقا میفهمم چی میگی چون خودم دو تا خواهر شوهر داشتم که جفتشون از نظر سنی جای مادر من بودن اما متاسفانه از نظر فهم و درک فوق العاده پایین بودن....منم مثل شما سکوت میکردم و به خیال خودم حرمتها رو حفظ میکردم اما غافل از اینکه این رفتارم سبب میشد که اونا روز به روز جری تر بشن و حق به جانب.....

بنابراین من نمیگم مثل جاریت دعوا کن اما چند نکته رو رعایت کن که خیلی کمکت میکنه:

1.وقتی تندی و تیزی میکنن و کنایه میزنن همونجا با ادب و نهایت ارامش جوابشون رو بده و بعدش بلافاصله حرفو عوض کن....مثلا میگن چه دختر خاله های پررویی داری بگو نه ماشالله پررو نیستن پر انرژِی هستن و بعدش زود بگو چقدر لباس فلانی شیکه...نه؟(ضربه رو زدی ، ولی فرصت جبهه گیری نمیدی بهش)

2.به همسرت چیزی رو منتقل نکن..کاری از دستش برنمیاد و قطعا خانوادشو ول نمیکنه طرف شما رو بگیره(بازم خوب مردیه که میگه اون نمیفهمه)

3.قطع رابطه نکن چون نه تنها هیچ کاری رو درست نمیکنه بلکه پس فردا متهم میشی به بچه بازی و قهر و .....

4.به اعتقاداتشون احترام بذار تا به اعتقاداتت احترام بذارن.(در حد تعادل)

5.یک بند خیلی خیلی مهمه

اگر کاری برای اونا میکنی و برای بچه هاشون چیزی میخری اصلا و ابدا توقع نداشته باش زنگ بزنن و تشکر کنن و ....چون اونا این کارو نمیکنن و شما فقط پر میشی از خشم و کینه.پس یا کاری رو انجام نده و یا اگر انجام میدی توقع تشکر و ...نداشته باش.

6.قرار نیست حرمتها شکسته بشه.قراره شما یاد بگیری با رعایت ادب و احترام صحبت کنی و جوابشون رو بدی.

7.به هیییییییییییییییییییییییی ییچ عنوان با اون یکی خواهر همسرت صحبت نکن چون ممکنه کارو به جاهای باریک برسونه و دعوا بشه خانوادگی و ....شما بچه دو ساله نیستی که بری به بزرگتر بگی بیا برو حق منو بگیر.شما یک خانوم بالغ هستی که میتونی حق خودت رو بگیری.

8.قرار نیست همسر شما خانوادشو بشونه سرجاش...به قول یه مشاوری میگفت ازدواج فقط لباس عروسی پوشیدن و تو خیابونا بوق بوق کردن نیست...همینا درایتها و سیاستهای زندگیه که باید یاد گرفته بشه....

9.اسم این رفتار شما نجابت نیست.چیز دیگه ای هستش.یاد بگیر با رعایت ادب و احترام حقتو بگیری و سکوت نکنی.

اوایلش سخته و نمیتونی درست و حسابی به اعصابت مسلط باشی اما بعدا کم کم عادی میشه و البته اونا هم میفهمن که اگر به فلانی کنایه بزنیم شوخی شوخی جوابمون رو میده

موفق باشی