حال روحیم خیلی بده (دائمن فکرم مشغوله فکرای منفی )

سلام
نمیدونم باید کامل خودمو معرفی کنم چند سالمه و اینا یه نه چون ایتقدرا فعال نیسم رو این حساب ک فراموش میشه بازم میگم
ی دختره مجرد ۲۵ ساله بدوون هیچ ارامش روحی
من یه ماه دیگه کنکور ارشد دارم بعدع این همه تلاش الان ک وقته جمع بندیه هییچ ارامش روحی ندارم از اول اذر رسیده بودم ب جمع بندی اما اصلن ارامش روحی ندارم
دائمن فکرم مشغوله فکرای منفی گاهی میگم بسه امروزو کلن استراحت کن روحیه میگیری بعد بخون اما هییچ نتیجه ای نداره میبینم دوستام دائم با هم جمع میشن گردش تفریح من کنج خونه دلم میگیره بعد این حل میشه میگم اگه قبول نشم چی اینم حلش میکنم فک میکنم چرا من اینقده تنهاام بعد و بعد ینی فکرا و استرس عصلن ولم نمیکنن ارامش نداره مغزم بعد شب میشه میشینم گریه میکنم ک هیچی نخوندی امروز من دو سه ماه ب کووب خوندم فوول الان ک وقته اصلیه جمع بندیه تازع همه شروع میکنن من دوماهه هیبچ کیفیتی نداره درس خوندنم کم مونده دیوونه شم اگه پستای قبلیمو تاپیکای قبلیم منظورمه ب یاد کسی باشه من قبولی تو ارشد ب حده جونم بهش احتیاج دارم لذتم میبرم از خوندنش اما انگار یچیزی تو دلم اینور اونور میره مثه اینکه تو ذهنم ی فن روشنه همه چی داره توش پخشو پلا میچرخه
خاهش میکنم تنها امیدم اینجا و شما بودین تا الان سعی کردم درست کنم ب خودم روحیه بدم ک باشه حالا میخونی اما دیگه نیس وقت واقعن
:(((((
من باید بتونم بخونم بااید این همه تلاشم میبره سه ماه تو اتاق بکووب خوندم الان اینجوری خیلیییی بده حاالم جاش نیی ینی ظرفیتش دیگه در من نیس ک بخام خدایی نکرده حسرت این روزامو بخورم همه تلاشن برا ب دست اوردنه ارامشمه اما.....

سلام عزیز دلم.....چه قدررررررر جالب کاملا همدردیم:)
نمیدونی اصن من از وقتی شروع کردم به خوندن یهو به بحثای فلسفه علاقه مند شدم:) یهو تصمیم گرفتم از زمان حالم لذت ببرم یعنی مهمونی نبوده که نرم :) حالا تا قبلش اینطوری نبووود اصلن.....دقیقا من تو اوج سختیا نشستم خوندم حالا که الان دم آخره اینجور دارم گند میزنم....همینه دیگه میگن دم آخر ملت کم میارن اونایی که بچسبن به کنکور دم آخر موفق تر میشن....الان امروزم همینجور اصلن حس خوندن ندارم:( از طرفی اعصاب خوردی نخوندنه هم هست لعنتی....
ببین ما خیلی حمت کشیدیم دارم با این مسخره بازیا خراب میکنیم همه چیو به نفع بقیه میریم کنار ....به نظر من بیا بشینیم بنویسیم کارای این ی ماهو و برای همه روزمون برنامه بریزیم و دیگه واقعا وقتمونو استفاده کنیم به خدا این فکرای منفیرو بعد کنکورم وقت داریم واسش ولی کنکور دگ برنمیگرده که:(.....
فقط به شبی که نتایج میاد فک کن.....و توکل...توکل.....توکل....
موفق باشی عزیزم

سلام
این خودمون هستیم که به خودمون ارزش میدیم نه یه مدرک تحصیلی . شهرزاد،باید دیدتونو عوض کنید و به درونتون متکی باشید نه به چیزای خارجی، در غیر این صورت هر چیم ثروت و مدرک و... داشته باشی باز هم حس حقارت با آدم میمونه هیچ وقت شاد نیست و همیشه در تلاشه تا خودشو ثابت کنه وهیچ وقتم براش راضی کننده نیست.
اینکه فکر میکنی "اگر قبول نشی چی ؟ " ، به این میگند خطای شناختی پیش گویی؛افکار ما احساساتمون رو میسازند ، فکر منفی احساس اضطراب و تشویش رو به همراه خواهد داشت. این فکر درست نیست ،چرا؟ چون برای قبولی تویه کنکور شما باید با توجه به رشته و دانشگاه مورد علاقه درس خونده باشید ، اینکه الان رسیدید به جمع بندی یعنی به حد نیاز خوندید حتی شاید بیشتر ، یعنی اقدامات لازم برای قبولی رو انجام دادین، پس این اضطراب ناشی از کم کاری در درس خوندن نیست بلکه ناشی از فکر غلطه . یه کار دیگم میشه کرد شما لیست کنید: اگر قبول نشوم چه می شود؟(واقعا جواب این سوال رو بدین) یه سری احتمال می نویسید دیگه ( جالب این جاست شایدم نتونید بنویسید که دیگه اصلا هیچی!!) ، بعد جلوی هر کدوم از این احتمال ها یه راه کاری منطقی هم بنویسید یا تحلیلشون کنید که ایا منطقا درست هستند یا نه در واقع راست آزماییشون کنید. و خوب در موردشون فکر کنید . اگر دوباره برگردین به فکر اولیتون شاید از شدت حس و اضطرابتون کاسته شده باشه. دوست داشتین اینا رو اینجا بنویسید تا دوستان هم ببینند و راهنماییتون کنند.

منم اتفاقا تو کنکور امسال شرکت میکنم ولی جالب اینه که هنوز شروع نکردم! ولی مطمئنم اگه بخوام قبول بشم همین 33-34 روز کفایت میکنه !!!، یادتون باشه ترس از شکست واقعی نیست.

سلام شهرزاد عزیزم .
چقدر همدرد ما داریم اینجا. منم 3ماه واسه کنکور دارم میخونم و الان شل شدم (به دلیل دعواها و مشکلاتی که تو زندگی با همسرم دارم دیگه روحیه برام نمونده یعنی هرچی اتفاقه داره همین برحه میفته!!!!!).
دقیقا منم یک سری فکرها میکنم که نتیجش اینه اگه کنکور فلان دانشگاه قبول نشم دیگه فاجعه عظمی رخ داده... گاهی که عاقلترم! با خودم میگم برفرض فلان دانشگاه که بهش علاقه داری رشته دلخواهت قبول شی (من رشتمو عوض کردم برای همین خیلی کارم سخته) خب از کجا میدونی خیر تو در این بوده؟ از کجا میدونی بعدش برات یه سری مشکلات بابت همون قبولی پیش نیاد...

اینجا که میرسم میفهمم چقدر بچه گانه به خودم فشار میارم. بابت چیزی که حتی تو خیر بودنش خبر ندارم استرس میگیرم؟ میدونی شهرزاد من این زمانه که میفهمم چقدر ایمانم ضعیفه و الا کسی که از پشتیبان خودش مطمئن باشه چرا نگران آینده باشه؟

تلاش باید بکنه تا حد توانش اما نتیجرو اون فقط میدونه چی خوبه یا نه... کسایی که واقعا این ایمان براشون درونی شده دیگه تحت هر شرایطی از تلاش دست نمیکشن و روحیشونو از دست نمیدن. اتفاقا خیلی هم بیشتر تلاش میکنن چون ایمان دارن که خدا به تلاششون برکت میده و اگر اون هدف صلاحشون باشه بهش میرسن.

فکر میکنم استرس و اوضاع الان من و شما وقتی که 30 ساله دیگه بهش فکر کنیم خندمون بگیره که واقعا سر چنین چیزی ما اینقدر فشار به خودمون آوردیم؟ آیا واقعا این قبولی مارو تو نزدیکی به خدا کمک قطعی میکنه؟ تو عاقبت بخیریمون چه اثری داره؟
من با حرفای اقای رضا هم خیلی موافقم.

ان شاالله این برحه رو بهتر بگذرونیم و لذت ببریم از درسایی که میخونیم و ایمان داشته باشیم اونی که به ما مهربونتر از مادره خودش پشتیبان ماست و بهترین رو برامون رقم میزنه:72:

نمیدرنم تاپیکای قبلیمو خوندین یا نه البته ک خیلی وقت گیره برا همین میگم خلاصسش برا کارشناسی خیلی سعی کردم اما ی مشکلی دارم گاهی نمیدونم چیه گاهیم فک میکنم ک میدونم ی جور وسواس ب کیفیت عالیه کارا ک هیچ وقتم عملی نمیشه از بس از این درس پریدم ب اون درس از این کتاب ب اون کتاب نتیجه دو سال حبس اتاق بودنم برا کارشناسی واقعن تبدیلم کرد ب ی افسرده و برخورد خونوادم ک نخوندی ک نمیدونم قهر کردن سرزنش کردناشون خودمو دلم میخاس بکشم و افتضاح گزش هنوز هم کامل کنار نیومدم با این موضو اینبارم حس میکنم بازم دارم اینجوری میکنم گاهی میترسم نکنه دارم تکرار اشتباه میکنم میترسم امیدوار باشم ک اگه اینبارم شکست باشه توش ب قده دفعه قبل نابود نشم من هنوز اثره دفعه قبلیو نتونسم از بین ببرم
اصن الان نه از شکست میترسم در حال حاظر نه حسه موفقیت خوشالم میکنه ی ادم خنثی شدم
فک میکنم اگه بشه شاید بتونم خودمو روحیمو جمع کنم
اما وااقعن افکارم اذیتم نمیکنن اشکاراش ی افکاره ب هم ریخته ای ک اصن نمیدونم چین نمیزارن ارامش داشته باشم اصن نمیدونم چمه....
وقتی ب شکست فک میکنم میگم یبار تجربشو داری نترس البته ظاهری میگم و ظاهری اروم میشم
واای من نمیدونم چمه
ولی وااقعن قبول نشم نمیتونم بلند شم دیگه شاید کسی نفهمه چی میگم خییلیی شدیده خیلیی

نحوندم پست ها رو پستت هم با دقت نخوندم ببخشید اگه تکراری باشه نوشته ام

واسه اضطراب و استرس و عصبانیته معمولی (یعنی از یه حدی بیشتر نباشه) ورزش از همه چیز مفیدتره به نظر من. مثلا دویدن ارام و نرم. با کفش مناسب و روی سطح نرم روی پنجه ی پا. یا ورزش های دیگه ای که دوست داری.

موفق باشی :72:

سلام دوست گرامی:
این لینک را بخوانید:

کلیک کنید

ای بابا اصلا ارزش نداره واسه درس خوندن اونم ارشد این همه خودتو و روحتون آزار بدین!!!!!!
حالا ماهایی که این همه ساله ارشد گرفتیم چه گلی به سر خودمون این جامعه زدیم؟!:102:
من فقط یک ماه برای ارشد خوندم اونم ترم اخر کارشناسی بودم پایان نامه هم داشتم ولی خوب انگیزه داشتم واقعا میخواستم قبول بشم ومیگفتم باید کجا وچه رشته ای قبول بشم
که همون هم شد. خیر سرم دانشگاه تهران قبول شدم ولی حیف از عمر وجونی و زمانی که توی ایران واسه درس خوندن میزاری پشیزی ارزش نداره !:304:

دقیقا با abi.bikaran عزیز موافقم
توی ایران درس خوندن پشیزی ارزش نداره... انقده حرص نزن ... به اطرافت نگاه کن ببین چند نفر کارشناس ارشد یا دکتری هستن ... تقریبا از هر 4 نفری که دورت هستن 3 نفرشون تحصیلات عالیه دارن ... خب چرا همه شون بیکارن ؟؟؟؟ چون مدارکشون مفت نمیارزه ... چون پارتی ندارن پس مدرکشون هم ارزش نداره حتی اگه مال دانشگاه تهران باشه:102: من خودم چقدر حرص زدم تا رشته ای که دوس دارم توی دانشگاه دولتی تهران قبول بشم .... الان چی شد؟ چه گلی به سرم زدن؟؟؟:97:
حالا که انقده دوس داری درس بخونی یه راهنمائی اساسی میکنم برای یک ماه آخر ... نکات مهم هر درس رو که توی 10 سال کنکور اخیر تکرار شدن رو توی یه دفتر جداگانه بنویس و سعی کن اون نکته ها رو پس از اتمام مطالعه روزانه ات حتما حتما حتما یکبار مروری کنی .. چون ارشد معمولا هر سال نیمی از سوالاتش تکرار سالهای گذشته است اگه اون نکات ملکه ذهنت بشه پس باسطح اطمینان 95% میتونی به 60% سوالت پاسخ صحیح بدی و سر جلسه کنکور با اینکار کلی زمان اضافه بیاری ... پس از اون بیشتر وقتت رو برای سوالت طراحی شده و جدید اون سال میگذاری و با توکل بر خدا انشالا میتونی به اونها هم جواب بدی
موفق باشی عزیزم:72: