نمایش نسخه قابل چاپ
سلام امیدوارم دوستان همه موفق باشند
مشکلی که من دارم این که پدر من یک فرد بسیار متعصب هستند و در کل با ازدواج مخالفند،من یک دختر 28ساله هستم والان که تصمیم گرفتم ازدواج کنم با مخالفت ایشون مواجه شدم مادرم با ایشون خیلی صحبت میکنن ولی اصلا فایده نداره.متاسفانه حرف بزرگتر های فامیل هم قبول ندارن
دليل مخالفتشون چيه؟چون كسي بي دليل مخالف ازدواج نيست.و كسي كه مخالفه ازدواجه چطور خودش ازدواج كرده؟!!
كاش شرايطتون رو بيشتر توضيح ميداديد.از نظر خانوادگي اجتماعي تحصيلي...
پدر و مادرم هر دو بازنشسته هستن ،هر دو فرهنگی از لحاظ سطح اجتماعی جز طبقه متوسط جامعه هستیم من خودم در مقطع کارشناسی ارشد دارم تحصیل میکنم و یک برادر هم دارم که در مقطع دکترا مشغول به تحصیل ...پدرم کلا نسبت به همه مسائل بد بینه و اعتقادش اینه که اگه من ازدواج کنم بدبخت !!!!!میشم .من با برادر و مادرم ارتباط خوب و دوستانه دارم اما متاسفانه با پدرم خیر..بهیچ وجه حاضر نشدن که تا حالا کسی بعنوان خواستگار پاشو در خانه ما بگذاره و همون اول رد میکنن...قبلا زیاد این مسئله برام مهم نبود اما الان که فرد موردعلاقه خودم که مورد تایید مادر و برادرم هستش میخواد به صورت رسمی بیان خواستگاری این مسئله آزار دهنده شده ...پدرم بصورت خودخواهانه ای تاکید داره که هیچ کس نمیتونه من رو خوشبخت کنه :|
با سلام
خواهرم هیچ جای نگرانی نداشته باشید، انشالله با همفکری دوستان این مشکل شما هر چه سریعتر حل خواهد شد.
برای شروع خواهش می کنم که به سوالات زیر در صورت امکان (حتما) پاسخ بدهید.
1.آیا پدر شما مذهبی است؟
2.آیا عمه های شما دارای ازدواج ناموفق بوده اند؟
3.آیا پدر شما بیش از اندازه به شما وابسته است؟
4.اگر روزی به دلیل دیر نیامدن اتوبوس، شما از دانشگاه دیر به منزل برسید چه اتفاقاتی می افتد؟
5.(با همراه شما تماس میگیرند؟ به دنبال شما می آیند؟ بی تفاوت؟)
6.شما شاغل هستید؟ در صورت مثبت بودن جواب حدود حقوق خود را اعلام کنید و بگویید این حقوق در حساب چه کسی می رود؟ همه ی آن برای خودتان می ماند یا خیر؟
7.پدر و مادر شما از قبل برای شما جهیزیه تهیه دیده اند؟ یا مثل پدر و مادر های اکثر ما گذاشته اند در نزدیکی های عروسی تهیه کنند؟
8.در صورتی که تهیه ندیده اند، آیا پدر شما توانایی تهیه جهیزیه شما را دارد؟
9.من نمیدانم شما در کدام شهر زندگی می کنید، با توجه به رسوم مختلف، برای من از هزینه هایی که تا هنگام عروسی کردن بر عهده ی خانواده ی دختر می باشد تخمینی ارائه دهید.
10.آیا پدر شما از توانایی مالی برای این هزینه ها برخوردار می باشند؟
11. برادر شما در حال حاضر در شهر شما مشغول به درس خواندن می باشند؟ (اگر منفی است، بفرمایید چند سال است که دور از خانواده مشغول به تحصیلند.)
12.به نظر خودتان پدر شما چقدر به شما وابسته است؟
13. آیا ایشان دارای بیماری هایی مثل فشار خون و دیابت هستند؟ (در صورت داشتن سابقه ی پزشکی مهم یا بیماری که نباید استرس داشته باشند لطفا مرقوم بفرمایید.)
14. بدبینی افراد درجاتی داره، میشه بگین به نظر خودتون ایشون چقدر بدبین هستند؟ حتی چند تا مثال هم بزنید برای فهم موضوع خیلی عالی است.
15. برادر شما متاهل هستند یا مجرد؟
16. مادر شما تا چه حدی حاضر به همکاری با شما هستند؟ آیا اگر بخواهیم سیاستی در شرایط فعلی خانه ی شما ایجاد کنیم مادر شما از پس آن بر می آیند یا خیر؟
17. خانواده ی شما مرد سالار است یا زن سالار؟ (پدر شما چند درصد مواقع و مادر شما چند درصد مواقع؟)
18. خواستگار شما تحصیلاتشون در چه حد هست؟
19. آیا کفو (هم سطح) هم هستید یا خیر (از نظر خودتان یا مادر یا برادر)؟
20. پدر و مادر ایشون چه شغلی دارند؟
21. خواهر برادر هایشان ازدواج موفق داشته اند؟
22. فرض کنید یخچال منزل شما سوخته است، آیا با دادن این خبر به پدرتان ابتدا کسی را متهم می کنند؟ یا نه این اتفاق را به دلیل پایان یافتن طول عمر (مثلا 40 ساله) یخچال می گذارند؟
23. آیا خواستگار شما در شهری غیر از شهر شما هستند؟ فاصله ی دوشهر در صورت مثبت بودن پاسخ چقدر است؟
امیدوارم از نوشتن پاسخ این سوالات خسته نشوید :)
من با توجه به اینکه خودم خواهر دارم و تک دختر هم هست، حساسیت پدرشما رو درک می کنم، سعی کنید به این موضوع حساس بودن ایشان
منطقی، و از روی دلسوزی نگاه کنید.
به هیچ عنوان با ایشان دعوا و مرافعه در ابتدای کار راه نیندازید.
اجازه بدین اگه در نهایت جواب نگرفتید، استفاده از قوه ی قهریه رو برای مراحل آخر بزاریم.
انشالله به زودی مشکلات شما حل می شود و دغدغه ی شما از این موضوع تبدیل به چگونگی برگزاری رسم و رسومات و مسائل خاطره انگیز ابتدای زندگی می شود :)
آقای علیرضا حالا انقدر سخت نگیر:227:
عزیزم ببین مادرت میتونه با پدرت حرف بزنه و راضیش بکنه یا ببین رگ خوابش چی هست آخه الان 28 سالت هم شده ...
باید از یه ترفندی راهی استفاده کنی
پدرت فرهنگی بوده منطقی باید باشه برو باهاش صحبت کن بگو بابا جان الان دیگه من بچه نیستم 28 سالمه اجازه بده این خواستگار بیاد ببینیم خودش و خانوادش چطوری هستند دربارشون خوب تحقیق کنیم بعد بهشون جواب بدیم ...
اصلا بگو اجازه بدید فقط یه جلسه بیان بعد که اومدن و خوب بودن احتمال داره خود پدرت راغب بشه
چقدر سوال! :)))))) خود پدر من علنا میگن که به من وابسته هستن و خدا رو شکر سالم سالمن.من یک عمه دارم که بخاطر اختلافات گذشته حدا از همسرشون زندگی میکنن البته اینجوری که من متوجه شدم مسبب این اختلافات دخالتهای خانواده خود عمم در زندگیشون بوده.برادر من بیشتر از ده سال که جدا از ما و در شهر دیگری زندگی میکنند و مجردن.از لحاظ مادی و تعیین هزینه هایی که گفتین مشکل نداریم و در کل پدر من سبک و سیاق خودشون رو دارن و به رسم و رسومات کاری ندارن حتی از لحاظ اینکه بگم مذهبی هستن یا خیر باید عرض کنم که از اون لحاظ هم به سبک خودشون مذهبی ان ...در مورد اینکه فرمودین اگر بنا باشه دیر برسم خونه تلفن باران میشم که کجا هستم و اگه نیاز باشه خودشون میان دنبالم .خواستگار بنده تحصیلاتشون دکتری است در یک شهر رندگی میکنیم و مادرشون خانه دار و پدرشون هم بازنشسته است.اگر پدرم رضایت میدادن که دوخانواده با هم آشنا میشدن بیشتر میشد درباره خانوادشون اطلاعات داشته باشم که از لحاظ فرهنگی در چه سطحی هستن.خواهرشون متاهلن و اینطور که میگن از ازدواجشون راضی هستن و یک برادر مجرد هم دارن...
بدبینیشون در این حد هست که نظرشون اینه که همه آدما بد و خلافکارن مگر اینکه خلافش ثابت بشه!!!! و اگر اتفاقی بیوفته یا خرابی پیش بیاد سراغ پیدا کردن متهم میرن.
مادرم با برخورد های ایشون بسیار مخالفن و حق رو به من یا برادرم میدن
دوست عزی ز maedeh120 ،بالا رفتن سن دلیل ب این نیست که برای ازدواج دیر شده یا خیر ازدواج باید درست باشه این دلیل که من حرص و جوش بخورم که وای سنم بالاست و چکار کنم دیگه داره دیر میشه بزرگترین اشتباه است در ازدواج...ازدواج باید آگاهانه باشه و در سن مناسب حالا این سن مناسب برای هر نفر فرق داره بشخصه هیچ وقت در سنهای پیش از سن کنونی ام ترجیح نمی دادم ازدواج کنم چون پختگی لازم رو نداشتم الان تصمیم گرفتم و این تصمیم ادامه داره شاید مثلا ده سال دیگه عملی بشه و شاید هم زودتربستگی داره که فرد مورد علاقمو کی میدیدم،که البته الان در این برهه زمانی دیدمشون :)))))
دوست خوبم سلام به همدردی خوش امدید . اول اینو بگم که همه پدر ها نسبت به ازدواج دخترشون حساسن . مخصوصا اگر تک دختر یا دختر اول باشه که خیلی حساسیت بیشتر میشه . ولی اگر خواستگار شما عملا اقدام کنه . و پدر شما حتی اگر برخلاف میلش هم باشه با ایشون و خانواده شون اشنا بشن . حساسیتشون کمتر خواهد شد . ایا خواستگار شما عملا اقدام کرده ؟ پدر ها از خواستگارانی که عملا اقدام نمیکنند و فقط اسما خواستگارن و با ارتباط با خود دختره سعی دارند کار رو پیش ببرن متنفرن . و دید مثبتی بهش ندارن . حتما بعد از خواستگاری رسمی اگر ایشون فرد مناسب و فرد مورد اعتمادی بودند مادرتون و برادرتون و خودتون میتونید نقش فعالی داشته باشید تا ایشون رو راضی کنید . متاسفانه پدر هایی با این طرز فکر رو دیدم که چون مادر منفعلی هم تو خونه بوده و نتونسته اوضاع رو مدیریت کنه الان چندین دختر 40 سال به بالا تو خونه مونده .
برخورد پدرم اونقدر بد و مخالفت آمیز هست که باعث شد زمانیکه قرار بود مادر ایشون تماس بگیرن و قرار خواستگاری رو بذارن مادر من قضیه رو کنسل کرد و گفت که تا زمانیکه شرایط خونه مساعد نشده تماس نگیرن :|