آيا با اين شرايط ازدواج كردنم درسته؟؟

با سلام خدمت دوستان گرامي
بنده يك جوان 30 ساله هستم ليسانس و فعلا بيكار.البته تا سال قبل توي يك شركت مشغول بكار بودم كه بعد از سه سال بي دليل و فقط با بهانه تعديل نيرو بيكار شدم.به خاطر اينكه سرمايه انچناني ندارم و همينطور پارتي و اشنا هم ندارم بيكار موندم با اينكه به جاهاي زيادي سر زدم و درخواست دادم.البته توي يكي از استانهاي مركزي ساكن هستم كه از نظر ميزان بيكاري وضعيت بهتري از بقيه كشور داره ولي خب نميدونم چرا كار برام پيدا نميشه در صورتي كه هيچ كاري كه در امدش حلال باشه رو عار نميدونم و انجام ميدم.
اين رو هم بگم كه از نظر خانوادگي مشكلات زيادي داريم و جو خانوادمون از وقتي به ياد ميارم تا الان به خاطر كوچكترين مسائل كم اهميت متشنج ميشده و حتي پدر و مادرم تا استانه جدا شدن هم رفتن.و اين وسط هميشه مادرم كوتاه اومده و سنگ صبور شده.اين هم اضافه كنم كه يك خواهر دارم كه 4 سال از خودم كوچيكتره و سال قبل ازدواج كرده.
البته در جمع و بين دوستان شاد هستم و با بودنم به شاد شدن اونها هم كمك ميكنم اما توي دلم غوغايي هست و به قول مادرم همه چيز رو تو دلم ميريزم و از درون ميسوزم.تا امروز همه دوستاي مجردم ازدواج كردن و من چند ماهه كه تقريبا تنها هستم.واسه ادامه تحصيل هم پول كافي نداشتم و نميخواستم خانوادم رو بيشتر از اين تحت فشار بگذارم به همين خاطر قيدش رو زدم.گرچه معدل ليسانس مهندسي از دانشگاه دولتي 18 بود.
اما بحث اصلي كه ميخواستم مطرح كنم اين هست كه با توجه به مشكلات روحي زياد مثل افسردگي و همينطور مشكلات مالي كه دارم حدود ده ماه هست توجهم به دختر داييم كه چند ماهي از من بزرگتره جلب شده و فكر ميكنم ايشون گزينه مناسبي هستن واسه ازدواج.كه اين رو از رفتار و برخوردهاي ايشون فهميدم.از طرفي فكر ميكنم كه نه شرايط روحي مناسبي دارم براي تصميم گيري و نه شرايط مالي اجازه ميده.سنم هم داره بالا ميره.اين رو بگم كه ايشون توي اين دو سه سال گذشته به بهانه هاي مختلف از جمله كمك به تغيير شرايط روحي و اجتماعيم از طريق گفتگوي رو در رو و مجازي باهام در ارتباط بوده.البته ارتباط از نوع سالم و اينكه اون چيزي كه فهميدم اين هست كه ايشون يك علاقه اي به من داره.چيز ديگه اي كه بهش فكر ميكنم فاصله سني هست.اخه تو فاميل ما معمولا خانمها از اقايون كوچكتر هستن از نظر سني و اين مسئله زياد ازارم ميده.چون خيلي جاها خوندم ازدواج پسر با دختر بزرگتر از خودش زياد رايج و توصيه شده نيست.حالا به نظر شما دوستان با اين مسئله چكار كنم؟؟ .البته ببخشيد كه در هم نوشتم ولي خواستم ي جوري همه مطالب رو برسونم.

اختلاف سنی بین زن و مرد سلیقه ای است و نمیشود یک نسخه رو برای همه پیچید اما خوشبختانه نمونه های موفق زیادی هستند که با اختلاف سنی زیاد وجود دارند یکی هم حضرت محمد (ص)...اما موضوع بیکاری شما بیشتر از هر مسئله دیگری مهم هست ،نقش مرد در براوردن هزینه های زندگی حتی اگر خانم خانه هم شاغل باشند برکسی پوشیده نیست....از بابت اینکه سن شما بالا میرود نترسید در جامعه کنونی افزایش سن دختران دیگر مسئله آنچنان زشت و بدی نیست دیگر چه برسد به آقایان،البته انشاالله بزودی کاری پیدا کنید تا بتوانید ازدواج درست و منطقی کنید

البته چند ماه قبل چشمم رو به رو مدركم بستم و رفتم ي كارخونه كارگري كردم ولي به خاطر بيماري كه دارم نتونستم ادامه بدم.به خدا هر جا ميرم كار پيدا نميشه.تو محيط كار قبليم همه همكارام بهم ميگفتن خوش به حال كارفرمايي كه تو براش كار كني.
واسه شرايط روحيمم هر كاري ميشده كردم.افكار مثبت.دوري از تنهايي.مسافرت.ورزش.ارتباط بيشتر با دوستان.خلاصه هر كاري از دستم ميومد انجام دادم اما روحيم درست بشو نيست و فكر ميكنم دليلش مشكلات درون خانوادم بوده كه سالها با استرس دعواي والدين زندگي كردم.چند بار هم خواستم برم واسه خودم تنها زندگي كنم اما امكان ماليش رو ندارم.بخدا ديگه دارم كم ميارم.ي مدته خودمو تو اتاق حبس كردم.ديگه كمتر با پدر و مادرم حرف ميزنم.شايد هفته اي چند كلمه.از همه چي خسته شدم.ولي انگار كسي صدامو نميشنوه.فقط ميگن اميدوار باش درست ميشه.ولي نميدونم كي قراره اين اوضاع زجر اور درست بشه.خودمم ميدونم تا كار درست حسابي نداشته باشم نبايد سمت ازدواج برم.ولي اخه تا كجا ميشه صبر كرد.حالا هم دارم با خودم كلنجار ميرم كه اين دختر خانوم رو فراموش كنم.واسه همين موضوع اختلاف سني رو براي خودم كردم بهونه.واقعا موندم و انگار اينجا كسي از دوستان نيست كه راهنمايي كنه

سلام

بینید شما دیگه به قول خودتون مردی هستین سی ساله .

یه روز هم نباید بیکار بمونید
در کل بیکار نمونید حتی کاری که برات پرستیز نداره ولی کار کن و همزمان همه ازمون ها ی استخدامی رو چک کن .
روزنامه بازار کاررو بخونید.
کار که نشد نداره دست خودتونه بستگی به همت خودتون داره تلاش کنید و از خدا بخوایین یه کار خوب سر راهتون قرار بده .

شما الان دیگه باید مستقل می بودین چون بعد از لیسانس درس هم نخوندین

انتظار نداشته باشین که روزی بهتون زنگ بزنن و ازتون دعوت بکار کنن. یه سر بزنین به مراکز کاریابی و کار کنین کاری انتخاب کنین که سخت نباشه یه سرمایه ای جور کنین دنبال کلاس نباشین .
بعد باهاش وام بگیرین به مرور میتونین با سرمایه یه کاری راه بندازین .قرار نیست که همه استخدام بشن هزار جور کار تولیدی داریم.

بالاخره باید از یجا شروع کرد دیگه.

بدون کار کردن که نمیشه به فکر زن گرفتن بود اول به فکر کار باشین بعد ازدواج .

نقل قول:

---

ولي نميدونم كي قراره اين اوضاع زجر اور درست بشه

---

منم نمیدونم شما منتظرین چی بشه/ قراره چه اتفاقی بیفته؟ تا خودتون نخوایین اوضاع همینه.

براخودت هدف تعیین کنین و براش برنامه بریز ین.
مثلا هدف : پیدا کردن کار خوب
کارهای لازم رو براش انجام بدین.

همزمان با تلاش شاد و امیدوار باشین.

موفق باشین:72:

با سلام.
ممنون كه راهنمايي كردين.
خب بعد از فارغ التحصيلي خيلي دنبال كار گشتم.تا بالاخره پيدا كردم ولي بعد از سه سال گفتن تعديل نيرو داريم.واقعا شرايط بدي داشتم.دنبال كار رفتم ولي همه جا پارتي و اشنا ميخواستن.خودمم كه سرمايه زيادي نداشتم چون حقوق كار قبليم زياد نبود.البته قول داده بودن كه درست ميشه ولي زدن زير همه چي و گفتن تشريف ببريد.
شمنا همونطور كه ميدونيد وضعيت بازار كار اصلا جالب نيست.تازه براي مني كه اهل كلاس گذاشتن نيستم و حتي كارگري هم حاضرم انجام بدم و به درامد حلال افتخار ميكنم.ولي ديگه هر جا به فكرم ميرسيده رفتم.ازمونهاي استخدامي هم كه شرايط سني و هزار جور چيز ديگه دارن .گرچه خيلي ازمون شركت كردم ولي همشون به داشتن اشنا ختم ميشه.دنبال وام هم بودم ولي هيچ جا وام بهم ندادن.بخدا نميدونم درك ميكنيد ولي شرايط واسه جووني كه پشتيبان و سرمايه و اشنا نداشته باشه خيلي سخته.و گرنه خودمم ميدونم حتي نبايد يك روز بيكار باشم.ولي اطرافتون رو ببينيد تا متوجه بشيد سونامي بيكاري يعني چي.
البته ي مدته دارم تمرين ميكنم كه از فكر ازدواج بيام بيرون چون ديگه نه شور و شوق سابق رو دارم و نه كاري از دستم مياد.
اين هم كه بشينيم ي گوشه و بگيم ادم بايد خودش تلاش كنه مشكلي رو حل نميكنه.بعضي وقتها اادم نهايت تلاشش رو ميكنه ولي بستر موفقيت از طرف جامعه فراهم نيست.
به هر حال ممنون از كمكتون

سلام ان شاءالله به زودی کار پیدا می کنین.این مشکل رو خیلیها دارن تمام تلاش رو که کردین و نتیجه رو به خدا بسپارین همه چیز حل میشه.با این معدل خوب از دانشگاه دولتی حیفه !در مورد ادامه تحصیل تجدیدنظر کنین خوبه البته برا دانشگاه دولتی بخونین که متحمل هزینه نشین انسان پر تلاشی چون شما میتونه که ارشد دولتی قبول بشه. در مورد دختر دایی شما فکر می کنم ارتباط شما در احساستان بی تاثیر نباشد احتمالا عادت کردین و فکر می کنین علاقه دارین بهتره با مشاور صحبت کنین.فکر کنم در منطقه شما سن ازدواج پایین تر از 30 باشد که خواهرتان25 سالگی ازدواج کردن و دوستان شما هم متاهل شدن.علت خاصی دارد که دختر دایی مجرد مانده اند؟!سختگیر یا پر توقع یا رویایی نیستند یا نبودند؟شما را به خاطر خودتان می خواهند یا به خاطر اینکه سنشان بالا رفته و گزینه های ازدواجشان کم شده؟اگر قبلا خواستگاری را به خاطر وضعیت مالی و شغلی رد کرده باشند پس احتمال زیادی دارد که به خاطر بیکاری بعد از نامزدی یا عقد با ایشان به مشکل بر بخورید یا حتی با احساس سرشکستگی و سرزنش رو به رو شوید و روحیه تان را از دست بدهید.باید ایشان را با معیارهای خودتان بسنجید نه از روی ناچاری!رفتار و صحبتشان با شما اهمیت دارد اگر شما فرزند ارشد هستید شاید کنار آمدن با زنی که از شما بزرگتر است سخت باشد به ویژه که زنها از مردان هم سن خود از نظر فکری جلوترن.تا وقتی از خودتان ومعیار و احساستان به کمک یک مشاور اطمینان حاصل نکردین با ایشان ارتباطی نداشته باشین که ایشان به شما امیدوار نشوند تا اگر مورد مناسبی برایشان پیش آمد بی جهت رد نکنند به هر حال برای شما همیشه حق انتخاب و موارد مناسب وجود دارد اما خانمی به سن ایشان محدودیت دارند.و شما مشخص است که سن برایتان اهمیت دارد وگرنه الان در مورد سنشان دودل نمیشدید این موضوع ممکن است بعدها مشکل ساز شود.الان چون به خاطر کارتان ناراحت هستین ایشان با صحبتهایشان اگر آرامتان می کنن دقت کنین نقششان شبیه مادر یا بزرگتر نیست!باید با یک مشاور صحبت کنید و جزییات گفتاری و رفتاری دختردایی را توضیح دهید احتمال دارد مواردی باشد که شما به خاطر وضعیتتان متوجه آن نشده باشید.موفق باشید

سلام.
بخدا امروز اخرين اميدم هم براي كار از دست رفت.جايي كه قرار بود مشغول به كار بشم بعد از دو ماه انتظار بهم گفتن استخدام منتفي هست.
از صبح تا حالا سردرد شديد گرفتم و از بينيم خون اومد و چند تاي از رگهاي سرم با ضربان زياد ميزنن.دست چپم هم درد ميكنه.
خدايا گناه من چي بود كه مستحق اين سرنوشت بودم...............................

سلام...دوست عزیز خودتون رو ناراحت نکنین به خدا سلامتی از هر چیزی واجبتر هست الان تو این مملکت خیلی از جوون ها دچار همین مشکلات هستن و کاریش نمیشه کرد...غیر از امیدوار بودن و تلاش کردن ولی حرص و جوش فقط ادم رو مریض میکنه...یه کم به خودت استراحت بده و روحیت رو تقویت کن و بعد دوباره دنبال کار باش...فقط اینو بدون که تو این مملکت الان خیلی ها مثه شما هستن و از مشکل بیکاری و نداشتن شرایط ازدواج رو دارن...شما یه مدت کار کردین و سابقه کار دارین این خودش باعث میشه از بعضی ها جلوتر باشین...:72:

حالا باز شما 30 سالتونه ، یه فامیل داریم ما 35 سالشه چون کار درست و حسابی با درامد درست و حسابی و دائمی نداره هیچ جا بهش زن نمیدن .
خودشم دیگه بی خیال زن گرفتن شده...
فکرشم کابوس واره تا 35 سالگی روت نشه بری خواستگاری ! :((
ادم دلش کباب میشه ، روز به روز افسرده تر غمگین تر

دوست من ناامید نشو هر روز روزنامه ها رو بخون ، ورزش یادت نره ...امیدوار باش با سابقه 3 سالت امیدوارم زودی کار پیدا کنی :72:

سلام داداش گلم ناراحت نباش تو دلیل بیکاری تو این کشور نیستی که . تمام مشکلاتت بعد از اینکه رفتی سر کار حل میشه بخصوص ازدواجت چون فکر میکنم اون خانم میتونه شرایط تو رو درک کنه. اما برای کار بنظرم باید بری یه مهارتی یاد بگیری مثلا love less یه تاپیک خوب داره برو حتما بخون... منم بهت پیشنهادمیکنم برو سراغ نرم افزارهای نقشه کشی بخصوص auto cad کار براش زیاده تازه حرفه ای هم که بشی میتونی خودت پروژه ای کار بگیری ،توی مناطق صنعتی هم خیلی به این مهارت نیاز دارن. روزنامه رو بردار بخون ببین تو شهرتون بیشتر به چه تخصصی نیاز دارن نبود شهرکهای صنعتی اطراف باز نبود شهرهای بزرگ اطراف. با غصه خوردن فقط روحیه ات خراب میشه و زمان از دست میدی هرچی زودتر بجنبی زودتر میرسی البته میدونم تاحالام بیکار ننشستی ولی شاید یه جای کارت میلنگه که هنوز کار پیدا نکردی بشین خوب در موردش فکر کن:72: