نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
مشکل من کم حرفیه.از کم حرفی خسته شدم.از اینکه همه میگن تو چقدر کم حرفی خیلی بدم میاد ، نمیدونم چی کارکنم شاید ارثی باشه (مثل مادرم).چی کار کنم ؟ واقعا نمیخوام کم حرف باشم.بعضی وقتا واقعا حرفی برای گفتن ندارم در صورتیکه بقیه انگار کلی حرف و خاطره و... دارن که تعریف کنن ولی من هیچی.
یه راه عملی بگین که من باید چی کار کنم تا کم حرف نباشم ؟ تا هیچکس بهم نگه تو چقدر کم حرف میزنی ؟
سلام دوست گرامی. خودتون میدونیدکه نه پرحرفی خوبه نه کمحرفی .اما مهم به اندازه ومفید حرف زدنه.خب من فکر میکنم میتونی وقتی در جمع دوستاتون یا اقوام هستید، اولا باید خوب به حرفاشون گوش بدید و منفعل نباشید؛ در عوض در مورد اون موضوع میتونید سوال بپرسید و نهایتا نظر خودتونو در اون باره بگید.
مطالعه خودتون رو در مورد هر چیزی که بهش علاقه دارید بالا ببرید تا در این مواقع بتونید دربارهشون صحبت کنید.
روی اینکه حرفی واسه گفتن ندارید و ساکت موندید فکر نکنید چون اینطوری تمرکزتون رو از موضوع وموقعیت میگیرید و استرس ممکنه مانع خلاقیت شما و باز بودن فکرتون بشه که نتیجه این میشه که اونطور که شاید در حالت عادی حرفی واسه گفتن بنظرتون برسه،در اون موقعیت به ذهنتون نمیاد و وارد یک تسلسل و دور باطل میشید. پس توجهتون رو از کم حرف بودن و بد بودن این مسئله بگیریدو فقط سعیتون این باشه که در صحبتها مشارکت داشته باشید.مطمئنا چیزهای خوبی برا گفتن دارید که بقیه اصلا ممکنه به ذهنشون نرسه.
میتونید از جملات کوتاه شروع کنید و به تدریج وکم کم ، تعداد جمله ها روبیشتر کنید. حرف ، حرف میاره.نگران نباشید.
در ضمن از خودتون انتظار حرفای خیلی خاص و سطح بالا رونداشته باشید تا راحت تر باشید.
امیدوارم کمی تونسته باشم کمک کنم. موفق باشید:72:
ایا پیش خونوادتون هم کم حرفید ؟
اگه نه پس باید مهارت های حرف زدنتون رو بالا ببرید ...
پیش کیا پر حرفید ؟ چرا ؟
معمولا دلیل کم حرفی نداشتن اطلاعات و ترس از قضاوت شدنه...
پر رو باشید و جلوی احساساتتون رو نگیرید، خود به خود حرف میاد تو دهنتون
اعتماد به نفستون رو تقویت کنید ، نگاه چشمی با دیگران برقرار کنید تا بهشون مسلط بشید ، پر انرژی باشید ... کم کم خوب میشید :305:
نه پیش خانوادم کم حرف نیستم.البته ادم درونگرایی هستم با ادمای کمی خیلی صمیمی میشم مثلا با دوست صمیمیم راحتم و همه چیزو بهش میگم البته بازم اون خیلی بیشتر از من حرف میزنه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط ali -guilan
بیشتر با افرادی که باهاشون صمیمی باشم حرف میزنم .
مثلا تو جمع دوستانه (نه دوست صمیمی) شاید همه حرفهایی برای گفتن داشته باشن ولی من نه.
به نظرم این کم حرفی یکمی ارثی باشه....
سلام :)
کم حرف بودن یه مقدارش هم خوبه ، وقتی یک نفر با وقار و ساکت باشه همه روش یه حساب ویژه ای باز می کنن ! این از دید دیگران .
به نظر من اگه حرفی برای گفتن نداریم ، اگه به اجبار چیزی بگیم خیلی امکان داره که خوب از آب در نیاد !
و از دید خودمون ، اگه حرفی داشته باشیم که بخواهیم بگیم و نتونیم بیان کنیم ، این یعنی مشکل !
این موضوعیه که باید مدتی روش مطالعه و تمرین کرد تا بشه به نتایج مطلوب رسید .
پیشنهاد می کنم "کتاب آیین سخنرانی اثر دیل کارنگی" رو بخونید شاید مقداری کمکتون کرد :)
با سلام
به همدردی خوش امدید:72:
دلیل کم حرف بودن به نظر من بزرگترین عاملش عدم برقراری ارتباطه
این عدم برقراری ارتباط میتونه از خجالتی و کم رو بودن،نداشتن مهارت برقراری ارتباط،عدم اعتماد بنفس و داشتن یک نوع ترس و ..باشه
توصیه میکنم
اول از همه این ذهنیت رو که کم حرف و ... هستیدو به کلی فراموش کنید
در مورده فنون برقراری ارتباط کتاب و مقاله و ... بخونید
به هیچ وجه به خودتون سخت نگیرید که چه نوع حرفی رو توی جمع یا پیش فرد خاصی بزنم
یادتون باشه فقط کافیه بخوایید که ارتباط برقرار کنید اونوقت به حرف های دیگران خوب گوش بدید، از هر کلمش میتونید خودتون موضوع خاصی رو مطرح کنید و حرف بزنید و این به زودی واستون تبدیل به یه عادت میشه
بقچه جملات خودتونو با خوندن کتاب و رمان و ...که بیشتر به زبان عامیانه هست پر کنید! و کتابهاتونو به صدای بلند بخونید
شب ها موقع خواب با تصویر ذهنی خودتونو در جمعی تجسم کنید که خیلی خوب ارتباط برقرار کردید و حرف میزنید،طوری که همه توجه هاشون به شما جلب شده
موفق باشید